Dorota Kuchta Rachunek kosztów docelowych Podejście tradycyjne • najpierw projektujemy wyrób i określamy sposób jego wytworzenia, a potem kalkulujemy jego koszty produkcji • cena = koszt produktu + zysk • pytanie: “Ile produkt MUSI kosztować?” • ewentualne modyfikacje wprowadzane do gotowego wyrobu - TO KOSZTUJE! Późne modyfikacje • drogie (decyzja o 80-90% kosztów produkcji zapada przed rozpoczęciem produkcji wyrobu, w fazie koncepcyjnej, tworzenia prototypu) • konkurenci wyprodukują wyrób konkurencyjny taniej Dzisiaj powinno być tak: • pytanie: “Ile produkt MA kosztować?” • koszt musi być zmienną WEJŚCIOWĄ do procesu projektowania nowego wyrobu • ten koszt powinien być wyznaczany na podstawie CENY RYNKOWEJ, ustalanej przed rozpoczęciem procesu tworzenia prototypu i opracowywania technologii, oraz zakładanej ZYSKOWNOŚCI Target Costing Rachunek kosztów docelowych Toyota 1960 Jedna z definicji • Target Costing: narzędzie do zarządzania kosztami, służące do założonej redukcji kosztów produktu w skali jego całego cyklu życia, przy udziale działów produkcyjnych, konstrukcyjnych, badawczo-rozwojowych, marketingu i księgowości Podejście macierzowe • stosowanie Target Costingu polega na tworzeniu zespołów interdyscyplinarnych, pracujących od początku do końca wspólnie nad jednym wyrobem. Zespoły te mogą (a nawet powinny) obejmować również przedstawicieli dostawców i podwykonawców. Target Costing rozpoczyna się w momencie powstania idei nowego wyrobu Etapy Target Costing (1) • badania rynkowe (cena, wielkość sprzedaży, opinie klientów co do użyteczności poszczególnych cech wyrobu) • cena ustalana np. na podstawie cen konkurencji lub poprzednich modeli + wartość modyfikacji Etapy Target Costing (2) • zysk docelowy wyznaczany na podstawie strategii firmy • zysk docelowy powinien być jednak taki, jak u najlepszych konkurentów Etapy Target Costing (3) • cały cykl życia wyrobu, początkowe inwestycje, późniejsza obniżka kosztów produkcji – nawet o 35% • czasem zysk docelowy określa się łącznie dla kilku generacji lub kilku rodzajów wyrobów Etapy Target Costing (4) • koszt dopuszczalny (allowable cost) = = przychody - zysk docelowy • wyznaczenie kosztu dryfującego (drifting cost) - kosztu wytworzenia aktualnie możliwego do zrealizowania, bez starania o redukcję kosztu Etapy Target Costing (5) • w idealnym przypadku koszt docelowy = koszt dopuszczalny • wyznaczenie kosztu docelowego (target cost) - narzędzia: burza mózgów, analiza wartości, analiza scenariuszy, koszt „as if” (możliwości obniżki kosztów zauważone przy innych wyrobach) Etapy Target Costing (6) • zwykle niemożliwa jest redukcja o wartość (koszt dryfujący – koszt dopuszczalny) • dlatego koszt docelowy > koszt dopuszczalny • nieosiągalna redukcja – cel strategiczny Od początku projektu • projektanci, dostawcy, podwykonawcy, technologowie znają docelowy koszt produkcji i wiedzą, że muszą się go trzymać • często wyznaczane pośrednie koszty docelowe (podstawowych składowych, montażu, pośrednie produkcyjne) Podczas realizacji projektu (1) • ten koszt jest kontrolowany i uaktualniany, ale w zasadzie nie może ulec zmianie • dopuszczalne tylko zmiany „coś za coś” • kontrolowane są również zmiany w spodziewanej cenie rynkowej (popyt, konkurenci, kurs walut) Podczas realizacji projektu (3) • jeśli trzeba obniżyć Target cost – rezygnuje się z pewnych elementów wyrobu lub obniża wymagany zysk • jeśli można podwyższyć Target Cost – produkt zostaje ulepszony Podczas realizacji projektu (4) • tuż przed uruchomieniem produkcji – dogłębna kontrola • jeśli aktualny koszt dryfujący wyższy od docelowego – produkcja wstrzymana, szuka się nowych możliwości