PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII W GIMNAZJUM
advertisement
PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z RELIGII W GIMNAZJUM W KLASACH I-III Nauczanie religii w Gimnazjum odbywa się na podstawie programu Nr. AZ-3-01/1. 1. Cele oceniania na lekcjach religii i zakres osiągnięć uczniów. Cel oceniania: - ukazanie sensu życia proponowanego przez chrześcijaństwo - wprowadzenie w świat pojęć religijnych przez poznanie języka i orędzia zbawczego Biblii oraz teologii , prawd wiary i zasad moralnych - przedstawienie osoby i odkupieńczego charakteru dzieła Jezusa Chrystusa - wychowanie do udziału w liturgii roku kościelnego i sakramentów oraz do modlitwy liturgicznej - wdrożenie do przestrzegania miłości w zakresie indywidualnym i społecznym - odniesienie dzieła człowieka do woli Boga - przygotowanie do podjęcia misji świadczenia o prawdach wiary i wartościach chrześcijańskich Zakres osiągnięć: - znajomość podstawowych wiadomości o Piśmie Świętym - umiejętność właściwej interpretacji wybranych tekstów biblijnych - właściwe rozumienie wydarzeń z życia , nauczania i zbawczego charakteru dzieła Jezusa Chrystusa - znajomość sensu okresów liturgicznych i wybranych świąt kościelnych - odkrywanie sakramentów jako znaków działania Boga w życiu Kościoła - zrozumienie związku między Eucharystią oraz sakramentem pokuty a życiem moralnym chrześcijan - rozumienie znaczenie elementów Mszy Świętej oraz gestów i postaw liturgicznych - umiejętność zastosowania ogólnych zasad etycznych w konkretnych sytuacjach życiowych ze szczególnym zrozumieniem konsekwencji stosowania Dekalogu - rozumienie konsekwencji poszczególnych wezwań Modlitwy Pańskiej dla życia chrześcijanina - rozumienie pojęcia prawdziwej miłości w różnych aspektach życia ludzkiego - umiejętność rozwiązywanie podstawowych problemów wiary 2. Wymaganie programowe: - załącznik nr 1 - kl. I Gimnazjum - załącznik nr 2 - kl. II Gimnazjum Wymagania programowe ( zakres wiadomości i umiejętności ) są dwustopniowe ( podstawowe i ponadpodstawowe ) i zostały opracowane wg następujących kryteriów: - podstawowe prawdy wiary - stopień trudności - przydatność w życiu Ocena celująca - Uczeń opanował pełny zakres wiedzy określonej programem - Biegle posługuję się zdobytymi wiadomościami w rozwiązywaniu problemów teoretycznych: praktycznych - Wypowiada się wyczerpująco na dany temat - Osiąga sukcesy w konkursach religijnych lub posiada inne porównywalne osiągnięcia Ocena bardzo dobra - Uczeń opanował pełny zakres wiedzy i umiejętności określonych programem katechezy - Posiada biegłą znajomość katechizmu - Samodzielnie odpowiada na stawiane pytania - Rzetelnie wykonuję zadaną pracę Ocena dobra - Uczeń opanował podstawowe wymagania programowe - Potrafi zastosować wiedzę w praktyce - Zna katechizm - Wypowiada się logicznie na dany temat - Samodzielnie i dobrze wykonuje zadanie Ocena dostateczna - Uczeń zna podstawowe modlitwy i prawdy - Posiada przeciętną wiedzę w zakresie materiału przewidzianego programem - Wykonuje zadania z pomocą nauczyciela Ocena dopuszczająca - Uczeń zna formuły modlitewne , odmawia przy pomocy nauczyciela - Dysponuje minimalną wiedzą w zakresie przerabianego materiału - Proste zadania wykonuje przy pomocy nauczyciela Ocena niedostateczna - Uczeń nie opanował podstawowych pojęć religijnych - Nie wykazuje się znajomością pacierza Wybrane obszary oceniania społeczno – wychowawczego aktywność ucznia na lekcjach • • zeszyt ucznia postawa na lekcji Kryteria oceniania w wybranych obszarach społeczno – wychowawczych: • Aktywność celujący bardzo dobry Uczeń śledzi tok lekcji podejmując działania związane ze zleconymi zadaniami , zgłasza chęć Zgłasza chęć wypowiedzi , wypowiedzi , angażuje się w bierze udział w konkursach prace pozalekcyjne , , angażuje się odpowiedzialnie w prace pozalekcyjne , włącza się w włącza się w obchody roku liturgicznego , obchody roku liturgicznechętnie go. uczestniczy w konkursach. Uczeń uważnie śledzi tok lekcji , jest skupiony , czynnie angażuje się w zajęcia , dobry dostateczny dopuszczający Niedostateczny Uczeń śledzi tok lekcji , przejawia aktywność na katechezie , angażuje się w prace pozalekcyjne , włącza się w obchody roku liturgicznego. Uczeń podejmuje się zadań związanych z tematem lekcji , wykonanie zadań przez ucznia budzi zastrzeżenia , nie wykazuje się chęcią wypowiedzi , zaangażowanie w obchody roku liturgicznego , nie budzi zainteresowania. Uczeń nie podejmuje zadań związanych z poszczególnymi etapami lekcji i najczęściej zajmuje się tym co nie jest związane z tematem , nie zgłasza chęć wypowiedzi. Zeszyt celujący bardzo dobry Prowadzony Wpisane są estetycznie i wszystkie systematycznie tematy, prowadzony ( wyjątkowo ) starannie. dobry dostateczny dopuszczający niedostateczny Prowadzony starannie , brakuje 25% katechez. Prowadzony Fragmentaryczne niesystematycznie, notatki , rażąca luki sięgające estetyka. 50%katechez. Nie spełnia wymagań na ocenę dopuszczającą , nie ma możliwości skontrolowania zeszytu. Postawa celujący bardzo dobry dobry dostateczny dopuszczający niedostateczny Postawa ucznia jest wzorem dla innych , chętnie wykonuje polecenia nauczycie-la , wyraża chęć pomocy innym , zachowuje właściwą postawę wobec rzeczy i miejsc świętych oraz osób , podczas modlitwy Postawę ucznia nie budzi zastrzeżeń , wykonuje polecenia nauczyciela , szanuje wypowiedzi innych , podczas modlitwy zawsze przyjmuje właściwą postawę ciała , szanuje zdania odmienne od swoich. Uczeń najczęściej przyjmuje podczas modlitwy właściwą podstawę ciała , wykonuje polecenia nauczyciela , stara się szanować wypowiedzi innych , czasami łamie zasady: jeden mówi , pozostali Postawa ucznia na modlitwie budzi zastrzeżenia , często pod-czas modlitwy rozprasza innych , nie zawsze dostosowuje się do poleceń nauczyciela , często łamie zasadę: jeden mówi , pozostali słuchają , nie szanuje zdania innych. Uczeń na modlitwie rozprasza innych , często zakłóca swoim zachowaniem tok lekcji , nie stosuje się do poleceń nauczyciela , nie szanuje zdania innych. Nie spełnia wymagań na ocenę dopuszczającą. słuchają. przyjmuje zawsze właściwą