Diagnostyka laboratoryjna Wykład Diagnostyka laboratoryjna chorób układu białokrwinkowego Copyright by dziku Objawy kliniczne w chorobach układu białokrwinkowego wynikają: - z niedostatecznej lub nadmiernej liczby granulocytów (leukopenie, leukocytozy) - przesunięd w obrazie: w lewo, w prawo, eozynofilia, bazofilia, limfocytoza, monocytoza - nieprawidłowej czynności granulocytów (np. fagocytozy) - rozrost określonego typu komórek (białaczki) Mielogram: - w lżejszych przypadkach prawidłowy, ze zmniejszeniem odsetka granulocytów dojrzałych - w innych hiperplazja szpiku z wybitnym przesunięciem w lewo do mielocyta i promielocyta - zupełna lub prawie zupełna aplazja układu granulocytów z odczynem ze strony komórek układu siateczki Różnicowanie z ostrą białaczką przebiegającą z leukopenią – w białaczce w szpiku: - naciek blastów - przerwa leukemiczna - niedokrwistośd i małopłytkowośd Leukopenia – ↓ liczby krwinek białych poniżej 4000/µL Granulocytopenia – ↓ liczby granulocytów obojętnochłonnych poniżej 1600/µL Granulocytopenia – etiopatogeneza: - zahamowanie wytwarzania granulocytów (promieniowanie jonizujące, nacieki nowotworowe, proliferacja białaczkowa) - zahamowanie dojrzewania (związki chemiczne, leki, niedobory wit. B12, B6, kw. foliowego) - zaburzenia wydostawania się dojrzałych granulocytów ze szpiku do krwi obwodowej - skrócenie czasu przeżycia granulocytów we krwi na skutek zmniejszonej żywotności (działanie czynników immunologicznych – przeciwciał, nadczynna śledziona) Agranulocytoza Objawy kliniczne: - nagły początek z gorączką, dreszcze, bóle głowy, bóle stawowo-mięśniowe, brak łaknienia - zmiany zapalno-martwicze na: - błonach śluzowych jamy ustnej, nosowo-gardłowej - migdałkach - zewnętrznych narządach płciowych Krew obwodowa: - ↓ liczba leukocytów, najczęściej 1-3 tys/µL - ↓ bezwzględnej liczby granulocytów 200-500/µL - rozmaz: - odsetek granulocytów obojętnochłonnych 0-20% - względna limfocytoza, pojedyncze plazmocyty, komórki siateczki - w cytoplazmie granulocytów grube ziarnistości toksyczne i wodniczki (zaburzenia dojrzewania) - liczba erytrocytów w normie, bez zmian jakościowych - liczba płytek krwi w normie - ↑ OB Białaczki Ostre białaczki – złośliwe choroby nowotworowe wywodzące się z różnych linii komórkowych układu krwiotwórczego lub limfatycznego, o charakterze klonalnym, wykazujące nieprawidłowy wzrost lub różnicowanie Obraz kliniczny: - nagły przebieg, utrata masy ciała, stany gorączkowe, poty, bóle kostno-stawowe - uczucie ucisku w jamie brzusznej, hepato- i splenomegalia - owrzodzenia na błonach śluzowych jamy ustnej, nacieki białaczkowe w narządach wewnętrznych - podatnośd na zakażenia - krwawienia z nosa, dziąseł, dróg rodnych, przewodu pokarmowego Podział ostrych białaczek Cytochemiczna klasyfikacja ostrych białaczek MPO lub Sudan czarny B PAS Esteraza nieswoista TdT Szpikowe M1-3 (typ peroksydazowy) ++ - -/+ - Mielomonocytowe i monocytowe (typ esterazowy) + -/+ ++ + Limfoblastyczne L1-3 - ++ - + Niezróżnicowane - - - - Typ ostrej białaczki * wynik dodatni w ~50% przypadków, reakcja gruboziarnista lub blokowa zwykle hamowana fluorkiem sodu MPO – mieloperoksydaza; TdT – końcowa transferaza deoksynukleotydowa Klasyfikacja immunofenotypowa – badanie tzw. antygenów różnicowania komórkowego (cluster determinant – CD) Klasyfikacja cytogenetyczna: - zmiany cytogenetyczne ilościowe lub strukturalne (niektóre białaczki są według nich klasyfikowane, pozostałe według FAB) - ostre białaczki ze zmianami cytogenetycznymi przede wszystkim z translokacją chromosomów Białaczki ostre Krew obwodowa: - niedokrwistośd - małopłytkowośd - leukocytoza (umiarkowana lub duża > 100 tys/µL - 5% badanych) - rzadko leukopenia - blasty w rozmazie – 5-95% i pojedyncze dojrzałe granulocyty (przerwa białaczkowa - hiatus leucaemicus) Ostra białaczka limfoblastyczna ALL Krew obwodowa i szpik: - niedokrwistośd, neutropenia, małopłytkowośd - białaczki z lini T, bardzo duża i szybko narastająca leukocytoza - podtyp pro ≈ 25% leukocytoza > 100 tys/µL, we wczesnej fazie leukopenia - rozmaz: limfoblasty PAS(+), MPO(-), ciała tłuszczowe (-) - szpik – jeden typ komórek blastycznych, regresja linii erytro- i megakariocytopoetycznej Rozpoznanie różnicowe ostrej białaczki limfoblastycznej ALL: - AML - mononukleoza zakaźna - infekcje wirusowe przebiegające z małopłytkowością i niedokrwistością hemolityczną Blasty – duże jądro o luźnej strukturze, z jąderkami i monobłękitną cytoplazmą, czasami z ziarnistościami azurochłonnymi lub pałeczkami Auera, atypowe komórki, rozpoznanie morfologiczne niemożliwe Szpik - biopsja aspiracyjna: - bogatokomórkowy - jednorodny typ komórek dojrzałych - 70-95% komórek blastycznych - ↓ (zanik) liczby erytroblastów, megakariocytów Badania nieswoiste: - ↑ aktywnośd LDH - ↑ aktywnośd ALAT (nacieki w wątrobie) - ↑ stężenia kwasu moczowego w osoczu i w moczu - ↑ poziomu kreatyniny - niekiedy laboratoryjne cechy rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego (białaczka promielocytarna) - obecnośd komórek białaczkowych w płynie mózgowo-rdzeniowym (rozprzestrzenianie się choroby poza układ krwiotwórczy, białaczka lifmoblastyczna) Rozpoznanie różnicowe ostrej białaczki szpikowej: - mononukleoza zakaźna - ALL - przełom blastyczny w przewlekłej białaczce szpikowej Klasyfikacja morfologiczna ostrej białaczki limfoblastycznej wg FAB Typy limfocytowy (L1) Typ limfoblastyczny (L2) Typ limfoblastyczny (L3) Wielkośd komórek małe duże i małe duże Chromatyna jądra homogenna heterogenna homogenna drobnopunktowa Kształt jądra regularny wyjątkowo wglobiony nieregularny, często wglobiony regularny, owalny i okrągły Jąderka niewidoczne lub małe niepozorne jedno lub więcej, często duże wyraźne pęcherzykowate jedno lub więcej Cytoplazma skąpa, umiarkowanie zasadochłonna o zróżnicowanej obfitości, zasadochłonności dośd obfita, silnie zasadochłonna z licznymi wodniczkami Cechy cytologiczne Zespoły mieloproliferacyjne Zespoły