pieniadz-miedzynarodowy-wyklad

2
Prof. Janusz Bilski
Finanse Międzynarodowe
Wykład XIV – Pieniądz międzynarodowy
FUNKCJE
SFERA PRYWATNA
SFERA OFICJALNA
Denominator systemu kursów
walutowych
Miernik wartości
Waluta faktorowana handlu i kwotowanie cen
Środek płatniczy
Waluta płatności tzw. waluta przejścia na rynku
dewizowym
Waluta interwencyjna
Środek akumulacji
Składniki płynności międzynarodowej
Waluta rezerwowa
!!! Warunki, które muszą być spełnione aby pieniądz mógł być walutą międzynarodową:
Musi to być waluta dużego kraju, którego udział w światowym handlu towarami i usługami oraz w
obrotach kapitałowych
jest znaczący
Kraj emitujący tę walutę musi zapewnic dostateczną podaż waluty międzynarodowej dla potrzeb
gospodarki światowej
Stabilna wartość pieniądza w długim okresie
Pełna wymienialność pieniądza międzynarodowego na inne składniki oficjalnych rezerw
Rynek finansowy kraju emitującego musi być duży, dobrze rozwinięty, przejrzysty o niskich
kosztach transakcyjny. Tylko
dwie waluty spełniają te waluty: USD i Euro.
Liberalna polityka kraju emitującego pieniądz międzynarodowy w stosunku do przepływów
kapitałowych i posługiwania
się pieniądzem poza granicami kraju. Ten warunek spełnia tylko gospodarka amerykańska.
Rezerwy walutowe - aktywa które mogą być użyte do finansowania deficytu bilansu płatniczego
oraz do spłaty zadłużenia
przez władze monetarne. Składają się z:
-ów
- największa pozycja ok 90%
Płynność międzynarodowa- aktywa które mogą być transferowane między krajami i służą do
dokonywania lokat lub
zwalniania z zobowiązań zagranicznych. Akty te mogą być przechowywane przez sektor oficjalny i
sektor prywatny. W
przypadku sektora oficjalnego aktywa służą do finansowani deficytu bilansu płatniczego.
Klasyfikacja Aschingera - dzieli on płynność międzynarodowa na:
1.
Płynność bezwarunkową – tworzą rezerwy własne które są możliwe do wykorzystania niezależnie
od warunków,
są to np. rezerwy złota. Dzieli się na:
a – służy przede wszystkim jako stabilizator sytuacji płatniczej i walutowej
kraju
- jest najważniejsza z punktu widzenia finansów międzynawowych. Tworzą ja
rezerwy
walutowe sektora bankowego, rezerwy instytucji finansowych, rezerwy walutowe dużych korporacji
mowych
2.
Płynność warunkową - zdolność do zaciągania pożyczek zagranicznych, a wiec możliwość ich
wykorzystania zależy
od wierzycieli. Płynność warunkową tworzą kredyty MFW, kredyty organizacji m-owych,
porozumienia swapowe,
kredyty bilateralne.
Na mocy traktatu z BW podstawowym składnikiem rezerw walutowych i płynność m-owej był dolar
i złoty. W pierwszym
okresie (lata 50-60) mieliśmy do czynienia z głodem dolarowym - kraje europejskie zgłaszały
większy popyt na dolary niż złoto.
Wynikało to z z2 przyczyn:
Sposób tworzenia płynności międzynarodowej:
W tym czasie płynność, podaż pieniądza światowego mogła dokonać się tylko w jeden sposób poprzez deficyt
amerykańskiego bilansu płatniczego, była to jedyna metoda zaopatrzenia gospodarki światowej w
pieniądz m-owy. Kiedy
gospodarka światowa zgłaszała coraz większy popyt na płynność USA musiały wyrzucać coraz
więcej dolarów za granice i
oczywiste było ze wartość dolara będzie się osłabiała. Zdawano sobie sprawę ze oparcie
funkcjonowania m-owego systemu
walutowego na dolarze jest wadliwe. Rozważano 2 możliwości usunięcia tych wad systemu:
Prof. Janusz Bilski
Finanse Międzynarodowe
Wykład XIV – Pieniądz międzynarodowy
1.
