KOMUNIKACJA NIEWERBALNA DEFINICJE Komunikacja niewerbalna – odnosi się do komunikacji realizowanej za pośrednictwem środków innych niż słowa; sygnały, którym można przypisać pewne znaczenie, nie zaś proces nadawania znaczenia tym sygnałom (M.L.Knapp, J.A.Hall). Język ciała – praktyka (praktyczne działania komunikacyjne), jak i związana z nią określona struktura myślenia pozwalająca uczestnikom danej kultury na poprawne zachowanie i jego interpretację, na czytanie ciała (Brocki) ROZWÓJ BADAŃ a. b. c. d. e. f. 1 I.Eibl-Eibesfeldt – zaprogramowania w zachowaniu się ludzi i zwierząt. bliskość dwojga ludzi czteroletnia samica w towarzystwie starszego samca szympansa samica rezusa z młodym trwożne obejmowanie się u dzieci z plemienia Sonjo społeczne iskanie się u werwet społeczne zachowania pielęgnacyjne u kobiet z Bali a b c d e f ROZWÓJ BADAŃ 2 P.Ekman i W.V.Friesen – trafność interpretacji stanów emocjonalnych na podstawie zachowań mimicznych. zaskoczenie strach gniew odraza radość smutek ROZWÓJ BADAŃ 3 R.L.Birdwhistell – kinezyka – badania gestykulacji i innych ruchów ciała; notacja ruchów ośmiu podstawowych części ciała umożliwiająca analizę komunikacyjnego i systemowego charakteru ruchu (20 tys. znaków). E.T.Hall – proksemika – postrzeganie i posługiwanie się przestrzenią jako szczególnym wytworem kultury. KODOWANIE (P.Ekman, W.V.Friesen) KODOWANIE SAMOISTNE KODOWANIE IKONICZNE KODOWANIE ARBITRALNE (skracanie dystansu, wskazanie palcem) („podcinanie” gardła, dłoń w kształcie pistoletu) (słowo) KLASYFIKACJA ZACHOWAŃ NIEWERBALNYCH 1 Warunki środowiskowe I. środowisko fizyczne (umeblowanie, wystrój wnętrza, kolory, oświetlenie, hałas itd.) 1. • • środowisko przestrzenne 2. • • • II. ślady działań percepcja czasu i rytmu orientacja przestrzenna (przywództwo, przepływ informacji, planowanie zadań) przestrzeń osobista (płeć, status, podział ról) terytorialność Fizyczna charakterystyka osób • • • wygląd fizyczny (wzrost, waga, uczesanie itd.) zapachy przedmioty łączone z osobą (ubiór, makijaż, okulary, biżuteria itd.) KLASYFIKACJA ZACHOWAŃ NIEWERBALNYCH 2 III. Ruchy ciała i postawa • • gesty (zależne i niezależne od mowy) postawa • stopień uwagi i zaangażowania status rozmówców wskaźnik intensywności uczuć wskaźnik intencji porozumienia (odzwierciedlanie) zachowania dotykowe • skierowane na siebie (oddają stan lub nawyk) skierowane na druga osobę mimika • • odzwierciedlają stany afektywne funkcja gestów regulacyjnych zachowania wzrokowe (gdzie, kiedy, jak długo; stopień rozszerzenia źrenic) zachowania wokalne, dźwięk produkowany przez: struny głosowe (wysokość, tempo, natężenie głosu) efekt działania mechanizmów fizjologicznych (śmiech, bekanie, ziewanie, przełykanie, jęk) FUNKCJE ZACHOWAŃ NIEWERBALNYCH W KOMUNIKACJI MIĘDZYLUDZKIEJ (Głodowski) informacyjna definiowanie i wspieranie przekazów werbalnych wyrażanie postaw i emocji definiowanie relacji kształtowanie i kierowanie wrażeniami