mielodysplastyczne MDS Przewlekła białaczka szpikowa Zespoły mielodysplastyczne (MDS) – choroby klonalne układu krwiotwórczego, z nieefektywną hematopoezą i transformacją w ostre białaczki Krew obwodowa: - niedokrwistośd normocytowa lub makrocytowa o różnym nasileniu - leukopenia z neutropenią (> 50%) - liczba neutrofilów < 1500/µL (30-55%) - odsetek blastów 0-20% - zmniejszona liczba segmentów jądra neutrofilów, zmniejszona ilośd ziarnistości w cytoplazmie - małopłytkowośd (25-50%) - pancytopenia (≈ 50%) - retikulocytopenia Szpik: - biopsja: - bogatokomórkowy lub normokomórkowy (80%) - zaburzenia hematopoezy (1, 2, 3-liniowej) - asynchroniczne dojrzewanie jądra i cytoplazmy - nieprawidłowe rozmieszczenie ziarnistości w cytoplazmie - paraerytroblasty, mikromegakariocyty, duże jednojądrowe megakariocyty - zwiększony odsetek blastów - trepanobiopsja: - nieprawidłowa hematopoeza - nieprawidłowe rozmieszczenie komórek prekursorowych - czasami włóknienie Różnicowanie zespołów mielodysplastycznych MDS: - niedokrwistośd - leukopenia z neutropenią - małopłytkowośd - niedokrwistośd Addisona-Biermera - samoistne włóknienie szpiku Objawy kliniczne: - wiek 20-50 lat, gorączka, brak łaknienia, utrata masy ciała, nocne poty, znużenie, bóle i zawroty głowy - zaburzenia oddychania, kołatanie serca (niedokrwistośd), ucisk w lewym podżebrzu (masywna splenomegalia) Krew obwodowa: - ↑ leukocytoza 50-400 tys/µL - odmłodzenie granulocytów do mieloblasta z przewagą mielocytów i metamielocytów, często odczyn kwaso- lub zasadochłonny - zaburzenia dojrzewania granulocytów - znaczne obniżenie lub brak aktywności FAG - liczba erytrocytów prawidłowa, niekiedy niedokrwistośd - liczba płytek prawidłowa lub podwyższona, rzadko obniżona Mielogram: - szpik wybitnie bogatokomórkowy - przewaga granulocytów obojętnochłonnych (do 95%) ze zwiększeniem odsetka mielocytów - liczba mieloblastów nie przekracza 15% - ↑ linii granulocytów kwaso- i zasadochłonnych - ↑ liczby megakariocytów Inne badania: - ↑ poziomu witaminy B12 w osoczu (zwiększenie zdolności wiązania witaminy B12 przez białka osocza pochodzące z granulocytów, co powoduje obniżenie klirensu nerkowego i akumulację wit. B12 w osoczu) - prawidłowy lub podwyższony poziom żelaza - ↑ stężenia kwasu moczowego - obecnośd chromosomu Ph (patologicznie mały chromosom pary 22) - zaostrzenie mieloblastyczne: co najmniej 12% mieloblastów we krwi, w szpiku 20% Różnicowanie przewlekłej białaczki szpikowej: - odczyn białaczkowy - przesuniecie obrazu granulocytów w lewo (↑ FAG) - osteomielofibroza - przewlekła białaczka eozynochłonna - nadpłytkowośd pierwotna i wtórna Badania różnicujące przewlekłe choroby mieloproliferacyjne z odczynem białaczkowym Odczyn białaczkowy Przewlekła białaczka szpikowa Czerwienica prawdziwa Zwłóknienie szpiku Liczba płytek krwi N,↑,↓ ↑↑,N ↑↑ ↑↑,N,↓ (zależnie od fazy chorego) Wartośd Hb, Ht, liczba erytrocytów N,↓ ↓ ↑↑ ↓ Liczba granulocytów zasadochłonnych N ↑↑ N,↑ N,↑ Aktywnośd fosfatazy