Załącznik Nr 1 Do decyzji Burmistrza Strzegomia Nr 2/2013 z dnia 05 marca 2013r. znak: WKS.6220.1.2012.EKa (zgodnie z wymogiem art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 3 października 2008r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 z późn.zm.) CHARAKTERYSTYKA PRZEDSIĘWZIĘCIA pn „Szymanowski Potok-odbudowa koryta potoku gm. Strzegom i Dobromierz” Z informacji zawartych w raporcie wynika, że przedsięwzięcie stanowi odbudowę odcinka koryta Szymanowskiego Potoku o długości 5500 m, tj. km 0+000 ÷ 5+500 (licząc od ujścia do rz. Czarnucha) wymagającego poprawy warunków hydraulicznych przepływu wód o określonym prawdopodobieństwie wraz z zabezpieczeniem przeciwpowodziowym na odcinku przepływającym pomiędzy zabudowaniami oraz wzdłuż drogi powiatowej. Konieczność takich działań wynika z braku zbiorników retencyjnych, intensywnego użytkowania i uprawy gruntów oraz zmniejszonej do minimum retencji zlewni – procent zalesienia zlewni jest bowiem niewielki bo niespełna 10% powierzchni zlewni – co powoduje przy dużych i intensywnych opadach natychmiastowy spływ powierzchniowy. Gwałtowne spływy wód przyczyniają się do występowanie jej z brzegów potoku, szczególnie w miejscach z utrudnionym przepływem tj. w przewężeniach koryta, w obrębie zabudowy doliny drogami oraz na obiektach komunikacyjnych. Miejscem, gdzie zbiegają się wszystkie wyżej wymienione przeszkody, to skrzyżowania koryta potoku z drogą powiatową relacji Olszany - Szymanów nr 2919 D w miejscowości Szymanów oraz Modlęcin a także odcinek, gdzie potok przepływa przez tereny zabudowane tych miejscowości. Szymanowski Potok jest lewostronnym dopływem rzeki Czarnucha, do której uchodzi poniżej wsi Olszany, a ta z kolei uchodzi prawostronnie do rzeki Strzegomki w miejscowości Stawiska, na południe od miasta Strzegom. Szymanowski Potok bierze swój początek na wysokości około 420 m n.p.m. w obrębie wsi Siodłkowice, na południe od miasta Dobromierz. W zlewni jest dobrze rozwinięta sieć wodna. Potok płynie z południowego - zachodu w kierunku północno - wschodnim, równolegle do rzeki Strzegomki, płynącej po północnej stronie Szymanowskiego Potoku. Zakresem inwestycji i jej oddziaływania w okresie realizacji jest 187 działek Trasa odbudowywanego koryta Szymanowskiego Potoku będzie dostosowana w maksymalnym stopniu do wymogów środowiskowych, wynikających z analizy przyrodniczej terenu oraz istniejącego przebiegu trasy cieku. Odbudowę koryta potoku na całej długości ok. L=5,50 km, tj. km 0+000 ÷ 5+500, przewidziano po trasie istniejącej pradoliny oraz w granicach ewidencyjnego jej biegu, z uwzględnieniem niezbędnej rozbudowy wykorzystującej istniejący zasięg skarp koryta oraz zgodę właścicieli przyległych gruntów na zajęcie stałe ich terenu. W związku z powyższym, projektowane budowle oraz typy umocnień przekroju poprzecznego potoku będą proekologiczne i rewitalizujące środowisko naturalne. Niweleta dna dowiązana zostanie od dołu do istniejącej rzędnej wylotu w korycie potoku Czarnucha, natomiast od góry do istniejącego dna potoku. Wyrównany poziom niwelety dna jest poniżej poziomu dna istniejącego, z wykopami warstwą o miąższości około 0,20 ÷ 0,30 m. Przyjęto następujące szerokości dna po odbudowie: b = 2,00 m na odc. wsi Olszany km 0+000 ÷ 2+145, L =2145 m; b = 3,00 m na odc. wsi Modlęcin km 2+145 ÷ 4+200, L =2055 m; b = 2,40 m na odc. wsi Szymanów km 4+200 ÷ 5+500, L =1300 m; Nachylenie skarp będą zmienne w zależności od odcinka i będą zawierać się w zakresach: 1:1, 1: 1,5 i 4:1. Umocnienie koryta potoku i typowe przekroje poprzeczne będą dobrane mając na uwadze możliwości i warunki środowiskowe odbudowy modernizacyjnej potoku wynikające ze sposobu i funkcji zagospodarowania terenów przyległych. Zakres projektowanej odbudowy koryta przewiduje jego odcinkową rozbudowę przekroju poprzecznego ponad istniejącą obecnie szerokość koryta, z zastrzeżeniem nie zajmowania obcych działek przyległych do koryta potoku. Przewiduje się zastosowanie kilku rodzajów umocnień i zabudowy koryta Potoku: a) Koryto o regularnym przekroju trapezowym. W stopie skarp umocnienie z kiszki faszynowej ø20 cm. Skarpy ziemne o nachyleniu 1:1,5 z humusowaniem i obsiewem mieszanką. b) Koryto projektowane o przekroju trapezowym złożonym. Wzdłuż brzegów potoku obustronnie mury wysokości t = 1,0 m o nachyleniu lica 4:1, powyżej których skarpa ziemna o nachyleniu 1:1 lub 1:1,5 z humusowaniem i obsiewem mieszanką traw. Ponadto w dnie koryta dla koncentracji przepływów niskich, kineta (dodatkowy rów w dnie) głębokości 0,35 m; szerokości dna 0,50 m i nachyleniu skarp 1:1. Dno i skarpy kinety umocnione płytami ażurowymi betonowymi ograniczone obustronnym krawężnikiem kamiennym. Odbudowa koryta potoku z rozbudową przekroju poprzecznego do projektowanej szerokości dna b = 2,40 ÷ 3,00 m z umocnieniem w postaci jednostronnego niskiego muru wysokości 1,0 m powyżej którego, do pełnej wysokości istniejącego koryta skarpy ziemne o nachyleniu 1:1 / 1:1,5 z humusowaniem i obsiewem mieszanką traw natomiast drugostronnie(od strony istniejącej zabudowy lądowej) wysoki mur o wysokości t =1,50 ÷ 2,00 m. Ponadto w dnie koryta dla koncentracji przepływów niskich, kineta głębokości 0,35 m; szerokości dna 0,50 m i nachyleniu skarp 1:1. Dno i skarpy kinety ograniczone obustronnym krawężnikiem kamiennym umocnione płytami ażurowymi betonowymi. Przebudowa koryta potoku z rozbudową przekroju poprzecznego do szerokości dna b = 3,00 m i umocnienia w postaci obustronnych murów wysokości t = 2,00 m na pełną wysokość istniejącego koryta, na odcinku środkowym potoku we wsi Modlęcin, wzdłuż drogi powiatowej. Ponadto w dnie koryta dla koncentracji przepływów niskich, kineta głębokości 0,35 m; szerokości dna 0,50 m i nachyleniu skarp 1:1. Dno i skarpy kinety umocnione płytami ażurowymi betonowymi, ograniczone obustronnym krawężnikiem kamiennym. Na objętym odbudową odcinku Szymanowskiego Potoku istnieje ponad pięćdziesiąt obiektów komunikacyjnych, w tym kładki dla pieszych, przejazdy gospodarcze, przepusty dojazdowe do posesji oraz mosty drogowe w ciągu dróg powiatowych. Pod względem konstrukcyjnym obiekty bardzo są zróżnicowane i posiadają konstrukcję nośną charakterystyczną dla czasów ich powstawania. Stan techniczny większości obiektów jest dostateczny lub dobry, jednak ich parametry hydrauliczne są w większości przypadków niedostateczne. W związku z powyższym do przebudowy zakwalifikowano wszystkie przepusty rurowe zlokalizowane na dolnym, ujściowym odcinku oraz stare, poniemieckie przejazdy kamienne oraz ceglano – kamienne, które w większości mają podmyte i skorodowane przyczółki kamienne oraz sklawiszowane kamienne