potrzeby edukacyjne osób autystycznych

POTRZEBY EDUKACYJNE OSÓB AUTYSTYCZNYCH
DLACZEGO NAUCZANIE DZIECI AUTYSTYCZNYCH JEST TAK TRUDNE A JEDNOCZEŚNIE
TAK WAŻNE I ODPOWIEDZIALNE?
„Największym wyzwaniem stojącym przed osobami pragnącymi pomóc osobom z autyzmem, jest
nauczenie się ich sposobu myślenia...jest to zadanie najtrudniejsze i wymagające najwięcej
wyobraźni..”
Teo Peeters
1.SRÓTEM PRZEZ AUTYZM.
2.TRUDNOŚCI DZIECI AUTYSTYCZNYCH WYNIKAJĄCE Z ZABURZEŃ CENTRALNEJ
KOHERENCJI.
3.TRUDNOŚCI DZIECI AUTYSTYCZNYCH WYNIKAJĄCE Z ZABURZEŃ W ZAKRESIE
TEORII UMYSŁU.
4.METODY TERAPII AUTYZMU.
5.PROFIL EDUKACYJNY DLA UCZNIÓW Z AUTYZMEM – PROPOZYCJE ZADANIOWE.
1. Autyzm jest zaburzeniem rozwojowym , które powoduje trudności w postrzeganiu świata,
uczeniu się ,porozumiewaniu i kontaktach społecznych. Występuje częściej niż Zespół Downa i
cukrzyca. W Polsce przyjmuje się ,że autyzm ma jedno na 150 dzieci. Czterokrotnie częściej
występuje on u chłopców.
Nazwy „autystyczny” i „autyzm” pochodzą z greckiego słowa „autos” oznaczającego „ sam”.
Terminu tego używa się ,ponieważ opisuje on izolację tej grupy osób wobec przyjętych zachowań
społecznych.
Jak dotąd nikt nie potrafi z całą pewnością podać dokładnych przyczyn autyzmu, ale sądzi się ,że
jest on związany z uszkodzeniem mózgu , które z kolei może mieć kilka przyczyn, takich jak np.
 uraz fizyczny doznany podczas trudnego porodu
 uwarunkowania genetyczne, jak np., tuberous sclerosis
 niektóre infekcje wirusowe przed lub po urodzeniu np. różyczka przebyta przez matkę
podczas ciąży
Triada zaburzeń wg dr Wing
a. Zaburzenie rozwoju interakcji społecznej
b. Zaburzenie rozwoju komunikacji społecznej
c. Zaburzenie rozwoju wyobraźni i rozumienia sytuacji społecznych.
Zachowania powtarzające się :
Zalicza się do nich proste zachowania ,takie jak pstrykanie palcami lub przedmiotami,
poklepywanie, kiwanie się itp. lub bardziej złożone np. postrzeganie pewnych rutynowych
zachowań, obsesje połączone ze szczególnymi działaniami np. obserwowanie pociągów,
komputery, zbieraniem przedmiotów szczególnie bezwartościowych, gromadzeniem faktów np. na
temat popkultury, samochodów itp.
Przykłady cech charakterystycznych dla osób z autyzmem :
*obojętność wobec innych
*powściągliwość
*jednostronna aktywność
*Przedmiotowe traktowanie innych
*brak współpracy i kreatywności w zabawie
*nieprzerwane mówienie na jeden temat
*okazywanie emocji niestosownie do sytuacji
*echolalia
*brak kontaktu wzrokowego
*manipulowanie przedmiotami bez względu na ich rzeczywiste przeznaczenie
*szczególne uzdolnienia w wybiórczych dziedzinach
*opór wobec zmian
*trwałe problemy z relacjami społecznymi
2. ZABURZENIA CENTRALNEJ KOHERENCJI :
 fragmentaryczne spostrzeganie
 trudności w generalizacji wiedzy i umiejętności
 trudności z tworzeniem pojęć i kategorii
 trudności z myśleniem przyczynowo – skutkowym
 dosłowne rozumienie języka
 trudności z rozumieniem zadań z treścią, z zadaniami kilkuetapowymi
 trudności z czytaniem ze zrozumieniem
 uczenie się schematyczne, mechaniczne, bez wychwytywania sensu
 trudności ze zrozumieniem sytuacji społecznych , nieuwzględniane kontekstu
3.ZABURZENIA W ZAKRESIE TEORII UMYSŁU :
*trudności z rozpoznawaniem własnych stanów emocjonalnych
*trudności z rozpoznawaniem stanów emocjonalnych u innych
*trudności z przewidywaniem, rozumieniem swoich zachowań oraz ich konsekwencji
*trudności z rozumieniem przyczyn emocji i zachowań ludzi
*trudności z rozpoznawaniem intencji innych
*trudności w porozumiewaniu się, prowadzeniu dialogu
*brak empatii
*trudności z przewidywaniem zachowania innych
*trudności z dostosowaniem własnego zachowania do sytuacji
4.Metody terapii autyzmu:
Z dzieckiem autystycznym można pracować w różny sposób. Każde z dzieci jest inne, wymaga
innego rodzaju oddziaływania terapeutycznego. W zależności na jakim etapie rozwoju się ono
znajduje i jak bardzo jest „wycofane”, podejmuje się odpowiednie formy i techniki pracy:
*HOLDING- METODA WYUCZONEGO KONTAKTU
*HIPOTERAPIA
*PROGRAM TEACCH
*MUZYKOTERAPIA
*TERAPIA WIĘZI
*METODA FELICJI AFFOLTER - IS
*METODA DOBREGO STARTU
*RUCH ROZWIJAJĄCY W.SHERBORNE
*METODA TERAPEUTYCZNA DOMANA I DELACTO
*METODA OPCJI
*TERAPIA BEHAWIORALNA
*HYDROTERAPIA
*MALOWANIE
*TERAPIA ZABAWĄ
*TERAPIA RUCHOWA
*UCZENIE SAMOOBSŁUGI
5.Planując profil edukacyjno – terapeutyczny dla dziecka autystycznego musimy pamiętać:
 o zakresie i poziomie wymagań dostosowanych do możliwości dziecka
 o dobraniu metod i form pracy ,wykorzystywaniu metod wizualnych (przedmioty, zdjęcia,
piktogramy, etykiety, schematy, tabele, wykresy)
 o sposobach komunikacji się z dzieckiem- klarowność i jednoznaczność wypowiedzi, w
razie potrzeby wprowadzenie alternatywnych sposobów komunikacji
 o sposobie sprawdzania wiadomości
 o dobrze rozbudowanym systemie motywacyjnym
 o stałości i strukturze zajęć (plany dnia, plany pracy),osób pracujących z dzieckiem,
zasadach, normach społecznych
 o informowaniu dziecka o wszelkich planowanych zmianach
 o sensorycznym funkcjonowaniu dziecka




o rozwijani umiejętności społecznych TUS
o stałej pracy nad rozwojem Teorii Umysłu
o współpracy nauczycieli ze specjalistami pracującymi z dzieckiem
o systematycznej współpracy z rodzicami