alkalicznej granulocytów (FAG) ↑ ↓ lub 0 ↑↑ ↑↑,↑ Gen fuzyjny BCR/ABL, chromosom Ph (-) (+) (-) (-) Stężenie witaminy B12 w surowicy N ↑ ↑ ↑ Ziarnistości toksyczne w cytoplazmie granulocytów + - - - Czerwienica prawdziwa Czerwienica prawdziwa - nowotworowa proliferacja zmutowanego klonu wywodzącego się z wielopotencjalnej krwiotwórczej komórki macierzystej szpiku Obraz kliniczny: - bóle i zawroty głowy, zaburzenia widzenia - świąd skóry - choroba wrzodowa (upośledzenie krążenia w śluzówce) - zakrzepica, nadciśnienie tętnicze - osłabienie, chudnięcie Badania układu czerwonokrwinkowego: - ↑ liczby erytrocytów do 7-10 mln/µL - obecnośd erytroblastów we krwi obwodowej - ↑ Ht powyżej 55% - stężenie Hb ponad 18 g/dL - ↓ MCHC (wyczerpanie rezerw żelaza ustrojowego) - MCV dolna granica normy - często nakrapianie zasadochłonne erytrocytów - czas przeżycia erytrocytów prawidłowy - liczba retikulocytów prawidłowa lub nieco podwyższona - OB zwolnione - ↓ oporności osmotycznej erytrocytów (niedobór żelaza) Inne badania: - ↑ liczba leukocytów 15-30 tys/µL lub więcej - przesuniecie w lewo do mielocyta - FAG wybitnie podwyższony nawet do 300 score - liczba płytek krwi zwiększona do 1 mln/µL i wyżej Szpik (hiperplazja 3 układów, a szczególnie czerwonokrwinkowego): - ↓ poziomu żelaza w surowicy - ↑ poziomu bilirubiny w surowicy Czerwienica prawdziwa – różnicowanie: - nadkrwistości wtórne (niedotlenienie) - nadkrwistości wtórne (↑ wytwarzania EPO) - nadkrwistości rzekome (odwodnienie ustroju) Różnicowanie czerwienicy prawdziwej, wtórnej i rzekomej Czerwienica Cecha prawdziwa wtórna rzekoma Masa krążących erytrocytów ↑ ↑ N Liczba leukocytów ↑ N N Liczba płytek krwi ↑ N N rozrost linii Mielogram rozrost 3 linii N erytropoetycznej Powiększenie śledziony u 80% chorych Świąd skory + SaO2 N N lub ↓ N Stężenie witaminy B12 w surowicy ↑ N N FAG ↑ N N Stężenie EPO w surowicy ↓lub N ↑ lub Na N Samoistny wzrost kolonii erytroidalnych + a – w nadkrwistości rodzinnej ↑ - zwiększone, ↓ - zmniejszone, EPO – erytropoetyna, FAG – fosfataza alkaliczna granulocytów N- norma, SaO2 – wysycenie hemoglobiny krwi tętniczej tlenem Nadpłytkowośd samoistna Nadpłytkowośd samoistna - zespół mieloproliferacyjny ze zwiększoną liczbą płytek krwi i wzmożoną proliferacją megakariocytów Objawy kliniczne: - objawy związane z zakrzepami w drobnych i dużych naczyniach - krwawienia z błon śluzowych i przewodu pokarmowego wywołane zaburzeniami czynności płytek - umiarkowane powiększenie śledzony (20-50% chorych) Krew obwodowa: - ↑ liczby płytek krwi – nieprawidłowy kształt i wielkośd - zaburzenia czynności płytek: upośledzona agregacja pod wpływem adrenaliny, ADP i kolagenu Szpik: - biopsja – proliferacja w układzie megakariocytów, liczne olbrzymie megakariocyty, często w skupiskach o nieprawidłowym kształcie, wielopłatowym jądrze i dojrzałej cytoplazmie Objawy kliniczne: - osłabienie, brak łaknienia, chudnięcie, dusznośd, przyśpieszone tętno - powiększenie śledziony - powiększenie