płyty nawierzchniowe lub/i brak naziomu na przejeździe. Ponadto do przebudowy zakwalifikowano płytowe przejazdy żelbetowe, których parametry hydrauliczne są niedostateczne a ich przebudowa wynika z konieczności rozbudowy koryta i wykonania umocnień murowych. Budowle komunikacyjne przewidziano do przebudowy na obiekty o większych parametrach (o świetle poziomym 3,0 ÷ 4,0 m) i właściwej nośności, tj. klasy B. Natomiast 5 istniejących obiektów mostowych w ciągu dróg powiatowych krzyżujących się z trasą Szymanowskiego Potoku, przewidziano jedynie do udrożnienia w przekroju poprzecznym. Na przebudowywanej trasie Szymanowskiego Potoku występują nieliczne skrzyżowania lub zbliżenia do urządzeń i instalacji obcych, tak podziemnych jak i naziemnych które w ramach odbudowy zostaną odpowiednio przełożone lub zabezpieczone. Odbudowie będzie poddanych także 13 wylotów rowów bocznych oraz 32 wyloty kanalizacji deszczowej mających ujście do Szymanowskiego Potoku. Planowane przedsięwzięcie jako odbudowa istniejącego kanału , nie jest związane z użyciem instalacji. W przypadku analizowanego przedsięwzięcia polegającego na odbudowie istniejącego potoku technologia dotyczy tylko etapu budowy (rodzaj rozwiązań i sposób wykonawstwa). Nie będą wykorzystywane stacjonarne urządzenia techniczne lub ich zespoły ani budowle, a jedynie mobilny sprzęt zmechanizowany stosowany przy pracach ziemnych i melioracyjnych. Zdjęcie ziemi urodzajnej warstwą grub. 20 cm z powierzchni gruntu przewidzianego pod skarpy i inną zabudowę (tam gdzie to wystąpi); Usunięcie drzew i zakrzewień dla umożliwienia odbudowy. Określono że do usunięcia będzie max.. 272 drzewa o 398 pniach i 47 m2 krzewów. Odbudowa koryta wraz z umocnieniami dna i brzegów oraz podniesienia rzędnej brzegów (tam gdzie to konieczne) będzie zrealizowane: - na odcinkach międzypolnych jako skarpa łagodna o nachyleniu 1:1,5 umocniona darniną i obsiewem; - na pozostałych odcinkach jednym z 3. typów umocnienia za pomocą muru (okładziny) z kamienia; - umocnienie brzegów poprzedzone będzie: oczyszczeniem i wyprofilowaniem podłużnym dna dla uzyskania możliwie jednakowego spadku dna; Odbudowę koryta tj. roboty ziemne i umocnieniowe w korycie jak i w jego otoczeniu, będą prowadzone przy niskich stanach wody w potoku. W przypadku występowania przepływów powodziowych, teren robót będzie zabezpieczony w celu ograniczenia ewentualnych szkód powodziowych, które może spowodować woda płynąca całym przekrojem koryta. Odbudowa będzie polegać na humusowaniu skarp ziemią urodzajną o grubości ok. 5 cm i obsiewem mieszanką traw. Omawiana inwestycja nie znajduje się na obszarze NATURA 2000 . Na terenie będącym w zasięgu oddziaływania planowanej inwestycji nie występują obszary ani obiekty objęte ochroną prawną w trybie przepisów ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz.U. 2004 Nr 92, poz. 880, ze zm.). Najbliżej położonym obszarem NATURA 2000 jest PLH Dobromierz. Obszar ten jest, w miejscu największego zbliżenia, oddalony od początkowego, odbudowywanego odcinka potoku o ok. 4 km.