scenariusz zajęć biblioterapeutycznych dla młodzieży z

SCENARIUSZ ZAJĘĆ BIBLIOTERAPEUTYCZNYCH
dla młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim
„Polubić siebie”
Cele:
- zaakceptowanie swojego wyglądu i swoich wad
- zmiana negatywnego stosunku do siebie
Cele rewalidacyjne:
- wzmacnianie poczucia własnej wartości
- kształtowanie zachowań prospołecznych poprzez wdrażanie do wspólnej zabawy i prace
w grupie
Metody: zabawy integracyjne, pogadanka, praca w grupie, działanie praktyczne –
tworzenie kolażu, wizualizacja.
Środki:
- 1/ Brzechwa J.: Akademia Pana Kleksa; 2/ tekst wizualizacji – „Jestem wyjątkowy”
(Teresa Mańczak: Program zajęć z biblioterapii dla młodzieży gimnazjalnej „Potrafię
afirmować życie” //Biblioterapeuta. - 2005, nr 4, s. 16 – 17)
- kaseta / płyta z nagraniem: „Kojący śpiew ptaków”
- małe karteczki, flamastry, kolorowe czasopisma, kartki kolorowe A-4, kredki, duży arkusz,
klej, nożyczki
Przebieg zajęć:
A. Część wprowadzająca:
I. Zabawa wprowadzająca w dobry nastrój „Chińskie posągi”. Jedna osoba staje
pośrodku w dowolnej postawie. Druga podchodzi i zmienia pozycję ręki, nogi
itp. Osoba prowadząca w dowolnym momencie mówi: „mróz” i wtedy zastygają
wszyscy nieruchomo tam, gdzie się aktualnie znajduje w identycznej pozycji, jak
osoba pośrodku. Potem prowadzący mówi: „ciepło” i zabawa trwa dalej.
II. Określenie przez prowadzącego celu, tematu i charakteru dzisiejszych zajęć.
III. Uczestnicy otrzymują małe karteczki na których w pionie piszą swoje imię.
Następnie w poziomie do każdej literki dopisuje dobre cechy. Prezentacja
efektów pracy. Uczestnikom, którzy mieli trudność określaniu swoich dobrych
cech pomagają pozostali uczestnicy zajęć. Małymi klamerkami do bielizny
przypinane są karteczki do ubrania.
IV. Wspólne przygotowanie poczęstunku, biesiada w czasie której prowadzona jest
rozmowa o nas samych
B. Część zasadnicza
I. Rozmowa na temat tego czego nie akceptujemy w swoim wyglądzie.
II. Przeczytanie fragmentu „Akademii Pana Kleksa” o piegach głównego bohatera.
III. Rozmowa na temat przeczytanego tekstu, która ma doprowadzić do konkluzji, że z
naszych „wad” też moglibyśmy się czasami pośmiać, ale z których?
Rozmowa na temat: każdy z nas mimo swoich wad jest wyjątkowy, jedyny,
niepowtarzalny.
IV. Wizualizacja (tekst poniżej)
V. Tworzenie kwiatu naszej grupy. Każdy z uczestników przy wykorzystaniu
dostępnych materiałów tworzy swój płatek. Praca indywidualna.
VI. Po wykonaniu pracy płatki zostają naklejone na dużej kartce. W ten sposób powstał
jedyny i wyjątkowy kwiat.
C. Zajęcia kończące
I. Ewaluacja
Uczestnicy zajęć naklejają na narysowanej na kartce A-4 buźce piegi - od jednego do pięciu
w zależności od tego jak zajęcia się podobały. Konieczne po naklejeniu piegów należy
zachwycić się śliczną buźką.
II. Gra kończąca zajęcia
Wszyscy siadają w kręgu. Jedna osoba trzyma w ręku kłębek, rozgląda się, mówi: „do
widzenia” i każdy z uczestników coś jeszcze od siebie dopowiada. Rzuca następnie kłębek
do kogoś, ale trzyma w ręku koniec sznurka. Osoba, która złapała kłębek, powtarza
czynność i rzuca następnej itd. Na końcu zapada głęboka cisza i ktoś przecina wszystkie
nitki w kręgu, co symbolizuje koniec grupy.
Wizualizacja: „Jestem wyjątkowy”
Wyobraź sobie, że właśnie się urodziłeś. Twoi rodzice i być może również inni członkowie
rodziny patrzą na ciebie z wielką miłością i zachwytem… Widzisz, jak przyglądają ci się
uważnie, czujesz ich miłość, troskę, radość. Zastanawiają się nad tym, jakim będziesz
człowiekiem. W duchu wiesz już, jaki będziesz, ponieważ ty sam znasz siebie najlepiej.
Znasz wszystkie swoje pragnienia, mocne strony, upodobania, uzdolnienia, pomysły,
uczucia… Masz minutę, aby przeżyć tę sytuację, że właśnie się narodziłeś i już wszystko
o sobie wiesz… Wykorzystaj ten czas, aby uświadomić sobie, kim jesteś i jaki jesteś
(1 minuta). Spójrz na siebie takiego, jakim jesteś dzisiaj… Już zacząłeś realizować niektóre
ze swoich zalet, swoich talentów, swoich pragnień… Jaki jesteś dzisiaj?... (15 sekund)
Wyobraź sobie, że gdzieś jesteś zupełnie sam, czujesz się bardzo spokojny
i zrównoważony… (15 sekund). Ktoś podchodzi teraz do ciebie, ktoś, kto cię dobrze zna..,
(15 sekund). A teraz ta osoba zaczyna mówić. Mówi do ciebie, że jesteś wyjątkowy
i opowiada ci o wszystkim, co wyróżnia cię spośród innych. Być może powie również, jak
bardzo jesteś potrzebny na świecie, jakie są twoje talenty, co możesz dzięki nim osiągnąć,
dlaczego inni cię cenią. Masz pół minuty, żeby wysłuchać wszystkich tych dobrych rzeczy,
jakie człowiek ten mówi do ciebie… (30 sekund). Teraz podziękuj temu człowiekowi za to,
co powiedział i pożegnaj się z nim. Odetchnij jeden raz bardzo głęboko, przeciągnij się
przez chwilę, potem otwórz oczy i powróć do znanej ci rzeczywistości.
Autor scenariusza: Danuta Kubiak
Scenariusz został opublikowany w czasopiśmie: BIBLIOTERAPEUTA.- 2009, nr 2, s. 25 - 26