Technologie Informacyjne

Technologie Informacyjne
-wprowadzenie
Irena Nowotyńska
Zakład Informatyki w Zarządzaniu
[email protected]
Bibliografia
1. Marek Cieciura, „Podstawy Technologii Informacyjnych z
przykładami zastosowań ”, Wydaw. VIZJA PRESS&IT
sp. z o. o., Warszawa 2006
2. Aleksander Bremer, Mirosław Sławik, „@bc użytkownika
komputera”,Videograf Edukacja Sp. z o. o., Chorzów 2006
3. Grover C., Word 2007 PL : nieoficjalny podręcznik, Wyd.
„Helion”, Gliwice, 2007
4. Włodzimierz Gogołek, „Technologie informacyjne mediów”,
Oficyna Wydawnicza ASPRA- JR, Warszawa 2005
2
Program wykładów
1. Podstawowe pojęcia technologii informacyjnych. Dane
i informacja. Informatyka. Społeczeństwo informacyjne.
Sprzęt i oprogramowanie. Rys historyczny. Klasyfikacja
typów komputerów. Struktura komputera i analiza
głównych podzespołów. Charakterystyka urządzeń
peryferyjnych.
Wydajność
komputera.
Sieci
komputerowe. Sieci lokalne, bezprzewodowe i rozległe.
Internet, intranet i ekstranet. Serwis internetowy.
3
Program wykładów
2. Użytkowanie komputera. Aspekty ergonomiczne,
prawne
i
ekologiczne
użytkowania
komputera.
Bezpieczeństwo i ochrona danych. Systemy operacyjne
– zasada działania i przykłady. Oprogramowanie
użytkoweklasyfikacja
i
przykłady
aplikacji:
przetwarzanie tekstów, arkusze kalkulacyjne, bazy
danych, grafika menedżerska i prezentacyjna.
4
3. Usługi sieciowe. Poczta elektroniczna. E-gospodarka,
e-administracja, e-bankowość, e-handel, telepraca,
wirtualne społeczności, BHP przy komputerze,
Europejska Informacja prawna w Internecie.
Technologia informacyjna
(IT od ang. Information Technology) – nowa dziedzina
wiedzy obejmująca informatykę (włącznie ze sprzętem
komputerowym oraz oprogramowaniem używanym do
tworzenia, przesyłania, prezentowania i zabezpieczania
informacji), telekomunikację, narzędzia i inne technologie
związane z informacją.
Dostarcza ona użytkownikowi narzędzi, za pomocą
których może on pozyskiwać informacje, selekcjonować
je, analizować, przetwarzać, zarządzać i przekazywać
innym ludziom.
5
Rola technologii informacyjnej

6
Za kilka lat prostych problemów życiowych nie rozwiąże
osoba, która nie będzie umiała sprawnie korzystać
z nowoczesnych urządzeń.
Dziedziny wykorzystania technologii informacyjnej:
 bankowość elektroniczna,
 handel elektroniczny,
 płacenie składek ZUS,
 rezerwacja biletów kolejowych,
 i wiele innych…
Informacja
• konstatacja stanu rzeczy, wiadomość (konstatacje –
stwierdzenie, ustalenie jakiegoś faktu)
• powiadamianie społeczeństwa lub określonych
zbiorowości
w
sposób
zobiektywizowany,
systematyczny i konkretny za pomocą środków
masowego przekazu (np. informacja o pogodzie,
informacje giełdowe, informacje o rozkładzie jazdy)
• miara niepewności zajścia pewnego zdarzenia
spośród skończonego zbioru zdarzeń możliwych
7
Informacja
Fundamentalną koncepcją teorii informacji jest przyjęcie, że
informacja zawarta w przekazie zwana zawartością
informacyjną jest definiowalną i mierzalną wielkością
matematyczną.
Jeśli wiadomość jest pewna (oczywista) to ilość zawartości
informacyjnej równa się 0.
8
Jeśli np. rzucimy monetę to wiadomość polegająca na tym,
że wypadnie „orzeł” lub „reszka” nie zawiera żadnej
informacji. Dwie oddzielne wiadomości polegające na tym,
że
wypadnie
„reszka”
albo
„orzeł”
są równie
prawdopodobne i ich prawdopodobieństwo wynosi ½.