postawę ciała. Sposoby formułowania oceny semestralnej i końcowej. Przyjmuje się następujące sposoby oceniania oceny semestralnej i końcowej. - oceny z kartkówek - postawa ucznia wobec przedmiotu odzwierciedlająca się w: * wysiłku wkładanym przez ucznia w procesie uczenia się * prowadzenia zeszytu przedmiotowego * przygotowania do zajęć ( prace domowe, odpowiedzi ustne, referaty) * przynoszenia odpowiednich przyborów wskazanych przez nauczyciela. Ocena końcowa jest składową ocen za I i II semestr. Sposoby usuwania niepowodzeń i podnoszenia osiągnięć ucznia: - uczeń, który otrzymał ocenę niedostateczną z odpowiedzi lub za pracę domową może ją poprawić na najbliższej katechezie. KRYTERIA OCENIANIA W ZAKRESIE PIERWSZEJ KLASY GIMNAZJUM Załącznik do przedmiotowego systemu oceniania z religii Klasa I I. Słowo o sobie – poznajemy się Ocena niedostateczna Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Ocena celująca Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: - nie dostrzega własnej - stara się otworzyć na - stara się otworzyć na - dąży do autentycznej - tworzy jakościowo nowe - na podstawie tekstów wartości drugiego człowieka - nie rozumie co znaczy - współpracuje - jest wdzięczny za - jest wdzięczny z Bogiemdobre za dobre źródłem relacje relacje autentycznej być uczniem Chrystusa drugiego człowieka komunikacji nowe relacje - zmienia niewłaściwe relacje - nie dba o wzajemny - uczy postępować - uczy się drogą postępować szacunek Jezusa. drogą Jezusa. - nie chce zmienić niewłaściwych relacji. wskazuje, że wszyscy są ważni dla wspólnoty - pomaga w budowaniu wartości - wyzwala się z - jest wdzięczny Bożą poJezusowi mocą ze zniewoleń, za możliwość lęku bycia Jego uczniem. właściwych relacji międzyludzkich - rozumie, że być uczniem - odrzuca to, co Chrystusa to od Mistrza wygrać stawkę jaką jest życie. oddala. II. Ziarna słowa w świecie Ocena Ocena Ocena niedostateczna dopuszczająca dostateczna Uczeń: Uczeń: - nie zauważa potrzeby - uznaje - rozumie tajemnice światła osobistą ograniczoność w poznawaniu - zauważa potrzebę doskonalenia wszystkiego właściwych relacji - zastanawia się nad własną międzyludzkich religijnością o jej przejawami - zauważa piękno, dobro, doskonalenia właściwych relacji międzyludzkich - ma trudności z unikaniem zła prawdę jako - ma trudności z owoc odkrywaniem znaków obecności doskonałego źródła Boga - unika zła - nie wie czym - odkrywa znaki jest Kościół. obecności Boga - poznaje to, co Jezus mówi o Bogu - wie, czym jest Uczeń: - rozpoznaje, jaki jest Bóg, którego Jezus ukazuje ludziom Ocena dobra Ocena bardzo Ocena dobra celująca Uczeń: Uczeń: Uczeń: - dba o właściwy obraz - podejmuje osobistą po- - przyjmuje odpowiedź świata stawę konstruowaną w zawartą w Biblii i Tradycji - osobiście angażuje się w oparciu o wzór i rozpowszechnianiu autorytet, wartości jakim jest Jezus - podejmuje postawę szacunku - otwiera się na braci innych bez względu na religii z wyznanie zachowaniem własnej - składa świadectwo wiary tożsamości - dąży do życia wiecznego - odkrywa w Jezusie i Boga - rozpoznaje cechy i naturę i człowieka, Mesjasza i Kościoła. Kościoła samodzielnie poszukuje integralnej prawdy o człowieku w świetle wiary - okazuje wdzięczność chrześcijańskiej - modli się za Kościół - stara się być świadkiem i dojrzałym członkiem Chrystusowi za ukazany Model życia i pomoc - zachwyca się Mistrzem i Kościół. Zbawiciela członkiem - wyraża wdzięczność za chrzest i Kościół. Kościoła. idzie za Nim. III. Słowo Boże w Piśmie Świętym i Tradycji Kościoła Ocena niedostateczna Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: - umie posługiwać - ma trudności z posługiwaniem się się Biblią Biblią - nie jest zainteresowany - rozpoznaje dwóch autorów Biblii: Boga i Biblią - ma trudności we właściwym odczytywaniu Słowa Bożego w Biblii - nie rozumie czym jest dla wierzących Ewangelia - ma trudności z określeniem pojęcia wiary - nie zauważa zależności wiary od uczynków - ma trudności z wymienieniem przynajmniej kilku świętych - sporadycznie korzysta z Uczeń: Ocena celująca Uczeń: - potrafi wymienić - swoim życiem gatunki odpisuje księgę literacką literackie Biblii Bogu na Jego i dzieło - wie ile lat - potrafi odkrywać list powstała zbawcze działanie wiary - posiada Boga Biblia umiejętność - dba o - odczytuje list człowieka umiejętność - rozumie radzenia sobie Boga w natchnienie z tekstami - wie, czym dla religijnego wierzących odczytywania modlitwie biblijnymi w biblijne jedności z - uwzględnia jest Ewangelia Biblii - korzysta z literacki i Biblii Kościołem - rozpoznaje w - uwzględnia religijny charakter Ewangelii literacki i - uczestniczy we - podejmuje Biblii właściwym drogę religijny księgę wiary zdobywania odczytywaniu charakter Biblii oraz potrafi prawdziwej wytłumaczyć - wie, że Jezus słowa Bożego w - poznał autora jest synem wolności Biblii różnice między Ewangelii poszczególnymi Bożym - własnym - dostrzega interpretacjami Marka potrzebę życiem pisze - wie czym jest poznawania - poznał autora - obdarowuje wolność prawdy Bożej Ewangelię o innych Ewangelii Jezusie Synu - wie kto jest wyznaje wiarę miłością Mateusza Panem jedynym w JezusaBożym, Zbawicielu, - poznał autora - uznaje Jezusa - wyjaśnia prawdę Panu, Mesjasza Panem swego o miłosierdziu Ewangelii życia Bożym Dawcy - poznaje Jana Miłości świadków wiary - kształtuje w - wie czym jest sobie obraz Ewangelia - pomnaża - korzysta z z kart Biblii miłość poprzez wypowiedzi życia - wie, że Kościół - okazuje szacunek księgom Pisma świętego - przyjmuje Biblię jako sakramentu pojednania i pokuty. jest wspólnotą osób ochrzczonych - ma świadomość osobistej Eucharystię chrześcijańskiego wypowiedzi - poznał autora Ewangelii - dba o rozwój wiary Jana Pawła II - modli się wzorem - zna określenie pojęcie wiary przynależności do wspólnoty wierzących, Łukasza - wie, że należy walczyć ze złem swoich obowiązków i - dostrzega twórczą obecność Chrystusa we praw - jest świadomy, że jest skłonny do - wie, że w złego Piśmie Świętym znajdują się - wie, że należy przebaczyć świadectwa wiary - potrafi wymienić wybranych - jednoczy się z świętych Bogiem w - korzysta