wątroby - powiększenie węzłów chłonnych - ogniska krwiotworzenia w płucach, osierdziu, OUN, przewodzie pokarmowym (dolegliwości) - zaniki mięśni – nasilony katabolizm Krew obwodowa: - niedokrwistośd normocytowa - ↓/↑ leukocytozy lub prawidłowa - ↑ liczby płytek krwi, nieprawidłowości morfologiczne i czynnościowe - w rozmazie anizocytoza, poikilocytoza erytrocytów, obecne erytrocyty w kształcie łez (lakrymocyty) oraz erytroblasty - przesunięcie w lewo w układzie granulocytarnym - ↑ OB - przeważnie skrócony czas przeżycia erytrocytów - ↑ stężenia bilirubiny Szpik: Inne badania laboratoryjne: - ↑ aktywności FAG - ↑ stężenia mocznika - ↑ stężenia TPO w surowicy Różnicowanie: - nadpłytkowośd towarzysząca: - czerwienicy prawdziwej - przewlekłej białaczce szpikowej - samoistnemu włóknieniu szpiku - nadpłytkowośd odczynowa: - nowotwory lite (płuc, trzustki) - w niedokrwistości z niedoboru Fe - po ostrych krwotokach - po usunięciu śledziony - przewlekły alkoholizm - choroby zapalne i infekcyjne - biopsja: - wczesny obraz – szpik bogatokomórkowy z rozrostem w układzie granulocyto- i megakariocytopoetycznym, megakariocyty często o nieprawidłowej morfologii (mikro i makromegakariocyty) - późny okres włóknienia i sklerotyzacji – pusta biopsja - trepanobiopsja: - włóknienie retikulinowe, zwiększona liczba włókien kolagenowych, rozrost zatok szpiku, pogrubienie i przebudowa beleczek kostnych (faza sklerotyzacji) pozostają nieliczne ogniska krwiotworzenia Różnicowanie: - włóknienie szpiku w chorobach nowotworowych: MDS, ziarnica złośliwa, szpiczak mnogi, przewlekła białaczka szpikowa - włóknienie szpiku w chorobach nienowotworowych: zatrucie benzenem, gruźlica, kiła Zespoły limfoproliferacyjne Przewlekłe białaczki limfatyczne - klonalne choroby limfoproliferacyjne u osób dorosłych Samoistne włóknienie szpiku (mielofibrosis) Samoistne włóknienie szpiku - zespół mieloproliferacyjny, zwłóknienie szpiku, powstawanie pozaszpikowych ognisk krwiotworzenia, powiększenie śledziony Podział: - przewlekła białaczka limfocytowa (B-komórkowa, najczęstsza – 98%) - białaczka włochatokomórkowa - białaczka prolimfocytowa - białaczka z dużych ziarnistych limfocytów Przewlekła białaczka limfatyczna Objawy kliniczne: - powiększenie węzłów chłonnych - uogólnione bóle brzucha spowodowane powiększeniem wątroby, śledziony - nacieki białaczkowe we wszystkich narządach - chudniecie, gorączka Stadia zaawansowania klinicznego przewlekłej białaczki limfatycznej z komórek B (B-CLL) wg Raia Stadium Kryteria Czas przeżycia 0 Liczba limfocytów we krwi obwodowej > 15 tys/µL ponad 10 lat I Objawy jak w stadium 0, dodatkowo powiększenie węzłów chłonnych 6-8 lat II Objawy jak w stadium 0, I, dodatkowo powiększenie wątroby i/lub śledziony Klasyczne i nowe czynniki rokownicze w przewlekłej białaczce limfocytowej Czynniki Korzystny Niekorzystny Klasyczne Binet A B, C Rai 0 I, II, III, IV Nacieczenie szpiku kostnego Trepanobiopsja typ grudkowy typ rozlany Biopsja