(p. mapka nr 2 za niniejszą stroną). Jest to jedyny obszar prawnie chroniony w okolicy rozpatrywanej inwestycji. Inne najbliższe znajdują się w zasięgu ok. 12 km w kierunek południowo-wschodnim i ok. 25 km w kierunku wschodnim. Omawiane przedsięwzięcie nie będzie zatem miało wpływu na obszary prawnie chronione tak z uwagi na odległość jak i fakt że jedyne uciążliwości jakie wystąpią dla środowiska są typowe dla powstających na etapie prac budowlanych. Będą to uciążliwości krótkotrwałe, lokalne i w większości przemijające. Rejony obu gmin klimatycznie przynależą do regionu przedgórskiego. Na omawiane okolice oddziałują wiatry południowo-zachodnie z kierunku Gór Sowich i Karkonoszy, a przede wszystkim charakterystyczny dla Sudetów i Dolnego Śląska wiatr, zwany fenem. Na północną stronę Sudetów przedostaje się on jako prąd suchy i bardzo ciepły. Jednocześnie cechą charakterystyczną całego dorzecza Odry jest przewaga występujących tu deszczów letnich, przy czym ich udział w ogólnej ilości opadów waha się od 55 do 70%. Powodują ten stan przechodzące przez Bramę Morawską na Przedgórze Sudeckie masy wilgotnego powietrza. Ponadto masywy pagórów Przedgórza Sudeckiego, w tym Wzgórz Strzegomskich i Wzgórz Jaroszowskich, tworzą dodatkową barierę dla przenikania zimnych i wilgotnych prądów z północnego zachodu, stąd przyczyna tak dużych opadów w półroczu letnim - na miesiące letnie przypada 67,2% ogólnej sumy rocznych opadów, co stanowi wartość wyższą od przeciętnej dla Dolnego Śląska. W ciągu roku spada na omawianym obszarze około 600 mm wody. Daty skrajne okresu deszczowego to 19 kwietnia i 15 września. Wykonane badania wykazały, że podłoże badanego terenu – Potoku Szymanowskiego charakteryzuje się niejednorodną budową geologiczną – zbudowane jest generalnie z gruntów nośnych, ale o bardzo niejednorodnym wykształceniu. W dokumentowanym podłożu w trakcie prowadzenia prac terenowych, tj. w dniu6.03.2012 r. w wykonanych otworach stwierdzono występowanie zwierciadła wody głownie o charakterze mieszanym. Ustabilizowane zwierciadło wody otworach kształtowało się na głębokościach rzędu 0,79÷3,3 m p.p.t., tj. na rzędnych od około 231÷233 m n.p.m w rejonie miejscowości Olszany do około 247÷250 m n.p.m w rejonie Szymanowa. Ponadto w obrębie osadów lodowcowych powszechnie występują sączenia wody na zróżnicowanych głębokościach od około 0,8 do 4,0 m p.p.t. Jedynie w otworze nr 1 w trakcie wykonywanych prac nie stwierdzono występowania wod gruntowych. W podłożu gruntowym wzdłuż Potoku Szymanowskiego dominują spoiste grunty lodowcowe warstw IVA ÷ IVC. Występują one w stanie od plastycznego do twardoplastycznego, o średnim stopniu plastyczności rzędu IL(n)=0,31÷0,15. W rejonie otworów 8, 9 i 11 pod nasypami antropogenicznymi zalegają pospołki gliniaste ujęte w warstwy IIIA ÷ IIIC o podobnym stopniu plastyczności (IL(n)=0,35÷0,15), a w otworze nr 7 nawiercono średniozagęszczone piaski średnie, zaglinione, z domieszką żwiru, ujęte w warstwę IA o stopniu średnim zagęszczenia ID=0,50. W podłożu stwierdzono także występowanie pyłów piaszczystych warstw IIA ÷ IIB o stopniu plastyczności od IL(n)=0,25÷0,15 – głownie w otworze 16. Zgodnie z cytowanym na wstępie rozporządzeniem (Dz. U. 126/1998 poz. 839) ze względu na zmienność wykształcenia gruntów podłoża oraz płytko występujący poziom wody gruntowej omawiane podłoże charakteryzuje się złożonymi warunkami gruntowo-wodnymi. Stwierdzone w podłożu warunki gruntowo-wodne nadają się do zaprojektowania i bezpośredniego posadowienia planowanej inwestycji. Na podstawie wykonanych wierceń i badań laboratoryjnych oraz przeprowadzonej analizy istniejących warunków gruntowo-wodnych podłoża wynikają następujące wnioski i zalecenia: 1. Niekontrolowane nasypy występujące w rejonie prowadzonych prac nie mogą stanowić bezpośredniego podłoża projektowanych obiektów inżynierskich (przepustów, przejazdów gospodarczych, kładek murów itp.) i przewidziane są do usunięcia. 