Kompleksowa diagnostyka całościowych zaburzeń rozwoju

Kompleksowa diagnostyka
całościowych zaburzeń rozwoju
Może to autyzm?
Kiedy rozwój dziecka budzi niepokój rodziców zwłaszcza w zakresie mowy i
komunikacji, rozwoju ruchowego oraz/lub w sferze emocjonalno - społecznej, możemy
podejrzewad występowanie autyzmu czyli tzw. całościowych zaburzeo rozwoju (CZR).
Zaburzeniu ulegają podstawowe funkcje psychiczne, jak uwaga, percepcja, motoryka,
które upośledzają codzienne funkcjonowanie i kontakt z innymi ludźmi. Wczesna
diagnostyka całościowych zaburzeo rozwoju pozwala dostosowad warunki życia i rozwoju
dziecka do jego potrzeb, ukierunkowad terapię i dad wiedzę rodzicom, jak wspierad
dziecko w przezwyciężaniu trudności i stymulacji rozwoju sfer deficytowych. Do CZR
zalicza się obecnie takie jednostki chorobowe, jak: autyzm wczesnodziecięcy , autyzm
atypowy, zespół Aspergera i in.
Jakie zachowania dziecka powinny zaniepokoić rodziców?

powtarzanie określonych niefunkcjonalnych ruchów ciała (stereotypie),

niechęć i opór wobec zmian ( trudności adaptacyjne),

problemy z nawiązaniem kontaktu i utrzymaniem relacji z innymi ludźmi,

nietypowe używanie przedmiotów i zabawek, tendencja do powtarzających się i
schematycznych zabaw,

trudności w rozumieniu znaczenia słów i kontekstu wypowiedzi,

zaburzenia komunikacji werbalnej i niewerbalnej,

trudności w rozwoju mowy,

brak umiejętności naśladowania ,

niechęć do kontaktu fizycznego,

dziwaczne reakcje na bodźce słuchowe,smakowe i/lub wzrokowe
Rodzaje całościowych zaburzeń rozwoju – krótka charakterystyka
Autyzm wczesnodziecięcy
Autyzm rozwija się do trzeciego roku życia, częściej u chłopców niż dziewczynek. Podstawowe
objawy autyzmu to:

zaburzenia rozwoju mowy: całkowity brak mowy lub opóźniona mowa, czasem normalny
rozwój mowy, a potem zanik nabytych wcześniej umiejętności mówienia;

niezdolność do tworzenia i czerpania satysfakcji z interakcji społecznych, preferowanie
samotności, silna potrzeba niezmienności otoczenia, unikanie kontaktu wzrokowego, niechęć do
bliskości i przytulania się, wąskie zainteresowania;

zaburzenia komunikacji werbalnej i niewerbalnej (nierozróżnianie zaimków, np. ja od ty,
powtarzanie zasłyszanych słów, całych zdań często niezgodnie z kontekstem wypowiedzi echolalia, trudności w utrzymywaniu kontaktu wzrokowego i in.), dosłowne odczytywanie
komunikatów, nierozumienie aluzji, metafor, ironii, żartów,brak uśmiechu;

powtarzanie rytualnych, stereotypowych ruchów, kompulsywne układanie przedmiotów;

nadwrażliwość na bodźce w otoczeniu;

nadmierne reakcje emocjonalne , w tym tendencja do reagowania agresją i/lub autoagresją;

niezdolność do odczytywania emocji innych;

łatwość mechanicznego zapamiętywania;

brak reakcji na własne imię;

niezdolność do naśladowania innych, bawienie się zabawkami w sposób niezgodny z ich
przeznaczeniem;
Uwaga - nie wszystkie dzieci autystyczne przejawiają wszystkie wyżej wymienione cechy. Każdy
autysta jest inny i poszczególne nasilenie objawów też może być inne.
Kiedy dziecko nie przejawia wszystkich objawów spełniających kryteria do postawienia diagnozy
autyzmu albo kiedy choroba ujawnia się później (po trzecim roku życia), a obserwuje się
specyficzne trudności w podstawowych sferach funkcjonowania - wówczas mówi się o autyźmie
atypowym
Zespół Aspergera
To zaburzenie ujawniające objawy podobne, jak w przypadku autyzmu wczesnodziecięcego, ale
rozwój mowy i rozwój intelektualny są znacznie mniej upośledzone niż w przypadku „zwykłego”
autyzmu. Główne symptomy zespołu Aspergera, to:

upośledzenie umiejętności społecznych,

problemy ze współpracą z innymi ludźmi,

problemy z rozumieniem języka niedosłownego,

zawężone zainteresowania (izolowana dziedzina wiedzy),

przywiązanie do rutyny,

problemy z mimiką i niewerbalnym okazywaniem uczuć, unikanie kontaktu wzrokowego i
bliskości fizycznej, dziwaczne zachowania,
Zespół Aspergera najczęściej diagnozuje się dopiero w wieku szkolnym, kiedy dziecko zaczyna
mieć największe problemy w sferze społecznej.
Diagnoza i terapia całościowych zaburzeń rozwoju
Diagnoza całościowych zaburzeń rozwojowych w większości przypadków może być
przeprowadzona już w pierwszych latach życia dziecka. Rozpoznanie ustala się w oparciu
o dokładną obserwację dziecka, wywiad z rodzicami, badanie psychiatryczne, badanie
psychologiczne, konsultacje specjalistyczne/ neurolog,genetyk,audiolog/ oraz inne badania
dodatkowe - zależnie od potrzeb indywidualnych. Im wcześniej postawiona diagnoza,
tym szybsza interwencja i większe szanse na to, że dziecko w życiu dorosłym będzie
mogło sobie całkiem dobrze radzić z codziennymi obowiązkami i wymaganiami
społecznymi. Wczesna terapia jest też profilaktyką innych zaburzeń, wtórnych do CZR.W
naszym ośrodku diagnostykę całościowych zaburzeń rozwoju prowadzimy kompleksowo
tzn. diagnozę stawia zespół specjalistów : psychiatra, psycholog, pedagog i/lub logopeda z możliwością konsultacji neurologicznej i fizjoterapeutycznej w zależności od
indywidualnych potrzeb.
Proponujemy: 5
spotkań diagnostycznych w okresie 2 tygodni./ok.6 godzin/
Spotkania odbywają się w zaplanowanym porządku /indywidualnie oraz wspólnie z
rodzicami i zespołem specjalistów/. Obserwacja kończy się podsumowaniem / w tym
pisemną opinią / zawierającym rozpoznanie oraz zalecenia dalszych oddziaływań.
W naszym ośrodku prowadzimy także terapię całościowych zaburzeń rozwoju, w
różnej formie, w zależności od indywidualnych potrzeb: zajęcia wczesnego wspomagania
rozwoju w postaci: terapii indywidualnej i/lub grupowej, terapii logopedycznej, zajęć
korekcyjno-kompensacyjnych– terapię pedagogiczną oraz psychoedukację rodziców.