starożytna grecja teatr, komedia i tragedia - zadania

advertisement
starożytna grecja teatr, komedia i tragedia.doc
(11 KB) Pobierz
Teatr :
Zaczątkiem teatru w starożytnej Grecji, były ludowe uroczystości
religijne ku czci boga Dioznizosa. Teatr wykształcił sięz chwilą
pojawienie się (ok. 6 w.p.n.e.) aktora, twz. odpowiadacza , któwy
porwadizł dialog z przewodnikiem chóru. W okresie hellenistycznym
przedstawienia odbywały siędwa razy do roku : tragedie wystawiano
w okresie Dionizjów Wielkich ( przęłom marca i kwietnia), komiedie
zaś jako gatunek podrzędny w czasie Lenajów ( przełom stycznia i
lutego). W teatrze greckim niegdy nie występowało więcej niż
trzech aktorów, pierwszego wprowadził Tespis z Aten, drugiegoAjschylos, trzeciego- Sofokles. Kobietom w Grecji nie wolno bło
grać na scenie, a role żeńskie powierzano mężczyznom.Aktorzy
występowali w charakterystycznych kostiumach , chodizli w obuwiu o
podwyższonej podeszwie i wysokim uczesaniu (onkos), na twarzach
zawsze mieli maski. Chórwystępował w maskach ale bez kotórnów.
Na jego czela stał przewodnik chóru (koryfeusz).Przedstawieniom
towarzyszyła muzyka instrumentalna, recytacja aktorów
przypominałą śpiew, tańczono a gest był zawsze symboliczny.
TRAGEDIA
AJSCHYLOS
Twórca tragedii, był arystokratą brał udział w Bitwie pod
Maratonem, Ajschylos(524-456p.n.e.) w ciągu pięćdziesięciu lat
wystawił 70 tragedii i 20 dramatów satyrowych, odnosząc 13
zwycięstw w konkursach dramatycznych.
Teatr jego był wybitnie męski. W swoich sztukach dramatopisarz
nie szukał psychologicznych subtelności w charakterze postaci.
Ważna dla nie go była raczej istota konfliktu , który prowadził do
tragicznego rozwiązania. W dramatach Ajschylosa widać
majestatyczność . Wśród siedmiu zachowanych po dziś dzień
utworów znajdziemy :


"Persów" - jedyną tragedię historyczną. Tematyka sztuki
wiąże się ściśle ze zwycięską Bitwą po Salaminą, a ściślej
"krajobrazem po bitwie" oglądanym ze strony pokonanych.
"Siedmiu przeciw Tebom" - ostatnia, zachowana część trylogii
o dziejach rodu Edypa. Opisuje śmiertelny pojedynek obu
synów nieszczęsnego króla: obrońcy miasta Etoklesa i
oblegającego Teby Polynejkesa, zmuszonych do bratobójczej
walki z powodu kątwy za wcześniejsze zbrodnie rodu.

"Błagalnice" - wypełnonie pieśniami chóru pięć dziesięciu
oszalałych ze strachu córek Danaosa, które uciekły z Egiptu
do Argos, ścigane przez znienawidzonyc synów stryja
Ajgyptosa.

"Prometeusza w okowach" - o tytanie , przyjacielu ludzi,
który wbrew zakazowi bogów dał im ogień,ponosząc za to
straszliwą karę - został przykuty do skały kaukaskiej przez
dwie sługi Zeusa: Przemoc i Siłę.

"Oresteję" - jedyna zachowaną w całości trylogię, w skład
ktorej wchodzą:
-"Agamemnon", opowiadający o śmierci tytułowego bohatera,
wracającego po zdobyciu Troi, zamordowanego przez żonę i jej
kochanka:
-"Ofiarnice", w których Orestes, syn zamordowanego Agamemnona,
mści się na matce i jej kochanku:
-"Eumenidy", traktujące o sądzie nad matkobojcą Orestesem.
SOFOKLES
Drugi z wielkich tragików ggreckich, syn bogatego wytwórcy broni,
skarbnik Związku Ateńskiego, strateg, kapłanAmynosa, żył w latach
496-406 p.n.e. Z jego bogatej spuścizny
dramaturgicznej(123sztuki) zachowało się siedem utworów. W
porownaniu z AjschylosemSofokles wysunął na pierwszy plan nie
problem religijno-moralny, a człowieka o silnym, ukształtowanym już
charakterze, w pełni świadomego odpowiedzialności za swe czyny.
Dramaty Sofoklesa przyniosły zatem pogłebioną analizę
psychologiczną tragicznych bohaterów. Wśród zachowanych dzieł
znadujemy:

