Mózg jako nadrzędne centrum organizmu Mózg to centrum postrzeganiai i sterowania wszystkich procesów w organizmie. Każda komórka ustroju w organizmie poprzez włókna nerwowe jest bezpośrednio połączona z mózgiem. Doktorowi Peterowi Seifert z uniwersytetu w Bonn udało się udowodnić w swoich badaniach, że również każda komórka rakowa rozwija włókna nerwowe i w taki sposób również komunikuje się z mózgiem, inaczej ujmując jest sterowana przez mózg. Wstrząs konfliktowy tzw. „rybka” , bezpośrednio po jego wystąpieniu, jest widoczny w zmianach mózgu. Wówczas zmiany w mózgu powodują zmienione sterowanie narządami, które jest widoczne w odbudowie lub rozpadzie komórek, czy też zmianie funkcji. To, jak pacjent przeżywa w chwili wydarzenia zdarzenie konfliktowe, określa, jaki region mózgu czy też jakie narządy zostały dotknięte. Przykłady: - konflikt egzystencjonalny można zaobserwować np. z przodu w pniu mózgu i dotyczy on kanalików zbiorczych nerek. - konflikt związany z troską można zaobserwować lateralnie (bocznie) w móżdżku i dotyczy on gruczołu sutkowego. - załamanie związane z utratą własnej wartości można zaobserwować w białej substancji mózgu i dotyczy np.. kości. - konflikt związany z rozstaniem można zaobserwować w zakresie sensorycznym kory mózgowej i dotyczy naskórka. Zmiany zachodzące w mózgu są widoczne na zdjęciach z użyciem tomografu komputerowego czaszki (TK). Przekaźnik mózgu w momencie wstrząsu konfliktowego zmienia się bezpośrednio i jest widoczny na zdjęciu już kilka minut później. Tym samym, rozwiązanie konfliktu będzie widoczne w obrazie mózgu. Wówczas z centrum zaczyna zbierać się płyn w tym przekaźniku mózgu. Tomografia komputerowa, a w przyszłości może również inne możliwości diagnostyki mózgu, służy do oceny stanu zdrowia pacjenta. Dzięki temu można rozpoznać chory narząd i określić dokładną treść konfliktu, jak również moment (jaka faz 1-9) ogólnego przebiegu choroby. TK nie jest jedyną cenioną metodą diagnostyczną. Służyła ona dr. Hamerowi przede wszystkim do badań i umożliwiła dokonanie w ogóle tych odkryć oraz tak wielkiego ich rozróżnienia. W celu rozpoznania sytuacji pacjenta równie ważny jest fachowy i subtelny wywiad lekarski, parametry laboratoryjne, inne wizualne metody diagnostyki, a także ogólny zakres diagnostyki naturalnej i nauk humanistycznych. Dobrze wykształconego oraz świadomego odpowiedzialności terapeutę wyróżnia konkretny, fachowy i szczegółowy wywiad lekarski dotyczący konfliktu, w porozumieniu z całą cielesną i psychiczną symptomatologią. Diagnostyka przy użyciu TK nie będzie tematem naszych wykładów, ponieważ jest to zadaniem dobrze wykształconych lekarzy przyszłościowego systemu zdrowia. Tworzenie się guzów mózgu Różne rodzaje guzów mózgu Można rozróżnić wiele rodzajów guzów mózgu. W dalszej części zostanie wyjaśnione tworzenie się guzów, które powstają z tkanki łącznej mózgu (glej). Zdrową tkankę łączną mózgu można znaleźć oczywiście we wszystkich regionach mózgu. Różna komórki tkanki łącznej mózgu (komórka glejowa) w centralnym systemie nerwowym: - astrocyty (Astroglia) - oligodendrocyty (Oligodendrolia) - komórki wyściółkowe (wyścielają system komorowy i kanał środkowy) - komórki splotu nerwowego nabłonka płaskiego (nabłonek splotu naczyniowkowego) - mikroglej (mesoglej, komórki Hortegi, makrofagi osiadłe). Tworzenie się włóknistych guzów mózgu Tkankołączne (glejowe) guzy mózgu powstają w sferze mózgu dotkniętej konfliktem w fazie 5-7. Wobec tego glejowy guz mózgu należy postrzegać w połączeniu z przeżyciem konfliktowym, które równocześnie powoduje w tkance zmianę komórkową lub zmianę funkcji. Guzy tkanki łącznej mózgu – glejak. Poniższe guzy powstają na podstawie reakcji mózgu wywołane konfliktem w fazie 5-7. Konflikt ten w zależności od definicji dotyczy określonej tkanki narządów. Równocześnie współreaguje przekaźnik mózgu. W zależności od tego, jakiej grupie przyporządkowany jest konflikt, dotknięty jest jest nim pień mózgu lub śródmózgowie, móżdżek, substancja biała mózgu albo też kora mózgowa. Glejak wielopostaciowy Gwiaździak