Konkurs wiedz o Unii Europejskiej pod

Łukasiak Karolina - uczennica klasy II Technikum
w zawodzie technik weterynarii
w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych w Zielonej, 09-310
Kuczbork, ul. 1 Maja 8c.
Zielona 2016
Zbigniew Kuźmiuk
Poseł do Parlamentu Europejskiego
Widziane z Zielonej
na Mazowszu.
Dlaczego powstała Unia Europejska?
Unię Europejską utworzono po to, aby położyć kres krwawym
wojnom, wybuchającym często pomiędzy sąsiadującymi krajami,
z których najstraszliwszą była II wojna światowa. Od 1952 r.
Europejska Wspólnota Węgla i Stali jednoczy gospodarczo i
politycznie państwa Europy, by tym samym zapewnić długotrwały
pokój. Założyło ją sześć krajów: Belgia, Francja, Holandia,
Luksemburg, Niemcy i Włochy. Lata pięćdziesiąte upływają pod
znakiem zimnej wojny pomiędzy Wschodem a Zachodem. W 1956
r. na Węgrzech czołgi radzieckie kładą kres protestom przeciwko
reżimowi radzieckiemu. Rok później Związek Radziecki, wysyłając na
orbitę okołoziemską pierwszego sztucznego satelitę „Sputnik 1”,
przejmuje pałeczkę w wyścigu w zdobywaniu przestrzeni kosmicznej.
Rok 1957 to również data utworzenia na podstawie traktatu
rzymskiego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG),
innymi słowy „wspólnego rynku”.
Założyciele UE
Unia Europejska nie istniałaby w znanej nam formie, gdyby
ponad pół wieku temu kilka ważnych postaci nie zainspirowało
tego nowatorskiego przedsięwzięcia. Gdyby nie energia i
motywacja tych ludzi, nie wiadomo, czy żylibyśmy teraz w
stabilnej i wolnej od konfliktów zbrojnych Europie. Założyciele
UE pochodzili z różnych krajów, reprezentowali różne
środowiska i różne profesje − byli wśród nich zarówno
żołnierze, jak i prawnicy − lecz bliskie były im te same ideały:
pokój i dobrobyt w zjednoczonej Europie. Ta prezentacja
zawiera informacje na temat kilku spośród założycieli UE.
Sukces projektu integracji europejskiej nie byłby jednak
możliwy, gdyby nie trud wielu innych osób, których tu nie
przedstawiam. Trzeba o nich pamiętać, to oni tworzą historię.
Ojcowie-założyciele UE - przykłady
Konrad Adenauer.
Pierwszy kanclerz Republiki Federalnej Niemiec, który stał na czele nowo powstałego
państwa w latach 1949–63, zmienił powojenną historię Niemiec i Europy bardziej niż
ktokolwiek inny.
Podobnie jak wielu polityków swojego pokolenia, Adenauer już po doświadczeniach
pierwszej wojny światowej doszedł do wniosku, że osiągnięcie długotrwałego pokoju
możliwe jest jedynie w zjednoczonej Europie. Opinię tę potwierdziły jego doświadczenia
z okresu Trzeciej Rzeszy (kiedy to został usunięty z urzędu burmistrza Kolonii przez
nazistów).
W sześć lat (1949–55) Adenauer osiągnął dalekosiężne cele polityki zagranicznej, dzięki
czemu udało się związać przyszłość Niemiec z sojuszem państw zachodnich:
członkostwo w Radzie Europy (1951), założenie Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali
(1952) oraz wstąpienie Niemiec do NATO (1955).
Podstawą polityki zagranicznej Adenauera było pojednanie z Francją. Wraz z
prezydentem Francji Charles’em de Gaulle’em Adenauer doprowadził do przełomu w
stosunkach pomiędzy Niemcami a Francją: w 1963 roku państwa te, niegdyś
nieprzejednani wrogowie, podpisały traktat o przyjaźni, który stał się jednym z kamieni
milowych na drodze integracji europejskiej.
