Prezentacja multimedialna

Info dla rodziców oraz dzieci.
Szkodliwe
treści
Internet to kopalnia wiedzy i plac zabaw. Jednocześnie
jednak sieć jest, jak to określił Stanisław Lem, "wielkim
śmietnikiem". Oprócz wielu wartościowych rzeczy dzieci
mogą znaleźć też treści, z którymi kontakt jest dla nich po
prostu szkodliwy.
Można długo wymieniać rodzaje szkodliwych materiałów
dostępnych dla dzieci w internecie: pornografia, przemoc,
wulgarność, rasizm i ksenofobia, sekty i inne formy
psychomanipulacji, używki, broń i hazard.
Taka już jest specyfika internetu, że łączy w sobie kopalnię
wiedzy i wielki śmietnik. Rolą nas, dorosłych, jest jednak
zadbanie o to, by chronić dzieci przed tym, co jest dla nich
szkodliwe.
Przed wszystkimi tymi szkodliwymi treściami chronimy
dzieci w realnym świecie. Zapominamy jednak, że dzieci
mogą bez trudu trafić na nie w świecie wirtualnym, a
szkodliwe treści nie będą zabezpieczone przed dostępem
najmłodszych internautów.
Pokazujemy techniczne sposoby ochrony dzieci, ale przede
wszystkim zachęcamy do tego, by rozmawiać z dziećmi.
Pamiętajmy bowiem: nie ma lepszej ochrony dla dziecka niż
mądra, troskliwa opieka rodziców.
Sposoby ochrony
dziecka
Najlepszym sposobem ochrony dziecka jest rozmowa z nim.
Nie ma lepszej ochrony niż mądry, troskliwy rodzic i jego
opieka. Żadne rozwiązanie techniczne nigdy nie zastąpi
dobrego kontaktu rodzica z dzieckiem.
1. Niech komputer stoi we wspólnym miejscu w domu.
Pozwoli Ci to raz na jakiś czas w naturalny sposób zerknąć
na monitor i sprawdzić, co robi Twoja pociecha.
2. Pokaż dziecku wartościowe i bezpieczne strony. Zadbaj o
to, by dziecko miało co robić w internecie. Jeżeli
zaproponujesz mu ciekawe serwisy, zapewne zajmie się nimi
i nie będzie chodzić po ciemnych zaułkach sieci. Możesz
zapoznać się z listą serwisów posiadających nasz certyfikat
Strony Przyjaznej Dzieciom.
3. Nie bój się internetu. Internet sam w sobie nie jest zły. Nie
podchodź do niego jak pies do jeża, nie zabraniaj dziecku
korzystania z sieci. Potraktuj internet jak jedno z wielu zajęć
dziecka, rozmawiaj o nim rzeczowo i spokojnie.
4. Rozmawiaj ze swoim dzieckiem. Najlepsza metodą na to,
by chronić dziecko przed najróżniejszymi zagrożeniami, jest
rozmowa. Przygotuj się do niej, spróbuj poczytać trochę o
internecie, dowiedzieć się o nim, by być dla swojego dziecka
partnerem do rozmowy. Pamiętaj, że rozmowa to nie tylko
mówienie, ale i słuchanie.
5. Nie bój się przyznać do niewiedzy. Być może komputery i
internet nie są Twoim konikiem, nie poruszasz się biegle w
nich. Przyznając się dziecku do niewiedzy, nie stracisz w jego
oczach autorytetu. Poproś dziecko, by pokazało Ci, jak
korzystać z komputera i internetu. Będzie szczęśliwe, mogąc
Cię czegoś nauczyć.
6. Surfuj po sieci razem z dzieckiem. W dzisiejszych czasach
wszyscy jesteśmy zagonieni, zapracowani i mamy mało
czasu. Pamiętaj jednak, że Twoje dziecko jest
najbezpieczniejsze, kiedy jesteś przy nim. Jeśli surfujecie
razem, dziecko na pewno w tym czasie nie będzie odwiedzać
niedozwolonych stron.
7. Ustalaj zasady i egzekwuj je. Nie zachęcamy w żadnym
wypadku do stosowania w odniesieniu do sieci metod tzw.
bezstresowego wychowania. Rodzice są od tego, by
wyznaczać granice, określać pewne zasady i je egzekwować.
Ustal z dzieckiem, co wolno, a czego nie i egzekwuj to. Nie
popadaj jednak w przesadę. Naszym skromnym zdaniem
amerykański pomysł, lansowany również w Polsce, by
rodzice zawierali z dzieckiem umowę na korzystanie z sieci
trąci absurdem. Idąc tym tropem dojdziemy do tego, że
główny udział w wychowaniu będzie mieć notariusz, u
którego będziemy zawierali umowy.
8. Wspieraj się programami filtrującymi. Programy filtrujące
mają za zadanie wspierać rodziców w ochronie dzieci,
blokując wyświetlenie dziecku stron ze szkodliwymi
treściami. Pamiętaj jednak, że program nie zastąpi Ciebie.
Jak każde narzędzie bywa też zawodny.
Podpowiedzi
1. Po jakich stronach chodzi dziecko?
Przeglądarki internetowe udostępniają historię odwiedzonych witryn. W najpopularniejszej,
czyli Internet Explorer, do historii możesz dostać się skrótem klawiaturowym CTRL+H lub
przyciskiem historia na głównym pasku przeglądarki. Zawartość historii można co prawda
łatwo wyczyścić, ale dostępne na polskim rynku programy filtrujące zapisują dodatkowo same
historię, której dziecko nie da rady skasować.
2. Jak ustawić poziom ochrony w przeglądarce?
Stanowiąca część systemu Windows przeglądarka Internet Explorer zawiera sama w sobie
możliwości ochrony dziecka przed szkodliwymi treściami. Wybierając menu narzędzia, w nim
opcje internetowe, wyświetlisz okno z ustawieniami. Wybierz zakładkę zawartość. Możesz tam
uaktywnić i ustawić poziom ochrony klasyfikatora treści, dodatkowo umożliwi Ci on
wprowadzenie ręcznie adresów dozwolonych dla dziecka stron.
3. Który program filtrujący wybrać?
Nie ma jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie. Na pewno wybierz program polski, gdyż
będzie on radził sobie dobrze z filtrowaniem polskich stron, zachodnie programu radzą sobie z
tym kiepsko. Unikaj produktów proponowanych przez firmy-krzaki. Na rynku liczą się w tej
chwili 3 programy - Cenzor, Opiekun i x-Guard. Każdy z nich ma swoje wady i zalety.
Skorzystaj z wersji demonstracyjnych, udostępnianych przez producentów, aby wybrać ten,
który będzie Ci odpowiadał najbardziej.
Uzależnienia

