Genetyka grup krwi Podstawy transfuzjologii Maria Wąsik Zakład Diagnostyki Laboratoryjnej i Immunologii Klinicznej Wieku Rozwojowego Częstość fenotypu AB0 w wybranych populacjach Populacja A1 A2 B A1B A2B 0 Niemiecka 32,5 9,4 11 3,1 1,1 42,8 Polska 31,5 9,0 19 6,4 1,6 32,5 Euro-Amerykanie 35 10 8 3 1 43 Pł. Am. Indianie Indianie Ameryk. 0 16 0 0 4 0 <1 0 100 79 Aborygeni 55,6 0 0 0 0 44,4 Lapończycy Rasa czarna Rasa żółta 36,1 27 28 18,5 4,8 20 27 6,2 4 5 6,2 18,2 49 40 Podstawy genetyki Geny zajmujące jedno locus w chromosomie • geny alternatywne • geny alleliczne • allele Układ, w którym są dwa lub więcej alleli to układ polimorficzny Niezależnie od liczby allelicznych genów tylko jeden z nich może zająć odpowiednie locus w danym chromosomie Chromosomy dziedziczy się po jednym z każdej pary ( 22 pary u człowieka) Homozygota = dwa odpowiednie loci zajęte jest przez dwa identyczne allele (geny) Heterozygota = dwa odpowiednie loci zajęte przez różne allele Homozygota syntetyzuje antygen w podwójnej dawce Heterozygota syntetyzuje antygen w pojedynczej dawce Charakter genu może być : • dominujący • ustępujący (recesywny) • kodominujący (ekspresja genu ujawnia się zawsze) Antygeny węglowodanowe grup krwi L-fukoza N acetylogalaktozamina D-galaktoza Prekursorowy łancuch H grupa krwi 0 Antygen A Grupa krwi A1 lub A2 Antygen B Grupa krwi B Antygen A i B Grupa krwi AB Podstawy genetyki grup krwi Krwinki czerwone grupy 0 i A2 mają duże ilości antygenu H. Gen H i jego allel h dziedziczą się niezależnie od genów ABO (nie są sprzężone) Gen H jest dominujący - gen h amorficzny. Brak genu H (genotyp h/h) zdarza się wyjątkowo rzadko i powoduje. brak łańcucha H (brak transferazy H ). Erytrocyty nosicieli tej cechy nie wykazują obecności antygenu układu AB jednak w ich krwi są obecne odpowiednie transferazy dla antygenu A i B Osoby takie posiadają grupę krwi Bombay (pseudo 0) Oznacza się ją odpowiednio : 0hA, 0hB, 0hAB ( Oh – Bombay lub ABH null) Osoby te są bardzo trudnymi pacjentami w sytuacji konieczności przetoczenia krwi. Dawca musi być poszukiwany w grupie nosicieli takiego samego defektu. Dawca musi mieć taką samą rzadką grupę krwi. Antygeny węglowodanowe grup krwi Inne układy grupowe częstość w populacji 1.Układ Lewis : antygeny Lea and Leb - Lea 22%, Leb72%, Lea-b-6% Przeciwciała anty Lewis są naturalne klasy IgM Dwie pary genów uczestniczą w budowie antygenów Lewis Le i le oraz Se i se. Geny le i se są amorficzne. Substratem dla tych antygenów jest łańcuch H typu I. Antygeny te są adsorbowane przez błonę krwinki z osocza Le/Le lub Le/le le/le Niewydzielacze se/se Le (a+ b-) Le (a-b-) Wydzielacze Se/Se lub Se/se Le (a- b+) Le (a- b-) Antygeny układu Lewis - Antygen Leb+ jest preferencyjnie absorowany w stosunku do Lea+ na krwinkach czerwonych . - Krwinki Leb+ Lea+ wykrywa się bardzo rzadko. - Przeciwciała pojawiają się w sposób naturalny, są klasy IgM - Antygeny Le są słabo rozwinięte w chwili urodzenia i dlatego przeciwciała anty Le nie powodują choroby hemolitycznej noworodków . Prawdziwy fenotyp rozwija się do 6 roku życia. - Przeciwciała anty Le wiążą dopełniacz może to być przyczyną hemolizy krwinek niezgodnych in vitro jeśli w środowisku będzie świeża surowica Antygeny węglowodanowe grup krwi Inne układy grupowe 2. Układ Ii lub IH ( słabe antygeny) Krwinki płodu i pępowiny reagują słabo z przeciwciałem anty-I i silnie z anty-i. Antygeny tego układu pojawiają się dopiero w 2 roku życia Anty-I (IH) przeciwciała są klasy IgM zimnymi aglutyninami. Pacjenci chorujący na mononukleozę lub zapalenia płuc wywołane mycoplasmą mają wysokie miano zimnych aglutynin ze swoistością anty I lub