z sakramentu pojednania i pokuty - wie czym jest Biblia. wspólnocie - przyjmuje miłość Boga - dba o rozwój wiary - stara się realizować teorie Eucharystii - dba o rozwój wiary - dba o rozwój wiary - wie czym są zmysły - wylicza elementy liturgii słowa - zna przesłanie wiary - wie czym jest UNK. wiary w praktyce - doskonali umiejętność słuchania słowa Bożego - poznaje naukę wiary Ojca Świętego, UNK - uczy się od Jezusa postawy wybaczenia czyta Biblię, dostrzega wartość Biblii w swoim życiu. Modlitwy Pańskiej - otwiera się na słowo Boże. - zna rolę UNK, poznaje naukę wiary Ojca Świętego UNK - buduje wspólnotę Kościoła - na kartach Pisma Świętego poszukuje rozwiązań problemów. IV. Słowo, które wyzwala Ocena Ocena Ocena niedostateczna dopuszczająca dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Ocena celująca Uczeń: Uczeń: Uczeń: - realizuje we własnym zna wypowiedź Jana życiu sprawiedliwość i Pawła II o miłosierdziu i miłosierdzie Sprawiedliwości - jest wdzięczny Bogu za opowiada głównie Uczeń: Uczeń: Uczeń: - nie wie co to jest sprawiedliwość i miłosierdzie - wie, co to jest sprawiedliwość i miłosierdzie - odkrywa Boga sprawiedliwego i miłosiernego - kształtuje - potrafi wytłumaczyć na własne zaufanie czym polega Boża do Boga sprawiedliwość obecnego i wiernego i miłosierdzie - zna główne wydarzenia z - wyjaśnia, dlaczego opowiadania o Mojżeszu powinniśmy być miłosierni - potrafi opowiedzieć i sprawiedliwi - nie zna głównych wydarzeń z opowiadania o Mojżeszu - nie potrafi opowiedzieć o objawieniu się Boga Mojżeszowi - nie wie czym jest sakrament pokuty objawienie się Boga - umie wytłumaczyć obecność i wierność Boga Mojżeszowi - nie zna opowiadania o - rozumie słowo wierność nawróceniu św. Pawła - wie, czym jest sakrament w życiu Mojżesza; - wie dlaczego należy być wiernym - nie zna przykazań Bożych, ani Kościelnych - nie odróżnia wolności od samowoli - nie wie, czym jest chrzest - nie potrafi wymienić darów otrzymanych podczas pokuty - zna opowiadanie o nawróceniu św. Pawła spotkanie z przemieniają- - zna przykazania cym Jezusem Boże i - rozumie, w Kościelne jaki sposób - potrafi wskazać wybrane wartości - odróżnia wolność od chrztu świętego samowoli - nie wie, że - rozumie spowiedź jako Chrystus może przemienić Nasze życie - rozumie potrzebę trwania - umie odczytać znaki życie i Jego dary wierności Boga. - potrafi wymienić zasady prawdziwej wierności - kształtuje postawę osobistej wierności wobec Boga i ludzi - otwiera się na - stara się być zbawczą wierny Bogu przemianę i ludziom, także w - współpracuje z sytuacjach Jezusem trudnych - jest wdzięczny - zna zasady za możliwość prawdziwego bycia z Jezusem nawrócenia - wchodzi na drogę osobistego nawracania się - poznał warunki trwania z Jezusem - zauważa potrzebę angażowania - angażuje się w służbę Bogu i ludziom - potrafi połączyć zaangażowanie doczesne z nadprzyrodzonym - jest wdzięczny Bogu za dar wolności - respektuje prawo przesłanie Ksiąg Machabejskich potrafi wyjaśnić wartość Dekalogu w zakresie wolności wyjaśnia, na czym polega formowanie sumienia przyjmuje zadanie zdobywania wolności w mocy Bożych darów zdobywa wolność. Kościół na służbie wolności. - wie, czym jest chrzest - potrafi wymienić dary otrzymane podczas chrztu świętego w Jezusie się w dobre do - zauważa potrzebę nieustannej troski o dar wolności sprawy tego świata wolności innych - dąży do życia - wie, że wolność w prawdzie to wybór dobra, a nie zła - zna warunki sakramentu - wie, że Kościół jest na służbie pokuty wolności. - zna podstawowe prawa osoby ludzkiej - stara się o wolność - rozumie dlaczego w - rozwija osobisty dar wolności w świetle Bożego objawienia czasie chrztu następuje - przyjmuje prawdę, że wyzwolenie - nie ogranicza wolności wierność Bogu czyni prawdziwie wolnym. innych - wie, czym jest - rozumie, co sumienie. to jest praca nad sobą. V. Słowo, które uczy być sobą Ocena Ocena Ocena niedostateczna dopuszczająca dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo Ocena dobra celująca Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: - nie rozróżnia informacji - wie, że istnieją informacje prawdziwe i - umie odróżnić informacje - wybiera informacje prawdziwe - przybiera odpowiednią -zna Hymn o miłość św. postawę wobec informacji Pawła fałszywych od prawdziwych, fałszywe, - nie zauważa śladów - zauważa ślady miłości miłości w świecie, w świecie, - nie wie, czym jest jedność i pokój, - nie wie, co to jest modli- - wskazuje na to co jest miłością i na to co jest obce, - wie, czym jest jedność i prawdziwe od fałszywych - rozumie dlaczego miłość - zna - wyjaśnia czym - dąży do miłości pełniejsze rozumienie jest miłość jest - stara się o najważniejsza właściwe relacje słów: miłość, - podejmuje osobistą kocham - zna pełniejsze - jest świadomy odpowiedzialność rozumienie - twórczo ważności spędza czas za słów: miłość, wolny Eucharystii we kocham własnym miłość - podejmuje -wie, czym jest Życiu zadania - rozumie, dlaczego jest brak płeć wypływające jedności i pokoju - potrafi - wchodzi na z daru właściwie twa jedność i - nie potrafi wyjaśnić pokój terminu Eucharystii - nie wie, czym niedziela różni się od pozostałych dni w tygodniu - nie dostrzega potrzeby czasu wolnego. - wie, co to jest modlitwa, wyjaśnia termin Eucharystii - wie, dlaczego niedziela różni się od pozostałych dni tygodnia - dostrzega potrzebę czasu wolnego. - rozumie na czym drogę praktykowania polega modlitwy modlitwa - wie, na czym polega - okazuje szacunek prawdziwie Eucharystii świętowanie - dąży do pełnego zjednoczenia z niedzieli Bogiem w Eucharystii - stara się o pełny wymiar -potrafi wymienić źródłowe różnice przeżywania niedzieli i niedzieli pozostałych dni tygodnia - zauważa dobro czasu - jest świadomy potrzeby osobistej wolnego. uczestniczenia w niedzielnej Eucharystii. właściwie z daru zagospodarować wolny Eucharystii. czas. VI. Słowo, które nie przemija Ocena Ocena niedostateczna dopuszczająca Uczeń: Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Ocena celująca Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: - wie, co jest kresem życia - rozumie rzeczywistość - poznaje