Uzależnienie to nabyta silna potrzeba wykonywania jakiejś czynności lub zażywania jakiejś
substancji.
W praktyce określenie to używane jest w kilku znaczeniach.
Uzależnienie fizjologiczne, zwane też czasem fizycznym, to nabyta silna potrzeba stałego zażywania
jakiejś substancji odczuwana jako szereg dolegliwości fizycznych (np. bóle, biegunki, uczucie zimna,
wymioty, drżenia mięśni, bezsenność) Zaprzestanie jej zażywania (odstawienie) prowadzi do
wystąpienia zespołu objawów, które określa się jako zespół abstynencyjny (zespół z odstawienia). W
leczeniu uzależnienia fizjologicznego stosowana jest detoksykacja, czyli odtrucie.
Uzależnienie psychiczne (ang. psychical dependence), znane też jako psychologiczne, to nabyta silna
potrzeba stałego wykonywania jakiejś czynności lub zażywania jakiejś substancji, której niespełnienie
jednak nie prowadzi do poważnych fizjologicznych następstw.
Uzależnienie psychiczne cechuje: - wzrost napedu związanym z poszukiwanie środka uzależniającego
- wzrost tolerancji na działanie srodka (obniżenie efektu przyjemnosci który on dostarcza) kompulsywna konsumpcja środka kosztem swojego zdrowia oraz otoczenia - osłabienie woli - obsesja
brania i natręctwa myślowe utrzymujące się i nawracajace nawet po wieloletniej abstynęcji samooszukiwanie się usprawiedliwiające branie (związane z psychologicznymi mechanizmami
obronnymi) - fizyczne wyniszczenie brak zainteresowania otoczeniem niezwiązanym ze srodkiem i
jego zdobywaniem - wypalenie emocjonalne prowadzące do samobójstwa
Zależność psychiczna to stan w którym osoba dotknięta tą chorobą nie jest w
stanie bez pomocy z zewnatrz przerwać zachowań kompulsywnych
związanych ze zdobywaniem i konsumpcją. Nie leczone zależnośc psychiczna
od substancji chemicznych prowadzi najczęściej do więzienia, szpitala
psychiatrycznego a w końcu i śmierci. Na dzień dzisiejszy nie są znane
skuteczne metody leczenia uzależnienia psychiocznego od substancji
chemicznych. Możliwe jest zatrzymanie kompulsywnych zachowan ale nie
całkowite wyleczenie.
"Psychicznie" uzależnić można się od wszystkiego, włącznie z takimi rzeczami
jak: dowolna substancja chemiczna, grupa ludzi, telewizja, internet, słodycze,
seks, kupowanie, hazard.
Uzależnienie społeczne, wiąże się z zażywaniem środków toksycznych pod
wpływem panującej mody lub w grupie ludzi podobnych do siebie (np.
hippisów), w kręgach młodzieży z tzw. subkultur. Istotą zjawiska jest bardzo
silne uzależnienie od grupy, co pociąga za sobą bezwzględne respektowanie
panujących w niej zasad i obyczajów. Ponadto osoba uzależniona, w miarę
pogłębiania się choroby rezygnuje z ważnych dla siebie wcześniej aktywności,
wypada z ról społecznych (utrata pracy, usunięcie ze szkoły, konflikty w
rodzinie, zanik zainteresowań, zawężenie kontaktów do grupy narkomańskiej).
Następuje coraz większa marginalizacja i najczęściej również kryminalizacja
środowiska, w którym obraca się uzależniony.
Akcje
 Sieciaki.pl to serwis Fundacji Dzieci
Niczyje wdrożony w ramach drugiego
etapu kampanii społecznej Dziecko w
Sieci. Od lutego 2004 r. prowadzimy
działania mające na celu poprawę
bezpieczeństwa najmłodszych
użytkowników Sieci.
Sieciaki.pl są projektem
realizowanym przez Fundację Dzieci
Niczyje w ramach europejskiego
programu Safer Internet. Premiera
projektu odbyła się w Dniu
Bezpiecznego Internetu - 8 lutego
2005 r. Więcej informacji o tym dniu
pod adresem
www.saferinternetday.pl.
 Ogólnopolska kampania
społeczna "Dziecko w
Sieci" zainicjowana została
w lutym 2004 roku przez
Fundację Dzieci Niczyje
(FDN). Podstawowym jej
celem było zwrócenie
uwagi dorosłych i dzieci na
zagrożenia związane z
aktywnością pedofilów w
Sieci oraz edukacja w
zakresie bezpiecznego
korzystania z Internetu.
Część medialną kampanii
zrealizowano pod hasłem
"Nigdy nie wiadomo, kto
jest po drugiej stronie.
 "Jesteśmy działającym przy Naukowej i
Akademickiej Sieci Komputerowej punktem
kontaktowym, który przyjmuje zgłoszenia
dotyczące nielegalnych treści w Internecie.
Do naszych zadań należy m.in. analiza treści
wskazanych przez użytkowników, wykonanie
dokumentacji technicznych, przesłanie
informacji do policji, prokuratury,
administratorów serwisów internetowych czy
też zagranicznych punktów kontaktowych
zrzeszonych w INHOPE. Co ważne - nie
dokonujemy interpretacji prawnej ani nie
podejmujemy się wyszukiwania nielegalnych
treści w Sieci.
Powołanie do życia Hotline'u to kolejne
przedsięwzięcie NASK na rzecz podwyższania
poziomu bezpieczeństwa w Internecie. Już od
1996 r. w ramach NASK działa zespół CERT
Polska (Computer Emergency Response
Team) niosący pomoc wszystkim
internautom w przypadkach zagrożeń
pojawiających się w sieci. Doświadczenie i
wiedza zespołu stanowią podstawę
utworzenia Hotline'u."
W internecie na niebezpieczne
pytania udzielaj bezpiecznych
odpowiedzi.