"Ajasa" - w którym Sofokles rozwinął jedne z epizodów wojny
Trojańskiej, dotyczący sporu o zbroję zabitego Achillesa.



"Antygonę" - gdzie dramaturg wykorzystał wątek mitu
tebańskiegom dotyczący pochówku brata tytułowej bohaterki,
zabitego w walce z Etoklesem.
"Króla Edypa" - najbardziej klasyczną sztukę antyku, w
której autor, na przykładzie losów władcy dotkniętych zaraż
Teb, pokazał bezskuteczność walki człowieka z jego
przeznaczeniem.
"Trachinki" - traktujące o zmaganiach Dejaniry, żony
Heraklesa, próbującej odzyskać serce męża , zajętego
miłością do nowej branki.

"Elektrę" - w której Sofokles podjął temat z "Ofiarnic"
Ajschylosa, jednak inicjatorką mordu na matce stąła się
Elektra, siostra Orestesa.

"Filokleta" - opowiadającego o losach tytułowego herosa,
właściciela łuku, bez którego (wg.wyroczni) wyprawa na Troję
przyniosłby Grekom klęskę.

"Edypa w Kolonie" - tragedię religijno-patrotyczną, opartą na
wróżbie zapowiadającej pomyślność krajowi, w którym spoczną
zwłoki starego króla.
EURYPIDES
Urodzony ok.480 zmarły 407/6r.p.n.e, wielki tragik starożytnej
Grecji, pozostawił po sobie 18 utworówdrmaatycznych, spośrod 96
przypisancy mu sztuk. Podobnie jak jego poprzednicy , czerpał
tematydo swich sztuk z mitów, jednak czynił to swobodniej,
wprowadzając zmiany oraz noew postaci. Najdalej odszedł od
religijnych źródeł tragedii. Był racjonalistą, poddawał mity ocenie i
krytyce.
Wprowadził do swych sztuk, wber przyjętym zwyczajom, prostych
ludzi (wieśniaków, niewolników, kobiety itp.), dając początek
tragikomiedii.Nowością w jego sztukach były też monologi,
odsłaniające przeżycia psychiczne bohateróworaz płace i
lamenty.Wśrod zachowanych tragedii znajdziemy:

"Alkestis" - starą baśń o kochającej żonie, która zgodziła isę
odstąpiś życie umierającemu mężowi.

"Medeę" - najsłynniejszą i najlepiej zbudowaną ze sztkuk
poety, opowiadającą o zemście tytułowej bohaterki, na
wiarołomnym mężu Jazonie.

"Dzieci Heraklesa" -sztukę o Heraklidach, które chronią się
przed prześladowaniem Eurysteusza u ateńskiego króla
Demofoonta.

"Hippolytosa uwieńczonego" - w którym poznajemy perypetie
Hippolytosa, będącego najpierw obiektem miłości, a potem
zemsty własnej macochy.

"Hekabe" - będącą studium zemsty starej Trojańskiej
królowiej na królu Traków Polymestorze za śmierć jej dizeci.
"Błagalnice" - traktujące o matkach poległych pod Tebami
siedmiu wodzów, które proszą bohatera ateńskiego tezeusza o
pomoc w pogrzebaniu synów

"Andromachę' - opowieśćo życiu Andromachy, wdowy po
Hektorze, któraprzpadła w podziale łupów synowi Achillesa,
Neoptolemosowi.

"Heraklesa szalonego" - traktującego o szaleństwie herosa,
który zgładizł uzurpatora włady w Tebach, Lykosa, a potem
zamordował własą żonę i synów.

"Trojanki" - ciąg obrazów dramatycznych, ukazujący losy
branek po wzięciu Ilionu.