refleksje Kościoła na temat śmierci - przezwycięża lęk - interesuje się przed objawieniem Bożym o życia ludzkiego ziemskiego śmierci śmiercią śmierci - rozumie, do czego uzdalnia - nie wie, czym - potrafi wyjaśnić - własnym życiem - wie, czym jest zmartwychwstanie zabiega o osobiste - potrafi jest śmierć sens śmierci śmierć zmartwychwstanie zaakceptować śmierć w - jest wdzięczny za - nie wie, kto - zna objawienie o - wie, czym jest pierwszy śmierci i - podejmuje pracę perspektywie zmartwychwstanie możliwość życia zmartwychwstania zdobywania zwyciężył śmierć zmartwychwstaniu wiecznego owoców Chrystusa - wyjaśnia potrzebę - zna cel zmartwychwstania - nie wie, czym osobistej - wyjaśnia odpowiedzialności ostateczny - wie, kto jest sąd Boży człowieka. pierwszy za - stara się osiągnąć czym będzie „czas żniw” zwyciężył śmierć zmartwychwstanie niebo - nie potrafi podczas wyjaśnić pojęć: paruzji. - rozumie - rozumie sens czyściec, piekło - wie, że został powołany konieczność oczyszczenia - nie wie, że zawsze trzeba się do - rozumie czynów miłości starać być chrześcijański zmartwychwstania wiernym Bogu. - wie, co to jest - wie, czym jest sens czuwania niebo - nie wie, co jest kresem sąd Boży niebo stara się o - wie, co to jest piekło - poznaje chrześcijański życie wieczne. - zna pojęcie czyśćca przekaz o niebie - wie, że zawsze trzeba starać się być wiernym - określa piekło jak stan, a nie miejsce. Bogu. DZIAŁ IV: ZNAKI WYRAZEM CZCI ODDAWANEJ BOGU Ocena niedostateczna Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Ocena celująca Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: - wie, kiedy składamy najpełniejszą ofiarę Bogu - rozumie, na czym polega - zna uwarunkowania - tłumaczy, na czym polega szczere składanie ofiary szczerego składania ofiary szczera ofiara Bogu Bogu Bogu - pomaga innym zrozumieć zajmuje szczególne miejsce wśród świętych - stara się być prawdziwym czcicielem Boga - potrafi wytłumaczyć, na na czym polega wierność kobiet czym polega wierność i i zaufanie Bogu - rozumie, dlaczego życie z - nie wie, kim byli: - zna biblijne Abel, Kain, Mojżesz, opowiadania Abraham o Ablu, Kainie, - nie umie opowiadać Mojżeszu, Abrahamie o wierności i zaufaniu - opowiada o wierności świętych kobiet - nie zna treści Święta Paschy - nie wie, na czym polega świętowanie - nie umie wyjaśnić pojęcia i zaufaniu świętych kobiet - stara się byś wiernym Bogu i Jemu ufać - zna treści Święta Paschy - wie, czym jest świętowanie „przymierze’’ - wyjaśnia pojęcie - nie zna przykładów „przyzawartych przymierzy z Bogiem - nie wie, kiedy jest wy Kościele adwent - nie wie, czym jest adwent mierze’’ - rozumie znaczenie przymierza z Bogiem - rozumie, dlaczego Maryja - wyjaśnia przymierze wiary jest wysłaniem Boga zawarte z Jezusem - formuje właściwe relacje - prezentuje sobą postawę z ludźmi wierności Bogu i ludziom - rozumie sens religijnego - stara się wypełnić zobowiązania chrzcielne świętowania - wylicza trzy wymiary - opowiada o przymierzach adwentu z Bogiem - spotyka się z Bogiem w - wie, kiedy w Kościele zaufanie Bogu sakramentach - uczestniczy w - pomaga innym w odpowiedzialnym przeżywaniu świąt religijnych - pomaga innym przygotować się do dojrzałego przyjęcia tajemnicy - stara się odpowiedzialnie przyjścia Syna Bożego. świętować - rozumie cel chrześcijańskiego oczekiwania - daje przykład odpowiedzialnego świętowania - przygotowuje się do dojrzałego przyjęcia - przygotowuje się do przy- tajemnicy przyjścia Syna jęcia tajemnicy przyjścia Bożego Syna Bożego - interpretuje teksty Biblii, - czyta teksty Biblii ze zrozumieniem Liturgii, Tradycji Kościoła przeżywamy adwent rekolekcjach - stara się uczestniczyć w rekolekcjach. - odkrywa świadectwa wiary jako teksty wiary. Kościoła. - dostrzega nadzieję. DZIAŁ V: JEZUS – NAJWAŻNIEJSZY ZNAK SPEŁNIENIA ZBAWCZYCH OBIETNIC Ocena niedostateczna Uczeń: Ocena dopuszczająca Uczeń: Ocena dostateczna Uczeń: - nie zna opowiadania o - opowiada o narodzeniu narodzinach Jezusa Jezusa - zna obietnice - wyraża własną ST wskazujące postawą na Jezusa odpowiedzialną do Jezusa - poznaje z relację do kartki Biblii - odczytuje treści religijne Jezusa świadectwa o Jezusie - poznaje tytułów Jezusa znaczenie treści - wie, o czym - tworzy relacje z świadczą tytułów Jezusa Jezusem dla własnego - rozumie, dlaczego tytuły Jezusa zmartwychwstanie życia jest uratowaniem - stara się przyjąć szczęścia - wie, że Bóg cierpienia wiecznego przeznaczył go - nie umie wytłumaczyć, dlaczego Jezus przyszedł na świat - nie umie określić warunków udziału w życiu - rozumie, dlaczego Jezus przyszedł na świat - wie, że człowiek może odrzucić szczęście - wyjaśnia, w jaki sposób wiecznym - nie wie, kto założył Kościół - nie umie wyjaśnić, czym jest wiara - nie zna podstawowych modlitw. Jezus znosił cierpienia Ocena dobra Uczeń: Ocena bardzo dobra Uczeń: - stara się być podobnym - zna obrzęd sakramentu we własnym życiu do szczęścia - rozumie, że - okazuje troskę wiara jest cierpiącym rzeczywistością, a nie złudzeniem - rozumie znaczenie - wierzy namaszczenia objawieniu chorych gwarantem nieba - określa warunki udziału - troszczy się o - rozumie, dlaczego - jest w życie wieczne zatroskany o Kościół życie - szanuje życiu wiecznym nazywany jest przekazaną wiarę wieczne znakiem - wie, kto bliźnich - jest świadkiem założył Kościół - wyjaśnia sens wyznawanej - stara się - wyjaśnia, czym istnienia naśladować jest wiara wiary. namaszczenia - zna treść tekstu chorych Mt 22, - wie, dlaczego Jezus jest 1-14 Ocena celująca Uczeń: - własną postawą nakłania innych do nawiązania odpowiedzialnej relacji do Jezusa - wyjaśnia głębsze znaczenie treści tytułów Jezusa dla własnego życia - pomaga innym zrozumieć, że wiara jest rzeczywistością, a nie złudzeniem - troszczy się o rozwój wiary innych - daje przykład, jak należy szanować przekazaną wiarę. zna podstawowe Kościoła modlitwy - utożsamia się z - na miarę Kościołem własnych możliwości chce - modli się rozpoznawać - porządkuje swój Jezusa i światopogląd realizować Jego chrześcijański. Jezusa i aktualizować Jego posłannictwo - nawiązuje relacje z Jezusem w modlitwie - jest wdzięczny Bogu i