Kraków, dn. 29. 10. 2004 r. Wnioski dla administracji publicznej. Mając na względzie, że Ekonomia Społeczna: - Jest jednym z najskuteczniejszych instrumentów zwalczania bezrobocia oraz tworzenia nowych, dobrej jakości miejsc pracy, Wspiera rozwój przedsiębiorczości oraz innowacyjności, Wspiera spójność i integrację społeczną, oraz zwalcza wykluczenie społeczne, Łagodzi nowe kwestie społeczne, związane z integracją uchodźców, uzależnieniami, bezrobociem ludzi młodych, wydłużaniem aktywności zawodowej. oraz że podstawowymi kryteriami definiującymi obszar Ekonomii Społecznej są: - Orientacja na zaspokojenie potrzeb osób tworzących podmioty Ekonomii Społecznej nie na zysk, Społeczna odpowiedzialność, Działanie na rzecz zrównoważonego rozwoju, Demokratyczna kontrola uczestników nad funkcjonowaniem organizacji, Przeznaczanie nadwyżek na rozwój organizacji, Wspieranie demokracji oraz społeczeństwa obywatelskiego, Działanie na rzecz rozwoju lokalnego Rozwijanie kapitału społecznego, Administracja publiczna powinna: I. Podjąć działania na rzecz uznania przez wszystkie kraje członkowskie Ekonomii Społecznej. II. Podjąć działania na rzecz wprowadzenia we wszystkich krajach członkowskich rozwiązań, które spowodują, że w każdym kraju istnieć będzie Minister odpowiedzialny za Ekonomię Społeczną. III. Podjąć działania na rzecz jednoznacznego określenia ram dopuszczalności pomocy publicznej w obszarze ekonomii społecznej. prawnych Zrealizowanie trzech przedstawionych wyżej priorytetów umocni pozycję Ekonomii Społecznej w rozszerzonej Unii Europejskiej. Będzie istotnym krokiem w kierunku jej rozwoju a przez to pomoże w osiąganiu celów społecznych związanych z ideą Ekonomii Społecznej, a jednocześnie wspierać będzie osiągnięcie przez kraje członkowskie celów wyznaczonych w strategii lizbońskiej. Uznanie przez wszystkie kraje członkowskie Ekonomii Społecznej oraz wprowadzenie we wszystkich krajach członkowskich urzędu Ministra zapewni Ekonomii Społecznej umocowanie systemowe, zapewniające jej efektywniejsze realizowanie celów społecznych oraz budowę Europy spójnej i zintegrowanej społecznie. Zapewnienie na poziomie administracji rządowej odpowiedniego wsparcie i odpowiedniego programowania polityki w odniesieniu do Ekonomii Społecznej powinno być istotnym celem dla rządów państw członkowskich. Obowiązek umieszczania w Krajowych Planach Działania na rzecz Zatrudnienia działań związanych z Ekonomią Społeczną stanowi ważny dowód na to, że Ekonomia Społeczna powinna być uwzględniania w programowaniu polityk na poziomie administracji rządowej. Wprowadzenie systemowych rozwiązań dla Ekonomii Społecznej, nie tylko na szczeblu europejskim, ale też zapewnienie odpowiednich instrumentów na poziomie polityk krajowych stanowi podstawowy element ograniczania barier, na które napotyka rozwój Ekonomii Społecznej w poszerzonej Unii Europejskiej. Wniosek dotyczący precyzyjnego uregulowania zasad udzielania pomocy publicznej wynika z kilku przesłanek: a) Podmioty Ekonomii Społecznej działają w pierwszym rzędzie na rzecz osiągnięcia celów społecznych – nie zaś dla zysku, b) Nadwyżki ekonomiczne uzyskiwane przez podmioty ekonomii społecznej są przeznaczane na dalszy rozwój podmiotu, c) Zarządzanie podmiotami Ekonomii Społecznej ma charakter demokratyczny, oparte jest na otwartym członkostwie, kryterium podstawowym uczestnictwa nie jest kryterium ekonomiczne. Podmioty działające w obszarze Ekonomii Społecznej nie stanowią, więc podmiotów gospodarczych, prowadzących działalność nastawioną na zysk. Nie do końca określone ramy prawne, związane z zasadami udzielania pomocy publicznej, mogą w poważnym stopniu utrudniać rozwój Ekonomii Społecznej oraz osiąganie przez organizacje w nią zaangażowane ich celów społecznych.