Ilość informacji
Dla odniesienia zawartości informacyjnej (I) do
prawdopodobieństwa, Shannon wprowadził proste równanie
I = log2 1/p
I - ilość informacji - liczba bitów informacji,
p - prawdopodobieństwo zajścia zdarzenia (uzyskania, otrzymania,
zaistnienia wiadomości).
Wystąpienie zdarzenia mniej prawdopodobnego dostarcza więcej
informacji !!!
9
Bit jest to podstawowa elementarna jednostka informacji wystarczająca
do zakomunikowania jednego z co najwyżej dwóch jednakowo
prawdopodobnych zdarzeń .
Ilość informacji
Wykorzystując wcześniejsze równanie do przykładu
z rzutem monetą można obliczyć, że wiadomość
polegająca na tym, że wyrzucimy „orła” albo „reszkę” ma
zawartość informacyjną równą:
log21/(1/2) czyli log22=1
10
(bo 21=2)
Ilość informacji
11
Ilość możliwych
zdarzeń
PrawdopoIlość
Uwagi
dobieństwo p informacji I
20=1
1
0
zdarzenie pewne nie daje
żadnej informacji
21=2
0. 5
1
1 bit – podstawowa
jednostka ilości informacji
22=4
0. 25
2
2 bity
23=8
0. 125
3
3 bity
2 4 = 16
0. 0625
4
4 bity
2 5 = 32
0. 03125
5
5 bitów
2 6 = 64
0. 015625
6
6 bitów
2 7 = 128
0. 0078125
7
7 bitów
2 8 = 256
0. 00390625
8
8 bitów=1 bajt
Jednostki informacji
Słówko bit po raz pierwszy użył w roku 1948 twórca
teorii informacji Claude Shannon, który przyznał, iż
zapożyczył ten termin od naukowca Johna Turkey'a.
bit - binary digit
Zatem bit oznacza po prostu cyfrę binarną „0” lub „1”.
Jest
to
oznaczenie
powszechnie
stosowane
w matematyce oraz przy opisie informacji przechowywanej Claude E.Shannon
1916 – 2001
w pamięci komputera i opisie sposobów kodowania
informacji.
12
Za pomocą ciągu zer i jedynek można opisać tekst,
obraz i dźwięk.
Jednostki informacji
bit – najmniejsza jednostka informacji przyjmuje wartości
0 lub 1
bajt (byte) = 8 bitów – podstawowa jednostka informacji
stosowana w komputerach umożliwia zapamiętanie 256
różnych wartości
słowo (word) = 2 bajty = 16 bitów – jednostka informacji,
która umożliwia zapamiętanie 65536 różnych wartości
13
Teoria informacji
Teoria informacji - dział matematyki na pograniczu statystyki
i informatyki, mający również olbrzymie znaczenie w współczesnej
telekomunikacji, dotyczący przetwarzania informacji oraz jej transmisji,
kompresji, kryptografii itd.
(źródło: wikipedia)
Przesyłanie informacji wymaga ustalenia zrozumiałego zarówno przez
nadajnik, jaki odbiornik zasobu znaków (symboli), co do których są one
zgodne (kodowanie).
Mogą to być słowa, litery obrazy, kształty lub te dźwięki.
14
Przesyłanie informacji przebiega kanałem przesyłowym, którym może
być powietrze, próżnia, przewód sieci informatycznej, instalacja
pneumatyczna, hydrauliczna albo energetyczna oraz wiele innych
mediów.
