Bierzanek, Symonides - Prawo międzynar odowe publiczne - skrypt poprawiony.doc (1368 KB) Pobierz _____________________________________________________________________________________ __________ Prawo międzynarodowe publiczne Remigiusz Bierzanek Janusz Symonides Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis™, Warszawa 2005 wydanie VIII zmienione _____________________________________________________________________________________ __________ Rozdział 1. Podstawowe zagadnienia prawa międzynarodowego § 1. Społeczność międzynarodowa a prawo międzynarodowe 1. Pojęcie i skład społeczności międzynarodowej społeczność międzynarodowa: o ogół suwerennych państw, utrzymujących stosunki wzajemne regulowane przez prawo międzynarodowe o ogół suwerennych państw a także niesuwerennych podmiotów, czyli wszystkich uczestników stosunków międzynarodowych wyposażonych w zdolność do działania na płaszczyźnie międzynarodowej, których prawa i obowiązki są regulowane przez prawo międzynarodowe (znaczenie szersze) geneza społeczności międzynarodowej: o w Europie państwa należały do wspólnego kręgu kulturowego (rodzina „narodów państw chrześcijańskich”), sprzyjało to rozwojowi stosunków międzynarodowych (od czasów średniowiecza) o pokój westfalski z 1648 r.- oznaczał kres panowania cesarza i rozpoczął w Europie okres stosunków opartych na stopie równości konferencje dyplomatyczne w Osnabrück i Münster – powstanie „rodziny narodów” o wiek XIX – powstanie pierwszych organizacji międzynarodowych (unii administracyjnych) w wyniku szybkiego postępu na płaszczyźnie nauki, wymiany międzypaństwowej itp. (ujednolicenie miar i wag, zagadnienia komunikacji i łączności międzynarodowej itp.) o wykształcenie się poczucia wzajemnych więzów, czemu towarzyszył rozwój prawa międzynarodowego określającego zasady i formy stosunków międzynarodowych o poszerzanie się społeczności międzynarodowej: Ameryka Łacińska, kraje bałkańskie, Turcja, Japonia, Persja, Synaj, Chiny skład społeczności międzynarodowej: o ogół państw, które weszły do społeczności nie tyle w wyniku czy poprzez uznanie międzynarodowe, lecz głównie w konsekwencji swego powstawania i nabycia zdolności w płaszczyźnie zewnętrznej 2. Cechy charakterystyczne społeczności międzynarodowej najczęściej wymienia się: o mała liczba członków o zasada równości o mały stopień zorganizowania wewnętrznego o brak obowiązkowego sądownictwa zasada równości oparcie wzajemnych stosunków między państwami na zasadzie równości: o równość wobec prawa: jeden głos na konferencjach lub w organizacjach precedencja protokolarna ustalana jest na podstawie kryteriów formalnych (czas, kolejność alfabetyczna o prawa wszystkich państw są tak samo respektowane, bez względu na to, czy chodzi o państwo wielkie czy małe, i czy jest ono w stanie wymusić ich przestrzeganie o w stosunkach zewnętrznych organy państwowe korzystają z takich samych immunitetów i przywilejów o akty państwa (zasada par in parem non habet imperium) nie podlegają jurysdykcji, zatem nie mogą byś osądzanie przez trybunały wewnętrzne drugiego państwa o nakaz okazywania sobie wzajemnego szacunku ( kurtuazja międzynarodowa ), także w normatywnie regulowanej sferze reprezentacji, stosunków dyplomatycznych, konsularnych czy morskich o równość wobec prawa nie ma charakteru niezbywalnego – państwo może się jej zrzec (bądź jej części), np. przez przekazanie części kompetencji do organizacji międzynarodowej szczególna pozycja wielkich mocarstw: o wielkie mocarstw zajmują pozycję „pierwszych wśród równych” (stałe miejsce i prawo weta w Radzie Bezpieczeństwa). Różnice w zakresie praw wynikają z: zgody innych podmiotów na uprzywilejowaną pozycję mocarstw (uznanie szczególnych obowiązków i roli w utrzymaniu międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa) elementy faktyczne (prawo morza ustalane przez tych którzy posiadają dostęp do niego i dysponowały największymi flotami) mały stopień zorganizowania: o brak władzy ustawodawczej, wykonawczej i obowiązkowego sądownictwa o ONZ spełnia tylko funkcje koordynujące, państwa nie są jej podporządkowane czy istnieje społeczność międzynarodowa? o tak, gdyż mimo braku aparatu represyjnego prawo międzynarodowe jest uważane przez wszystkich członków za wiążące społeczność międzynarodową o mimo wszystkich występujących w obrębie społeczności konfliktów i sprzeczności nie tylko się nie zmniejsza, lecz wręcz narasta poczucie wzajemnych więzi i współzależności zarówno w sferze międzynarodowych stosunków ekonomicznych, wymianie handlowej, problemach demograficznych, żywnościowych, jak też ochronie środowiska naturalnego 3. Społeczność międzynarodowa a wspólnota. Uniwersalizm a regionalizm wspólnota grupa państw połączonych ze sobą ściślejszymi więzami politycznymi, gospodarczymi, militarnymi wspólnota regionalna państwa, które łączy sąsiedztwo, historia, język, nawet religia o np. OPA, UA, LPA, Rada Nordycka wspólnota funkcjonalna państwa należące do organizacji międzynarodowej mającej na celu koordynowanie prowadzonych działań w dziedzinie gospodarki, wojskowości etc. o NATO, EWWiS, EWG