redukcji, zmienia się wersję standardową (za opcje klient płaci) Procedura bottom-up • wyróżnia się KOMPONENTY powstającego wyrobu (np. podwozie, karoseria....) • wyróżnia się CECHY powstającego wyrobu (np. niezawodność, wygoda, przestrzenność, prędkość, wytrzymałość silnika) Klientów się pyta • na ile poszczególne cechy wyrobu przyczyniają się do spełnienia ich oczekiwań (wartości liczbowe, sumujące się do 1) Dla każdego komponentu • szacuje się, w jakim stopniu przyczyni się on do posiadania przez wyrób poszczególnych cech (wartości liczbowe, sumujące się do 1) • np. na ile zaprojektowany komponent przyczyni się do komfortu jazdy, na ile do estetyki, na ile do szybkości Dla każdego komponentu • liczy się, jaka jest jego relatywna wartość w oczach klienta • liczy się, jaka część kosztu dryfującego wyrobu przypada na ten komponent Te dwie wartości powinny być równe ( tolerancja). Jeśli nie są, wiadomo, gdzie zaczynać. Dwie możliwości: • jeśli relatywny koszt dryfujący komponentu większy od relatywnej wartości komponentu w oczach klienta, szuka się możliwości zmniejszenia kosztu • w przeciwnym przypadku można ten komponent jeszcze ulepszyć Jako pierwsza • rachunek kosztów docelowych zastosowała Toyota (która go również wymyśliła w roku 1959) • w 1960 roku procedura Target Costing została po raz pierwszy sformalizowana i zastosowana do realizacji celu: samochód za 1000$. Cena sprzedaży w Toyocie • cena istniejących modeli + wartość ulepszeń w oczach klienta • nie większa niż cena konkurentów, kolejne ulepszenia nie zwiększają ceny, lecz obroty Koszt dryfujący w Toyocie • ustalany na podstawie kosztu wcześniejszych modeli i szacowanego kosztu wprowadzanych zmian (bez próby redukcji) • w Toyocie nowe wyroby są zwykle modyfikacjami poprzednich Target Cost w Toyocie (1) (top-down) • koszt docelowy (target cost) = obroty - zysk, który wynika z celów firmy • różnica między kosztem dryfującym i docelowym jest rozdzielana jako cele poszczególnych wydziałów, po uwzględnieniu stopnia nowości związanego z każdym wydziałem Target Cost w Toyocie (2) (top-down) • ostateczny rozdział jest wynikiem kompromisu i kontraktem • często rozdziela się więcej niż różnicę – zostawia się rezerwę (5-10%) • niewykorzystana rezerwa: ulepszenie produktu lub dodatkowa promocja Redukcja kosztu dryfującego • każdy wydział zna cel redukcji kosztów • może prawie swobodnie decydować o stosowanych materiałach, o modyfikacjach w produkcji (tylko koszt docelowy droższych materiałów i składowych ustalany odgórnie) Analiza wartości - przykłady • zmniejszenie liczby śrub - ten sam efekt • modyfikacja kształtu, jeśli dzięki temu produkcja łatwiejsza • produkowane we własnym zakresie części zastąpiono prostszymi, tanimi • zasada: 10 niemal niezauważalnych redukcji da znaczna redukcję Analiza wartości • • • • • • zero-look (koncepcja) first-look (planowanie) second-look (prototyp) produkcyjna analiza wartości analiza mini-wartości analiza falowa (grupowa) Inne techniki • technika analizy konkurencyjnych produktów (teardown) • pod kątem montażu, kosztu, materiałów, części składowych, procesów produkcyjnych itd., • szukanie możliwości obniżki kosztów i powiększenia wartości wyrobu Czym nie jest Target Costing • obniżaniem kosztów za wszelką cenę • jeśli koszt docelowy osiągnięty, nie szuka się dalszych możliwości redukcji Kto stosuje Target costing? • • • • • • • Nissan Motor Company Toyota Motor Company Komatsu (maszyny, elektronika) Olympus (optyka) Sony Topcon (optyka, mechanika precyzyjna) i wiele innych Konkluzja W procesach innowacyjnych tworzących nowy produkt stosowanie metody kosztu docelowego wydaje się dzisiaj nieodzowne