2. Zwraca się uwagę, by w trakcie wykonywania robot ziemnych uwzględnić specyficzne właściwości glin, które na skutek zmian wilgotności (nawodnienia, przemarzania bądź drgań) mogą pogorszyć swoje parametry fizyczno-mechaniczne, tj. ulec dalszemu uplastycznieniu, co w konsekwencji spowoduje osłabienie ich nośności. 3. Przy projektowaniu należy również uwzględnić występowanie warstwy pyłów ( np. rejonie otworów nr 14, 16 i 17) w stanie twardoplastycznym – gruntów o słabych parametrach wytrzymałościowych i bardzo wrażliwych na drgania (np. przy praca sprzętu, zagęszczanie) i podatnych na upłynnianie. 4. W rejonie występowania pyłów należy przewidzieć zastosowanie technologii minimalizującej drgania wywoływane pracą maszyn i sprzętu. 5. W przypadku prowadzenia robot ziemnych w warunkach przekroczonej wilgotności optymalnej istnieje możliwość uplastycznienia gruntów gliniastych i pyłów np. poprzez pracę sprzętu mechanicznego (drgania). 6. W przypadku stwierdzenia w obrębie wykopów gruntów o słabych parametrach (np. gruntów organicznych oraz gruntów w stanie miękkoplastycznym) należy je bezwzględni usunąć i wymienić na odpowiednio zagęszczoną podsypkę piaskową. 7. Wykonanie całości robot ziemnych wraz z kontrolą stanu zagęszczenia wykonywanych nasypów powinno być prowadzone pod stałym nadzorem geotechnicznym. Szymanowski Potok jest lewostronnym dopływem rzeki Czarnucha, do którego uchodzi poniżej wsi Olszany. Szymanowski Potok bierze swój początek na wysokości około 420 m n.p.m. w obrębie wsi Siodłkowice na południe od miasta Dobromierz. W zlewni jest dobrze rozwinięta sieć wodna. Potok płynie z południowego – zachodu w kierunku północno – wschodnim. Na odcinku potoku objętym odbudowa brak jest posterunków wodowskazowych. Wartości przepływów maksymalnych o zadanym prawdopodobieństwie przewyższenia nie zostały określone w żadnym opracowaniu zachowanym w udostępnionych archiwach oraz nie zostały opracowane przez IMGW. Przepływy określono w przekroju ujściowym oraz poniżej odcinka zabudowanego a także w górnym biegu omawianego odcinka Szymanowskiego Potoku, w miejscach ujścia do potoku dopływów bocznych, których powierzchnia zlewni ma zdecydowany wpływ na wielkości przepływów w cieku głównym. Zlewnia Szymanowskiego Potoku jest tzw. zlewnią niekontrolowaną pod względem hydrologicznym. W związku z tym, określenie charakterystycznych przepływów w odpowiednich przekrojach obliczeniowych może być obliczono wstępnie metodami pośrednimi ( wzory J. Wołoszyna). Przekroje obliczeniowe zlokalizowano na Szymanowskim Potoku w trzech punktach. Dobór przekrojów wymagających wykonania obliczeń hydrologicznych uwarunkowano naturalną budową zlewni, tj. w miejscach ujścia do potoku dopływów bocznych, których powierzchnia zlewni ma zdecydowany wpływ na wielkości przepływów w cieku głównym. Miejsca lokalizacji przekrojów obliczeniowych są następujące: Przekrój 1 km 0+000, ujście do potoku Czarnucha; miarodajny dla odcinka potoku 