Ojcowie-założyciele UE
Robert Schuman - architekt projektu integracji
europejskiej.
Robert Schuman, mąż stanu, dyplomowany prawnik i
francuski minister spraw zagranicznych w latach 1948–1952
uznawany jest za jednego z ojców jedności europejskiej.
We współpracy z Jeanem Monnetem opracował znany na
całym świecie plan Schumana, ogłoszony 9 maja 1950 r.,
którą to datę uznaje się za symboliczną datę narodzin Unii
Europejskiej. Zaproponował w nim wspólną kontrolę nad
wydobyciem węgla i produkcją stali: najważniejszych
materiałów dla przemysłu zbrojeniowego. Opracowaniu
tego planu przyświecała idea, zgodnie z którą prowadzenie
wojny nie jest możliwe bez sprawowania kontroli nad
wydobyciem węgla i produkcją stali.
Ojcowie-założyciele UE
Jean Monnet - jednocząca siła, dzięki której powstała
Unia Europejska
Jean Monnet, francuski doradca ds. gospodarczych i
politycznych, poświęcił swoje życie sprawie integracji
europejskiej. To on zainspirował prace nad planem
Schumana, który był zapowiedzią integracji
zachodnioeuropejskiego przemysłu ciężkiego.
Jean Monnet pochodził z regionu Cognac we Francji. Po
opuszczeniu szkoły w wieku 16 lat podróżował po świecie,
pracując jako handlarz koniakiem, a później także jako
bankier. Podczas obydwu wojen światowych zajmował
wysokie stanowiska związane z koordynacją produkcji
przemysłowej we Francji i Wielkiej Brytanii.
Ojcowie-założyciele UE
Alcide de Gasperi - natchniony rzecznik
demokracji i wolności w Europie
W latach 1945–1953 Alcide de Gasperi, jako włoski
premier i minister spraw zagranicznych, kształtował
powojenne losy kraju.
Wielokrotnie propagował inicjatywy na rzecz
zjednoczenia Europy Zachodniej, pracując nad
realizacją planu Marshalla i nawiązując bliskie
stosunki gospodarcze z innymi europejskimi krajami,
w szczególności z Francją.
Ojcowie-założyciele UE
Paul-Henri Spaak - europejski wizjoner obdarzony darem
przekonywania
Europejski mąż stanu – dzięki swojej długiej karierze
politycznej Belg Paul-Henri Spaak w pełni zasłużył na to miano.
Odegrał on wiodącą rolę przy redagowaniu treści Traktatu
Rzymskiego. Na konferencji mesyńskiej w 1955 r. sześć rządów
uczestniczących w niej państw mianowało go przewodniczącym
komitetu przygotowującego tekst traktatu.
Dla Spaaka najskuteczniejszym sposobem zapewnienia pokoju
i stabilizacji było zjednoczenie państw za pomocą wiążących
zobowiązań traktatowych. Pełniąc funkcję przewodniczącego na
pierwszym Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych
(1946 r.) oraz Sekretarza Generalnego NATO (1957–1961),
Spaak działał na rzecz realizacji tych celów.
Ojcowie-założyciele UE
Winston Churchill - pomysłodawca Stanów
Zjednoczonych Europy
Winston Churchill, były oficer wojska, korespondent
wojenny i premier Wielkiej Brytanii (w latach 1940–45
i 1951–55), jako jeden z pierwszych nawoływał do
utworzenia „Stanów Zjednoczonych Europy”. Po
zakończeniu drugiej wojny światowej doszedł do
wniosku, że gwarancją pokoju może być jedynie
zjednoczona Europa. Zamierzał raz na zawsze położyć
kres nacjonalizmowi i podżeganiu do wojny w Europie.
Ojcowie – założyciele UE
Międzynarodowy bankier, biznesmen i polityk, Johan Willem Beyen
był holenderskim politykiem, który w połowie lat 50., za sprawą
swojego „planu Beyena”, tchnął nowe życie w projekt integracji
europejskiej.
