Prof. dr hab. Marian Noga – Polityka pieniężna w Polsce po 1998 r.

Prof. dr hab. Marian Noga
Wyższa Szkoła Bankowa we Wrocławiu
Polityka pieniężna Polski po 1998 roku
(Streszczenie)
W pierwszym okresie transformacji polityka pieniężna była prowadzona przede wszystkim przez
Ministerstwo Finansów i Narodowy Bank Polski miał minimalny udział w realizacji tej polityki, bo
musiał dokonać głębokiej restrukturyzacji polegającej na wydzieleniu z NBP funkcji banku
komercyjnego i stworzenie od podstaw solidnego banku centralnego. W 1997 roku uchwalono w
Polsce nową Konstytucję i Ustawę o NBP, w których to dokumentach precyzyjnie określona zadania w
zakresie prowadzenia w Polsce polityki pieniężnej. W 1998 roku zaczęła funkcjonować Rada Polityki
Pieniężnej, która w 2003 roku przyjęła zasady prowadzenia polityki pieniężnej w Polsce , które nie
zmieniono do dzisiaj, mimo iż dzisiaj działa już RPP III kadencji. Zasady te zostały oparte na strategii
bezpośredniego celu inflacyjnego [BCI – ang. Direct Inflation Targeting(DIT) ]. Należy wyraźnie
podkreślić , że w Polsce RPP realizuje pełną koncepcję strategię BCI ( Full DIT ). Dzięki temu inflacja w
Polsce została zakotwiczona w celu 2,5 % już podczas funkcjonowania RPP II Kadencji (2004-2010).
Wymagało to :
Po pierwsze, ustalenia i publicznego ogłoszenia celu inflacyjnego na poziomie 2,5% w sposób
punktowy. Wielu ekonomistów nie rozumie że podane odchylenia +1% do góry i -1% w dół to nie jest
pasmowe ustalenie celu , tylko zapowiedź działania gradualnego (stopniowego) sprowadzania inflacji
rzeczywistej do ogłoszonego celu. Dlatego też zmiany krótkookresowych stóp NBP dokonywane są
„porcjami” 0,25% czyli zmiany o 25 punktów bazowych. Tak prowadzona polityka pieniężna nie
wywołuje nadmiernych wahań w procesach realnych gospodarki a szczególnie w produkcji i
zatrudnieniu.
Po drugie, aplikacji całej strategii BCI w wersji stosowanej w Australii, Nowej Zelandii, Wielkiej
Brytanii, Francji , Szwecji, Danii i w innych krajach rozwiniętej gospodarki rynkowej.
Po trzecie, poddanie konstrukcji i realizacji polityki pieniężnej demokratycznej kontroli ( coroczne
uchwalanie założeń polityki pieniężnej przez RPP i przesyłanie jej Sejmowi, Rządowi i Prezydentowi).
Po czwarte, prowadzenia edukacji ekonomicznej polskiego społeczeństwa przez NBP.
W opracowaniu zaprezentowałem osiągnięcia teoretyczne i aplikacyjne banków centralnych na
świecie w dyskusji teoretycznej jak prowadzić politykę pieniężną rules versus discretion .