Autyzm


Autyzm wczesnodziecięcy – to zespół
poważnych zaburzeń rozwojowych dziecka,
manifestujących się do 30 miesiąca życia,
związanych z wrodzonymi dysfunkcjami
układu nerwowego. Autyzm występuje
częściej u chłopców niż u dziewczynek
(relacji4:1) i ujawnia się u 15 na 10000dzieci.
Około 70% dzieci autystycznych jest
upośledzonych umysłowo.

W czasach biblijnych dzieci te prowadzono do
uzdrawiaczy.

W czasach Grecji i Rzymu dzieci takie zaszywano w
wilgotną skórę kozła, aby zaspokoić dziwne zachowanie.
Kiedy skóra wyschła i skurczyła się, służyła jako
unieruchomienie i kaftan bezpieczeństwa.

Przez całą erę, jeśli zawiedli uzdrawiacze a zadawanie
bólu nie przynosiło rezultatu, ostatecznym lekarstwem było
porzucenie.

Z nadejściem rewolucji przemysłowej dzieci zyskały nową
wartość: mogły pracować w fabrykach i kopalniach
zarabiając pieniądze
Nie można wskazać jednoznacznej przyczyny.
Autyzm może być spowodowany :
 chorobami dziedzicznymi
 wadami genetycznymi
 zakażeniem prenatalnym lub
okołoporodowym (infekcje bakteryjne,
wirusowe, grzybiczne i inne)
Mogą one nakładać się na siebie prowadząc
do powstania objawów o różnym nasileniu.
Rzetelna i dokładna diagnoza powinna
być postawiona przez zespół
specjalistów(lekarzy, pedagogów i
psychologów) w pierwszych miesiącach,
latach życia.
 Autyzmu nie da się wyleczyć. Skuteczna
terapia może jednak niwelować jego
objawy oraz umożliwić w miarę
samodzielne funkcjonowanie, zwłaszcza
osobom pełnoletnim


Objawy autyzmu (Kanner):
› Znaczny brak emocjonalnego kontaktu z
›
›
›
›
najbliższym otoczeniem.
Brak mowy lub specyficzny sposób
mówienia, nie służący komunikowaniu się.
Fascynacja pewnymi przedmiotami i
manipulowanie nimi.
Rutynowe, stereotypowe zachowania.
Wyraźny na twarzy potencjalnie dobry iloraz
inteligencji.

Funkcjonowanie społeczne:
› Samotnicy - unikają kontaktu nawet z
›
›
›
›
najbliższymi
Brak kontaktów rówieśniczych – nie bawi się,
nie inicjuje kontaktów
„Patrzenie przez ludzi”- nie dostrzega ludzi
wokół siebie
Nie nawiązuje kontaktu wzrokowego z ludźmi
Nie rozpoznaje stanów emocjonalnych u
innych ludzi

Mowa dzieci autystycznych:
› Stały ton mowy
› Brak przymiotników, przysłówków i zaimków –
›
›
›
›
›
części mowy określających właściwości
Manieryzmy – stawianie pytań bez chęci
uzyskania na nie odpowiedzi
Nie podejmuje prób komunikacyjnych
Paradoksy – np. rozumie trudne słowa, a nie
proste polecenia
Brak zaimka „ja”
Echolalia – automatyczne powtarzanie
dźwięków, wyrazów, zdań, zaraz po ich
usłyszeniu.

Zaburzenie to obejmuje przede wszystkim
upośledzenie umiejętności społecznych,
trudności w akceptowaniu zmian,
ograniczoną elastyczność myślenia przy
braku upośledzenia umysłowego oraz
szczególnie pochłaniające, obsesyjne
zainteresowania, natomiast rozwój mowy
oraz rozwój poznawczy przebiega
bardziej prawidłowo w porównaniu do
autyzmu dziecięcego.
Obszary zaburzeń
Autyzm
Zespół Aspergera
Motoryka
Zwinność, gibkość, zgrabność,
dobra kontrola ruchów pomimo
sprawiania wrażenia bycia
nieobecnym
Uderzająca niezgrabność,
sztywność, zła motoryczna
koordynacja
Reakcje przymusowe,
stereotypowe
Kręcenie się, przyjmowanie póz;
tworzenie rytuałów z prostych
czynności dnia codziennego,
domaganie się stałości otoczenia
Pedantyczne, uporczywe rozwijanie
wąskich zainteresowań dotyczących
jakiejś problematyki, fascynacja
problemem
Zachowania
społeczne
Częstszy brak kontaktu
wzrokowego w interakcjach,
obsesyjne, jednostronne,
jednostronne, udziwnione reakcje
w kontaktach społecznych np.
nieadekwatny śmiech,
sygnalizowanie stanu niewygody
krzykiem, autoagresją
Brak wyczucia społecznych
oczekiwań, wyrażony brakiem
respektu czy dystansu; kontakt
również jednostronny bez
uwzględnienia życzeń czy reakcji
partnera, np. długie monologi,
dygresje, wypowiedzi nie na temat,
nieistotne
Mowa
Brak, opóźniona lub zmieniona,
niezrozumiała, echolalia
Słownik bogaty, składnia poprawna,
treść wyrażona metaforycznie,
neologizmy, sposób wyrażania
przesadnie ścisły










