Systemy ekonomiczne System ekonomiczny (def.) Zespół, kompleks organizacji, gospodarstw domowych oraz jednostek działających wg określonych zasad, bodźców, zakazów, nakazów w dziedzinie produkcji, podziału, wymiany i konsumpcji dóbr i usług [Kowalik, str. 12] System ekonomiczny określają: 1. Podmioty gospodarcze: konsumenci indywidualni, producenci jako pracownicy najemni, gospodarstwa domowe, przedsiębiorcy, organizacje gospodarcze: spółki, zrzeszenia spółek, holdingi, organizacje, pozarządowe organizacje non-profit, fundacje, państwo - największy podmiot gospodarczy i przedsiębiorca 2. Relacje między podmiotami: wzajemne współzależności, określone przez stosunki własności, stosunki współzawodnictwa, kooperacji, współzależności, podległości, zależności 3. Zasady postępowania: reguły, bodźce, nakazy, zakazy, normy; instytucję jako zasady funkcjonowania Klasyfikacja systemów ekonomicznych Typ własności prywatna publiczna Proces decyzyjny zdecentralizowany, z mechanizmem rynkowym scentralizowany, z systemem nakazów [Kozłowski, str. 17] Analiza porównawcza systemów: kryteria porównań 1. 2. 3. 4. 5. 6. Władza, własność, decyzje – czynniki ustrojowe Wzrost gospodarki - wzrost PKB, aparatu produkcyjnego, produkcji przemysłowej, poziomu konsumpcji Postęp techniczny - zdolność do kreowania lub naśladownictwa Rozwój kapitału ludzkiego (human capital) Zdolność do zatrudniania siły roboczej Podział dochodu narodowego, stopień nierówności, problem ubóstwa Megasystemy i ich cechy Komunizm Monopol władzy i własności Dominacja własności państwowej i form zbliżonych Przewaga kontroli biurokratycznej Słaba: dyscyplina budżetowa, reakcja na ceny, ilość i plan a nie jakość produkcji Niedobór („ekonomia niedoboru”) pełne zatrudnienie Kapitalizm System władzy sprzyjający prywatnej własności i rynkowi Dominacja własności prywatnej Przewaga kontroli rynkowej Duża dyscyplina budżetowa, silna reakcja na ceny Niedostateczny popyt, rynek nabywcy, bezrobocie Ewolucja systemów i rewolucja w systemach: Reformy Transformacja Konwergencja „Trzecia droga” Systemy, modele systemów, typowi (i nietypowi) reprezentanci Anglosaski (USA, W. Brytania) Nadreński /Europejski (Niemcy, Francja) Skandynawski (Szwecja, Dania) Azjatycki (Japonia, Korea Płd.) Latynoski (Chile, Wenezuela) Model anglosaski kryteria efektywnościowe rozwoju gospodarczego prokonkurencyjna orientacja systemu gospodarczego duży udział rynku jako regulatora gospodarki mała rola państwa jako regulatora i ograniczoność interwencjonizmu ograniczanie funkcji opiekuńczych państwa indywidualizm i odpowiedzialność jednostki za swe losy komercjalizacja wszystkich dziedzin życia Rola państwa –sprawy ustrojowe i bezpieczeństwa, strażnik ustroju i praworządności, „nocny stróż” w gospodarce, z wyjątkiem niektórych obszarów polityki gospodarczej (polityka pieniężna) Model nadreński liberalna gospodarka - ograniczona ingerencja państwa rozwinięty sektor publiczny rozbudowany system świadczeń socjalnych kolektywizm i egalitaryzm rozwinięta partycypacja pracownicza i społeczna Model skandynawski duży udział państwa w gospodarce i interwencjonizm duży udział budżetu w PKB rozwinięty sektor publiczny z wysoki zatrudnieniem kompromis pomiędzy pryncypiami socjalizmu i kapitalizmu powszechny i rozbudowany system świadczeń socjalnych relatywnie niskie bezrobocie „trzecia droga” rozwoju społeczno-gospodarczego Model azjatycki autokratyzm państwa, w tym w sferze polityki gospodarczej wolność gospodarcza przedsiębiorców kolektywizm w zespołach pracowniczych specyficzny ład korporacyjny (corporate governance) niskie zróżnicowanie dochodów proeksportowa i proinnowacyjna orientacja gospodarki wysoka stopa inwestycji Narodowe, ponadnarodowe i regionalne aspekty systemów Regionalizm – baskijski Mondragon, Procesy integracyjne – unifikacja systemów Prowincje Chin – Tajwan i Hongkong System ekonomiczny Unii Europejskiej?