"Ijona" - stuka o perypetiach rodzinnych tytułowego
bohatera, syna królewny ateńskiej i boga Apollona, cudownie
przneiesionego przez Hermesa do Delf

"Ifigenię w Taurydzie" - sztukę o egzotycznej scenerii
Krymu, gdzie cudownie przneiesieona przez Artemidę Ifigenia
musiała składac ofiary z obcych przybyszów.

"Elektrę" - w której poniżoną królewne wydano za mąż za
prostego wieśniaka.

"Helenę" - pogodną , niemal tragikomiczną sztukę w ktorej
tytułowa bohaterka nie była pod Troją, lecz uciekła do Egiptu.

"Fenicjanki" - jeszce jedno spojrzenie na klęski domu Edypa

"Orestesa" - który wraz z siostrązostaje skazany na
ukamieni, za zabójstwo matki ucieka siędo ostatecznych
kroków: próbuje porwać Helenę, a potem jej córkę Hermionę,
zażądając pomocy jej ojca Menealosa.

"Ifigenię w Aulidzie" - opowiadającą o dobrowolnym złożeniu
w ofierze życia przez corkę Agamemnona, w celu przebłagania
Artemidy, która spowolniła wojska płynące do Troi.

"Bahtanki" - opowiadającao Pentheusie, władcy Teb, który
ginie rozszarpany przez własną matkę za przewinienia wobec
Dionizosa.

KOMEDIA
Komedia powstała w Atenach na początku 5w.p.n.e z wesołej pieśni
chóralnej. Celem "starej" komedi bło nie tyle rozweselenie, co
ośmieszenie, była zawsze zaczepna . Cechowałą ją ostra satyra
polityczna i społeczna . Wybitnymi przedstawicielami komedii
Greckiej byli: Kratinos ( twrórca komedii politycznej), Eupolis i
Arystofanes.
ARYSTOFANES
Najberdziej znane utwory komediowe to dzieła
Arystofanesa(ok.446-386p.n.e.). Charakteryzuje je bogactwo
pomysłów, fantastyka, komizm nieoczekiwanych sytuacji oraz bawny
i bogaty język. Spośród 44 napisanych przez niego sztuk zachowało
się tylko 11. Ich przedmiotem była najczęścioej kpina z
przywódców, nie oszczędzałą filozofów, bogów, a nawet kolegów
Ajschylosa, Sofoklesa, Eurypidesa.Arystofanes był miłośnikiem
tradycji i szczerym patriotą, choć całe swoje życie orędował za
pokojem. Był mistrzem języka, bawił się nim tworzył neologizmy,
imoina mówiące. Wśród zachowanych dizeł znajdziemy:

"Acharnejczyków","Rycerzy" i "Pokój" - w których poeta
atakował wojenną politykę Kleona

"Lizystratę", "Sejm niewieści" - w którym autor drwił z
Ateńczyków, sugerując że oddanie władzy kobietom szybciej
doprowadziłoby do pokoju.

"Chmury" - krytykujące działalność pedagogiczną sofistów.

"Osy" - w których przedmiotem ostrej satyry uczynił uczynił
poeta pieniactwo Ateńczyków i związane z nim przerosty
sądownictwa.
"Ptaki" - dwóch znużonej życiem i procesami obywateli
założyło miasto między ludźmi i bogami.
"Tesrmoforie" i "Żaby" - najwcześniejsze próby krytyki
literackiej.
"Plutosa" - autor porusza problem sprawidliwego podziału
dóbr.



Plik z chomika:
Grzybulek234
Inne pliki z tego folderu:


liryka starozytnej grecji.doc (3 KB)
Mitologia grecka podzial, funkcje, motywy i watki mitologiczne.doc (2 KB)
 starożytna grecja teatr, komedia i tragedia.doc (11 KB)
 szczegółowy opis Biblii.doc (3 KB)
 o Iliadzie i Odyseji.doc (2 KB)
Inne foldery tego chomika:
Zgłoś jeśli naruszono regulamin





Strona główna
Aktualności
Kontakt
Dział Pomocy
Opinie


Regulamin serwisu
Polityka prywatności
Copyright © 2012 Chomikuj.pl
Download