Szlak kulturowo-historyczny 3 Kultury/3 Religie Wielokulturowość przez wiele wieków była stałym elementem Obszaru Funkcjonalnego Doliny Rzeki Warty. W znaczący sposób wpłynęło to na kulturę materialną i niematerialną regionu. Już od czasów średniowiecznych poza ludnością polską mieszkali na tych terenach również Żydzi i Niemcy. Nie ma jednak źródeł, które potwierdziłyby dokładny czas przybycia ludności żydowskiej na ziemię sieradzką. Pewne jest, że ludność żydowska zamieszkiwała te tereny w XV w. Ze źródeł historycznych wynika, że w połowie XVI w. 15% ludności Sieradza stanowili wyznawcy judaizmu. Okres rozwoju kultury żydowskiej w Sieradzu zahamowany został wydaniem zakazu wykupu nieruchomości i prowadzeniem handlu w dniach nietargowych przez Żydów. Sytuacja ta zmieniła się w XVIII wieku za panowania króla Augusta Poniatowskiego, który pozwolił na ich ponowne osadnictwo w mieście. W raz z rozwojem przemysłu stopniowo zwiększała się liczba osadników żydowskich. Ten sam przywilej carski, który nadawał prawa miejskie Zduńskiej Woli określał również sytuację Żydów w mieście. Mogli oni osadzać się w określonych rejonach miasta, a miejsce na cmentarzu było im bezpłatnie udostępnione. W Sieradzu także następował rozwój osadnictwa żydowskiego. Tuż przed wybuchem I wojny światowej prawie 50% mieszkańców miasta stanowili wyznawcy judaizmu. Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę zmniejszył się ich procentowy udział w społeczności regionu, jednak nadal stanowili mniejszość. W Sieradzu, w okresie międzywojennym istniał żydowski klub sportowy Makabi, szkoła, a Żydzi zasiadali w Radzie Miasta. Rozwój kultury żydowskiej na tych terenach zakończyła II wojna światowa. W 1940 r. Niemcy utworzyli dwa duże getta w tym regionie, pierwsze w Sieradzu, a drugie w Zduńskiej Woli, w których łącznie przebywało kilkanaście tysięcy osób pochodzenia żydowskiego, a w 1942 roku, wraz z likwidacją gett, zostali oni z tego regionu wywiezieni. Mniejszość niemiecka z kolei na terenach Obszaru Funkcjonalnego pojawiła się wraz z rozwojem osadnictwa w okresie średniowiecza. Głównym powodem przybycia mniejszości niemieckiej była lokacja miast na prawie niemieckim w XIV i XV wieku. W XIX wieku powstała parafia ewangelicko-augsburska w Zduńskiej Woli, która skupiała głównie mniejszość niemiecką, a zwiększenie się liczby ludności tego pochodzenia było widoczne także poza dużymi ośrodkami miejskimi. Wiele wsi było zakładanych lub wykupowanych przez przybyszy z Niemiec. Przykładem są wsie Annopole Nowe i Stare, Henryków, a także Opiesin. Również Sieradz zamieszkiwany był przez wielu Niemców. Wielokulturowość regionu zanikała z biegiem czasu. Uwarunkowania polityczne i historia zmieniły zupełnie strukturę ludności na tych terenach. Zachowane ślady tamtych czasów stanowią jednak atrakcje tego Obszaru, stanowią także podstawę materialna i kulturową do powstania szlaku 3 Kultury/3 Religie. Trasa szlaku: Sieradz – Zduńska Wola – Zapolice – Pstrokonie – Strońsko - Beleń – Piaski – Sieradz / Zduńska Wola Ważne miejsca na szlaku 1. Sieradz a) Istniejące: Kościół farny p.w. Wszystkich Świętych to miejsce przedstawiające kolebkę kultury polskiej na tym terenie. „Aktywna Dolina Rzeki Warty” Kościół p.w. św. Stanisława oraz klasztor podominikański to XIII wieczne zabytki, których historia powstania wiąże się z przybyciem dominikanów na te ziemie. Budynek dawnej synagogi to zabytek po religii judaistycznej. Od 1824 r. Żydzi mieli własną świątynię, która funkcjonowała do wybuchu II wojny światowej. W trakcie okupacji niemieckiej budynek zatracił charakter sakralny. Cmentarz żydowski powstały w roku 1812 jest jednym ze starszych istniejących na terenie Polski. Powierzchnia cmentarza wynosiła około 1 ha. Dawny kościół ewangelicki znajdował się w budynku wybudowanym pod koniec XIX wieku, jednakże funkcję świątyni protestanckiej pełnił dopiero od 1925 r. Po wojnie początkowo był kościołem filialnym parafii ewangelickiej ze Zduńskiej Woli, następnie świątynią polsko-katolicką, a od 2001 roku to kościół garnizonowy. 