Beyen jest jednym z mniej znanych ojców-założycieli UE. Osoby, które
go znały, ceniły jego urok osobisty, orientację w sprawach
międzynarodowych i łatwość nawiązywania kontaktów.
Jako minister spraw zagranicznych Holandii Beyen istotnie wpłynął na
proces zjednoczenia Europy. Zdołał przekonać do zmiany stanowiska
przeciwników procesu integracji europejskiej w Holandii, a także w
Europie. Jego „plan Beyena” był propozycją utworzenia unii celnej i
rozpoczęcia szeroko zakrojonej współpracy gospodarczej w ramach
europejskiego wspólnego rynku. Istota jego planu została zrealizowana
wraz z zawarciem w 1957 r. Traktatów Rzymskich i do dziś stanowi
trzon Unii Europejskiej.
Ojcowie założyciele UE
Joseph Bech był luksemburskim politykiem, który na początku lat 50.
pomagał tworzyć Europejską Wspólnotę Węgla i Stali, a pod koniec tej dekady stał
się głównym architektem integracji europejskiej.
To wspólne memorandum krajów Beneluksu doprowadziło do zwołania konferencji
mesyńskiej w czerwcu 1955 r., co umożliwiło stworzenie Europejskiej Wspólnoty
Gospodarczej.
Lata spędzone w Luksemburgu w czasie dwóch wojen światowych pozwoliły
Bechowi zrozumieć, jak bezsilne może się okazać tak małe państwo, gdy zostanie
odizolowane od świata przez dwóch potężnych sąsiadów. W ten sposób uświadomił
sobie znaczenie internacjonalizmu i współpracy pomiędzy państwami na rzecz
stabilności i dobrobytu w Europie. Bech pomagał przy tworzeniu unii krajów
Beneluksu pomiędzy Belgią, Holandią i Luksemburgiem. Doświadczenie to okazało
się niezwykle przydatne, gdy powstawały instytucje europejskie. Proces
kształtowania unii tych trzech małych państw uznaje się za prototyp samej Unii
Europejskiej.
Pierwsze rozszerzenie
Dania, Irlandia i Wielka Brytania przystępują do Unii
Europejskiej 1 stycznia 1973 r., powiększając tym samym
liczbę jej członków do dziewięciu. W następstwie krótkiej,
lecz brutalnej wojny arabsko-izraelskiej w październiku
1973 r. rozpoczyna się kryzys energetyczny i problemy
gospodarcze w Europie. Wraz z obaleniem portugalskiego
reżimu Salazara w 1974 r. i - rok później - śmiercią generała
Franco w Hiszpanii kresu dobiegają ostatnie prawicowe
dyktatury w Europie. Dzięki polityce regionalnej UE
ogromne sumy zaczynają napływać do biedniejszych
regionów, wspierając tworzenie miejsc pracy i
infrastruktury. Parlament Europejski umacnia swój wpływ
na sprawy unijne, a w 1979 r. obywatele po raz pierwszy
wybierają jego członków w bezpośrednich wyborach.
Europa się zmienia 1980 -1989
Po strajkach w stoczni gdańskiej latem 1980 r. polski związek
zawodowy Solidarność i jego przywódca Lech Wałęsa, urastają
do rangi symbolu w Europie i na świecie. W 1981 r. Grecja staje
się dziesiątym członkiem UE, Hiszpania i Portugalia
przystępują do niej pięć lat później. W 1986 r. podpisano
Jednolity Akt Europejski. Jest to traktat tworzący podstawy dla
szeroko zakrojonego sześcioletniego programu, mającego na celu
usunięcie przeszkód dla wolnego przepływu handlu w UE, a w
konsekwencji utworzenia „jednolitego rynku”. Wraz z upadkiem
muru berlińskiego 9 listopada 1989 r. Europa przeżywa
prawdziwy wstrząs polityczny. Po raz pierwszy od 28 lat
otwierają się granice pomiędzy wschodnią i zachodnią częścią
Niemiec, które wkrótce ponownie się jednoczą.