o cechą charakterystyczną ograniczenie wykonywania kompetencji państw na rzecz organizacji w Regulowanej przez nią dziedzinie gospodarki normy uniwersalne i regionalne o uniwersalne odnoszące się do całej społeczności międzynarodowej o regionalne normy odrębne dla jakiejś wspólnoty regionalnej lub subregionalnej (mogą być bardziej zaawansowane – osiągnięcie porozumienia w grupie bardziej homogenicznej jest łatwiejsze) § 2. Pojęcie i istota prawa międzynarodowego 1. Definicja PRAWO MIĘDZYNARODOWE – zespół norm regulujących stosunki wzajemne między państwami oraz organizacjami międzynarodowymi i innymi uczestnikami stosunków międzynarodowych mającymi zdolność do działania w stosunkach międzynarodowych spory dotyczące definicji rozbieżności dotyczące podmiotowości, źródeł i specyfiki prawa międzynarodowego 2. Nazwa termin „prawo międzynarodowe” pojawił się w literaturze w XVIII w. – autor angielski J. Bentham w 1780 r.; do języka polskiego wprowadził go F. Kasparka prawo narodów – termin używany początkowo wywodzący się z dosłownego tłumaczenia rzymskiego terminu ius gentium (w Rzymie oznaczało ono prawo cywilne regulujące stosunki obywateli rzymskich z cudzoziemcami: przepisy i instytucja wspólne wszystkim narodom) o „prawo międzynarodowe” w XVI i XVII w. ius inter gentes - F. Suarez prawo międzynarodowe – od XVIII w. obie nazwy występują równolegle o słowo „naród” (nation) w języku angielskim i francuskim jest synonimem państwa; dzisiaj naród ma także prawo do samostanowienia; naród walczący o niepodległość jest podmiotem prawa międzynarodowego gdy wykształci organy zdolne go reprezentować na arenie międzynarodowej 3. Systematyka systematyka ścisły podział na pozostające ze sobą w określonych relacjach podziały – brak powszechnej akceptacji dla którejkolwiek propozycji usystematyzowania PM, jako konsekwencja ciągłego rozwoju i przystosowywania się do zmieniającej się rzeczywistości od prawa wojny do prawa pokoju: o Grocjusz w swoim dziele „o prawie wojny i pokoju” określił podział prawa międzynarodowego na dwa działy o w miarę upływu czasu akcent przesuwał się na normy regulujące pokój o prawo wojny zostało zredukowane do fragmentu całości prawa międzynarodowego o polskie propozycje systematyki: 1958 r. L. Ehrlich (prawo międzynarodowe, nauka PM, podmioty PM, mechanizm stosunków między podmiotami PM); S. E. Nahlik (społeczność międzynarodowa, współdziałanie międzynarodowe, konflikty międzynarodowe) 4. Podstawa obowiązywania prawa międzynarodowego doktryny wskazujące odmienne podstawy obowiązywania prawa międzynarodowego: naturalistyczna i pozytywistyczna o doktryna naturalistyczna (doktryna podstawowych, zasadniczych praw państwa) odwołuje się do prawa natury zasady PM mogą być wyprowadzone z istoty czy natury państwa; państwo ma przyrodzone, podstawowe prawa, które muszą być respektowane przez inne podmioty (prawo do istnienia, niepodległości, równości, szacunku i utrzymywania stosunków międzynarodowych) współczesne negatywne konsekwencje: nadmierne akcentowanie swobód i praw poszczególnych państw kwestionuje możliwość istnienia wspólnego interesu i atomizuje społ. międzynarodową o doktryna pozytywistyczna (woluntarystyczna) podstawą obowiązywania PM jest wspólna wola państw, która znajduje swój wyraz w normach zwyczajowych (powszechnej praktyce uznanej za prawo) i normach konwencyjnych (umowy) zasada dobrej wiary – podstawą stosunków wiążących państwa jest ich wola, która je wiąże (państwo przyjmuje obowiązki z własnej woli, wywołuje to skutki prawne, stwarza zobowiązania międzynarodowe, które trwa niezależnie od jego zgody) powody przestrzegania norm prawa międzynarodowego: 1. siła gwarantująca wykonanie norm – normy prawa znajdującego się w traktatach pokoju, 2. wzajemność – prawo dyplomatyczne, konsularne i komunikacyjne, 3. wspólny interes – normy o ochronie środowiska naturalnego człowieka, kosmosu oraz dna mórz i oceanów poza granicami jurysdykcji narodowej zasada efektywności: o istnienie pewnych przewidzianych przez prawo międzynarodowe sytuacji faktycznych bądź wywołuje ipso facto skutki prawne, bądź też jest warunkiem niezbędnym do ich powstania wpływa na przestrzeganie norm prawa międzynarodowego prawo międzynarodowe jest bezpośrednim rezultatem woli swych podmiotów i odzwierciedla określoną rzeczywistość społeczną prawo międzynarodowe z reguły dostosowuje się do nowej sytuacji, rzeczywistości społ. w przypadku gdy normy nie są w stanie kontrolować faktów 5. Sankcje negatorzy prawa międzynarodowego... Plik z chomika: chomcziks21 Inne pliki z tego folderu: Nye Jr. Joseph - Konflikty międzynarodowe wprowadzenie do teorii i historii.pdf (35290 KB) Jerzy Szacki Historia Myśli Socjologicznej.pdf (16427 KB) DYPLOMACJA - HENRY KISSINGER (1).pdf (10307 KB) Integracja Europejska(skrypt).doc (1803 KB) Pajewski_j._-_historia_powszechna_1871-1918.pdf (2005 KB) Inne foldery tego chomika: Dokumenty Galeria Prywatne Zgłoś jeśli naruszono regulamin Strona główna Aktualności Kontakt Dział Pomocy Opinie Regulamin serwisu Polityka prywatności Copyright © 2012 Chomikuj.pl