Referat, nt

Referat, nt. ,, Wpływ postaw rodzicielskich na
zachowanie dzieci.’’
,,Szereg badań wskazuje, że określony ładunek emocjonalny, którym
nasycone jest postępowanie rodziców wobec dziecka, wywołuje u
niego odzew w postaci specyficznego zachowania.'’
Utrwalone postawy rodziców wobec dziecka sprzyjają powstawaniu
pewnych cech osobowości dziecka. Wpływ ten możemy śledzić w
zakresie rozwoju sprawności umysłowej, uczuciowości dziecka i
aktywności, uspołecznienia, dobrego lub złego przystosowania w
szkole oraz stosunku do dorosłych.
Stwierdzono, iż istnieją różnice w rozwoju intelektualnym dzieci w
zależności od typów postaw rodziców. Najbardziej pobudzającym do
rozwoju umysłowego dziecka jest demokratyczny typ zachowania
rodziców. Sprzyja on wszechstronnemu rozwojowi intelektu.
Myślenie dzieci wyróżnia się wysokim stopniem oryginalności,
planowości, wytrwałości, ciekawości i fantazji. Rozwojowi
umysłowości dziecka sprzyja swoboda, ciepło uczuciowe i stymulacja
rozwojowa.
Dzieci rodziców pobłażliwych cechuje brak oryginalności, a także
niższy stopień wytrwałości, ciekawości i fantazji. Zbytnie ochranianie
dziecka, traktowanie go jako młodszego, ogranicza jego możliwości i
nie sprzyja rozwojowi umysłu.
Dzieci rodziców odrzucających cechuje tendencja do obniżenia
ilorazu inteligencji. Charakteryzuje je słabe wykorzystanie
posiadanych zdolności, brak oryginalności, niski stopień wytrwałości,
ciekawości i fantazji.
We wczesnych latach szkolnych poziom umysłowy dzieci jest
pobudzany przez postawę akceptacji ze strony rodziców, a hamowany
przez postawę odrzucenia.
Postawy rodziców mają też wpływ na kształtowanie się życia
uczuciowego dzieci. U dzieci odrzuconych stwierdzono wysoką
afektywność przy niskiej kontroli życia uczuciowego. Były one
emocjonalnie niestałe, buntownicze, agresywne, kłótliwe. Natomiast
dzieci rodziców o postawach demokratycznych cechowało łagodne,
1
pogodne usposobienie. Równocześnie przejawiały one mniejszą
aktywność fizyczną, podczas gdy dzieci odtrącone były bardziej
aktywne i ożywione.
Istnieje również zależność między rozwojem społecznym dziecka, a
typami postaw rodzicielskich.
U dzieci rodziców o postawach demokratycznych rozwój społeczny
przebiegał początkowo wolniej, w wieku przedszkolnym dzieci były
mniej uspołecznione, natomiast w wieku szkolnym osiągały pełną
dojrzałość społeczną. Dzieci te cechował dobry humor, koleżeńskość,
przyjazny stosunek, pomysłowość i te zalety zapewniały im
popularność i przywództwo w grupie. Wytwarzaniu się tych cech u
dzieci sprzyjał dobry kontakt z rodzicami, zapewniający im poczucie
bezpieczeństwa.
Dzieci rodziców pobłażliwych były mało aktywne, mniej
uspołecznione, bardziej niepewne, nieśmiałe, niezbyt koleżeńskie, ,
mało aktywne. Postawa pobłażliwości ze strony rodziców nie
zapewniała im poczucia bezpieczeństwa.
Poważne trudności w rozwoju dojrzałości społecznej i w
przystosowaniu dzieci wywołuje postawa nadmiernej opiekuńczości.
Dzieci tak wychowane są społecznie niedojrzałe, podatne na
frustrację, nieprzystępne, nieopanowane, pobudliwe, o słabej
zdolności koncentracji.
Pozytywnie oddziałuje na rozwój dziecka postawa akceptacji,
sprzyjająca uspołecznieniu, zdolności do współdziałania,
kształtowaniu się przyjaznych uczuć i lojalności.
Postawy rodziców określają tylko pewne kierunki w kształtowaniu
się osobowości dziecka, natomiast nie tłumaczą w pełni jego
zachowania.
H. K.
M. Ziemska - ,,Postawy rodzicielskie’’, Wiedza Powszechna. W- wa
M. Przetacznikowa, Z. Włodarski - ,, Psychologia wychowawcza’’.
PWN, W-wa
2