Dominik Medyński, Adam Piosik, Przemysław Gajdus, Wiesław Hędzelek Klinika Protetyki Stomatologicznej Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu Rehabilitacja protetyczna pacjenta z hipodoncją - kompromis terapeutyczny Współczesna protetyka stomatologiczna integruje pozostałe gałęzie stomatologii, szczególnie w interdyscyplinarnej morfologiczno-czynnościowej rehabilitacji układu stomatognatyczngo. Najczęściej większość działań leczniczych u pacjentów ogranicza się do odtworzenia ciągłości łuków zębowych i zanikłych tkanek podłoża, które są konsekwencją powikłań próchnicy, chorób przyzębia, nowotworów, czy zaburzeń rozwojowych. Zaburzenia rozwojowe twarzoczaszki dotyczące zmniejszonej ilości zębów w jamie ustnej określa się jako hypodontia i dotyczy 3,5 - 6% populacji. Ze względu na ilość brakujących zębów dokonuje się podziału na hipodoncję, oligodoncję oraz anodoncję. Cel pracy: Celem pracy jest przedstawienie procesu rehabilitacji protetycznej pacjenta z oligodoncją. Opis przypadku: mężczyzna 25 lat z rozpoznaną oligodnocją (sumarycznie brak 11 zębów stałych) wcześniak 32 tygodzień, masa urodzeniowa1760g, mózgowe porażenie dziecięce, retinopatia wcześniacza duża wada wzroku, jedno oko sprawne w ok 20% ze względu na uszkodzenie nerwu i wadę -6D, drugie oko -5D rodzinne występowanie braków zawiązków u brata i kuzynki. Stan przed leczeniem: braki zębowe Postępowanie rehabilitacyjne: wykonanie mostu 4pkt w żuchwie analiza kontaktów zwarciowych T-Scan III analiza czynnościowa stawu skroniowo-żuchwowego ARCUSdigma II Wykonanie mostu 6pkt w odcinku przednim w szczęce Wykonanie 2 mostów 3pkt w odcinkach bocznych szczęki utworzenie prowadzenia siecznego i kłowego wytworzenie wielopunktowych, stabilnych kontaktów zwarciowych 14,13,23,24,33,43 – zęby stożkowate zaburzenie linii pośrodkowej dystalne przechylenie zęba 11 oraz mezjalne 21, oraz ich ekstruzję łuku dolnym brak kontaktów stycznych niedorozwój wyrostków zębodołowych w miejscach bezzębnych niestabilne kontakty zwarciowe