Gęstość informacji (powierzchniowa)
Gęstość informacji to stosunek ilości informacji do powierzchni:
B = I/S [bit/m2]
15
Nośnik
informacji
Pojemność
Powierzchnia
Gęstość
informacji
dyskietka 3,5’
1,44 MB
35 cm2
3,2 Kb/mm2
płyta CD
700 MB
82,5 cm2
680 Kb/mm2
płyta DVD
17 GB
82,5 cm2
16 Mb/mm2
pendrive
1 GB
1 cm2
80 Mb/mm2
mózg ludzki *)
50 TB
2000 cm2
1 Gb/mm2
*)
źródło: W. Gogołek, „Wprowadzenie do informatyki dla humanistów”
Przepustowość informacji
Przepustowość
informacji
to
przekazywanych informacji do czasu:
stosunek
ilości
L = I/t [bit/s]
Pojemność informacyjna łącza informacyjnego
Pojemność informacyjna łącza informacyjnego to
stosunek maksymalnej ilości przekazywanych informacji
do czasu.
C= Imax/t
16
Uwaga: 0<L≤ C
Informacje - Dane
Informacja to twór abstrakcyjny i niematerialny, który
w sposób zakodowany może być przesyłany,
przetwarzany i używany do sterowania.
Nośnikami informacji są symbole takie jak umowne znaki, słowa, gesty itp.
Aby odczytać informację zawartą w symbolach trzeba te symbole
zinterpretować.
Odbiorca informacji musi wiedzieć w jaki sposób symbole należy
interpretować.
Symbole, które są nośnikami informacji nazywane są
danymi.
17
Informacje - Dane - c.d.
Dane to liczby, pojęcia lub rozkazy przedstawione
w sposób wygodny do przesłania, interpretacji lub
przetwarzania metodami ręcznymi lub automatycznymi.
Dane mogą przyjmować różną postać: znaki, mowa,
wykresy. Są przenoszone za pomocą określonego nośnika.
Różne dane mogą przedstawiać tę samą informację.
UWAGA:
18
Dane i informacje są to pojęcia na dwóch różnych
poziomach. Mimo tego często błędnie się te pojęcia
utożsamia lub używa zamiennie.
Informatyka
Informatyka – dziedzina nauki i techniki zajmująca się
technologiami przetwarzania informacji oraz technologiami
wytwarzania systemów przetwarzających informacje.
Informatykę można podzielić na dwie główne dziedziny:
analiza – obejmuje analizowanie informacji przepływających w
świecie rzeczywistym,
tworzenie oraz używaniem systemów do przetwarzania informacji,
projektowanie systemów informatycznych,
programowanie
19
korzystanie z systemów informatycznych.
Społeczeństwo informacyjne
Społeczeństwo informacyjne – społeczeństwo, w którym
towarem staje się informacja traktowana jako szczególne
dobro niematerialne, równoważne lub cenniejsze nawet od
dóbr materialnych.
Tadao Umesamo, 1963 r.
Społeczeństwo informacyjne to społeczeństwo, które nie
tylko posiada rozwinięte środki przetwarzania informacji
i komunikowania, lecz środki te są podstawa tworzenia
dochodu narodowego i dostarczają źródła utrzymania
większości społeczeństwa.
20
Prof. dr hab. Mieczysław Muraszkiewicz: „Społeczeństwo informacyjne i jego technologie”, Warszawa,
2004 r.
Społeczeństwo informacyjne
Społeczeństwo
informacyjne
–
nowy
system
społeczeństwa kształtujący się w krajach o wysokim
stopniu rozwoju technologicznego, gdzie zarządzanie
informacja, jej jakość i szybkość przepływu są
zasadniczymi czynnikami konkurencyjności zarówno w
przemyśle jak i w usługach, a stopień rozwoju wymaga
stosowania
nowych
technik
gromadzenia,
przetwarzania, przekazywania i użytkowania informacji.
Prof. dr hab. Mieczysław Muraszkiewicz: „Społeczeństwo informacyjne i jego technologie”,
Warszawa, 2004 r.
21
Elementarne zasady społeczeństwa
informacyjnego:
 wytwarzanie informacji – masowy charakter
generowanych informacji, masowe zapotrzebowanie na
informację i masowy sposób wykorzystywana informacji,
 przechowywanie informacji – techniczne możliwości
gromadzenia
i
nieograniczonego
magazynowania
informacji,
 przetwarzanie
informacji
–
opracowywanie
technologii
i
standardów
umożliwiających
m.in.
ujednolicony opis i wymianę informacji,
22
Elementarne zasady społeczeństwa
informacyjnego:
 przekazywanie
informacji
–
przekazywanie
informacji bez względu na czas i przestrzeń,
 pobieranie informacji – możliwość odbierania
informacji przez wszystkich zainteresowanych,
 wykorzystywanie informacji – powszechne, otwarte
i nielimitowane korzystanie z Internetu jako źródła
informacji.