Europa bez granic – 1900 - 1999
Upadek komunizmu w państwach Europy ŚrodkowoWschodniej sprzyja zbliżeniu obywateli sąsiadujących ze sobą
krajów. W 1993 r. ukończono proces tworzenia jednolitego rynku
z jego „czterema wolnościami”, czyli swobodą przepływu
towarów, usług, osób i kapitału. Lata dziewięćdziesiąte są
również dekadą dwóch traktatów: w 1993 wchodzi w życie
traktat z Maastricht (powstaje UE), a w 1999 r. Traktat
Amsterdamski. Obywatele są zainteresowani kwestiami ochrony
środowiska, a także współpracy w zakresie bezpieczeństwa i
obrony. W 1995 r. Unii przybywa trzech nowych członków: to
Austria, Finlandia i Szwecja. Małe miasteczko w Luksemburgu
daje nazwę układowi z Schengen, który stopniowo zapewni
obywatelom możliwość podróżowania bez kontroli
paszportowych na granicach. Dzięki wsparciu UE miliony
młodych ludzi podejmuje studia za granicą. Telefony komórkowe
i internet ułatwiają komunikację coraz większej liczbie osób.
Polska w Unii Europejskiej- 2004
11 września 2001 r. stał się synonimem „wojny z terroryzmem” po
tym, jak porwane samoloty uderzyły w budynki w Nowym Jorku
i Waszyngtonie. Państwa członkowskie UE zaczynają ze sobą
jeszcze ściślej współpracować, aby zwalczać przestępczość. W
2004r. UE otwiera się na 10 nowych państw (w tym Polskę),
a w 2007 r. o kolejne 2, uznaje się to za kres politycznych
podziałów między wschodem a zachodem Europy. We
wrześniu 2008 r. światowa gospodarka staje w obliczu kryzysu
finansowego, co wpływa na zacieśnienie współpracy
gospodarczej między państwami UE. Traktat lizboński wchodzi
w życie 1 grudnia 2009 r. Wcześniej jest ratyfikowany przez
wszystkie państwa członkowskie UE. Dzięki niemu w ramach UE
zaczynają funkcjonować nowoczesne instytucje i obowiązywać
skuteczniejsze metody pracy. Euro jest nową walutą dla wielu
Europejczyków
Historia rozszerzenia
Mapa Unii Europejskiej
Flaga europejska jest symbolem nie tylko Unii Europejskiej, ale również jedności
i tożsamości Europy w szerszym znaczeniu.
Na fladze przedstawiony jest okrąg złożony z dwunastu złotych gwiazd na
błękitnym tle. Gwiazdy symbolizują jedność, solidarność i harmonię
między narodami Europy.
Krąg gwiazd jest symbolem jedności, a ich liczba nie zależy od liczby państw
członkowskich.
Historia flagi europejskiej
Historia flagi sięga roku 1955, kiedy to Rada Europy – stojąca na straży praw
człowieka oraz promująca kulturę europejską – przyjęła obecny projekt. W
kolejnych latach Rada Europy zachęcała powstające instytucje europejskie do
używania tej samej flagi.
W 1983 r. Parlament Europejski zadecydował, że flaga Rady Europy będzie również
oficjalną flagą Unii Europejskiej (wówczas nazywanej Wspólnotami
Europejskimi). W 1985 r. przywódcy państw UE opowiedzieli się za jej
zatwierdzeniem. Instytucje i organy UE posługują się oprócz flagi europejskiej
także własnymi logo.
Hymn UE to fragment IX Symfonii skomponowanej przez Ludwiga van
Beethovena w 1823 do tekstu poematu Fryderyka Schillera „Oda do radości”
z 1785 r.
