Od recesji do koniuktury.

Od recesji do koniunktury.
Podstawowe pojęcia.
 Recesja – zjawisko makroekonomiczne polegające na
znacznym zahamowaniu tempa wzrostu
gospodarczego, skutkujące najczęściej spadkiem
produktu krajowego brutto.
 Koniunktura - splot okoliczności wywierający
znaczny, głównie pozytywny, wpływ na warunki
ekonomiczne. Pojęcie to oznacza stan aktywności
gospodarczej charakteryzowany poprzez całokształt
zmieniających się w czasie wskaźników życia
gospodarczego, takich jak: PKB, ceny, płace,
zatrudnienie.
Mierzenie zmian aktywności gospodarczej.
 Do badania zmian aktywności gospodarczej
wykorzystuje się zmienne makroekonomiczne:
 Ilościowe- PKB, konsumpcja, inwestycja, produkcja
przemysłowa, zmienność detaliczna.
 Jakościowe- wskaźnik nastrojów gospodarczych,
barometry koniunktury, wskaźnik koniunktury.
Definicja cyklu koniunkturalnego.
 Cykl koniunkturalny to wzrosty i spadki poziomu
aktywności gospodarczej w stosunku do
długookresowego trendu wzrostowego w gospodarce.
 Ekspansja to wzrost produktu w gospodarce trwający
6 miesięcy lub dłużej.
 Recesja to spadek produktu w gospodarce trwający 6
miesięcy lub dłużej.
 Kryzys to gwałtowny sadek całkowitego produktu w
gospodarce, któremu towarzyszy bezrobocie,
trwające kilka lat.
 Cykle koniunkturalne -to powtarzające się
zachowania gospodarek poszczególnych krajów.
Zachowania te można podzielić na poszczególne fazy:
Fazy cyklu koniunkturalnego.
 Faza recesji (kryzysu) -to pogarszanie się stanu
gospodarki, przejawia się obniżeniem PKB i
spadkiem zatrudnienia. Spada także popyt na
towary, produkcja i ceny.
 Faza ożywienia -to poprawa stanu gospodarki,
wzrost wszystkich czynników makroekonomicznych.
Rośnie konsumpcja, produkcja, ceny i optymizm
inwestorów
 Faza dna (depresji)- oznacza, że gospodarka osiąga
najniższy poziom. PKB już nie spada, bezrobocie się
nie zmienia. Taki stan może trwać aż nastąpi
poprawa.
 Faza szczytowa -ma miejsce w momencie, gdy
wskaźniki się zatrzymują i stan gospodarki staje na
najwyższym poziomie.
 Obecnie ekonomiści, wyjaśniając wahania cyklu
koniunkturalnego, często dokonują rozróżnień
pomiędzy przyczynami zewnętrznymi i
wewnętrznymi.
 Przyczyny zewnętrzne - to czynniki powodujące
wahania cyklu koniunkturalnego, które pozostają
poza systemem ekonomicznym.
 Przyczyny wewnętrzne - to takie czynniki, które
występują w samej gospodarce.
Przyczyny zewnętrzne i wewnętrzne:
 ZEWNĘTRZNE:
 -Zmiany demograficzne
 -Wynalazki i innowacje
 -Wojny i zdarzenia polityczne
 WEWNĘTRZNE:
 -Konsumpcja
 - Inwestycje
Dwa teoretyczne podejścia do badania cykli
koniunkturalnych.
 Cykle mają charakter deterministyczny:
 - Przewidywalne ( w dużej mierze) i samo
napędzające się wahania.
 Cykle mają charakter stochaniczny :
 - System gospodarczy odbiera impulsy z zewnątrz,
które prowadzą do wahań.
Etapy rozwoju gospodarki.
Czy zmiany koniunktury można przewidzieć ?
 Dzięki badaniom koniunktury można przewidzieć





kierunki zmian aktywności gospodarczej
Dane gromadzone w tych badaniach cechuje :
-Szybkość pozyskiwania (obserwacja działalności
gospodarczej w czasie niemal rzeczywistym)
-Informacje z pierwszej ręki
-Mikroekonomiczne podstawy
-Wyprzedzający charakter
Kim jest analityk?
 Analityk to taki człowiek, który potrafi zebrać
potrzebne dane (z rynku, z własnej firmy) i na
podstawie tych danych wysnuć przydatne
informacje. Analityk (w tym "marketingowym"
odłamie) powinien nieźle czuć rynek w którym
pracuje oraz mieć choć podstawy finansów.
 Z ankiety przeprowadzonej przez agencję Reutersa
wynika, że 55 analityków z 64 pytanych uważa, że strefę
euro czeka teraz najgorsze stadium kryzysu
zadłużeniowego.
 Jednocześnie większość z nich twierdzi, że w tym roku
strefa euro przetrwa w obecnej formie. Blisko jedna
trzecia analityków powiedziała, że Europejski Bank
Centralny dodrukuje euro jeszcze przed czerwcem.
Przygotowały:
 Monika Kurek
 Aleksandra Mrozik

Klasa 1cT Gr.2