Czynność rdzenia kręgowego Odruch Bodziec za słaby nie wywołuje rozchodzącego się impulsu, ale tylko zmiany miejscowe – bodziec podprogowy. Najsłabszy bodziec wywołujący już impuls – bodziec progowy. Każdy silniejszy to – bodziec nadprogowy. Ściśle określony bodziec wywołujący dany odruch to – bodziec adekwatny Impuls dośrodkowy może słabnąć, wzmacniać się, zanikać lub zmieniać kierunek, czyli ulegać modyfikacjom takim, aby z dośrodkowego - informującego o zmianach w środowisku, stał się odśrodkowym- czyli wykonawczym, kierującym zachowaniem się organizmu. Odruch - odpowiedź narządu wykonawczego (efektora) wywołana przez bodziec działający na receptor i zachodząca za pośrednictwem ośrodkowego układu nerwowego ŁUK ODRUCHOWY Droga dośrodkowa Ośrodek integrujący Narząd wykonawczy Droga odśrodkowa Rdzeń kręgowy Istota szara: • neurony czuciowe • neurony ruchowe • neurony pośredniczące • neurony układu autonomicznego Prawo Bella i Magendiego rdzeń kręgowy przewodzi impulsy tylko w jednym kierunku – ortodromowo (do zakończeń nerwowych) Droga dośrodkowa Od korzeni grzbietowych Do korzeni brzusznych Droga odśrodkowa Neurony ruchowe alfa (motoneurony) zgrupowane w jądrze ruchowym w rogu przednim 70% wszystkich motoneuronów unerwiają komórki mięśniowe poprzecznie prążkowane (miocyty) pobudzenie wywołuje skurcz mięśnia szkieletowego Neurony ruchowe gamma (motoneurony) zgrupowane w jądrze ruchowym w rogu przednim mniejsze od motoneuronów alfa 30% wszystkich neuronów ruchowych unerwiają miocyty znajdujące się we wrzecionkach nerwowo-mięśniowych pobudzenie ich nie wywołuje skurczu całego mięśnia, tylko skurcz komórek mięśniowych wrzecionek nerwowomięśniowych – zmiana pobudliwości Neurony należące do układu autonomicznego zgrupowane w rogu bocznym części współczulnej w odcinkach: piersiowym oraz trzech górnych segmentach lędźwiowych rdzenia części przywspółczulnej w II, III, IV odcinku części krzyżowej rdzenia dają początek włóknom przedzwojowym Neurony pośredniczące w całej istocie szarej rdzenia kręgowego 30 razy więcej od neuronów ruchowych skupienie neuronów pośredniczących między rogiem tylnym a przednim to jądro pośrednie komórki w rogu przednim - komórki Renshawa; hamują zwrotnie motoneurony Odruch monosynaptyczny (dwuneuronalny) neuron odbierający + neuron ruchowy odruch na rozciąganie (miotatyczny) rozciągnięcie skurcz (skrócenie) Odruchy monosynaptyczne • odruch kolanowy – odruch na rozciągnięcie m. czworogłowego uda wywołany przez uderzenie w ścięgno rzepki (L2-L4) • odruch piętowy - odruch ze ścięgna Achillesa spowodowany jest skurczem m. dwugłowego łydki (S1) • z m. dwugłowego ramienia – zgina rękę w stawie łokciowym (C5-C6) • z m. trójgłowego ramienia – wyprost ręki w stawie łokciowym (C7-C8) Odruch monosynaptyczny (dwuneuronalny) • receptorem jest wrzecionko nerwowo-mięśniowe • hamowany przez silne pobudzenie nerwów skórnych i włókien dośrodkowych m. antagonisycznych • wywoływany dla m. szkieletowych przez uderzenie w ścięgno • reakcja ograniczona wyłącznie do mięśnia rozciągniętego • impulsy dośrodkowe wywołane rozciąganiem są przewodzone do rdzenia z prędkością do 120 m/s Wrzecionko nerwowo-mięśniowe • ułożone równolegle do podstawowych jednostek kurczliwych w mięśniu – włókna ekstrafuzalne (zewnątrzwrzecionowe) • 10 włókien mięśniowych otoczonych torebką łącznotkankową – włókna intrafuzalne (śródwrzecionowe) z torebką jąder z łańcuszkiem jąder • bieguny są kurczliwe, część środkowa nie ma takich właściwości • rodzaje zakończeń czuciowych: pierwotne (pierścienno-spiralne) wtórne (kształt wiązanki kwiatów) Wrzecionko nerwowo-mięśniowe • unerwienie ruchowe: neurony eferentne włókna (mały układ ruchowy) zakończenia płytkowe na włóknach z torebką jąder zakończenia płożące na włóknach z łańcuszkiem jąder odpowiedź dynamicza szybki, krótkotrwały skurcz wywołany gwałtownym rozciągnięciem odpowiedź statyczna długotrwały skurcz, wywołany stałym rozciągnięciem • zapewnia utrzymanie stałej długości mięśnia Bisynaptyczny łuk odruchowy (trójneuronalny) neuron odbierający + neuron pośredniczący + Ośrodek integrujący neuron ruchowy Odwrócony odruch na rozciąganie (hamowanie autogenne) nagłe rozluźnienie mięśnia wywołane jego silnym rozciągnięciem Receptorem są narządy ścięgniste Golgiego • sieć kolbkowatych zakończeń nerwowych w ścięgnach • reguluje napięcie mięśniowe Polisynaptyczny łuk odruchowy (wieloneuronalny) • liczba synaps większa niż dwie • więcej neuronów pośredniczących