aspiracyjna < 80% limfocytów > 80% limfocytów Leukocytoza < 50 000 µL > 50 000 µL Prolimfocyty we krwi < 10% > 10% Czas podwojenia liczby > 12 mies. < 12 mies. limfocytów Nowe a Markery surowicze prawidłowe zwiększone Obraz cytogenetyczny izolowana del (13q) del (11q) del(17p) Ekspresja CD38 < 30% > 30% IgVH zmutowany niezmutowany Zwiększona ekspresja ZAP-70 + a LDH, β2-mikroglobulina, kinaza tymidynowa sCD23 i in. Białaczka prolimfocytowa (prolymphocytic leukaemia – PLL) III Objawy jak w stadium 0, I, II dodatkowo stężenie hemoglobiny <110 g/L (11 g/dL) IV Objawy jak w stadium 0, I, II lub II, I, dodatkowo liczba płytek krwi < 100 tys/µL 6-8 lat 17-19 miesięcy - u osób w wieku starszym - monoklonalna proliferacja prolimfocytów, są bardziej dojrzałe niż limfoblasty w ALL, ale mniej niż limfocyty w CLL - w ok. 80% komórki te należą do linii komórkowej B, a pozostałe do linii komórkowej T - znaczne powiększenie śledziony - bardzo wysoka liczba krwinek białych, zwykle > 100 tys/µL większośd z nich stanowią prolimfocyty - znaczne powiększenie węzłów chłonnych (z wyjątkiem T-PLL) - nacieki skórne (jedynie w T-PLL) - gorsza odpowiedź na leczenie niż CLL Białaczka włochatokomórkowa Krew obwodowa: - ↑ leukocytozy od 3,5-15 tys/µL lub większa, rzadziej prawidłowa - limfocytoza krwi obwodowej (do 95%), nieliczne prolimfocyty i limfoblasty - obecnośd cieni Gumprechta (jądra uszkodzonych limfocytów) - niedokrwistośd normocytowa, niekiedy autoimmunohemolityczna - przeważa skrócony czas przeżycia erytrocytów - często małopłytkowośd - mielogram: ubogokomórkowy lub normokomórkowy znaczny odsetek (do 95%) limfocytów, niewielka liczba prolimfocytów i limfoblastów Białaczka włochatokomórkowa - choroba nowotworowa dojrzałych limfocytów B rzadko T, szczyt zachorowao w 6 dekadzie życia Objawy kliniczne: - osłabienie, gorączka, utrata masy ciała, uczucie pełności w jamie brzusznej i ból brzucha (powiększona śledziona), skłonnośd do krwawieo, zakażeo, powiększone węzły chłonne i wątroba Krew obwodowa: - pancytopenia (60-80% chorych) - niedokrwistośd, Hb: 7-10 g/dL - małopłytkowośd < 70 tys/µL - neutropenia - monocytopenia - „włochate” komórki białaczkowe B lub T z nitkowatymi wypustkami cytoplazmatycznymi, jednojądrowe z jasną zasadochłonną cytoplazmą (20% leukocytów) Szpik: - biopsja - często nieskuteczna z powodu włóknienia i nacieczenia szpiku przez komórki białaczkowe - trepanobiopsja - szpik o zwiększonej komórkowości z naciekami z komórek włochatych Szpiczak mnogi Szpiczak mnogi - klonalny rozrost komórek plazmatycznych stanowiących koocowe stadium różnicowania limfocytów B, wytwarzających poza immunoglobulinami wiele cytokin, które stymulują ich proliferację, jest to charakterystyczna cecha tych komórek (szczyt zachorowao 50-70 r.