Oligodendrocyty Rdzeniak zarodkowy: guz móżdżku Dotychczasowe dokonania z zakresu medycyny konwencjonalnej mówiące o tym, że guzy mózgu powstają również poprzez przerzuty z nowotworów narządów, nie mogą zostać potwierdzone przez GNM i TB. Inne guzy mózgu, które nie pochodzą z tkanki łącznej mózgu Guzy, które zostaną poniżej wyszczególnione, nie są guzami pochodzącymi z tkanki łącznej mózgu. Dlatego nie są to reakcje, które powstają w przekaźniku mózgu na podstawie konfliktu. Mają własne konflikty i są po części bezpośrednim miejscem oddziaływania konfliktu lub rezultatem innej przyczyny. Oponiak: guz opony mózgowej lub opony rdzenia kręgowego Naczyniak krwionośny zarodkowy: nowotwór naczyń krwionośnych, konflikt bezsilności strach frontalny. Gruczolak przysadki: konflikt związany z byciem za małym, aby móc zjeść kęs lub konflikt związany z niewystarczającym odżywianiem. Guzy, dla których nie ma jeszcze opisu konfliktu: - Schwannoma nerwu przedsionkowo-ślimakowego: nowotwór nerwu słuchowego - Wyściółczak: nowotwór na wyściółce układu komorowego i kanału centralnego - Naczyniaki jamiste ośrodkowego układu nerwowego - Brodawczak splotu naczyniówkowego, rak splotu naczyniastego - Nowotwór nabłonka splotu naczyniówkowego - Chrzęstniak: nowotwór podstawy czaszki lub kości ogonowej (nowotwór znajdujący się poza oponą twardą) - Gangliozydoza – nerwiak zwojowy, zwojakoglejak: torbiele galaretowate to grupa komórek nerwowych - Czaszkogardlak: nowotwór występujący w strefie wewnątrzczaszkowej – trzecia komora, nerw optyczny, przysadka mózgowa - Złośliwy nowotwór gruczołów chłonnych centralnego systemu nerwowego: torbiele – skórzasta, naskórzasta. Przebieg powstawania nowotworu w mózgu przedstawiony w pojedynczych fazach. 1. Zdrowie i naturalna funkcja regionów mózgu (tkanka łączna) Funkcja transportu substancji odżywczych i płynów, utrzymania samoregulacji (homeostaza), funkcja ochronna, izolacja elektryczna, przetworzenie, zapis i przekazanie informacji. 2. Treść konfliktu Każdy konflikt, który wywołuje zmiany w narządach, można zaobserwować także w mózgu. Wpływa on również na tkankę łączną mózgu. 3. Aktywna faza konfliktu – symatykotoniczna reakcja mózgu Tkanka łączna mózgu reaguje jak tkanka nowego mózgu, a więc tak samo jak pozostała tkanka łączna organizmu. W przypadku konfliktu tworzą się w jego fazie k-. Komórki rozpadają się. Należy zaznaczyć, że funkcja, które je normalnie wyprowadza, jest obniżona. 4. Rozwiązanie lub rozwiązanie częściowe konfliktu 5. Faza rozwiązania konfliktu Faza A – wagotoniczna regeneracja narządu W fazie 5 na obszarze mózgu dotkniętym guzem gromadzi się woda. Jest to przyczyną tworzenia obrzęku. Obrzęk powodujący powiększenie mózgu, w niektórych sytuacjach, może zostać zdiagnozowany już jako guz mózgu. Ta powiększona przestrzeń pozostaje jak stan resztkowy i nie wywołuje z reguły żadnych dolegliwości. 6. Kryzys zdrowienia. W kryzysie zdrowienia organizm rozpoczyna wydalać nagromadzoną wodę w narządach, jak również w regionach mózgu dotkniętych konfliktem. Kryzys zdrowienia jest często połączony z symptomatologią mózgu, np.. bólami głowy i objawami niedoboru. 7. Faza rozwiązania konfliktu Faza B – wagotoniczna regeneracja narządu Faza 7 ogólnie jest określana jako faza tkanki łącznej, czy też faza zabliźniania. Poprzez namnożenie komórek w mózgu gromadzi się teraz tkanka łączna, aby ponownie wypełnić tkankę utraconą w fazie 3 przez k-. Ma to miejsce w określonych warunkach w większym wymiarze ( w zależności od czasu trwania konfliktu), powodując powiększenie mózgu, które może zostać zdiagnozowane jako guz mózgu. Powiększenie mózgu i powiązane z tym objawy są silniejsze, jeśli równocześnie występuje syndrom kanalika zbiorczego nerek. Prowadzi to do intensywniejszego odkładania wody, co może przyczynić się do groźnych patologii. Na koniec fazy 7 guz może się ponownie zmniejszać. 8. Koniec zmian uwarunkowanych konfliktem 9. Nowe zdrowie Z reguły guz utrzymuje się aż do fazy 9. Jest to porównywalne z blizną na skórze, która jest widoczna przez dłuższy czas.