Przemieszczenie ludności Polski w latach 1944

Przemieszczenie ludności Polski w latach 1944-1980
Przymusowe migracje obywatelek i obywateli i polskich objęły w latach 1939-1959
około 8,1 mln osób.
W latach 1944 – 1980 miały miejsce następujące przemieszczenia ludności Polski
Lata
Wyjazdy z Polski w
tys
Przyjazdy do Polski w
tys.
1944–1950
3 800,0
3 616,0
1951–1955
17,9
16,7
1956–1960
1961–1970
359,6
223,8
250,0
24,4
1971–1980
225,6
16,3
(Źródło: Rocznik demograficzny Polski z lat 1950–1982.)
Na mocy porozumień PKWN i TRJN z władzami ZSRR zawartych w 1944 i 1945 r.
doszło do przesiedleń ludności polskiej i żydowskiej (obywateli i obywatelek II
Rzeczpospolitej) z ZSRR do Polski.
Przesiedlenia te poprzedziły ucieczki ludności pochodzenie polskiego z Wołynia i
Małopolski
Wschodniej w związku z prześladowaniami ze strony nacjonalistów ukraińskich
W latach 1944-1948 do Polski przybyło z terenów ZSRR ponad 1,5 mln osób, w tym z
republiki ukraińskiej – 788 tys., białoruskiej RS – 274 tys., litewskiej RS – 178 tys., oraz
pozostałych obszarów ZSRR – 263 tys. osób.
Jednocześnie w oparciu o umowy rządami republiki ukraińskiej i białoruskiej oraz z
rządem radzieckim w latach 1945 - 1946 Polskę opuściło 482 tys. Ukraińców i Ukrainek,
36 tys. Białorusinek i Białorusinów i około 1 tys. Litwinek i Litwinów - razem 518 tys.
osób.
W latach 1944 -1945 doszło do ewakuacji i ucieczek ludności pochodzenia niemieckiego
przed zbliżającą się Armią Czerwoną, następnie zaś, na mocy postanowień zawartych
na konferencji w Poczdamie w latach 1945 – 1949 z Polski wysiedlono 3, 2 mln osób
pochodzenia niemieckiego
W obliczu rozmaitych przejawów antysemityzmu i mordów dokonywanych na ludności
pochodzenia żydowskiego w latach 1945 – 1955 Polskę opuściło 200 tys. Żydów i
Żydówek
Pomiędzy 28 kwietnia a 30 lipca 1947 r. W ramach Akcji Wisła deportowano 140 tys.
osób pochodzenia łemkowskiego i ukraińskiego, przesiedlając je na ziemie zachodnie i
północne.
W 1948 r. do Polski przyjęto około 10 tys uchodźców i uchodźczyń politycznych z Grecji
- pochodzenia greckiego i macedońskiego.
W latach 1955-1958 przesiedlono z terenów ZSRR do Polski około 200 tys. osób.
W latach 1956-1989 Polskę opuściło około 1 mln osób udając się do RFN – były to
osoby pochodzenia niemieckiego i ludność rodzima (np. Ślązacy)
W latach 1968-1969 wyjechało z Polski około 20 tys osób pochodzenia żydowskiego
Po roku 1981 160 tysięcy osób, które w chwili wprowadzenia stanu wojennego
znajdowało się poza granicami Polski nie powróciło do kraju.
W latach 1982-1988 w ramach akcji MSW „umożliwienia emigracji” internowanym, byłym
internowanym, działaczom opozycyjnym oraz „osobom z przeszłością kryminalną”
wyemigrowało kilka tysięcy osób, na podstawie dokumentów emigracyjnych i
„wymeldowania na pobyt stały” . Jednocześnie jednak poza granicami Polski
pozostawało 1,1 mln osób, których zadeklarowany termin powrotu minął, z tego około
700 tys. osób pozostawało za granicą od ponad roku.
Do kolejnych migracji doszło po roku 1989.
Według danych Głównego Urzędu Statystycznego w grudniu 2006 r. poza granicami
Polski na emigracji czasowej przebywało ok. 1 mln 950 tys. Polaków wobec 1 mln 450
tys. w 2005 r. Natomiast w końcu 2004 r. poza Polską przebywało czasowo milion
Polaków. Zdecydowana większość emigrantów z Polski przebywała w krajach
członkowskich UE.
W końcu 2006 r. w Wielkiej Brytanii przebywało ok. 580 tys. emigrantów z Polski, zaś w
Niemczech - ok. 450 tys.; kolejne miejsca zajmują: Irlandia - ok. 120 tys., Włochy - ok.
85 tys. oraz Niderlandy - ok. 55 tys. Polaków.
Szacunki emigracji nie obejmują emigracji sezonowych.
W 2006 r. GUS odnotował gwałtowny wzrost liczby emigracji definitywnych; z ok. 20-25
tys. - rejestrowanych przez ostatnich 15 lat w ciągu każdego roku - do prawie 47 tys.
Liczba imigrantek i imigrantów przebywających w Polsce czasowo w końcu 2006 r.
wynosiła około 200 tys.; w tym najwięcej obywateli i obywatelek Ukrainy. Imigranci i
imigrantki przebywający w Polsce czasowo nie są uwzględniani w bilansach ludności.
Osoby przebywające czasowo za granicą (bez względu na czas tego pobytu) są
uwzględniane w opracowywanych przez GUS bilansach liczby i struktury mieszkańców
Polski.