anty i, które są odpowiedzialne za rozwój autoimmunologicznej anemii hemolitycznej częstość - P1 - 79%, P2 amorficzny – 21% (brak P1 ), P1- determinuje D-galaktoza w łańcuchu H typu II (bez fukozy) Przeciwciała anty P1 są przeciwciałami naturalnymi (IgM) 3. P system: Antygeny białkowe grup krwi Układ antygenów • 1. Kidd (Jk aand Jkb) Ab. odpornościowe Częstość w populacji - Jka 25%, Jkab 50%, Jkb 25% • 2. Duffy ( Fya Fyb) Ab. odpornościowe Fya 17%, Fyab 49%, Fyb 34% Ag Duffy jest receptorem dla Zach. Afryka -70% Duffy minus zarodźca malarii (Plasmodium vivax) Rasa Kaukaska –większość Duffy positive • 3. Kell (Kk) ab odpornościowe K 10%, k 90% (K+, k = K- ) • 4. MNS Przeciwciała naturalne IgM - oczekiwana M 53%, N 47%, Anty s zawsze odpornościowe S33%, s67%, obserwowana - MS 24%, Ms 28%, NS 8%, Ns 39% Układ Kell Układ Kell. Geny kodujace antygen k i K sa kodominujace. Przeciwciala anty Kell ( anty k i anty K ) maja podobne dzialanie jak anty Rh D z ukladu Rh. Mogą być przyczyną konfliktu pomiedzy matka i płodem i są przyczyną odczynow poprzetoczeniwych. 10% osób rasy kaukaskiej jest K+ 2% afroamerykanów jest K+ Zgodnie z obowiazującymi przepisami dziewczynkom i kobietom do okresu menopauzy wolno przetaczać krew zgodną w ukladzie KELL ( K- dla K-) Sprzężenie genów kodujących syntezę antygenów MNS Układ Rh Wiener Gen Ag cz. krwi r r’ r” ry R0 R1 R2 Rz rh rh’ rh” rh Rho Rh1 Rh2 Rhz hr’ i rh” rh’ i hr” Rh rh”i hr’ (minus) rh’ i rh’’ Rho, hr’ i hr” Rho, rh’ i hr’’ Rh+ Rho, rh” i hr’ (plus) Rho, rh” i rh” Ważne Fisher-Race Gen Ag cde Cde cdE CdE cDe CDe cDE CDE c, d, e C, d, e c, d, E C, d, E c, D, e C, D, e e, D, C C, D, E Rho = D = Rh+ (plus) = 80% populacji Dziedziczenie antygenu RhD (Rh+) w zależnosci od genotypu ojca matka ma genotyp d/d (Rh-) Przykład różnic w budowie antygenu RhD wyjaśnia dlaczego osoba RhD+ może mieć przeciwciała anty D Przykład tłumienia ekspresji antygenu RD przez gen C kodujący antygen RhC Antygeny LW Badania nad układem Rh wykazały, że antygen wykryty za pomocą surowicy króliczej anty krwinki małpy Rhesus nie jest identyczny z tym tym wykrywa się przeciwcialem anty D ( surowicą ludzką). Antygen reagujący z surowicą zwierzęcą nazwano LW ( od nazwisk Landsteiner i Wiener) Są dwa fenotypy LW 1 i LW 2 Są to prawdopodobnie glikozylowane postacie białek układu Rh W 1981 r. w Finlandi opisano nowy antygen Ne. Przetaczanie krwi Wskazania do przetoczenia dotyczą przewrócenia i utrzymania : • zdolności do przenoszenia tlenu ( ostra, gwałtowna utrata krwi z wystąpieniem objawów obniżenia wysycenia krwinek tlenem ) • odpowiedniej objetości krwi • czynności układu hemostazy ( liczby płytek, czynników krzepnięcia we wrodzonych i nabytych koagulopatiach) • czynności krwinek białych ( leczenie ostrych zakażeń, sepsy u pacjetów ze znaczną neutropenią ( liczba WBC < 500 ul) Każdy przypadek musi być oceniony indywidualnie , głównie na podstawie objawów klinicznych i wyników badań laboratoryjnych Niski poziom hemoglobiny nie powinien być jedynym kryterium do przetoczenia. Rozważać przetoczenie można przy poziomie hemoglobiny 7 G% uwzględniając wiek pacjenta, ogólną kondycję, czas adaptacji Przetaczanie krwi 1. Krew i niektóre produkty krwi ( nazwy potoczne) • . . . . Krew pełna ( konserwowana) zawiera :RBC, WBC, PLT, czynniki krzepnięcia Koncentrat krwinek czerwonych (krew zagęszczona, masa krwinkowa) (usunięte osocze, Htc - 70%) Krwinki czerwone pozbawione leukocytów przez płukanie (Płukane krwinki czerwone) - bez osocza, płytek i leukocytow) Koncncentrat krwinek płytkowych ( wskazania: PLT < 10 000/ul) Mrożone osocze (zawiera wszystkie czynniki krzepnięcia z wyjątkiem krwinek