Reklama

Prawo pozytywne (boskie i ludzkie). Sankcja prawa. Źródła moralności czynów ludzkich. Błedne
normy moralności.
ETYKA OKREŚLENIE ETYKI Słowo „etyka” pochodzi od greckiego „ethos” = obyczaj, zwyczaj.
Jest to zatem nauka o obyczajowym postępowaniu człowieka, czyli nauka o ocenach i normach
moralnych. Etyka zajmuje się tylko czynami ludzkimi, tzn. takimi, które człowiek wykonuje
świadomie i dobrowolnie. Natomiast nie podlegają ocenie moralnej czynności, które człowiek
spełnia nieświadomie, np. we śnie, albo całkowitym roztargnieniu. Nie podlegają też ocenie
moralnej czynności konieczne, np. oddychanie, trawienie, kaszel, oraz czynności wykonane pod
fizycznym przymusem. Etyka naturalna posługuje się tylko rozumem przyrodzonym oraz
doświadczeniem własnym i cudzym. Etyka chrześcijańska, czyli teologia moralna, korzysta
wprawdzie z powyższych źródeł, ale oprócz nich czerpie światło z Objawienia Bożego, czy to
zapisanego w Piśmie św., czy przekazanego w Tradycji, czy też podanego przez Nauczycielski
Urząd Kościoła, który w sprawach wiary i obyczajów cieszy się przywilejem nieomylności. W etyce
posługiwać się będziemy zarówno metodą syntetyczną /dochodzenie ze zjawisk szczegółowych do
zjawisk ogólnych/ - jak i metodą analityczną /wychodzenie od prawd ogólnych i dochodzenie do
wniosków szczegółowych/. ZAGADNIENIE CELU Naczelną zasadą etyki jest twierdzenie, że
każdy czyn ludzki zmierza do jakiegoś celu. Cel - jest to to, do czego zmierza jakieś działanie, czyli
dobro, które chcemy jakimś czynem osiągnąć. Cel, do którego zmierzają wszystkie ludzkie czyny,
nazywa się celem ostatecznym. Jest on względnie ostateczny, jeśli jest celem najwyższym tylko w
jakiejś dziedzinie, np. medal olimpijski może by celem ostatecznym, ale tylko w dziedzinie sportu;
dyplom doktorski może być celem ostatecznym, ale tylko w dziedzinie studiów, itd. Natomiast taki
cel, który ogarnia wszystkie dziedziny,
ETYKA OKREŚLENIE ETYKI
Słowo „etyka” pochodzi od greckiego „ethos” = obyczaj, zwyczaj. Jest to zatem nauka o
obyczajowym postępowaniu człowieka, czyli nauka o ocenach i normach moralnych.
Etyka zajmuje się tylko czynami ludzkimi, tzn. takimi, które człowiek wykonuje świadomie i
dobrowolnie. Natomiast nie podlegają ocenie moralnej czynności, które człowiek spełnia
nieświadomie, np. we śnie, albo całkowitym roztargnieniu. Nie podlegają też ocenie moralnej
czynności konieczne, np. oddychanie, trawienie, kaszel, oraz czynności wykonane pod fizycznym
przymusem.
Etyka naturalna posługuje się tylko rozumem przyrodzonym oraz doświadczeniem własnym i
cudzym. Etyka chrześcijańska, czyli teologia moralna, korzysta wprawdzie z powyższych źródeł, ale
oprócz nich czerpie światło z Objawienia Bożego, czy to zapisanego w Piśmie św., czy
przekazanego w Tradycji, czy też podanego przez Nauczycielski Urząd Kościoła, który w sprawach
wiary i obyczajów cieszy się przywilejem nieomylności. W etyce posługiwać się będziemy zarówno
metodą syntetyczną /dochodzenie ze zjawisk szczegółowych do zjawisk ogólnych/ - jak i metodą
analityczną /wychodzenie od prawd ogólnych i dochodzenie do wniosków szczegółowych/.
ZAGADNIENIE CELU
Naczelną zasadą etyki jest twierdzenie, że każdy czyn ludzki zmierza do jakiegoś celu. Cel - jest to
to, do czego zmierza jakieś działanie, czyli dobro, które chcemy jakimś czynem osiągnąć. Cel, do
którego zmierzają wszystkie ludzkie czyny, nazywa się celem ostatecznym. Jest on względnie
ostateczny, jeśli jest celem najwyższym tylko w jakiejś dziedzinie, np. medal olimpijski
(…)
… (vacatio legis). PODZIAŁ PRAWA
Prawo wieczne- odwieczny plan Boży, istniejący w umyśle Bożym, według którego mają być
powołane do istnienia wszystkie byty i według którego mają one zmierzać do wyznaczonych im
celów. Jest to jakby przygotowany przez inżyniera plan budowy: choćby budowli jeszcze nie
rozpoczęto, ten plan już istnieje, jest celowy i wiążący. Prawo naturalne- Jego istnienie zaczyna…
…. Dzieli się ono na prawo Starego Testamentu i na prawo ewangeliczne, czyli Nowego
Testamentu. Prawa Boskie Starego Testamentu odnoszące się do ceremonii oraz do spraw
sądownictwa i administracji przestały obowiązywać w Nowym Testamencie. Natomiast prawa
moralne S. Testamentu zostały przez Chrystusa dopełnione i udoskonalone, np. w ST. zacieśniano
miłość bliźniego tylko do współplemieńców, a Pan Jezus…
… się tomistyczna, gdyż sformułował ją Św. Tomasz z Akwinu, wielki filozof i teolog w XVIII
wieku. BŁĘDNE NORMY MORALNOŚCI
1. Eudajmonizm - twierdzi, że dobre jest to, co sprawia przyjemność, a złe to, co sprawia przykrość.
Można w nim wyróżnić dwa kierunki: a) hedonizm - za normę moralności uważa rozkosz
zmysłową, b) epikureizm - za taką normę uważa przyjemności duchowe. Jest to norma błędna, gdyż
nie uwzględnia…
…- usprawnia do tego, by ponad wszystko miłować Boga, a siebie i bliźnich ze względu na Boga,
gdyż Bóg jest dobrem najwyższym. Cnoty moralne mają za przedmiot nie bezpośrednio Boga, lecz
różne godziwe działania. Jest ich bardzo wiele, lecz wszystkie dadzą się sprowadzić do czterech
głównych, które nazywamy kardynalnymi. Są to roztropność, sprawiedliwość, wstrzemięźliwość,
męstwo. Roztropność
Jest to cnota, która nas skłania do wybrania najwłaściwszych środków, by dobry cel osiągnąć.
Przejawia się ona w zastanawianiu się nad różnymi środkami i ich wybieraniu. Ona tez pozwala
znaleźć wyjście w sytuacjach nietypowych. Roztropność nazywamy „woźnicą” wszystkich cnót,
gdyż żadna cnota nie będzie cnotą bez roztropności, czyli bez owego umiaru, który zawsze jest
potrzebny. Np. nie można z jednej strony być przesadnie…
Teologia moralna fundamentalna
Etyka - skrypt
Etyka dla dziennikarzy
Etyka dla dziennikarzy - skrypt
Podstawy etyki dziennikarskiej- skrypt
Etyka - wykłady, ks. prof. dr hab. Józef Zabielski
Reklama































Prawa autorskie
Reklama
Kontakt