ż.) Objawy kliniczne: - bóle kostne (zwykle lędźwiowego odcinka kręgosłupa) - patologiczne złamania kości, najczęściej kręgów dolnego odcinka kręgosłupa piersiowego i górnego lędźwiowego oraz żeber - skłonnośd do powtarzających się zakażeo dróg moczowych - znaczne osłabienie, zmniejszenie masy ciała, objawy niedokrwistości, krwawienia, powiększenie wątroby Krew obwodowa: - ↑ OB przekraczające 100 mm/h - niedokrwistośd normocytowa i normochromiczna - rulonizacja erytrocytów - neutropenia lub norma, czasami obecnośd plazmocytów - małopłytkowośd, trombocytopatia Mielogram: - odsetka plazmocytów, paraplazmocytów - plazmocyty prawidłowe lub o atypowych cechach jak: znaczny polimorfizm, wyraźna wielojądrzastośd, niedojrzałośd jądra komórkowego (tj. drobno rozproszone włókna chromatyczne i jąderka oraz brak korelacji między stopniem dojrzałości jądra i cytoplazmy) - gniazda plazmocytów, stłumienie innych układów szpiku Cytometria przepływowa - obecnośd: - fenotypu limfocytów B i pre B (antygeny CD10, CD11b, CD19, CD20) - cząsteczek adhezyjnych (CD56, CD54, CD138) odgrywających rolę w rozprzestrzenianiu się szpiczaka Inne badania laboratoryjne: - hiperproteinemia – stężenie białka 90-120 g/L - hipergammaglobulinemia lub hiperbetaglobulinemia - obecnośd monoklonalnej globuliny M (2 łaocuchy ciężkie tej samej klasy i 2 łaocuchy lekkie tego samego rodzaju) - białkomocz, białko Bence Jonesa (monoklonalne łaocuchy lekkie w moczu) - hiperkalcemia (osteoliza i uwalnianie Ca z kości) - ↑ stężenia kwasu moczowego i kreatyniny - ↑ stężenia β2-mikroglobuliny w surowicy (czynnik rokowniczy im ↑ tym krótszy czas przeżycia) - ↑ stężenia białka C-reaktywnego (odzwierciedla aktywnośd IL-6 autokrynnie stymulującej proliferację komórek szpiczaka) - ↑ stężenia IL-6 odpowiedzialnej za powstawanie hipoalbuminemii, niedokrwistości, osteolizy - ↑ aktywności LDH w surowicy Mononukleoza zakaźna (gorączka gruczołowa) - choroba zakaźna o łagodnym przebiegu najczęściej u dzieci i młodzieży (ślina, krew) - zakażenie komórek nabłonkowych jamy nosowo-gardłowej i limfocytów B wirusem Epsteina i Barr - okres wylęgania: 5-7 tygodni Objawy kliniczne: - złe samopoczucie, osłabienie, poty, - bóle gardła, upośledzenie łaknienia, nudności, bóle głowy i gorączka - obustronne powiększenie szyjnych węzłów chłonnych, umiarkowane powiększenie śledziony Badania laboratoryjne: - ↑ leukocytoza 10-30 tys/µL, ze ↑ bezwzględnej liczby limfocytów do ok. 10-20 tys/µL w 2-3 tyg. choroby - limfocyty o nieprawidłowej morfologii: (wirocyty) duże, z umiarkowanie obfitą wybitnie zasadochłonną cytoplazmą, płatowate lub wygięte jądro z rozproszoną cytoplazmą i wyraźne jąderka - atypowe komórki to: cytotoksyczne i supresorowe limfocyty T - odczyn Paula i Bunnella (p/ciała heterofilne po ok. 2 tyg., po 2-3 miesiącach niewykrywalne) miana 1:56 u dorosłych, 1:28 u dzieci (rozpoznanie mononukleozy) - pojawienie się p/ciał klasy IgG po 2-3 miesiącach (trwała odpornośd) - niedokrwistośd i małopłytkowośd między 3-5 tyg. choroby - ↑ umiarkowany aktywności aminotransferaz w surowicy - ↑ stężenia immunoglobulin klas: M, G i A - mielogram prawidłowy lub niewielkie zwiększenie limfocytów i eozynofili