Katecheza przedchrzcielna - Chrystusowcy

Zapowiedzi chrztu w Starym Testamencie
Pismo święte widzi wodę jako "osłoniętą" przez Ducha Świętego
Kościół widział w arce Noego obraz zbawienia przez chrzest
Woda źródlana symbolizuje życie, a woda morska jest symbolem śmierci,
dlatego mogła być zapowiedzią misterium Krzyża
Przejście przez Morze Czerwone, będące prawdziwym wyzwoleniem Izraela z
niewoli egipskiej, zapowiada wyzwolenie, jakiego dokonuje chrzest
Zapowiedzią chrztu jest przejście przez Jordan; po tym wydarzeniu lud Boży
otrzymuje dar Ziemi obiecanej potomstwu Abrahama, będący obrazem życia
wiecznego
Chrzest Jezusa
Jezus rozpoczyna swoje życie
publiczne od przyjęcia chrztu w
Jordanie z rąk Jana Chrzciciela
Pan poddał się chrztowi
Janowemu dobrowolnie, aby
"wypełnić wszystko, co
sprawiedliwe" (Mt 3, 15).
Polecenie Jezusa
„Idźcie więc i nauczajcie
wszystkie narody, udzielając im
chrztu w imię Ojca i Syna, i
Ducha Świętego.”(Mt 28, 19)
Okres Apostolski
Chrystus w rozmowie z Nikodemem nazwał chrzest powtórnymi
narodzinami. W okresie apostolskim, przyjęcie chrztu następowało dzięki
poznaniu Ewangelii poprzez tych, którzy ją głosili.
Okres Patrystyczny
Etap I – przygotowanie dalsze –
trwał trzy lata. Katechumeni
Poznawali dogmaty wiary i
spotykali się raz w tygodniu ze
zgromadzeniem na mszy świętej.
Etap III – trwał tydzień.
Katechumen stawał się neofitą.
Musiał każdego dnia przychodzić
w białych szatach na katechezę.
Mógł je zdjąć dopiero w pierwszą
niedzielę po Wielkanocy.
Etap II – przygotowanie bliższe
– odbywał się w Wielkim Poście,
a opiekę nad katechumenem
sprawował biskup. W Wielką
Sobotę katechumen przyjmował
chrzest, bierzmowanie i w pełni
uczestniczył we mszy świętej.
Dlaczego chrzest dzieci?
Dzieci, rodząc się z upadłą i skażoną grzechem pierworodnym
naturą, również potrzebują nowego narodzenia. Gdyby Kościół i
rodzice nie dopuszczali dziecka do chrztu zaraz po urodzeniu,
pozbawialiby je bezcennej łaski stania się dzieckiem Bożym .
Po co chrzestny?
[…] podobnie przy chrzcie dziecka ma być obecny chrzestny, jako
przedstawiciel zarówno rodziny ochrzczonego, rozszerzonej w znaczeniu
duchowym, jak i Kościoła, naszej Matki.
[…] w razie potrzeby ma on wspierać rodziców w staraniu o to, by dziecko
doszło do wyznawania wiary i wyrażało ją.
Chrzestny uczestniczy[…] w samym obrzędzie chrztu, aby przy chrzcie
dorosłego poświadczyć jego wiarę, a przy chrzcie dziecka wyznać razem z
rodzicami wiarę Kościoła, w której to dziecko otrzymuje chrzest.
Do przyjęcia zadania chrzestnego może być
dopuszczony ten, kto:
Jest wystarczająco dojrzały do pełnienia tego zadania, to znaczy ukończył
szesnaście lat, chyba że biskup ustalił inny wiek, albo proboszcz lub szafarz
ze słusznej przyczyny dopuszcza wyjątek;
Przyjął trzy sakramenty wtajemniczenia: chrzest, bierzmowanie i Eucharystię
oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i z zadaniem, jakie ma pełnić;
Należy do Kościoła katolickiego i prawo nie zabrania mu pełnienia zadań
chrzestnego. […] obok chrzestnego katolika można dopuścić jako
chrześcijańskiego świadka chrztu człowieka ochrzczonego i wierzącego w
Chrystusa, ale nie należącego do wspólnoty katolickiej.