0+000 ÷ 2+210 o pow. zlewni F1 = 13,52 km2. Przekrój 2 km 2+210, droga powiatowa Strzegom – Świebodzice nr 2888D; miarodajny dla odcinka potoku 2+210 ÷ 4+920 o pow. zlewni F2 = 8,75 km2. Przekrój 3 km 4+920, dawny PGR Szymanów (ujście rowu prawego); miarodajny dla odcinka potoku powyżej 4+920 o pow. zlewni F3 = 4,42 km2 W wyniku obliczeń wstępnych (na etapie koncepcji) określono następujące przepływy miarodajne i kontrolne: a) Do wymiarowania koryta głównego odcinka górnego Szymanowskiego Potoku km 4+200÷ 5+500, przepływającego przez wieś Szymanów, ze względu na równowagę dna, przyjęto jak dla: terenów zabudowy wiejskiej oraz dróg powiatowych i gminnych o dużym znaczeniu gospodarczym: - przepływ miarodajny p = 3% Qm = Q3% = 5,81 m3/s; - przepływ kontrolny p = 1% 3 /s. b) Podobnie jak wyżej, przyjęto do wymiarowania koryta głównego odcinka środkowego Szymanowskiego Potoku km 2+145 ÷ 4+200, przepływającego przez wieś Modlęcin, warunki jak dla terenów zabudowy wiejskiej oraz dróg powiatowych i gminnych o dużym znaczeniu gospodarczym: - przepływ miarodajny p = 3% 3 3 - przepływ kontrolny p = 1% c) Natomiast do wymiarowania /s; /s. koryta głównego Szymanowskiego Potoku, przepływającego na odcinku dolnym km 0+000 ÷ 2+145 przez obszary użytków rolnych wsi Olszany, ze względu na równowagę dna, przyjęto jak dla: użytków rolnych, dróg lokalnych o mniejszym znaczeniu, dróg gospodarczych oraz pojedynczych zabudowań gospodarczych: - przepływ kontrolny p = 10% Qm = Q20% = 9,22 m3/s; 3 /s. Zgodnie z Dziennikiem Ustaw RP Nr 86 Rozporządzenia Nr 579 Ministra Środowiska z dnia 20 kwietnia 2007 r., w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle hydrotechniczne i ich usytuowanie, projektowane budowle dla ochrony przeciwpowodziowej miejscowości Szymanów oraz Modlęcin, przyległe do Szymanowskiego Potoku zakwalifikowano do IV klasy technicznej . Biorąc za podstawę wyżej wymienione dokumenty dla IV klasy technicznej przyjęto: minimalne wyniesienie korony murów winno wynosić: miarodajnego; = 0,1 m powyżej zwierciadła wody dla przepływu kontrolnego. Teren w otoczeniu planowanej inwestycji charakteryzuje się generalnie niską wartością przyrodniczą. Stan taki jest wynikiem: a) intensywnego zagospodarowania rolniczego w formie pól ornych, dochodzących do obu brzegów Szymanowskiego Potoku; b) wykonanej w przeszłości regulacji potoku, która pozbawiła koryto i brzegi potoku większości istotnych elementów przyrodniczych; c) bezpośredniego sąsiedztwa osiedli ludzkich (wsie Modlęcin i Szymanów), niszczącego oraz degradującego siedliska przyrodnicze i wpływającego niekorzystnie na warunki występowania większości dzikich gatunków roślin i zwierząt. W efekcie, flora i fauna omawianego terenu reprezentuje obecnie bardzo ubogi skład gatunkowy, złożony głównie z gatunków pospolitych i mało wymagających, potrafiących zasiedlać silnie zmieniony i intensywnie zagospodarowany krajobraz rolniczy. Mimo tego zachowały się jeszcze nieliczne obiekty przyrodnicze jak płaty różnego typu siedlisk przyrodniczych służących jako miejsca występowania i rozmnażania się dzikich gatunków roślin i zwierząt. Szymanowski Potok przebiega w silnie odlesionym krajobrazie rolniczym. Omawiany odcinek rozpoczyna się we wsi Olszany, a kończy w Szymanowie. Początkowo (na około 1/3 długości) znajduje się wśród pól