2.
Powtórne związanie dolara ze złotem, przywrócenie zawieszonej na początku lat 70-tych
wymienialności dolara na złoto
Konieczność wykreowania przez MFW nowego pieniądza m-owego, który stopniowo mógłby
substytuować funkcje
monetarne dolara amerykańskiego.- autorem był Triffin. Gdy pomysł wszedł w fazę były 2
przyczyny tego:
-owych jaka wykształciła się pod koniec lat 60-tych
ej niedobrej
sytuacji gdzie
poziom płynności światowej decydował o deficycie amerykańskiego bilansu płatniczego.
Pod koniec lat 60 gospodarce światowej groził kryzys z powodu niedostatków płynności światowej.
Podjęto decyzje o
tworzeniu SDR- ów
Ocena systemu SDR ów:
Próba stworzenia alternatywy dla dolara amerykańskiego zakończyły się niepowodzeniem. SDR
nigdy nie awansował do
funkcji liczącego się pieniądza m-owego. Przez te lata pełnił raczej funkcję jednostki rozliczeniowej
między narodowymi BC a
MFW. Pod koniec lat 70-tych próbowano zreformować system SDR nadając mu nowego impulsukoncepcja kont
substytucyjnych. Polegało to na tym, że należności dolarowe w BC Europy miały być zastąpione
rachunkami w SDR- ach a USA
odkupowałyby od MFW swoją walutę
Przyczyny dlaczego reforma SDR nie dala oczekiwanych rezultatów:
- ów w funkcji
pieniądza
międzynarodowego. Kiedy tworzono SDR to entuzjastami były kraje europejskie, a przeciwnikiem
było USA.
Do końca XX wieku sytuacja nie uległa zmianie - mieliśmy do czynienia z kiepską struktura
pieniądza międzynarodowego
polegająca na tym ze dominował w niej dolar amerykański i do końca XX w nie zmieniony został
sposób zaopatrywania
gospodarki światowej w dolary. Zmieniło się natomiast podejście ekonomistów do problemu podaży
pieniądza m-owego od
lat 60 do Pol 80-tych obowiązywała doktryna mówiąca o tym, ze podaż pieniądza światowego musi
być kontrolowana przez
władze międzynarodowe tak aby poziom płynności światowej odpowiadał stanowi koniunktury.
W gospodarce światowej działa mechanizm który powoduje że podaż pieniądza światowego
dostosowuje się w sposób
automatyczny do stanu koniunktury. Badania statystyczne raczej przeczą temu by taki mechanizm
rzeczywiście działał. W 98
r kiedy mieliśmy do czynienia z potężnych kryzysem gospodarka światowa zaczęła odczuwać
niedostatek dolarów. Przyczyną
tego stanu rzeczy jest paradoksalna - otóż na pocz. XXI wieku zwiększył się gwałtownie pozycja
inwestycyjna netto USA w
gospodarce światowej. USA musiały awaryjnie uruchomic podaż dolarów dla BC świata i utworzyły
siatkę swap która miała
na celu dostarczania BC płynności dolarowej. Sytuacja zmieniła się radykalnie gdy utworzono euro.
Zaczął wykształca się
bipolarny system walutowy oparty z jednaj strony na USD, z drugiej na euro. Euro pełni raczej
funkcje pieniądza regionalnego.
To potwierdza opinię, że proces powstawania pełnowartościowego pieniądza m=owego trwa
kilkadziesiąt lat.
Seniorat walutowy – zysk z emisji pieniądza wykorzystywanego do płatności międzynarodowych
Definicje systemu walutowego - wykład
Finanse międzynarodowe- wykład 2
EWOLUCJA MIĘDZYNARODOWYCH RYNKÓW FINANSOWYCH I SYSTEMU
FINANSOWEGO
Wykład - Międzynarodowe stosunki finansowe i współczesny międzynarodowy system walutowy
Finanse międzynarodowe - SYSTEM WALUTY ZŁOTEJ
Wykład - pieniądz barter
Reklama































Prawa autorskie
Reklama
Kontakt