WYKONANIE ZOBOWIĄZAŃ I SKUTKI ICH NIEWYKONANIA Wykonanie następuje przez spełnienie świadczenia tzn. przez pełne zaspokojenie interesu wierzyciela określonego w treści stosunku zobowiązaniowego. 354§1KC dłużnik powinien wykonać zobowiązanie zgodnie z jego treścią i w sposób odpowiadający jego celowi społeczno-gospodarczemu oraz zasadom współżycia społecznego a jeżeli istnieją w tym zakresie ustalone zwyczaje również w sposób odpowiadający tym zwyczajom-to znaczy należyte wykonanie. Zmiana stosunków Gdy zmieniają się stosunki społeczno-gospodarcze między powstaniem a wykonaniem zobowiązania pojawia się problem. Istnieją dwie koncepcje rozwiązania: 1. pacta sunt servanda, 2. stworzenie możliwości modyfikowania świadczenia w przypadkach gdy wskutek zmiany stosunków społ-gosp wykonanie zobowiązania wg pierwotnej treści byłoby niesłuszne bo wyrządzałoby niezawinioną szkodę jednej ze stron lub przysparzałoby nieuzasadnione korzyści drugiej stronie. Clausula rebus sic stantibus- zwrot ten stosowany jest na określenie wszelkich koncepcji lub rozstrzygnięć ustawowych zmierzających do modyfikowania zobowiązania z uwagi na nieoczekiwane zmiany stosunków społecznych. Art. 3571KC nie podważa zasady pacta... lecz ją łagodzi. Znajduje on zastosowanie do cywilnoprawnych zobowiązań powstających z umów. Sąd może zastosować środki przewidziane w 3571§1 KC jeżeli kumulatywnie zostaną spełnione 3 przesłanki: nastąpi nadzwyczajna zmiana stosunków (nieurodzaj, niezwykle surowa zima, powódź), zmiana ta pociąga nadmierną trudność w spełnieniu świadczenia lub grozi jednej ze stron rażącą stratą, strony nie przewidywały wpływu nadzwyczajnej zmiany stosunków na zobowiązanie. Gdy spełnią się te przesłanki sądowi przysługuje kompetencja do ingerowania w stosunek zobowiązaniowy przez wydanie nast. typów orzeczeń: oznaczenie sposobu wykonania zobowiązania-zmiana czasu, miejsca i środków jakimi świadczenie ma być wykonane; oznaczenie wysokości świadczenia; rozwiązanie umowy. Sąd wydaje te orzeczenia wyłącznie na żądanie strony stosunku zobowiązaniowego. Może je zgłosić także w postaci zarzutu każdy podmiot. Sąd powinien rozważyć interesy obu stron i kierować się zasadami współżycia społecznego. W ostateczności orzekać o rozwiązaniu umowy. Orzeczenie sądu ma charakter konstytutywny. Strony mogą w drodze porozumienia zmienić treść stosunku umownego jak również zamieścić w pierwotnej umowie klauzule adaptacyjne z góry określające sposób dostosowania umowy do ewentualnej zmiany stosunków. Podmioty wykonania zobowiązania Osoby wykonujące Wierzyciel zainteresowany jest w uzyskaniu należnego mu świadczenia co niekoniecznie wymaga osobistego wykonania. Jednak może on żądać osobistego świadczenia gdy: wynika to z treści czynności prawnej, ustawy, właściwości świadczenia (namalowanie portretu) Osoby przyjmujące Poza wierzycielem to jedynie osoby upoważnione przez wierzyciela do odbioru świadczenia. Upoważnienie może nastąpić także ex post w postaci potwierdzenia. Świadczenie spełnione do rąk osoby nieuprawnionej nie zwalnia dłużnika z zobowiązania. Od tej reguły istnieją wyjątki: dłużnik zostaje zwolniony z zobowiązania w takim zakresie w jakim wierzyciel skorzystał ze świadczenia spełnionego do rąk osoby nieuprawnionej lub wierzyciela niezdolnego do przyjęcia świadczenia. Ciężar udowodnienia tego faktu spoczywa jednak na dłużniku. (świadczenie pieniężne przyjmuje 10-letni syn wierzyciela). W niektórych wyraźnie w ustawie przewidzianych przypadkach chroniona jest dobra wiara dłużnika świadczącego od osoby nieuprawnionej do odbioru. W szczególności świadczenie do rąk osoby, która okazuje pokwitowanie wystawione przez wierzyciela zwalnia dłużnika chyba że dłużnik działał w złej wierze. Przedmiot wykonania zobowiązania Rzeczy oznaczone co do gatunku Jeżeli dłużnik jest zobowiązany do świadczenia rzeczy oznaczonych co do gatunku a ich jakość nie została oznaczona ani przez czynność prawną lub właściwe przepisy to powinien świadczyć rzeczy średniej jakości. Gdy świadczenie jest podzielne wierzyciel nie może odmówić przyjęcia części świadczenia chyba że naruszałoby to jego uzasadniony interes co wierzyciel powinien udowodnić.