2. Zduńska Wola a) Istniejące: Bazylika Mniejsza p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, obiekt o dużym znaczeniu dla kultu religii katolickiej - Sanktuarium Urodzin i Chrztu Świętego Maksymiliana Kolbego, męczennika, który urodził się w Zduńskiej Woli w roku 1894. Kościół ewangelicko-augsburski rozpoczął swoją historię w pierwszej połowie XIX wieku. Dzisiejsza świątynia powstała dopiero kilkadziesiąt lat później w 1871 r. W przeciwieństwie do sieradzkiej świątyni przetrwała przez wiele lat i nadal jest miejscem ważnym dla wyznawców. Kościół Chrześcijan Baptystów w Zduńskiej Woli znajduje się przy ul. Dąbrowskiego 22. Historia społeczności baptystów sięga II poł. XIX w., a jedną z ważniejszych dat był rok 1885 kiedy w Zduńskiej Woli powstała parafia. Kościół działał do momentu wkroczenia wojsk rosyjskich do miasta. Do 17 maja 1990 r. budynek spełniał głównie funkcje magazynowe. Dopiero wspomnianego dnia budynek powrócił do dawnych właścicieli, a w 2005 r. został gruntownie odremontowany. Dom urodzenia Maksymiliana Kolbe, który jednocześnie jest muzeum pamięci tego męczennika. Polski święty podczas wojny poświęcił swoje życie za współwięźnia w obozie hitlerowskim w Auschwitz Birkenau. Cmentarz żydowski powstał w 1828 r. Jest to jeden z największych cmentarzy żydowskich, który przetrwał do dnia dzisiejszego. Znajduje się w nim około 3 tysięcy macew, z czego najstarsze pochodzą z okresu tuż po jego założeniu. Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola posiada bogate zbiory, które głównie przedstawiają życie codzienne w XIX i XX wieku. Dużo eksponatów związanych jest z przemysłowym charakterem miejscowości, ale są także takie, które odnoszą się do religii i historii. W muzeum organizowane są wystawy czasowe ukazujące religijne życie miasta. Festiwal Trzech Kultur 3K to stosunkowo nowa impreza w kalendarzu kulturalnym Zduńskiej Woli. Ideą powstania festiwalu to wielokulturowa historii regionu. W ramach festiwalu organizowane są wydarzenia kulturalne tj. koncerty, wystawy, warsztaty oraz zwiedzanie zduńskowolskich świątyni. W „Aktywna Dolina Rzeki Warty” imprezie biorą udział przedstawiciele kultury polskiej, żydowskiej i niemieckiej. Wskazana jest rozbudowa festiwalu i zwiększenie oferty atrakcji turystycznych. Na rozwój imprezy wpływałoby powstanie estrady plenerowej do organizacji koncertów w ramach tego festiwalu, a miejscem imprezy mógłby być teren nad zbiornikiem Kępina, szczególnie z uwagi na walory przyrodnicze. Również zagospodarowanie zbiornika i utworzenie ścieżek pieszo-rowerowych prowadzących do tego miejsca zwiększyłoby dostępność terenu. Istotnym elementem jest stworzenie sezonowej bazy gastronomicznej z kuchnią polską, niemiecką i żydowską. Utworzenie bazy lokalowej, która zajmowałaby się serwowaniem dań charakterystycznych dla tych kultur proponuje się również w centrum, szczególnie w pobliżu zabytków znajdujących się na szlaku - restauracja specjalizująca się w potrawach koszernych. Uzupełniłoby to w znaczący sposób ofertę kierowaną do turystów pochodzenia żydowskiego, a także osób chcących lepiej poznać tradycję tego narodu. 3. Strońsko a) Istniejące: Kościół par. p.w. św. Urszuli w Strońsku to jeden z najstarszych zabytków sztuki sakralnych w Polsce, a w szczególności na tych ziemiach. Budowla z początku XIII wieku jest przykładem sztuki romańskiej. Dla pielgrzymów odwiedzających to miejsce duże znaczenie ma źródełko jakie wybija z pod kościoła, ponieważ wierzą oni w uzdrawiającą moc wody. Szlak 3Kultury/3 Religie można by wzbogacić o inne elementy trzech najważniejszych kultur zamieszkujących ten Obszar, tj. przydrożne kapliczki, krzyże oraz nagrobki. „Aktywna Dolina Rzeki Warty”