płytkowych) Przetaczanie krwi 2. Krew i niektóre produkty krwi ( nazwy potoczne) Krioprecypitat AHF (Krio) uzupełnia fibrynogen, czynnik VIII) w przypadku hemofilii, choroby von Willebrandas, DIC • Koncentrat granulocytów (granulocyty od jednego dawcy) w przypadku znaczenj neutropenii ( po chemioterapi), w posocznicy, która nie odpowiada na antybiotyki • Albumina (5-25% koncentrat ) w przypadku wypełnienia objetości Preparaty krwiozastępcze Preparaty krwiozastępcze są stosowane w przypadku: • braku dostępu do krwi • pacjent odmawia zgody na przetoczenie krwi z powodów religijnych • pacjent ma rzadką grupę krwi i przeciwciała na liczne antygeny krwinek czerwonych ( problemy z testem zgodności) Przetaczanie krwi • Autotransfuzja przetoczenie autologiczne każdego preparatu krwiopochodnego, którego biorca jest jednocześnie dawcą. ( przedoperacyjna lub śródoperacyjna najsczęściej przed zastosowaniem krążenia pozaustrojowego i po jego odłączeniu krew własna wraca do pacjenta • Krew naświetlana w przypadku pacjentów z ryzykiem reakcji GVHD (wrodzony zespół niedoboru immunologicznego, przeszczep szpiku.) W przypadku konieczności nagłej transfuzji • gdy znana jest grupa krwi biorcy można przetaczać krew zgodną bez wyniku próby zgodności ale tak szybko jak to możliwe należy ten test wykonać! • Gdy grupa krwi jest nieznana można przetaczać masę krwinkową grupy O Rh - ujemną i wykonać test zgodności jak powyżej Przetaczanie krwi Czas pomiędzy wykonaniem próby zgodności i transfuzją musi być możliwie jak najkrótszy. Pobranie krwi na próbę zgodności - 10 ml krwi na skrzep • u pacjentów z prawdopodobieństwem immunizacji w czasie ostatnich 3 m-cy - próba zgodności ważna jest nie dłużej niż 48 godzin. Wynik testu przeprowadzonego wcześniej nie jest ważny • u pacjentów z prawdopodobieństwem immunizacji w czasie ostatnich 10 dni - próbka krwi na test powinna być pobrana najwcześniej 24 godz. przed transfuzją Przetaczanie krwi • Osoby z krwinkami grupy O są określani jako uniwersalni dawcy ponieważ ich krwinki nie mają ani antygenu A ani B. • Dlatego : Masa krwinkowa grupy 0 ale nigdy pełna krew powinna być dobrze tolerowana przez wszystkich biorców Przetaczanie krwi 1 Odczyny poprzetoczeniowe: odczyny natychmiastowe a/ immunologiczne: - etiologia - hemoliza wewnątrznaczyniowa - niezgodność w grupach ABO - gorączkowy odczyn niehemolityczny- granulocyty dawcy - anafilaksja - przeciwciała anty IgA - pokrzywka - przeciwciała przeciwko białkom osocz - niekardiogenny obrzęk płuc - przeciwciała antyleukocytarne lub aktywacja układu dopełniacza b/ nieimmunologiczne : - gorączka ze wstrząsem - zakżenie bakteryjne - zastoinowa niewydolność krążenia - przeciążenie krążenia - objawowa hemoliza - fizyczne uszkodzenie krwinek Przetaczanie krwi Odczyn poprzetoczeniowy - Odczyny opóźnione- etiologia a/ immunologiczne - odpowiedź anamnestyczna na antygeny krwinek z poza ABO - choroba przeszczep przeciwko gospodarzowi - przetoczenie żywych limfocytów - plamica poprzetoczeniowa - przeciwciała przeciwko płytkom b / nieimmunologiczne - przeładowanie żelazem - liczne, częste przetoczenia - zapalenie wątroby - wirusy żółtaczki - AIDS - wirus HIV = zakażenia pierwotniakami - malaria, babeszjoza Przetaczanie krwi Postępowanie w razie odczynu: - przerwać transfuzję i utrzymać wkłucie dożylne. Przetaczać 0,9%NaCL - zidentyfikować pacjenta, sprawdzić dokumentację do placówki służby krwi przesłać: - świeżo pobraną próbkę krwi z innej żyły niż wkłucie dla transfuzji (15 ml na antykoagulant) - przesłać zabezpieczoną w laboratorium krew pacjenta z której wykonywano próbę zgodności i oznaczano grupe krwi - świeżą próbkę moczu