Jak się nazywasz?
Mów mi wuju.
Ile masz lat?
Tyle co Bruce Lee, jak był w moim wieku.
Skąd klikasz?
Klikam? A skąd! 
Gdzie mieszkasz?
Chrząszczyrzewoszyce , powiat Łękołody.
Jak wyglądasz?
Podchodzę do okna, otwieram je i wyglądam.












Dostajesz kieszonkowe?
A Ty co, Urząd Skarbowy? 
Ile zarabiają twoi rodzice?
O wiele za mało.
Z kim mieszkasz?
Tajemnica państwowa.
Co masz na sobie?
Wzrok rodziców.
Do której chodzisz szkoły?
Do piątej z lewej.
Spotkamy się?
Chyba, że 30 lutego.












Odwiedzisz mnie?
A co, leżysz w szpitalu?
Jaki jest Twój numer telefonu?
Nie ze mną te numery Bruner.
Dogadujesz się z rodzicami?
Lepiej niż z Tobą.
Wyślesz mi fotkę?
Do paszportu musisz mieć swoją
Masz zdjęcie?
Tak, ale jedno, więc nie wysyłam.
Masz kartę kredytową ?
A ty jopka pik?
 Jesteś w domu sam?
 Nie licząc rodziny…
 Wejdziesz na moją stronę?
 Wchodzę tylko na drabinę…
 Gdzie pracują Twoi rodzice?
 Tam gdzie chcą 
 Chciałbyś dostać jakiś prezent?
 Nie bądź taki Mikołaj.
 Chcesz zarobić trochę kaski?
 Ot filantrop z bożej łaski.
Internet nie jest ani dobry, ani
zły. To od nas zależy czy
będzie przestrzenią
bezpieczną.
O bezpieczeństwo w globalnej
sieci dbaj tak, jak dbasz o nie
w świecie realnym.