Konieczność Chrztu
Kościół nie zna oprócz chrztu innego środka, by zapewnić wejście
do szczęścia wiecznego. Stara się więc nie zaniedbywać
otrzymanego od Pana nakazu, by „odradzać z wody i z Ducha
Świętego” .
Pięć skutków chrztu świętego
Uwolnienie od grzechu pierworodnego
Synostwo Boże
Wszczepienie w Chrystusa
Wszczepienie w Kościół Święty
Udział w posłannictwie
Chrystusa i Kościoła
Jak nazywamy chrzest?
Zanurzeniem (z gr. baptizein)
Oświeceniem
Darem
Szatą niezniszczalności
Łaską
Obmyciem odradzającym
Namaszczeniem
Pieczęcią
Dlaczego woda?
Od początku świata woda, zwyczajne i przedziwne stworzenie,
jest źródłem życia i płodności. Pismo święte widzi ją „osłoniętą”
przez Ducha Świętego.
Chrzest winien zasadniczo odbywać się poprzez zanurzenie „w
wodzie żywej”, tj. w rzece lub strumieniu. W razie konieczności
dopuszcza się chrzest przez trzykrotne polanie wodą.
Wszczepienie w Chrystusa
Przez chrzest zostajemy wszczepieni w życie Trójcy Świętej, tak
jak winna latorośl do winnego krzewu (J 15, 1-6); otrzymujemy
nowe życie, niejako powtórnie rodzimy się.
Znak krzyża na czole dziecka
Gest starożytny, czyniony na początku celebracji wyciska
pieczęć Chrystusa na mającym do Niego należeć i oznacza
łaskę odkupienia, jaką nabył On dla każdego człowieka.
Woda chrzcielna
Obmycie wodą i towarzyszące mu słowa formuły, stanowią tzw. materię i
formę tego sakramentu, poprzez tę czynność dziecko zostaje zanurzone w
śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa, dzięki czemu jest
oczyszczone od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego i osobistego i staje
się przybranym dzieckiem Boga.
Krzyżmo
Olej z oliwek zmieszany z balsamem, poświęcony przez biskupa w Wielki
Czwartek, używany przy udzielaniu sakramentów chrztu, bierzmowania
i święceń kapłańskich; namaszczenie krzyżmem jest znakiem włączenia
do ludu Bożego i uczestniczenia w królewskim kapłaństwie Chrystusa.
Świeca chrzcielna
Oznacza, że ochrzczony został oświecony przez Chrystusa i
sam staje się światłością wobec świata; jest wezwaniem dla
rodziców i rodziców chrzestnych, by podtrzymywali światło
wiary w życiu dziecka.
Nałożenie białej szaty
Ukazuje, że ochrzczony „przyoblekł się w Chrystusa”
(Ga 3, 27) i zmartwychwstał z Chrystusem; symbolizuje
godność dziecka Bożego.
Paschał
Jest symbolem obecności Chrystusa i światła
zbawienia, którego przekazywanie jest obowiązkiem
każdego wierzącego.
Czego używamy podczas chrztu?
Chrzcielnica
Paramenta
Rytuał chrzcielny
1. Obrzęd przyjęcia dziecka
Obrzęd chrztu można zacząć w przedsionku kościoła, albo tuż po rozpoczęciu Eucharystii.
Kapłan wita obecnych rodziców i chrzestnych i przypomina, że dziecko które ma być ochrzczone jest
darem Boga. Następnie pyta rodziców:
Celebrans: Jakie imię wybraliście dla swojego dziecka?
Rodzice: N.
Celebrans: O co prosicie Kościół Boży dla N.?
Rodzice: O chrzest, lub O Przyjęcie do Kościoła, lub O życie wieczne.
Wtedy celebrans zwraca się do rodziców tymi lub podobnymi słowami:
Drodzy rodzice, prosząc o chrzest dla waszego dziecka, przyjmujecie na siebie
obowiązek wychowania go w wierze […]. Czy jesteście świadomi tego
obowiązku?
Rodzice: Tak albo: Jesteśmy tego świadomi.
2. Liturgia słowa Bożego
Po czytaniach, homilii i modlitwie powszechnej celebrans wraz z obecnymi wzywa wstawiennictwa Świętych.
Święta Maryjo, Matko Boża,
Święty Janie Chrzcicielu,
Wszyscy Święci i Święte Boże,
módl się za nami.
módl się za nami.
módlcie się za nami.