Wskazania. rodzicom za chrzest - przyjmuje zbawcze posłannictwo Kościoła SEMESTR II DZIAŁ VI: JEZUS WYJAŚNIA ZBAWCZE ORĘDZIE BOGA PRZEKAZANE LUDZIOM W ZNAKACH Ocena niedostateczna Uczeń: Ocena dopuszczająca Uczeń: - nie umie powiązać cudu - wie, że cud jest - wie, jak należy - rozumie religijne znaczenie odczytywać znakiem jako znaku czynionym czynionego przez przez Jezusa Jezusa - nie umie opowiedzieć o uwolnieniu opętanego Łk, - opowiada o uzdrowieniu - nie zna perykopy o biblijne opowiadania o cudach - rozumie, na czym polega Ocena dobra Uczeń: Ocena bardzo dobra Uczeń: - opowiada o uwolnieniu opętanego Łk - zna biblijne opowiadanie o uciszeniu burzy - wie, co jest największym uzdrawiająca i wyzwalająca moc sakramentów - rozumie pojęcie pokusy - wyjaśnia religijne przesłanie Ocena celująca Uczeń: - wyjaśnia broniącą moc - pomaga innym - przyjmuje osobistą postawą przyjąć wiary wobec cudów postawę wiary wobec - przyjmuje miłość Boga cudów Jezusa do człowieka - wierzy w Jezusa wyzwalającego od zła - jest otwarty na nadprzyrodzone znaki - rozumie konieczność walki - jest świadomy własnego cudów niewidomego o uciszeniu burzy - nie wie, co jest największym zagrożeniem dla człowieka Ocena dostateczna Uczeń: z pokusami wyzwolenia podczas chrztu - stara się ukazać miłość Boga do człowieka w swoim życiu - pomaga innym otworzyć się na - wyjaśnia określenia - przyjmuje Bożą nadprzyrodzone „woda moc do żywa”, „woda rozmowie największym tekstu biblijnego Jezusa z Samarytanką zagrożeniem dla - jest świadomy, człowieka że chrzest - nie zna - opowiada Mt daje udział w opowiadania o 4, 1-11 przemienieniu - opowiada Mt wskrzeszeniu - określa relacje Łazarza 17, 1-9 Judejczyków - lekceważy - zna perykopę o z Samarytanami poznane prawdy. rozmowie Jezusa z Samarytanką - opowiada perykopę o uzdrowieniu J 9 - opowiada biblijną perykopę o wskrzeszeniu Łazarza - stara się na miarę swoich możliwości realizować poznawanie prawdy. - zna cnoty teologalne martwa”, walki z pokusami znaki „prawdziwy pokarm” - walczy z pokusami - wyjaśnia, dlaczego Jezus dla chrześcijan - rozumie jest „wodą znaczenie treści żywą” i „prawdziwym pokarmem” - troszczy się o pełniejszą relację z Bogiem - rozumie, dlaczego grzech - podejmuje trud pracy nad powoduje utratę światła wiary sobą - stara się uświadomić innych wyzwalającej mocy cudów chrztu - stara się poddawać zbawczej mocy - pomaga innym przyjąć - nawiązuje relacje z moc Bożą do walki z Bogiem w modlitwie. pokusami - kształtuje własną identyczność społeczną poprzez - jest świadomy - wie, jaki związek walki ciemności posiada ze światłością opowiadanie o - dziękuje za wskrzeszeniu chrzest Łazarza z męką, - modli się śmiercią i realizację ideału chrześcijańskiego w relacjach - troszczy się o rozszerzenie światła wiary. Bogiem w modlitwie. społecznych - daje przykład relacji z zmartwychwstaniem Jezusa - dąży do zgodności postępowania z przyjętą wiarą. DZIAŁ VII: ZNAKI JEZUSA DLA ŚWIATA Ocena niedostateczna Uczeń: Ocena dopuszczająca Uczeń: Ocena dostateczna Uczeń: Ocena dobra Uczeń: Ocena bardzo Ocena celująca dobra Uczeń: Uczeń: - nie wie, czym jest - wie, czym jest Kościół - Wymienia symbole Ducha - zna wybrane pieśni o - stara się poddawać - pomaga innym poddać się Kościół - tłumaczy, dlaczego Kościół jest wspólnotą bosko- Św. Duchu Św. działaniu Ducha Św. działaniu Ducha Św. - wie, jaka rola Ducha Św. ludzką w Kościele - rozumie potrzebę poddawania się działaniu Ducha - jest wdzięczny za Kościół - stara się być zintegrowanym ze wspólnotą Kościoła - nie umie wytłumaczyć, dlaczego Kościół jest jest wspólnotą boskoludzką - zna relację Łukasza o zesłaniu Ducha Św. - nie zna relacji Łukasza o - rozumie, Św. dlaczego Kościół - zna jest znakiem uwarunkowanie obecności i zaistnienia działania Jezusa wspólnoty - wskazuje przykłady znaków komunikacji Boga - potrafi określić zesłaniu Ducha z początki Św. Kościoła ludźmi - nie umie - rozumie wyliczyć gestów - wylicza gesty i zobowiązania postawy i postaw członka Kościoła religijnych liturgii religijne liturgii - nie umie - określa zadanie wyliczyć siedmiu - potrafi Kościoła rozpoznać znaki sakramentów wobec świata religijne świętych - zna treść - wylicza siedem gestów i podstaw - nie zna warunków sakramentów odpuszczenia świętych religijnych grzechów - wie, co jest - odkrywa treść - nie wie, czym przyczyną znaków jest Eucharystia utraty godności - wyjaśnia, - lekceważy człowieka dlaczego poznane prawdy. Eucharystia podtrzymuje i - zna warunki odpuszczenia rozwija grzechów życie z Bogiem rozumie podstawową - otwiera się na teologie działanie sakramentu pokuty Ducha Św. - wie, czym jest Eucharystia - uczestniczy w celebracjach -zna tekst Mt 26, 26-28 wspólnoty eklezjalnej. - na miarę swoich możliwości stara się realizować poznane prawdy. - wyjaśnia wartość osobistej obecności w Kościele - stara się o świadome - wskazuje naturę i zadania Kościoła przeżywanie gestów, - rozumie rolę słów i postaw Ducha Św. religijnych w - nawraca się Kościele - stara się o rozpoznanie - świadomie uczestniczy w Eucharystii. działania Ducha Św. - dostrzega związek między gestami i słowami - wymienia znaki Eucharystii i chrztu - stara się odczytywać znaki dane przez Boga - jest wdzięczny za dary sakramentalne - wie, że godność człowieka jest wartością - wyjaśnia biblijną treść białej szaty - stara się zrozumieć wartość Eucharystii i rozwijać je we Kościoła - troszczy się o osobiste świadectwo wiary w Jezusa żyjącego w Kościele - pomaga innym świadomie przeżywać gesty, słowa i postawy religijne - stara się o pełną godność człowieka ochrzczonego. własnym życiu. DZIAŁ VIII: CHRYSTUSOWY ZNAK DOJRZAŁOŚCI WIERZĄCEGO DZIAL IX: ŚWIADKOWIE ZMARTWYCHWSTAŁEGO JEZUSA Ocena niedostateczna Uczeń: Ocena dopuszczająca Uczeń: Ocena dostateczna Uczeń: Ocena dobra - nie zna fragmentu biblijnego opowiadania o talentach, - opowiada fragment biblijny o talentach - wie, że dojrzałość jest wartością - zna teologię biblijnego fragmentu o talentach - zna treść V - nie zna treści V przykazania przykazania Bożego, Bożego - nie wie, że - wie, że przemoc i przemoc i agresja jest złem, agresja - nie potrafi