Hymn europejski jest wizytówką nie tylko Unii Europejskiej, ale również Europy w
szerszym znaczeniu. Poemat „Oda do radości” Fryderyka Schillera wyraża
idealistyczną wizję braterstwa całej rasy ludzkiej – wizję, którą podzielał
Beethoven.
W 1972 r. Rada Europy postanowiła, że fragment IX symfonii Beethovena
zatytułowany „Oda do radości” zostanie jej hymnem. W 1985 r. szefowie państw i
rządów UE zadecydowali, że melodia ta będzie oficjalnym hymnem Unii
Europejskiej. Melodia – ponieważ utwór ten nie ma słów. Hymn wyraża
europejskie ideały wolności, pokoju i solidarności w uniwersalnym języku,
jakim jest muzyka.
Celem hymnu europejskiego nie jest zastąpienie hymnów narodowych
poszczególnych państw członkowskich UE, lecz uczczenie wspólnych wartości.
Hymn jest odtwarzany podczas oficjalnych uroczystości z udziałem przedstawicieli
Unii Europejskiej i przy okazji różnego rodzaju wydarzeń o charakterze
europejskim.
Dzień Europy
9 maja 1950 r. francuski minister spraw zagranicznych Robert
Schuman przedstawił idee, które stały się podstawą utworzenia
Unii Europejskiej. Dlatego też 9 maja obchodzimy Dzień
Europy.
Motto Unii Europejskiej
„Zjednoczeni w różnorodności” to motto Unii Europejskiej.
Europejczycy powinni wspólnie działać, aby zapewnić pokój i
dobrobyt oraz chronić bogactwo kultur, tradycji i języków w
Europie.
Prawo Unii Europejskiej
Prawo UE dzieli się na prawo „pierwotne” i „wtórne”. Traktaty (prawo pierwotne) stanowią
podstawę lub główne zasady wszystkich działań UE.
Prawo wtórne – które obejmuje rozporządzenia, dyrektywy i decyzje – ma charakter
pochodny w stosunku do zasad i celów wyznaczonych w traktatach.
Zasady podejmowania decyzji w UE.
Standardową procedurę decyzyjną UE określa się mianem zwykłej procedury
ustawodawczej (dawniej: współdecyzji). Oznacza to, że wybierany w wyborach
bezpośrednich Parlament Europejski musi wraz z Radą (rządami 28 państw
członkowskich UE) zatwierdzać akty prawne UE. Komisja natomiast przygotowuje
projekty aktów prawnych UE i odpowiada za ich wdrażanie.
Traktaty UE
Unia Europejska opiera się na zasadach praworządności. Oznacza to, że podstawą
wszystkich jej działań są traktaty, przyjęte dobrowolnie i demokratycznie przez
wszystkie państwa członkowskie.
W traktacie lizbońskim zwiększono liczbę obszarów polityki, w których stosuje się tę
procedurę. Parlament Europejski zyskał również więcej uprawnień do blokowania
wniosków, jeżeli nie zgadza się z Radą.
Rozporządzenia, dyrektywy i inne akty
Cele wyznaczone w traktatach UE są osiągane za pomocą różnego rodzaju aktów
prawnych. Są to rozporządzenia, dyrektywy, zalecenia i opinie. Niektóre z nich są
wiążące, inne nie. Niektóre stosuje się do wszystkich państw UE, inne tylko do
niektórych.
Instytucje i inne organy UE













Parlament Europejski
Rada Europejska
Rada Unii Europejskiej
Komisja Europejska
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
Europejski Bank Centralny (EBC)
Europejski Trybunał Obrachunkowy
Europejska Służba Działań Zewnętrznych (ESDZ)
Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny (EKES)
Komitet Regionów
Europejski Bank Inwestycyjny (EBI)
Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich
Europejski Inspektor Ochrony Danych (EIOD)
Kompetencje organów UE:
Rada Europejska określa ogólny kierunek polityki UE, nie jest jednak
uprawniona do przyjmowania prawa. Jej pracami kieruje przewodniczący –
obecnie Donald Tusk – a w jej skład wchodzą szefowie państw i rządów oraz
przewodniczący Komisji. Rada odbywa posiedzenia przynajmniej dwa razy na
pół roku, trwają one kilka dni.