Następuje modlitwa z egzorcyzmem i włożenie ręki:
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty posłałeś na świat
swojego Syna […]; pokornie Cię błagamy abyś to
dziecko uwolnił od grzechu pierworodnego, uczynił je
swoją świątynią i mieszkaniem Ducha Świętego.
Przez Chrystusa, Pana, naszego.
Wszyscy: Amen.
Po czym celebrans w milczeniu kładzie rękę na dziecku.
Następnie wszyscy udają się do chrzcielnicy lub do prezbiterium jeśli tam się udziela chrztu.
3. Liturgia sakramentu
Po przyjściu do chrzcielnicy celebrans mówi:
Módlmy się, aby Bóg wszechmogący obdarzył to dziecko nowym życie z wody
i z Ducha Świętego.
Przez tajemnicę tej poświęconej wody racz udzielić duchowego odrodzenia
Twojemu słudze N., którego (Twojej służebnicy N., którą) w wierze Kościoła
wezwałeś do chrztu, aby otrzymał(a) życie wieczne. Przez Chrystusa, Pana
naszego.
Wszyscy: Amen.
Następuje akt wyrzeczenia się grzechu:
Celebrans: Czy wyrzekacie się grzechu, aby żyć w wolności dzieci Bożych?
Rodzice i chrzestni: Wyrzekamy się.
Po trzykrotnym wyrzeczeniu się grzechu następuje akt trzykrotnego wyznania wiary:
Celebrans: Czy wierzycie w Boga, Ojca wszechmogącego […]?
Rodzice i chrzestni: Wierzymy.
Celebrans zaprasza rodzinę, aby podeszła do chrzcielnicy, i pyta rodziców i chrzestnych:
Celebrans: Czy chcecie, aby N. otrzymał(a) chrzest w wierze Kościoła, którą
przed chwilą wspólnie wyznaliśmy?
Rodzice i chrzestni: Chcemy.
Dziecko trzymane przez matkę lub ojca zostaje włączone w społeczność Kościoła słowami sakramentu:
N., JA CIEBIE CHRZCZĘ W IMIĘ OJCA
zanurza dziecko lub polewa je wodą po raz pierwszy,
I SYNA,
zanurza lub polewa je wodą po raz drugi,
I DUCHA ŚWIĘTEGO.
zanurza lub polewa je wodą po raz trzeci, potem wyciera główkę.
4. Obrzędy wyjaśniające
Po odmówieniu modlitwy przez celebransa nowoochrzczone dziecko zostaje namaszczone
olejem Krzyżma świętego – i w ten sposób wkracza w pierwszy stopień inicjacji chrześcijańskiej.
Nakłada się dziecku białą szatę, inny kolor nie jest dozwolony (jest wskazane, aby taką szatę
przyniosły same rodziny). Symbolizuje ona przyobleczenie się w Chrystusa co celebrans wyraża słowami:
N., stałeś(aś) się nowym stworzeniem i przyoblekłeś(aś) się w Chrystusa,
dlatego otrzymujesz białą szatę. Niech twoi bliscy słowem i przykładem
pomagają ci zachować godność dziecka Bożego, nieskalaną aż po życie
wieczne.
Wszyscy: Amen.
Celebrans bierze świecę paschalną i mówi:
Przyjmijcie światło Chrystusa.
Chrzestny zapala świecę chrzcielną od paschału. Potem celebrans mówi:
Podtrzymywanie tego światła powierza się wam,
rodzice i chrzestni, aby wasze dziecko,
oświecone przez Chrystusa, postępowało zawsze
jak dziecko światłości, a trwając w wierze, mogło
wyjść na spotkanie przychodzącego Pana razem
z wszystkimi Świętymi w niebie.
Celebrans kończy modlitwą Pańską, albo od razu słowami:
Wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie,
przyoblekliście się w Chrystusa. Alleluja, alleluja.
Wszyscy wracają na swoje miejsca.
W ostatniej części liturgii następuje uroczyste błogosławieństwo nowoochrzczonego dziecka i
zgromadzonych wiernych.
Piękne stroje dla dziecka
Wymyślna świeca chrzcielna
Liczne pamiątki
Kamerzysta
Miłość Rodziców