wytłumaczyć, dlaczego chrześcijanin powinien świadczyć, są złem - rozumie, że należy być świadkiem Jezusa - nie umie - wyjaśnia, wyjaśnić pojęcia dlaczego dojrzałości - nie zna znaczenie słowa bierzmowanie - nie wie, co to jest Pięćdziesiątnica - nie wie, jaki jest najważniejszy dar w sakramencie bierzmowania - nie rozumie pojęcia „świadek” chrześcijanin powinien świadczyć - wyjaśnia pojęcie dojrzałości - określa, czym jest dojrzałość człowieka Uczeń: Ocena bardzo dobra Uczeń: - pragnie osobistej dojrzałości dojrzałości - podejmuje trud - wylicza rozwijania przymioty dojrzałości integralnej osobowości - rozumie, dlaczego - stara się unikać społeczeństwo i zagrożeń Bóg oczekuje dojrzałości - zna religijne motywy walki - rozumie, czym są zagrożenia z przemocą - wie, na czym - stara się być polega apostołem odpowiedzialność za zdrowie i życie - stara się przestrzegać - wyjaśnia, dlaczego przemoc wezwania do i agresja są złem podstawy - rozumie, miłości dlaczego jesteśmy - wie, że zobowiązani do dojrzałość jest - zna treść sprzeciwu wobec modlitwy o dary przemocy i agresji wartością Ducha Św. - zna etymologię - rozumie znaczenie Dobrej - jest świadomy, że sława Nowiny dla Duch świadectwa bierzmowanie Św. uzdalnia do - wie, co to jest - rozumie, świadectwa Pięćdziesiątnica dlaczego przykazanie - dostrzega Uczeń: - określa korelację - daje przykład tekstów: Iz 9, 1-9 i troski o osobistą dojrzałość Łk 2, 8-12.17 - potrafi wskazać walory Ocena celująca - troszczy się o osobistą dojrzałość - nie jest zagrożeniem dla - pomaga innym w strzeżeniu życia i zdrowia - stara się eliminować przemoc i agresję u innych innych - stara się wyeliminować z własnego życia przemoc i agresję - realizuję Przykazanie - daje przykład realizacji Przykazania miłości - realizuje najważniejsze wskazanie Jezusa we własnym życiu miłości dojrzałość - stara się dobrze przygotować do sakramentu bierzmowania - stara się być wdzięczny - pomaga innym w staraniach Duchowi Św. o osobistą dojrzałość - stara się o osobistą - uczestniczy w posłaniu - przyjmuje postawę świadka - jest świadomy osobistej przynależności do Chrystusa - zabiega o - wyjaśnia, jaki jest najwyższy dar w - nie zna znaków sakramencie i symboli bierzmowania bierzmowania - wyjaśnia, pojęcie - nie zna „świadek” opowiadania o - nie zna darów Ducha Św. powrocie uczniów z Emaus - potrafi wskazać cechy świadka wiary - nie potrafi opowiedzieć o - wylicza dary Ducha Św. miłości jest drogą możliwości do dojrzałości świadectwa - zna wartość przykazania - potrafi określić miłości wartość - chce rozwijać we osobiste własnym życiu świadectwo dary Ducha wierności Bogu - rozumie pojęcie bierzmowania poszczególnych darów nadzieją w rzeczywistości - zna wymagania stawiane kandydatowi - pragnie przyjąć dary Ducha zmartwychwstania jest obecny szczególnie w - stara się osiągnąć dojrzałość potrzebujących religijną - praktykuje czyny - wierzy w obecność Boga miłosierdzia - wylicza znaki bierzmowania wyjaśnia priorytetową pierwszej wspólnocie - wylicza znaki i wartość miłości Kościoła symbole - zna najważniejsze - nie wie, jak bierzmowania wskazanie Jezusa należy spędzać - wie, dlaczego - wyjaśnia, na wolny czas św. Pawła czym polega - lekceważy możemy nazwać zbawcze poznane prawdy światkiem wiary posłannictwo chrześcijanina - wymienia wiary. - określa przykłady konkretne tekstów możliwości biblijnych osobistego wskazujące składania świadectwa świadectwa wiary Jezusowi - zna świadectwo św. - opowiada o świadectwie Piotra apostołów - opowiada - jest świadomy perykopę o źródła wszelkich darów powrocie uczniów z - wyjaśnia Emaus religijne znaczenie - opowiada o niezatartego pierwszej znamienia. wspólnocie Kościoła - wie, że odpoczynek jest - określa zobowiązania wypływające z przyjęcia bierzmowania - odczytuje własną - świadczy, że moc i Jezus żyje - wierzy w - jest wdzięczny zmartwychwstanie Bogu i - określa przejawy - potrafi dojrzałości religijnej i motywy skorelować poniezbędne do jej osiągania wrót uczniów do Jerozolimy z wezwaniem we - odczytuje zmartwychwstanie własnym życiu Jezusa jako - zauważa Boga w wezwanie drugim do osobistego zaangażowania w człowieku świadectwo wiary - trwa we - rozumie, że wspólnocie miejscem spotkania Boga jest - pragnie twórczo drugi człowiek przeżyć wakacje we wspólnocie z - rozumie, Jezusem dlaczego uczniowie - pragnie pozostali wierni odpowiedzialnie Jezusowi nawet oddając życie przeżyć czas wakacji. - tłumaczy prawdę, że Jezus żyje w swoim Kościele - wyjaśnia, w jaki sposób jest dziś kontynuowane zbawcze dzieło - wyjaśnia, dlaczego Bóg ludziom za dary mijającego roku szkolnego - zachęca innych twórczo przeżyć wakacje we wspólnocie z Jezusem. wartością zbawcze dzieło - rozumie, dlaczego należy twórczo spędzać wolny czas - okazuje wdzięczność. - stara się na miarę swoich możliwości realizować poznane prawdy wiary. ZAŁĄCZNIK DO PRZEDMIOTOWEGO SYSTEMU OCENIANIA Z RELIGII KRYTERIA OCENIANIA W III KLASIE GIMNAZJUM opracowane na podstawie materiałów katechetycznych Jezus prowadzi i zbawia z serii W drodze do Emaus; podręcznik nr AZ-33-01/1-11 do nauczania religii rzymskokatolickiej, zgodny z programem nauczania nr AZ-3-01/1. SEMESTR I I. Nikt nie jest samotną wyspą Ocena dopuszczająca Katechizowany: - wskazuje źródłowe podstawy godności człowieka; - wyjaśnia, do czego dążą wspólnoty religijne; - podaje definicję dobra wspólnego; - wylicza uczynki miłosierdzia; - wymienia zadania ochrzczonych. Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Katechizowany: - określa, co jest podstawą więzi łączących ludzi; - wyjaśnia, co to jest Kościół partykularny; - wylicza zasady dobra wspólnego; - interpretuje tekst biblijny Mt 25, 35-36; - wyjaśnia eklezjalne teksty biblijne. Katechizowany: - rozumie, na czym polega jego godność do odkrywania własnej godności; - wylicza elementy typowe dla Kościoła katolickiego; - wykazuje zależność dobra wspólnego od dobra osobistego; - tłumaczy, w jaki sposób można obronić się przed egoizmem; - wyjaśnia, co wyjątkowego można odkryć w Kościele, jako wspólnocie wierzących. Katechizowany: - uzasadnia, iż człowiek jest istotą społeczną; - dowodzi konieczności osobistego uczestniczenia w życiu Kościoła; - tłumaczy, dlaczego państwo ma obowiązek dbania o dobro wspólne; - wymienia sposoby realizacji solidarności międzyludzkiej; - wykazuje, że niechętne nastawienie wobec Kościoła spowodowane jest niewiedzą. II. Wspólnota Ducha Świętego Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Katechizowany: - wie, kim dla Kościoła jest Duch Święty; - wyjaśnia znaczenie stwierdzenia „Kościół święty i grzeszny”; - określa rolę Kościoła wobec świata; - przedstawia hierarchiczną strukturę Kościoła; - podaje zasady, jakimi powinien kierować się chrześcijanin; - określa, czym charakteryzuje się wspólnota Kościoła. Katechizowany: - wyjaśnia, na czym polega działanie Ducha Świętego w Kościele; - interpretuje teksty eklezjalne z KKK; - tłumaczy, dlaczego wierzący powinni włączać się w życie społeczne; - wyjaśnia, czym jest depozyt wiary; - interpretuje wskazane teksty biblijne; - tłumaczy, na jakiej podstawie możemy nazwać Kościół wspólnotą Ducha Świętego. Katechizowany: - redaguje modlitwę do Ducha Świętego; - przyjmuje odpowiedzialność za swoje miejsce w Kościele; - wyjaśnia związek: chrześcijanin i życie społeczne; - opisuje, jaką rolę pełnią w Kościele następcy apostołów; - wykazuje związek pomiędzy Dekalogiem, Kazaniem na Górze i przykazaniem miłości; - wykonuje tematyczną mapę pojęć. Katechizowany: - dostrzega współzależność i współdziałanie Ducha Świętego i Kościoła; - uzasadnia, że Kościół można zrozumieć tylko w perspektywie wiary; - wyjaśnia, w jaki sposób chrześcijanin winien rozumieć sprawowaną władzę; - wymienia zadania pasterzy Kościoła; - tłumaczy, na czym polega przestrzeganie prawa moralnego; - formułuje modlitwę na podstawie treści działu. III. Duch Święty w życiu chrześcijanina Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Katechizowany: - przedstawia poznane informacje na temat Ducha Świętego; - charakteryzuje Boga, który jest naszym Ojcem; - wyjaśnia, dlaczego człowiek powinien dążyć do świętości; - definiuje pojęcie cnoty; - wymienia drogi, którymi Duch Święty prowadzi do modlitwy; - rozróżnia uczynki rodzące się z ciała i z ducha; - wyjaśnia, na czym polega pomoc Ducha Świętego w rozwiązywaniu trudnych zadań; - tłumaczy, czym jest dojrzałość; - wie co dokonuje się w - opisuje, w jaki sposób Duch Święty działa w życiu człowieka; - rozumie, że Bóg jest naszym Ojcem; - przedstawia chrześcijańskie rozumienie świętości; - ukazuje skutki nierozwijania cnót kardynalnych; - wyjaśnia, dlaczego podczas modlitwy warto sięgać do Pisma Świętego; - tłumaczy, czym są dary Ducha Świętego; - uzasadnia swoje wybory; - wylicza cechy dojrzałości, o której mówi Jezus w przypowieści; - opowiada teksty Katechizowany: - prezentuje wybrane sposoby działania Ducha Świętego w życiu każdego z nas; - tłumaczy, co to dla nas znaczy, że Bóg jest Ojcem; - tłumaczy, dlaczego trzeba pozwolić prowadzić się Duchowi Świętemu; - rozumie znaczenie cnót kardynalnych w życiu człowieka; - formułuje modlitwę do Ducha Świętego; - rozpoznaje w sobie dary Ducha; - wykazuje, że Duch Święty wspomaga w trudnych chwilach; - opisuje, w jaki sposób Duch Święty prowadzi Katechizowany: - określa związki pomiędzy działaniem Ducha Świętego i życiem ochrzczonych; - wymienia, jakie działania przypisuje autor tekstu biblijnego Bogu, nazywając Go naszym Ojcem; - uzasadnia, że źródłem świętości jest Bóg; - charakteryzuje cnoty główne; - dowodzi, że Duch Święty jest przewodnikiem modlitwy; - ukazuje, w jaki sposób może budować lepszy świat w swoim środowisku; - uzasadnia, że "u Boga nic nie jest niemożliwe"; - wyjaśnia, jakie znaczenie w dążeniu do dojrzałości ma prawo moralne; - analizuje działanie Ducha biblijne o pojednaniu; - wie, na czym polega grzech przeciwko Duchowi Świętemu; - rozumie znaczenie symboli Ducha Świętego. sakramencie pokuty i pojednania; - wylicza zagrożenia wiary; - odkrywa religijne znaczenie znaków natury. do dojrzałości; - weryfikuje swój stosunek do spowiedzi; - opisuje, co dzieje się, gdy człowiek odrzuca Ducha Świętego; - modli się wersetami Pisma Świętego. Świętego w sakramencie pokuty i pojednania; - ukazuje szkodliwość zagrożeń wiary; - tłumaczy, w jaki sposób znaki i symbole odnoszą się do działania Ducha Świętego. IV. Mocni w Duchu Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Katechizowany: - opisuje, w czym wyraża się tożsamość chrześcijan; - wylicza daty i miejsca pierwszych soborów; - podaje przykłady działalności Kościoła w okresie średniowiecza; - charakteryzuje reformę w Kościele w okresie renesansu; - przedstawia dorobek Kościoła w oświeceniu; - przedstawia świadectwa wybranych ludzi Kościoła XX w.; - wylicza formy, które pozostawił Kościołowi Chrystus dla umocnienia wiernych w czynieniu dobrze; - przyporządkowuje wydarzenia do właściwych epok. Katechizowany: - wylicza cechy pierwotnego Kościoła; - określa problematykę podjętą podczas kolejnych soborów; - przedstawia świętych okresu średniowiecza; - zna działalność świętych okresu renesansu; - tłumaczy, jak Kościół łączy możliwość poznania rozumowego z poznaniem wiary; - opowiada, czego dokonał Jan Paweł II i kard. Wyszyński; - wyjaśnia, w jaki sposób chrześcijanin może radzić sobie z trudnymi sytuacjami; - tłumaczy, w czym wyraża się umocnienie chrześcijanina w Duchu Świętym. Katechizowany: - opisuje cechy Kościoła współczesnego; - przedstawia postanowienia soborów; - ukazuje kontrasty okresu średniowiecza; - tłumaczy, do czego powinna prowadzić reforma w Kościele; - dostrzega brak sprzeczności pomiędzy wiarą a rozumem; - dostrzega wartość Soboru Watykańskiego II; - ukazuje wartość liturgii; - przyporządkowuje postaci świętych do epok historycznych. Katechizowany: - porównuje cechy Kościoła pierwotnego i współczesnego; - wyjaśnia, po co istnieją w Kościele symbole wiary; - omawia wkład Kościoła w dorobek średniowiecza; - wyjaśnia, na czym polegał „sukces” dążeń reformatorów Kościoła okresu odrodzenia; - uzasadnia możliwość pogodzenia poznania rozumowego z poznaniem wiary; - charakteryzuje, jak swoje posłannictwo widzi Kościół; - wymienia środki, które umożliwiają pełniejszą relację z