23
Funkcje społeczeństwa informacyjnego
komunikacyjna – społeczeństwo informacyjne ma za
zadanie stworzenie możliwości komunikowania się wielu
różnorodnych grup w obrębie całości społeczeństwa
globalnego,
socjalizacyjna i aktywizująca – mobilizacja osób
czasowo lub stale wyłączonych z możliwości swobodnego
funkcjonowania
społeczeństwa
przez
stwarzanie
warunków do wykonywania zawodu bez konieczności
wychodzenia
z
domu
(aktywizacja
zawodowa
niepełnosprawnych),
24
Funkcje społeczeństwa informacyjnego
partycypacyjna – możliwość
i głosowania w Internecie,
prowadzenia
debat
organizatorska – tworzenie warunków konkurencyjności
na rynku,
ochronna i kontrolna – stworzenie mechanizmów
obrony
obywateli
i
instytucji
przed
wirtualną
przestępczością.
edukacyjna – upowszechnienie wiedzy naukowej oraz
uświadamianie znaczenia podnoszenia kwalifikacji,
25
Społeczeństwo informa...?
Społeczeństwo informacyjne
-wykorzystanie technologii cyfrowych:
 szybkie sieci telekomunikacyjne
 komunikacja multimedialna
 telekomunikacja mobilna
Społeczeństwo informatyczne
- nowe technologie informatyczne
26
- wykorzystanie możliwości Internetu
Społeczeństwo informacyjne
ANALFABETĄ PRZYSZŁOŚCI NIE BĘDZIE CZŁOWIEK,
KTÓRY NIE UMIE CZYTAĆ I PISAĆ .
BĘDZIE TO OSOBA, KTÓRA NIE WIE,
JAK NAUCZYĆ SIĘ UCZYĆ .
Alvin Toffler
27
Miarą zdolności inteligentnego człowieka do
funkcjonowania w nowoczesnym społeczeństwie będzie
umiejętność wykorzystania komputerów do swoich potrzeb.
Cyfrowe formy informacji
Informacją cyfrową nazywamy informację przedstawioną w postaci
słów cyfrowych
Słowem cyfrowym nazywamy dowolny ciąg składający się z symboli 0 i/lub 1
Komputer analogowy (maszyna analogowa) to komputer
przetwarzający sygnał ciągły (analogowy) przeważnie
elektryczny. Dobrze sprawdzały się przy rozwiązywaniu
równań różniczkowych i symulacji procesów.
28
Informacje przetwarzane przez komputer analogowy muszą
być zapisane w formie sygnałów analogowych np. napięcie
lub natężenie prądu w określonych obwodach.
Cyfrowe formy informacji
Mnożniki binarne:
W systemie binarnym zastosowano mnożniki, których podstawą jest
liczba 2.
Starano się przy tym, aby mnożnik binarny był jak najbliższy
odpowiednikowi dziesiętnemu. I tak otrzymano:
10 3 (tysiąc)
Kilo = 2 10 = 1024
Mega = 2 20 = 1048576
= Kilo • 1024
10 6 (milion)
Giga = 2 30 = 1073741824
= Mega • 1024
10 9 (miliard)
Tera = 2 40 = 1099511627776 = Giga • 1024
29
10 12 (bilion)
Dla odróżnienia mnożników binarnych od dziesiętnych zapisujemy je
dużą literką .
Cyfrowe formy informacji
Jednostki binarne dzielimy na:
bitowe (podstawą jest bit)
bajtowe (podstawą jest bajt).
