Gronkowce i paciorkowce

GRONKOWCOWE I PACIORKOWCOWE ZAKAŻENIA SKÓRY
1) gronkowcowe: S.aureus, S epidermidis
*Liszajec
*Zapalenie mieszków włosowych
*Jęczmień
*Czyraki i czyraczność( Stan ten spotyka się zwykle u osób cierpiących na schorzenia ogólnoustrojowe,
takie jak: cukrzyca, choroby nerek i wątroby, zaburzenia odporności, otyłość, zaparcia nawykowe.)
*Ropnie i czyrak mnogi
*Gronkowcowe złuszczające zapalenie skóry (toksyna eksfoliatywna)
-liszajec pęcherzowy
-płonica gronkowcowa
2) paciorkowce: S.pyogenes
*Ropne zapalenie skóry i liszajec
*Róża (Jest ostrym stanem zapalnym skóry i tkanki podskórnej charakteryzującym się wysoką
temperaturą ciała, nagłym początkiem i szybkim przebiegiem. Róża może powodować poważne
zaburzenia ogólnoustrojowe.)
*Cellulitis
*Płonica
SUPERANTYGENY
Superantygen - substancja pochodzenia bakteryjnego lub wirusowego. Ich obecność prowadzi do aktywacji
nawet 20% populacji limfocytów.
Superantygeny wykazują niespecyficzny sposób wiązania się z kompleksem TCR - cząsteczka MHC klasy II.
Nie reagują one z unikatowym miejscem wiążącym antygen na receptorze TCR, utworzonym przez łańcuchy
alfa i beta, lecz tylko z odcinkiem V łańcucha beta (z jego zewnętrzną powierzchnią). Zatem aktywacji ulegną
te wszystkie klony limfocytów T, które mają TCR z o określonej budowie łańcucha beta (niezależnie od
wchodzącego w skład cząsteczki TCR łańcucha alfa). Co więcej aktywacji będą ulegać zarówno limfocyty T
CD4, jak i limfocyty T CD8. Superantygeny wiążą się także nietypowo z cząsteczkami MHC klasy II, gdyż
nie łączą się z rowkiem standardowo prezentującym antygen, lecz bez wstępnej obróbki (degradacji) łączą się
od razu z zewnętrzną powierzchnią cząsteczki. Różne superantygeny łączą się z nieco innymi miejscami tych
cząsteczek.
Do substancji najlepiej poznanych jako superantygeny możemy zaliczyć między innymi egzotoksyny
wytwarzane przez paciorkowce oraz enterotoksyny gronkowcowe.
białko A(superantygen). Wiąże ono niespecyficznie fragment Fc immunoglobulin (IgG), chroniąc
gronkowca przed przyłączeniem składowych dopełniacza i fagocytozą specyficzną.
Enterotoksyny gronkowcowe- (A, B, C1, C2, C3, D, E) są ciepłostałymi jednołańcuchowymi białkami.
Enterotoksyny są jedynymi białkami S. aureus nie ulegającymi inaktywacji pod wpływem soku żołądkowego.
Mają one działanie wielokierunkowe:
nymi mitogenami limfocytów T
Toksyna TSST-1- podobne działanie jak enterotoksyny poza działaniem na przewód pokarmowy.
Wykazuje cechy superantygenów.