V. Ekspozycja na ryzyko kredytowe kontrahenta (CRR art. 439)

advertisement
Tabela nr 7
Struktura wymogów kapitałowych na ryzyko pozycji, dużych ekspozycji
przekraczających limity, ryzyko walutowe, rozliczenia, cen towarów, operacyjne według
stanu na 31.12.2014 roku (w tys. zł)
Wymogi kapitałowe na ryzyko rynkowe, rozliczenia, dostawy,
limitu dużych zaangażowań przekraczających limity,
operacyjne
Wymogi kapitałowe na ryzyko rynkowe, w tym:
Wartość
24 804
- Ryzyko walutowe
0
- Ryzyko cen towarów
0
- Ryzyko cen kapitałowych papierów wartościowych
0
- Ryzyko szczególne cen instrumentów dłużnych
17
- Ryzyko ogólne stóp procentowych
24 787
Wymóg kapitałowy na ryzyko rozliczenia
0
Wymóg kapitałowy na ryzyko dostawy
0
Wymóg
kapitałowy
z
tytułu
przekraczających limity koncentracji
dużych
Wymóg kapitałowy z tytułu ryzyka operacyjnego
V.
ekspozycji
0
257 503
Ekspozycja na ryzyko kredytowe kontrahenta (CRR art. 439)
Ryzyko kredytowe kontrahenta oznacza ryzyko niewykonania zobowiązania przez
kontrahenta transakcji, przed ostatecznym rozliczeniem przepływów pieniężnych
związanych z tą transakcją.
Ekspozycja na ryzyko kredytowe kontrahenta dotyczą ekspozycji z tytułu
instrumentów pochodnych, z tytułu transakcji odkupu, transakcji udzielania lub
zaciągania pożyczek papierów wartościowych lub towarów, transakcji z długim
terminem rozliczenia oraz transakcji z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia
kredytowego.
W ramach powyższego katalogu, na koniec 2014 r. w Grupie występowały instrumenty
pochodne oraz transakcje z przyrzeczeniem odkupu, zaś transakcje udzielania lub
zaciągania pożyczek papierów wartościowych lub towarów, transakcje z długim
terminem rozliczenia oraz transakcje z obowiązkiem uzupełnienia zabezpieczenia
kredytowego nie występowały lub ich kwota była nieistotna.
Grupa prezentuje ekspozycję na ryzyko kredytowe kontrahenta przede wszystkim z
tytułu instrumentów pochodnych zabezpieczających oraz instrumentów pochodnych
wynikających z umów zawartych z klientami.
 Art. 439.a
Kapitał wewnętrzny
W odniesieniu do metod stosowanych do przypisywania kapitału wewnętrznego do
ekspozycji na ryzyko kredytowe kontrahenta, wykorzystywana jest zmodyfikowana
33
metoda Credit Risk+2, z wykorzystaniem parametrów ryzyka kontrahenta: PD, LGD i
EAD.
Limity kredytowe
Limity kredytowe na ekspozycje na ryzyko kredytowe kontrahenta są ustalane w
ramach limitów zaangażowania na banki oraz klientów niebankowych będących
stronami transakcji.
W odniesieniu do banków, limity zaangażowania są wyznaczane zgodnie z Instrukcją
wyznaczania i kontroli limitów zaangażowania wobec banków zagranicznych i
krajowych. W przypadku transakcji wymiany walut, swapów walutowych, opcje
walutowych, transakcji depozytowych, transakcji FRA, swapów stopy procentowej
oraz swapów kapitałowo-odsetkowych („limit na transakcje wymiany walut i
depozytowe”) – ustalone są limity cząstkowe, które oznaczają maksymalną kwotę
zaangażowania Banku z tytułu nierozliczonych transakcji kupna/sprzedaży walut
(spot i terminowych), czynnych (niezwróconych) depozytów terminowych, złożonych
w banku zagranicznym lub krajowym (bez uwzględnienia należnych odsetek) oraz
pozostałych nierozliczonych transakcji, o których mowa wyżej. Niezależnie od
limitów cząstkowych, zostały ustalone limity rozliczeniowe, związane z koncentracją
zobowiązań kontrahenta wobec Banku, w ustalonej w terminie ich zawarcia dacie
rozliczenia (“data waluty”).
Grupa zawiera także umowy instrumentów pochodnych na zlecenie klientów. W
odniesieniu do limitów na transakcje skarbowe (w tym pochodne) zawierane z
klientami niebankowymi, ich przyznanie klientowi warunkuje3 wykonanie przez Banku
transakcji pochodnej na zlecenie klienta. Bank wymaga, aby klient ubiegający się o
limit skarbowy posiadał zdolność kredytową na dotychczasowe zaangażowanie oraz
dodatkowo na kwotę stanowiącą określoną część rozpatrywanego limitu skarbowego,
nadany rating ryzyka oraz naturalną ekspozycję klienta, czyli przepływy gotówkowe
klienta z tytułu sprzedaży lub zakupu w walucie wymienialnej innej niż złote.
 Art. 439.b
Zabezpieczenia
W ramach strategii ustanawiania zabezpieczenia, stosowane są szeroko umowy o
dostarczenie zabezpieczenia – tzw. umowy CSA (Credit Support Annex), będące
aneksami do umów ramowych ISDA.
Bank zawiera transakcje na instrumentach pochodnych z innymi uczestnikami rynku
międzybankowego, z którymi ma podpisane umowy ramowe ISDA (International Swaps
and Derivatives Agreements). Zgodnie z obecną praktyką rynkową wraz z umowami
ISDA podpisywane są umowy CSA regulujące kwestie zabezpieczania ekspozycji
wynikającej z zawartych transakcji pochodnych. Umowy CSA mają charakter umów
bilateralnych i dają symetryczne prawo żądania wniesienia depozytu
zabezpieczającego przez stronę, której wycena zawartych instrumentów pochodnych
na dany dzień jest ujemna.
2
Statystyczny model ryzyka kredytowego, opracowany przez Credit Suisse First Boston
Możliwe jest zawarcie transakcji pod depozyty zabezpieczający, przy braku limitu
skarbowego
3
34
Download