Jednostki binarne
30
bitowe
bajtowe
b bit
B bajt
Kb kilobit
KB kilobajt
Mb megabit
MB megabajt
Gb gigabit
GB gigabajt
Tb terabit
TB terabajt
Cyfrowe formy informacji
Współczesne komputery cyfrowe wykorzystują technikę
cyfrową, która opiera się na przetwarzaniu sygnałów
dwuwartościowych. Wszystkie informacje pamiętane
i przetwarzane przez komputer cyfrowy muszą być
zapisane w formie ciągu sygnałów dwuwartościowych,
które mogą być traktowane jako cyfry w systemie
dwójkowym.
Zapis różnorodnych informacji w pamięci komputera oraz
wymiana informacji pomiędzy różnymi programami
i komputerami wymaga kodowania danych.
31
Kodowanie danych
Kodowanie danych to zamiana formy informacji na inną, zwykle
łatwiejszą dla danego urządzenia do przetworzenia i zapamiętania.
Kodem nazywane jest wzajemnie jednoznaczne odwzorowanie, które
każdej wiadomości z tzw. alfabetu źródła przyporządkowuje ciąg
określonych symboli kodowych.
Słowem/ciągiem kodowym nazywamy ciąg
przyporządkowany do konkretnej wiadomości.
symboli
kodowych
Kodowanie odbywa się z reguły z wykorzystaniem dwuwartościowych
sygnałów oznaczanych np. „0” i „1” lub „prawda” i „fałsz” lub „- 1” i „+ 1”.
32
Kodowanie informacji
Sposób reprezentacji informacji w systemie
Jak to się dzieje ze w pamięci komputera, że można przechowywać teksty,
obrazy, dźwięki i liczby?
Dzięki kodowaniu informacji.
Kodowanie informacji jest to przedstawienie informacji w postaci
komunikatu zrozumiałego przez odbiorcę. Do kodowania używamy
określonego zbioru, np. cyfr, znaków, impulsów.
33
• Kodowanie liczb
• Kodowanie znaków alfabetu/grafiki/dźwięku
Kodowanie znaków
Kody ASCII
Kod ASCII ( American Standard Code for Information Interchange)
- to standardowy sposób przypisania liczb do znaków pisarskich.
Standardowy kod ASCII obejmuje znaki o kodach od 0 do 127.
- zapisywane na 7 bitach (bajt z zerowym pierwszym bitem)
 kody od 0 do 31 znaki sterujące np. klawisz TAB, ENTER, ESC.
 kody od 32 do 127 znaki pisarskie (cyfry, duże i małe litery, znaki
interpunkcyjne, itp.)
34
Kodowanie znaków
ASCII
41
42
-
48
49
50
-
65
66
-
97
98
Znak
)
*
-
0
1
2
-
A
B
-
a
b
Np. literze A odpowiada numer 65, więc w pamięci komputera
dla tej litery zapisane są następujące bity:
01000001
Kolejnym literom tekstu odpowiadają w pamięci komputera
kolejne takie „paczki” bitów. Np. słowo ALA wygląda w
następujący sposób:
35
01000001 01001100 01000001
Kodowanie znaków
Kody ASCII cd.
Rozszerzony kod ASCII obejmuje znaki o kodach od 128 do 255.
- zapisywane na 8 bitach (1 bajt).
 znaki narodowe ( ą ć ę ł ó ń ś ż ź itp. )
 znaki semigraficzne (do rysowania ramek, tabelek itp.)
 inne znaki sterujące (np. do drukarek).
Istnieje wiele standardów kodowania znaków narodowych np.:
36

ISO 8859- 1 (Latin- 1) - alfabet łaciński dla Europy zachodniej,

ISO 8859- 2 (Latin- 2) - łaciński dla Europy środkowej i wschodniej,
 Windows- 1250 (CP- 1250) - strona kodowa używana przez system
Microsoft Windows.
Kodowanie znaków
Inne standardy kodowania znaków:
Unikod (ang. Unicode) - komputerowy zestaw znaków
obejmujący wszystkie pisma używane na świecie.