Stanowienie prawa
W procesie stanowienia prawa UE uczestniczą trzy główne instytucje:
Parlament Europejski, który reprezentuje obywateli UE i jest przez nich
bezpośrednio wybierany.
Rada Unii Europejskiej, która reprezentuje rządy państw członkowskich.
Pracom Rady przewodniczą kolejno poszczególne kraje UE w ramach tzw.
Prezydencji.
Komisja Europejska, która reprezentuje interesy całej Unii.
Te trzy instytucje w ramach „zwykłej procedury ustawodawczej” (dawna
„współdecyzja”) wspólnie kształtują politykę i stanowią prawo obowiązujące w
całej UE. Z reguły to Komisja proponuje nowe akty prawne, a Parlament i Rada
je przyjmują. Komisja i państwa członkowskie odpowiadają potem za ich
wdrażanie, zaś sama Komisja czuwa nad ich właściwym stosowaniem i
wprowadzaniem w życie.
Cele główne UE




Główne cele Unii to:
zapewnienie bezpieczeństwa,
zapewnienie stabilnego wzrostu gospodarczego,
rozwój społeczny,
ochrona praw i wolności obywateli.
W jej ramach poszczególne państwa członkowskie
rozwijają współpracę w takich dziedzinach, jak:
gospodarka, wymiar sprawiedliwości, transport,
rolnictwo, energetyka, handel, kultura, transport czy
sprawy socjalne. Koordynacji ulega też stopniowo
sfera obronności i polityki zagranicznej.
Plusy i minusy przynależności Polski do UE
Plusy wejścia Polski do UE.
Minusy wejścia do UE.
1. Gwarancja pokoju.
2. Obszar wolności, bezpieczeństwa,
sprawiedliwości.
3. Rozwój technologii.
4. Mniej granic - więcej miejsc pracy!
5. Swoboda poruszania się.
6. Inwestycje oparte o innowacje.
7. Programy unijne np. z EFS.
8. Dostęp do unijnego rynku
produktów rolnych z Polski.
9. Możliwość edukacji na terenie UE.
10. Otwarcie na świat…
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Wykorzystanie Polski jako
ogromnego rynek zbytu dla
produktów z Unii.
Wypływ pieniędzy z Polski do
Unii Europejskiej.
Wykupienie ziemi.
Choroby zakaźne.
Globalizacja.
Ingerencja UE w sprawy
wewnętrzne, polityczne Polski.
Koszty dostosowania
gospodarki i rolnictwa do
standardów europejskich…
www. europa. eu › EUROPA › Informacje o UE
2. www. europa.eu/about-eu/eu-history/1945-1959/index_pl.htm
3. www. ewsb.eu/wp-content/uploads/2014/09/broszura.pdf
4. www. obrazy dla ue historia
5. www. europa.wortale.net › UE w skrócie › Europa w 12 lekcjach
6. www. europa.eu/about-eu/eu-history/founding-fathers/index_pl.htm
7. www. bosman.srem.fm.interiowo.pl/ue/ojcowie_unii_europejskiej.htm
8. www. obrazy dla ojcowie ue
9. www. europedirect-zielonagora.lubuskie.uw.gov.pl/download/94.pdf
10. https://www.youtube.com/watch?v=pwGHMtC0AwY
Miłość to nieuleczalna choroba - Enio Moricone...
11. Materiały wypracowane na lekcjach w szkole.
1.
Dziękuję za uwagę! Karolina Łukasiak,
ZSP Zielona. Opiekun merytoryczny: Ireneusz Kramkowski