Wykład 27 Macierz odwrotna. Przy rozwiązywaniu równań często wykorzystuje się pojęcie liczby odwrotnej. W zbiorze liczb rzeczywistych dla każdej niezerowej liczby rzeczywistej a można znaleźć liczbę odwrotną a-1, to znaczy liczbę taką, że aa-1 = 1. Przez analogię wprowadzono pojęcie macierzy odwrotnej. Definicja 27.1 Macierzą odwrotną do macierzy A nazywamy macierz A-1 taką, że AA-1 = A-1A = I Niestety, w przeciwieństwie do liczb rzeczywistych, nie dla każdej macierzy niezerowej istnieje macierz odwrotna. Aby dla macierzy A istniała macierz odwrotna muszą być spełnione następujące warunki: 1. Macierz A musi być kwadratowa. 2. Rząd macierzy A musi być równy jej wymiarowi, tzn. r(Ann) = n. O macierzy spełniającej powyższe warunki mówimy, że jest nieosobliwa. O macierzy kwadratowej, której rząd jest mniejszy niż wymiar, mówimy że jest osobliwa. Przykład 27.1 2 3 Sprawdzić, że macierz jest macierzą odwrotną do A = 3 5 5 3 3 2 . Istnieje kilka sposobów wyznaczania macierzy odwrotnej. Poznamy tu sposób podobny do metody rozwiązywania układów równań liniowych przy pomocy macierzy rozszerzonej. Jest on wygodny, gdyż nie wymaga obliczania wyznacznika ani rzędu macierzy i można go stosować do macierzy kwadratowej dowolnego stopnia. Aby wyznaczyć macierz odwrotną do macierzy Ann postępujemy według następującego schematu: Krok 1 Tworzymy macierz rozszerzoną [AnnIn], gdzie In jest macierzą jednostkową stopnia n. Krok 2 Stosując wyłącznie następujące operacje elementarne na wierszach macierzy rozszerzonej: a) mnożenie wiersza przez liczbę, b) dodawanie do wiersza kombinacji liniowej innych wierszy, 1 doprowadzamy macierz rozszerzoną do postaci zredukowanej [In Ann-1], Jeśli w odpowiadającej macierzy A części macierzy rozszerzonej otrzymamy wiersz zerowy, to rząd macierzy A jest mniejszy niż wymiar (A jest osobliwa) i macierz A-1 nie istnieje. W przeciwnym wypadku krok drugi doprowadza do powstania macierzy [InA-1]. Przykład 27.2 Znaleźć macierze odwrotne do macierzy: 2 1 1 6 0 , b) a) 2 4 4 9 1 2 1 2 6 0 1 0 3 Rozwiązanie. a) Krok 1 Tworzymy macierz rozszerzoną 2 1 1 0 0 1 6 0 0 1 0 2 4 4 9 0 0 1 Krok 2 Ponieważ a11 = 1, nie musimy dzielić pierwszego wiersza przez a11. Aby uzyskać zera w pozostałych elementach pierwszej kolumny, do wiersza drugiego dodajemy wiersz pierwszy pomnożony przez –2, następnie do wiersza trzeciego dodajemy wiersz pierwszy pomnożony przez 4. Otrzymujemy: 1 2 1 1 0 0 0 2 2 2 1 0 0 4 5 4 0 1 W wierszu drugim musimy otrzymać 1 na miejscu a22, zatem dzielimy wiersz drugi przez 2 2 1 2 1 0 1 1 0 4 5 0 1 1 / 2 0 4 0 1 1 0 Aby uzyskać zera w pozostałych elementach drugiej kolumny, do wiersza pierwszego dodajemy wiersz drugi pomnożony przez –2, następnie do wiersza trzeciego dodajemy wiersz drugi pomnożony przez –4. 1 0 3 0 1 1 0 0 1 1 0 1 1 / 2 0 8 2 1 3 Ponieważ a33 = 1, nie musimy dzielić trzeciego wiersza przez a33. Aby uzyskać zera w pozostałych elementach trzeciej kolumny, do wiersza pierwszego dodajemy wiersz trzeci pomnożony przez 3, następnie do wiersza drugiego dodajemy wiersz trzeci pomnożony przez –1. 1 0 0 0 1 0 0 0 1 7 3 9 5 / 2 1 8 2 1 27 Ponieważ po lewej stronie w macierzy rozszerzonej otrzymaliśmy macierz jednostkową, zatem 27 7 3 A = 9 5 / 2 1 8 2 1 Należy sprawdzić, czy A A-1 = A-1 A = I. -1 b) Krok 1 Tworzymy macierz rozszerzoną 1 2 1 2 6 0 1 0 3 1 0 0 0 1 0 0 0 1 3 Krok 2 Do drugiego wiersza dodajemy pierwszy pomnożony przez –2, następnie do trzeciego wiersza dodajemy pierwszy pomnożony przez –1. 1 2 1 2 0 2 0 2 2 0 0 2 1 0 1 0 1 1 Gdy dodamy wiersz drugi do trzeciego, to otrzymamy 1 2 1 0 2 2 0 0 0 0 0 2 1 0 3 1 1 1 Ostatni wiersz lewej części macierzy rozszerzonej jest zerowy, zatem badana macierz jest osobliwa. Macierz odwrotna do niej nie istnieje. 4