 UTF – 8
 UTF – 16
 UTF – 32
(Unicode Transformation Format) – sposób
kodowania znaków standardu Unicode
37
Systemy zapisu liczb
System pozycyjny – system zapisu liczb, w którym wartość
zapisywanego znaku zależy od jego miejsca, położenia
 „ rzymski ” system pozycyjny sekwencyjny,
np. MCMXCV = 1995
 „ binarny ” (dwójkowy) system pozycyjny wagowy
o podstawie 2
 „ dziesiętny ” system pozycyjny wagowy o podstawie 10
 „ szesnastkowy ” system pozycyjny wagowy o podstawie 16
 „ sześćdziesiątkowy” system liczbowy o podstawie 60
38
(zapis minut i sekund)
Systemy zapisu liczb
Pozycyjny wagowy system zapisu liczb:
gdzie: m, n C, m 0, n 0, N 2, ai{0,...., N- 1}
N - podstawa systemu,
ai - element zbioru cyfr dostępnych w danym systemie.
39
Dziesiętny system liczbowy
Do zapisu dowolnej liczby system wykorzystuje dziesięć symboli
(cyfr):
0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9
Dowolną liczbę w systemie dziesiętnym możemy przedstawić jako
następująca sumę:
n 1
(an-1...a1a0)D = an-1*10(n-1) +...+ a1*101 + a0*100 =
i
a

10
 i
i0
40
gdzie: i - numer pozycji w liczbie,
ai - dowolna z cyfr od 0 do 9,
n - ilość cyfr (pozycji) w liczbie
Przykład:
424D = 4*102 + 2*101 + 5*100
pozycja jedynek (0)
pozycja dziesiątek (1)
pozycja setek (2)
Dwójkowy system liczbowy
Do zapisu dowolnej liczby system wykorzystuje dwa
symbole (cyfry):
0, 1
Dowolną liczbę w systemie dwójkowym możemy
przedstawić jako następująca sumę:
n 1
(an-1...a1a0)B = an-1
*2(n-1)
+...+ a1
*21
+ a0
*20 =
i
a

2
 i
i0
gdzie: i - numer pozycji w liczbie,
ai - dowolna z cyfr (0 lub 1),
n - ilość cyfr (pozycji) w liczbie
Przykład:
41
10100B = 1*24 + 0*23 + 1*22 + 0*21 + 0*20
Heksadecymalny (szesnastkowy) system
liczbowy
Do zapisu dowolnej liczby system wykorzystuje
szesnaście symboli (cyfr i liter):
0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, A, B, C, D, E, F
Dowolną liczbę w systemie heksadecymalnym możemy
przedstawić jako następująca sumę:
n 1
(an-1...a1a0)H = an-1
*16(n-1)
+...+ a1
*161
+ a0
*160 =
gdzie: i - numer pozycji w liczbie,
ai - dowolna cyfra heksadecymalna,
n - ilość cyfr (pozycji) w liczbie
Przykład:
42
1C2H = 1*162 + C*161 + 2*160
i
a

16
 i
i0
Konwersja liczb
2.
43
10100B = 1*24 + 0*23 + 1*22 + 0*21 + 0*20 =
= 1*16 + 0*8 + 1*4 + 0*2 + 0*1 = 20D
20:2 = 10
10:2 = 5
5:2 = 2
2:2 = 1
1:2 = 0
czyli
reszta=0
reszta=0
reszta=1
reszta=0
reszta=1
20D = 10100B
kierunek odczytu wyniku
1.
Konwersja liczb
3.
44
1C2H = 1*162 + C*161 + 2*160 =
= 1*256 + 12*16 + 2*1 = 450D
Konwersja liczb
Do konwersji zapisu
binarnego
na heksadecymalny
i odwrotnie
wykorzystuje się tabelę:
45
cyfra
heksadecymalna
liczba
binarna
liczba dziesiętna
0
0000
0
1
0001
1
2
0010
2
3
0011
3
4
0100
4
5
0101
5
6
0110
6
7
0111
7
8
1000
8
9
1001
9
A
1010
10
B
1011
11
C
1100
12
D
1101
13
E
1110
14
F
1111
15
Europejski Certyfikat Umiejętności
Komputerowych
Europejski Certyfikat Umiejętności Komputerowych
(ECDL – European Computer Driving Licence) jest
certyfikatem, który poświadcza, że jego posiadacz zdał
pomyślnie teoretyczny egzamin sprawdzający wiedzę
w
zakresie
podstawowych
pojęć
technologii
informatycznej i sześć egzaminów praktycznych
sprawdzających umiejętność obsługi komputera.