uprawnych, łąk i pastwisk. Później wkracza na tereny zabudowane wsi Modlęcin i Szymanów. Nie występują tu siedliska cenne przyrodniczo. Wykształcające się zbiorowiska roślinne należą do szeroko rozpowszechnionych w naszym kraju typów fitocenoz, nie wymagających ochrony. Najliczniej reprezentowane są zbiorowiska ruderalne i nitrofilnych ziołorośli okrajkowych. W pierwszym odcinku Szymanowskiego Potoku (między Olszanami a Modlęcinem) roślinność występująca wzdłuż rowu jest mało zróżnicowana, lecz dobrze wykształcona. Dominują tu nitrofilne ziołorośla pokrzywy zwyczajnej Agropyro-Urticetum oraz szuwar mozgowy Phalaridetum arundinaceae. Miejscami duże płaty tworzą także traworośla stokłosy bezostnej ConvolvuloBrometum inermis i perzu właściwego Convolvulo-Agropyretum. W najbliższym sąsiedztwie uwagę zwracają także rozległe fitocenozy łąk i pastwisk: zbiorowisko dywanowe życicy trwałej i babki zwyczajnej LolioPlataginetum oraz pastwisko życicy trwałej i grzebienicy pospolitej Lolio-Cynosu retum. Na terenie wsi Modlęcin i Szymanów otoczenie Szymanowskiego Potoku podlega silniejszej antropopresji i przekształceniom. Niekiedy rów znajduje się w obrębie poszczególnych posesji; bywa pozbawiony spontanicznej roślinności lub jest ona bardzo słabo wykształcona. Dominują nitrofilne ziołorośla pokrzywy zwyczajnej Agropyro-Urticetum. Niekiedy na dnie rowu rozwijają się płaty szuwaru mozgowego Phalaridetum arundinaceae i jeżegłówki gałęzistej Sparganietum erecti. Od strony drogi, brzegi rowu często zajmują traworośla perzu właściwego Convolvulo arvensisAgropyretum oraz zbiorowiska miejsc wydeptywanych, budowane przez życicę trwałą i babkę zwyczajną Lolio-Plantaginetum lub wiechlinę roczną Poetum annuae. Zbiorowiska dywanowe z życiną trwałą Lolium perenne tworzą niekiedy duże płaty, zwłaszcza na wykaszanych brzegach rowu. Poniżej podaje się stwierdzone na terenie przyszłej inwestycji następujące obiekty przyrodnicze: a) Pojedyncze zadrzewienia (dąb szypułkowy, lipa drobnolistna) i zakrzewienia, na obu brzegach Szymanowskiego Potoku (km 5+450-5+600) b) Pas zadrzewień wierzbowych (w większości ogławiane, część wypróchniała), z lipą i wiązem, wzdłuż prawego brzegu Szymanowskiego Potoku (km 4+400-4+700) c) Zadrzewienia wierzbowe z lipą, na obu brzegach Szymanowskiego Potoku (km 3+900÷4+050) d) Zadrzewienia z dębem, lipą i topolą (kilka okazałych drzew o obwodzie >2,0 m) na obu brzegach potoku e) Pas zadrzewień wierzbowych(w części ogłowiona i wypróchniała) z lipą i jesionem wzdłuż prawego brzegu km 2+350÷2+700. f) Pas zadrzewień z lipą, jaworem, olchą i wierzbą wzdłuż lewego brzegu Szymanowskiego Potoku (km 2+000÷2+150), pomiędzy korytem intensywnie użytkowaną łąką świeżą. g) Pojedyncza kępa zadrzewień wierzbowych wraz z intensywnie użytkowaną łąką świeżą W powyższych obiektach nie stwierdzono gatunków prawnie chronionych niemniej istniejące obiekty wzbogacają różnorodność biologiczną na omawianym terenie oraz stanowią lokalne siedliska występowania gatunków. W zinwentaryzowanych zasobach nie stwierdzono występowania gatunków chronionych. Krzewów pod ochroną nie stwierdzono. Zbiorowiska wykształcające się w sąsiedztwie Szymanowskiego Potoku reprezentują roślinność zaroślową, szuwarową, łąk i pastwisk, nitrofilnych okrajków oraz ruderalną. Na omawianym odcinku Szymanowskiego