Bogiem; - analizuje treści działu Mocni w Duchu. S E M E S T R II V. Duch Święty jednoczy Kościół Ocena dopuszczająca Katechizowany: - wie, jakie jest pochodzenie Kościoła; Ocena dostateczna Katechizowany: - charakteryzuje etapy powstawania Kościoła; Ocena dobra Katechizowany: - interpretuje teksty biblijne o pochodzeniu Ocena bardzo dobra Katechizowany: - uzasadnia, że Kościół jest dziełem całej Trójcy - przedstawia, w jaki sposób może włączyć się w przywracanie jedności w Kościele; - wie, czemu ma służyć świętość Kościoła; - wylicza cechy powszechności Kościoła; - rozumie, dlaczego Kościół nazywany jest apostolskim; - wyjaśnia znaczenie dat: 1054, 1517; - charakteryzuje zasady działań ekumenicznych; - wyjaśnia, w jaki sposób może odkrywać prawdę o Kościele. - wymienia czynniki jedności Kościoła; - wskazuje elementy świadczące o świętości Kościoła; - przedstawia dwa sposoby rozumienia Kościoła powszechnego; - opisuje, w czym najpełniej wyraża się apostolskość Kościoła; - rozróżnia wyznania chrześcijańskie; - określa oczekiwania Jezusa wobec Kościoła zawarte w Modlitwie Arcykapłańskiej; - wyznaje wiarę. Kościoła; - tłumaczy, w jaki sposób realizuje się jedność Kościoła; - opisuje, na czym polega świętość Kościoła; - wyjaśnia, co wyraża wyznanie wiary w Kościół powszechny; - przedstawia różne rozumienia apostolskości Kościoła; - przedstawia cechy charakterystyczne dla poszczególnych wyznań chrześcijańskich; - formułuje modlitwę o jedność chrześcijan; - charakteryzuje przymioty Kościoła. Świętej; - wykazuje, po czym można poznać, że Kościół jest jeden; - wyjaśnia sens symbolu wiary: wierzę w święty Kościół; - uzasadnia, dlaczego wszyscy wierzący mają obowiązek szerzenia wiary; - przyjmuje odpowiedzialność za własne apostolstwo; - ukazuje, jakie są konsekwencje rozłamów w Kościele; - wymienia, jakie działania podejmują wyznania chrześcijańskie, aby osiągnąć porozumienie; - wyjaśnia znaczenie twierdzenia: Duch Święty jednoczy Kościół. VI. Święty Wychowawca miłości Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Katechizowany: - przytacza Jezusowe słowa wzywające do praktykowania miłości; - opowiada, jak praktykował miłość św. Maksymilian; - wie, czym jest post; - objaśnia treść czwartego przykazania Bożego; - podaje, na czym polega udział chrześcijanina w życiu społecznym; - ukazuje religijne znaczenie ludzkiej pracy; - wyjaśnia, dlaczego o miłości do ojczyzny mówimy w związku z czwartym przykazaniem; - przedstawia, jak Kościół rozumie tolerancję; - definiuje pojęcie kultury; - określa uczucia towarzyszące człowiekowi w spotkaniu z innymi ludźmi; - zna wskazania dotyczące Katechizowany: - wyjaśnia sens przykazania miłości; - przedstawia czyny miłości św. brata Alberta; - wyjaśnia, czym jest jałmużna; - określa, jakie wskazania w odniesieniu do naszych relacji z najbliższymi daje Jezus; - formułuje zasady życia społecznego; - interpretuje teksty Kościoła mówiące o pracy; - rozumie, na czym polega miłość ojczyzny; - ukazuje troskę Kościoła o poszanowanie innych przekonań religijnych; - wyjaśnia związek kultury z Ewangelią; - dostrzega nowość nauki Jezusa w Ocena dobra Katechizowany: - tłumaczy, od kogo możemy się uczyć prawdziwej miłości; - ukazuje, w jaki sposób bł. Matka Teresa z Kalkuty realizowała przykazanie miłości; - uzasadnia wartość intencji czynów miłości; - weryfikuje własną postawę wobec najbliższych; tłumaczy, czym jest cywilizacja miłości; - wymienia cechy charakterystyczne pracy, zgodne z zamysłem Stwórcy; - wyjaśnia analogię pomiędzy miłością do rodziny i do ojczyzny; - tłumaczy, czym jest wolność religijna; - wykazuje, dlaczego kultura często czerpie inspirację z religii Ocena bardzo dobra Katechizowany: - wyjaśnia, dlaczego Jezus mówi, że nie można jednocześnie miłować Jego i świata; - wskazuje możliwości kierowania się miłością; - analizuje, dlaczego Jezus zachęca do jałmużny i postu; - tłumaczy, dlaczego chrześcijanin ma wypełniać czwarte przykazanie; - charakteryzuje prawdziwie chrześcijańskie postawy ochrzczonych w społeczeństwie; - łączy swoją pracę z ofiarą Jezusa Chrystusa; - tłumaczy, na czym polega patriotyzm w rozumieniu chrześcijańskim; - określa granice tolerancji; - przyjmuje odpowiedzialność za poszanowanie kultury i troskę o jej rozwój; - uzasadnia potrzebę miłości nieprzyjaciół; - uzasadnia tytuł działu Święty wychowawca miłości. odniesieniu do nieprzyjaciół; - podaje, w jaki sposób uczniowie Jezusa mogą realizować zadania. - zastanawia się nad swoją postawą wobec nieprzyjaciół; - interpretuje wskazania nauki społecznej Kościoła. Ocena dopuszczająca Ocena dostateczna Ocena dobra Ocena bardzo dobra Katechizowany: - wyjaśnia, że narodzenie Jezusa wyznacza przełom w odmierzaniu czasu historycznego; - opisuje czyny Jezusa i reakcje ludzi na to, co Jezus czyni; - wylicza przyczyny zła; - określa, co Bóg czyni dla zagubionego człowieka; - bierze udział w niedzielnej Eucharystii; - podaje argumenty przemawiające za wyborem dobra. Katechizowany: - charakteryzuje postać Jezusa; - rozumie, na czym polega bezpieczeństwo, jakie daje ludziom Jezus; - przedstawia pytania, jakie stawia człowiek, gdy spotyka się ze złem; - interpretuje opowiadanie o Zacheuszu; - przedstawia argumenty za niedzielnym uczestnictwem we Mszy Świętej; - podaje wskazania Chrystusa wobec chrześcijan zamieszczone w VII dziale. Katechizowany: - uzasadnia, że w Jezusie spełnia się nasze zbawienie; - korzysta z darów sakramentalnych; - dostrzega możliwości pokonywania zła; - wyjaśnia, na czym polega pomoc Boga udzielana zagubionemu człowiekowi; - tłumaczy, dlaczego Kościół zobowiązuje chrześcijan do udziału w niedzielnej Eucharystii; - uzasadnia tytuł działu Świadkowie miłości. Katechizowany: - tłumaczy, dlaczego Jezus jest ośrodkiem dziejów ludzkości; - analizuje teksty biblijne o bezpieczeństwie przyniesionym ludziom przez Jezusa; - wyjaśnia, dlaczego Jezus może wyzwolić nas od zła; - przyjmuje wsparcie od Boga i bliskich; - na podstawie tekstów Kościoła ukazuje wartość niedzieli; - wykazuje, dlaczego być świadkiem miłości to ważne zadanie dla chrześcijan. chrześcijańskiego życia w miłości. VII. Świadkowie miłości