Dążenie do niezmienności otoczenia
Przywiązanie do stałych elementów swojego środowiska
Rytuały podczas codziennych czynności
Przywiązanie do konkretnego przedmiotu, obsesyjne
zainteresowanie tym przedmiotem
Stereotypie ruchowe (kiwanie się, kręcenie, trzepotanie
palcami)
Kompulsywne zadawanie pytań
Sztywność w zabawie
Trudności z zasypianiem, budzenie się z płaczem i krzykiem
Manieryzmy żywieniowe
Samookaleczanie się









Zaskoczenie. Często pojawia się nieoczekiwanie
Niemoc. Jego siła może przewyższyć nasze możliwości i umiejętności
Irracjonalność. Zachowanie takie może zostać „aktywowane” przez
niezauważalny bodziec
Niewiedza. Dysponujemy zbyt skromną wiedzą na temat praw
rządzących zachowaniami
Lęk. Uczucie to towarzyszy nam często już przy pierwszych symptomach,
zapowiadających pojawienie się trudnego zachowania
Cykliczność. Zachowania takie mają tendencję do powtarzania się
Zagubienie. Oczekiwania środowisk, takich jak dom, szkoła,
społeczeństwo nie zawsze są zgodne
Niekonsekwencja. Odchodzimy świadomie lub nieświadomie od
przyjętych ustaleń
Przyzwyczajenie. Wraz z upływem czasu przestajemy dostrzegać
zachowania, które w obiektywny sposób odbiegają od normy



Metoda wymuszania kontaktu – holding Matka siłą pokonuje opór dziecka.
Metaoda TEACCH – łączenie słów z
konkretnymi rzeczami(gdy mówimy o jabłku,
powinniśmy je pokazać)Konieczność
operowania konkretami. Nauczanie abstrakcji
jest dla dziecka autystycznego „czarną magią”
Metoda Felicjii Affolter – praca z rękami – od
rąk do mózgu i od rąk do serca, a w dalszej
kolejności do opanowania języka. Zasadnicza
część zajęć to zajęcia kuchenne

Metoda Dobrego startu – buduje poczucie własnej tożsamości
poprzez poznanie części ciała i imienia, buduje orientację w
przestrzeni wokół własnego ciała, uczy różnicowania pojęć
określających przestrzeń : nad- pod, obok, przed – za, wysoko –
nisko, blisko – daleko, uczy nawiązywania kontaktu z innymi
osobami.

Metoda ruchu rozwijającego Weroniki Sherborn opracowany
przez W. Sherborne system ćwiczeń wywodzi się z naturalnych
potrzeb dziecka, zaspokajanych w kontakcie z dorosłymi w
trakcie tzw. "baraszkowania".

Metoda terapeutyczna Domana – Delacato – obserwacja 5
obszarów – dotyk, wzrok, słuch, węch, smak, a po stwierdzeniu,
jaki rodzaj zaburzeń występuje, bądź dominuje u danego
dziecka, wskazane jest dostosowanie się do proponowanych
form pracy

Metoda Opcjie terapeuta naśladuje dziecko, a następnie
pokazuje mu propozycje własnych zachowań. Powinno być to
poprzedzone informacją słowną. Z czasem można wprowadzić
trudniejsze zadania, zacząć czegoś wymagać, kierować do
dziecka konkretne, ale proste polecenia.





















L. Bobkowicz- Lewartowska, Autyzm dziecięcy – zagadnienia diagnozy i terapii.
H. De Clercq, Autyzm od wewnątrz - przewodnik, Warszawa 2007
U. Frith, Autyzm – wyjaśnienie tajemnicy, Gdańsk 2008
H. Jaklewicz, Autyzm wczesnodziecięcy, Gdańsk 1993
C.Maurice, Modele zachowań oraz współpraca z dziećmi autystycznymi, Warszawa 2007
H. Olechnowicz, Wokół autyzmu. Fakty, skojarzenia, refleksje. Warszawa 2004
E. Pisula, Małe dziecko z autyzmem, Gdańsk 2005
K. Zabłocki, Autyzm, Płock 2002
http://www.ppp10.waw.pl/
http://www.edupoint.pl/jak-rozpoznac-autyzm-u-dzieci
http://zdrowie.gazeta.pl/Zdrowie/1,101580,11188085,Autyzm.html
http://odkrywcy.pl/query,autyzm,szukaj.html?smg4sticaid=61001f
http://www.otwarci.org/?rewalidacja
http://www.pm117lodz.wikom.pl/strona5.htm
http://chomikuj.pl/dana_ma/dobre+pomoce/
http://www.alistronka.zafriko.pl/kat/gify_dzieci
http://www.autyzmrazem.pl/ukvqv_metoda_knillow.htm
http://iqakademia.com/2-uncategorised.html
http://www.integratka.pl/
http://www.portel.pl/artykul.php3?i=53705
http://krystianek-autyzm.blog.onet.pl/2012/12/04/europejski-tydzien-autyzmu/