odruchy własne rdzenia kręgowego • odruch zginania • skrzyżowany odruch • • • wyprostny odruch podeszwowy odruch brzuszny odruch mosznowy Odruch zginania wywoływany przez bodźce nocyceptywne: silne bodźce mechaniczne: szczypanie, kłucie działanie wysokiej temperatury podrażnienie prądem elektrycznym • zgięcie kończyny z równoczesnym jej cofnięciem • wyprostowanie kończyny przeciwległej – skrzyżowana odpowiedź prostownika • odruch przeważający • objaw miejscowy Odruchy autonomiczne mechanoreceptory - serce, ściany tętnic, jelit, żołądka, pęcherza moczowego chemoreceptory - kłębki aortalne i szyjne, wątroba receptory metaboliczne - m. szkieletowe • sercowe • naczynioruchowe • oskrzelowe • jelitowe • mięśni przywłosowych • wydzielania potu • wydzielania żołądka i trzustki • oddawania moczu • oddawania stolca • płciowe Obrona mięśniowa • odruch autonomiczno-somatyczny • polega na wzmożeniu napięcia mięśni brzusznych: w ostrych chorobach narządów jamy brzusznej w czasie operacji – podrażnienie otrzewnej Odruchy głębokie • składowa oceny napięcia mięśniowego • odruchy miotatyczne • wyzwalane od urodzenia • każdy posiada swój ośrodek w odpowiednich odcinkach rdzenia i umożliwia kliniczną ocenę poziomu uszkodzenia rdzenia kręgowego w czasie badania głowa symetrycznie do osi ciała głowa na bok wrażenie asymetrii odmienne zachowanie odruchów prawych i lewych kończyn czynnik rozpoznawania niedowładu połowiczego asymetria Odruchy głębokie Rodzaje odruchów Sposób wywołania Reakcja Schemat rdzenia Nerw obwodowy Mięsień dwugłowy ramienny Uderzenie w ścięgno mięśnia dwugłowego Zgięcie ramienia w stawie łokciowym C5-C6 Skórnomięśniowy Mięsień trójgłowy ramienny Uderzenie w ścięgno mięśnia trójgłowego Wyprost ramienia w stawie łokciowym C7-C8 Promieniowy Mięsień ramiennopromieniowy Uderzenie powyżej wyrostka rylcowego kości promieniowej Zgięcie w stawie łokciowym C5-C6 Promieniowy Kolanowy Uderzenie w ścięgno mięśnia czworogłowego uda Wyprost w stawie kolanowym L2-L4 Udowy Skokowy Uderzenie w ścięgno Achillesa Podeszwowe zgięcie stopy S1-S2 Kulszowy Odruchy powierzchniowe • łuk przebiega przy udziale neuronów pośredniczących dochodzących do kory mózgu a nie bezpośrednio do rdzenia • wywołane podrażnieniem skóry brzucha wzdłuż dolnego brzegu łuku żebrowego i wzdłuż więzadła pachwinowego (od zewnątrz do wewnątrz) • prowadzą do skurczu mięśni prostych brzucha po stronie podrażnionej • pomocne w ocenie poziomu uszkodzenia rdzenia np. w przepuklinach oponowo-rdzeniowych Odruchy powierzchniowe Sposób wywołania Reakcja Brzuszne górne Linijne, poziome drażnienie skóry brzucha Brzuszne środkowe Brzuszne dolne Rodzaje odruchów Segment rdzenia Nerw obwodowy Skurcz mięśni prostych brzucha po stronie podrażnionej Th8- Th9 Odcinkowe nerwy czuciowe i ruchowe Linijne, poziome drażnienie skóry brzucha Skurcz mięśni prostych brzucha po stronie podrażnionej Th10-Th11 Odcinkowe nerwy czuciowe i ruchowe Linijne, poziome drażnienie skóry brzucha Skurcz mięśni prostych brzucha po stronie podrażnionej Th1-Th12 Odcinkowe nerwy czuciowe i ruchowe Złożone czynności odruchowe: ziewanie połykanie wymioty oddychanie kaszel kichanie czkawka oddawanie stolca i moczu wydzielanie soków trawiennych ruchy przewodu pokarmowego czynność serca Czynności, regulowane przez impulsy wywoływane wprost w ośrodkach, a nie za pośrednictwem nerwów dośrodkowych czynności automatyczne (ruchy oddechowe klatki piersiowej). Odruchy ochronne zapewniają: • usuwanie się spod działania czynnika szkodliwego • oddalanie czynników szkodliwych od organizmu • ofensywne unieszkodliwianie czynnika grożącego organizmowi Odruchy zachowawcze zapewniają: • odruchy związane z: przyjmowaniem, np. tlenu i składników odżywczych • wydalanie produktów metabolizmu (moczu) • odnowa sił organizmu, np. sen • zachowanie gatunku, np. kopulacja Znaczenie badania odruchów • umiejscowienie procesu chorobowego ukł. nerw • określenie poziomu i strony uszkodzenia ukł. nerw • zestawienie zaburzeń z zaburzeniami czucia i z zaburzeniami czynności mięśni stwierdzenie wzmożenia odruchów – hyperreflexia odruchy nie występujące w warunkach fizjologicznych odruchy patologiczne Obowiązujące pojęcia (z wykładu): Zasynaptyczny potencjał pobudzający (EPSP) i transmitery Hamujący potencjał zasynaptyczny (IPSP) i transmitery Sumowanie czasowe i przestrzenne Dywergencja i konwergencja Synapsy i ich rodzaje Proszę również o zapoznanie się z materiałem w Traczyku str. 121-129 (roz. Odruchy)