MAŁE ATENY 2006 TURNIEJ GMINNY

JGNACY KRASICKI
ŻYCIE I TWÓRCZOŚĆ
KLASA PIĄTA
PORTRET POETY
Data urodzenia: 1735-02-03
Data śmierci: 1801-03-14
ŻYCIORYS
Poeta, prozaik, publicysta, komediopisarz.
Urodził się w zubożałej rodzinie magnackiej
dziedziczącej tytuł hrabiowski. Po ukończeniu
kolegium jezuickiego we Lwowie został
księdzem. Studiował w Warszawie, potem w
Rzymie, skąd po dwóch latach pobytu wrócił do
kraju. Po powrocie zbliżył się do "Familii"
Czartoryskich i zaprzyjaźnił się ze Stanisławem
Augustem Poniatowskim. Po elekcji został
kapelanem i bliskim współpracownikiem króla
Stanisława Augusta.
ŻYCIORYS
W 1765 r. Stanisław August powołał go na stanowisko
prezydenta trybunału małopolskiego urzędującego w
Lublinie, a potem we Lwowie. W 1766 roku otrzymał
biskupstwo warmińskie, a wraz z nim godność senatora i
tytuł książęcy. Po otrzymaniu nominacji biskupa
warmińskiego osiada w Lidzbarku (Heilsbergu), jednak nadal
utrzymuje kontakty z Warszawą i królem. Mając 39 lat
publikuje "Hymn do miłości Ojczyzny" - jedno z największych
osiągnięć oświeceniowej liryki patriotycznej.
ŻYCIORYS
Po pierwszym rozbiorze Polski w 1772r, gdy Warmia
przeszła pod panowanie Prus, książe-biskup stał się
poddanym króla Fryderyka II. W czasie Sejmu
Czteroletniego Krasicki wykazał zainteresowanie i
sympatię dla programu stronnictwa patriotów. W 1795 r.,
po trzecim rozbiorze, Krasicki został mianowany
arcybiskupem gnieźnieńskim. Z Heilsbergu przeniósł się
wtedy do Łowicza, a następnie do swej rezydencji w
Skierniewicach. Pod koniec życia przyczynił się do
założenia Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.
Zmarł w Berlinie. Był najwybitniejszym twórcą okresu
oświecenia, nazywany "księciem poetów".
ŻYCIORYS
Najbardziej znane utwory Ignacego
Krasickiego to: Satyry, Bajki i
przypowieści, Monachomachia,
Antymonachomachia, Myszeida,
Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki.
TWÓRCZOŚĆ
NAJBARDZIEJ ZNANE BAJKI
PTASZKI W KLATCE
MĄDRY I GŁUPI
WÓŁ I MRÓWKI
SŁOWIK I SZCZYGIEŁ
PTASZKI W KLATCE
"Czegóż płaczesz? - staremu mówił czyżyk młody Masz teraz lepsze w klatce niż w polu wygody".
"Tyś w niej zrodzon - rzekł stary - przeto ci wybaczę;
Jam był wolny, dziś w klatce - i dlatego płaczę".
MĄDRY I GŁUPI
Pytał głupi mądrego: "Na co rozum zda się?"
Mądry milczał; gdy coraz bardziej naprzykrza się,
Rzekł mu: "Na to się przyda, według mego zdania,
Żeby nie odpowiedać na głupie pytania."
WÓŁ I MRÓWKI
Wół się śmiał widząc mrówki w małej pracy skrzętne;
Wtem usłyszał od jednej te słowa pamiętne;
"Z umysłu pracujących szacunek roboty!
Ty pracujesz, bo musisz; my, mrówki - z ochoty."
SŁOWIK I SZCZYGIEŁ
Rzekł szczygieł do słowika, który cicho siedział:
"Szkoda, że krótko śpiewasz". Słowik odpowiedział:
"Co mi dała natura, wypełniam to wiernie.
Lepiej krótko, a dobrze, niż długo, a miernie".