Potoku przeznaczonego do odbudowy nie stwierdzono występowania rzadkich i objętych ochroną prawną gatunków roślin naczyniowych. Fauna, z uwagi na rodzaj terenu przez który przepływa ten odcinek potoku, jest reprezentowana bardzo ubogo. Brak optymalnych siedlisk do bytowania i rozrodu sprawia ze w wodzie potoku nie występują ryby, a z płazów można spodziewać się jedynie najbardziej eurytopowych gatunków takich jak żaby brunatne podlegające ochronie ścisłej. Brak na analizowanym obszarze optymalnych siedlisk dla płazów, w szczególności gruntów okresowo podtapianych oraz płytkich zbiorników wód stojących, sprawia iż nie stanowi on ważnego miejsca rozmnażania i rozrodu omawianych taksonów. Z tego samego powodu otoczenie analizowanego fragmentu Szymanowskiego Potoku nie będzie wykorzystywane przez inne gatunki płazów uznawane za gatunki „szczególnej troski”. Podobnie w okresie aktywności gadów na nasłonecznionych stokach koryta Szymanowskiego Potoku możliwe jest wystąpienie powszechnych w całej Polsce gatunków takich jak jaszczurki zwinki, jaszczurki żyworodnej oraz zaskrońca zwyczajnego. Analizowany obszar cechuje się niskimi walorami ornitologicznymi ze względu na brak odpowiednich siedlisk dla ptaków. Przyczyną tego stanu rzeczy jest zjawisko antropopresji, związane w szczególności z zagospodarowaniem doliny potoku na cele rolnicze i mieszkaniowe. Awifauna terenów wokół Szymanowskiego Potoku jest reprezentowana przez gatunki typowe dla krajobrazów rolniczych. Odcinek pomiędzy 0+000 km a 2+200 km przebiega przez uprawy polowe, wśród których obserwuje się nieliczne remizy zbudowane przez pojedyncze drzewa i krzewy. Te uwarunkowania sprawiają, iż skład gatunkowy awifauny jest tu wyjątkowo ubogi. W trakcie wizji terenowej w sąsiedztwie potoku odnotowano występowanie najpospolitszych, typowych przedstawicieli terenów rolniczych, w tym: skowronka , trznadla i potrzeszcza . W okresie lęgowym można spodziewać się tu między innymi, także pliszki żółtej, pliszki siwej oraz cierniówki. Na opisywanym odcinku odnotowano również inne gatunki, jak bogatkę, srokę, dzięcioła dużego, polującego nad polami myszołowa oraz zgrupowanie liczące kilkadziesiąt osobników gęsi zbożowej odpoczywające na polach w trakcie migracji. Na odcinku, przebiegającym przez zabudowane tereny Modlęcina i Szymanowa (od km 2+200 do km 5+500 km) Szymanowskiemu Potokowi towarzyszą głównie gatunki synantropijne. W trakcie prac terenowych wzdłuż tego fragmentu cieku odnotowano liczące po kilkadziesiąt osobników zgrupowania zimowe wróbla domowego , pojedyncze bogatki oraz dzięcioła dużego. Zapewne w sezonie lęgowych dołączą do nich również inne gatunki siedlisk ludzkich, jak: sierpówka, dymówka, kopciuszek, modraszka i mazurek. Wszystkie wymienione gatunki ptaków – z wyjątkiem sroki która podlega w Polsce ochronie częściowej – podlegają ochronie ścisłej. W toku postępowania w sprawie oceny oddziaływania na środowisko nie stwierdzono konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko oraz postępowania w sprawie transgranicznego oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko pod warunkiem, iż zmianie nie ulegną założenia projektowe przedstawione w postępowaniu przed wydaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, które mogłyby zmienić oddziaływanie przedsięwzięcia na środowisko.