46
Europejski Certyfikat Umiejętności Komputerowych
został opracowany przez Unię Europejską i jest
uznawany w całej Europie oraz w wielu innych krajach.
Europejski Certyfikat Umiejętności
Komputerowych
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
47
Podstawy technik informatycznych
Użytkowanie komputerów
Przetwarzanie tekstów
Arkusze kalkulacyjne
Bazy danych
Grafika menedżerska i prezentacyjna
Usługi w sieciach informatycznych
Certyfikat ECDL zachowuje swoją ważność bezterminowo.
Cele ECDL
ECDL jest jednolity w całej Europie i służy:
przygotowaniu obywateli Europy do życia w Społeczeństwie
Globalnej Informacji,
podniesieniu
poziomu
umiejętności
wykorzystania
mikrokomputerów w pracy zawodowej i życiu codziennym;
wprowadzeniu i ujednoliceniu bazowego poziomu kwalifikacji,
niezależnego od kierunku i poziomu wykształcenia
pracowników,
48
opracowaniu modelu edukacji w zakresie użytkowania
mikrokomputerów;
umożliwieniu
przemieszczania
się
pracowników pomiędzy krajami w ramach Wspólnoty
Europejskiej,
Europejski Certyfikat Umiejętności
Komputerowych
49
ECDL Advanced (w skrócie ECDL-A)
Europejski Certyfikat Umiejętności Komputerowych, poziom
zaawansowany, to układ 4 egzaminów praktycznych:
AM3: Przetwarzanie tekstu, poziom zaawansowany
AM4: Arkusze kalkulacyjne, poziom zaawansowany
AM5: Bazy danych, poziom zaawansowany
AM6: Grafika menedżerska i prezentacyjna, poziom zaawansowany
Każdy z egzaminów zdawany jest niezależnie od innego oraz od posiadania
Certyfikatu ECDL. Po zdaniu każdego egzaminu wydawany jest oddzielny
Certyfikat ECDL-A z określonego modułu-zakresu.
50
Osoba, która skompletuje 4 Certyfikaty ECDL-A w okresie nie dłuższym
niż 3 lata może uzyskać Certyfikat ECDL Ekspert (certyfikat w formie
karty plastikowej ze zdjęciem).
Literatura wspomagająca przygotowanie do
egzaminów ECDL-A
51
1. Przetwarzanie tekstu, Mirosława Kopertowska, Witold Sikorski
2. Arkusze kalkulacyjne, Mirosława Kopertowska, Witold Sikorski
3. Bazy danych, Mirosława Kopertowska, Witold Sikorski
4. Grafika menedżerska i prezentacyjna, Mirosława Kopertowska,
Witold Sikorski
e-Citizen (e-Obywatel)
e-Citizen został zaprojektowany tak, aby
pomagać
użytkownikom
wykorzystywać
maksymalnie Internet poprzez wyjaśnienie
reguł jego działania oraz pokazanie jak może
on być użyty do wielu zastosowań. Zawiera
załatwianie spraw urzędowych, znajdowanie
informacji,
robienie
zakupów a także
komunikowanie się z rodziną i przyjaciółmi za
pośrednictwem Internetu.
52
ECDL WebStarter


53

ECDL WebStarter to Europejski Certyfikat Umiejętności
Komputerowego projektowania stron internetowych.
Certyfikat ECDL WebStarter zaświadcza o posiadaniu
podstawowych umiejętności wykorzystania narzędzi
języka
HTML
do
tworzenia
stron
i serwisów internetowych.
Aby uzyskać Certyfikat ECDL WebStarter należy zdać
praktyczny egzamin. Po zdanym egzaminie wydawany
jest Certyfikat ECDL WebStarter.
Międzynarodowy zasięg Certyfikatu