Rozdział 8 Aneta Nitsch-Osuch Gorączka niejasnego pochodzenia u dzieci orączka jako objaw chorobowy występuje u dzieci znacznie częściej niż u dorosłych, jednak w większości przypadków są to krótkie epizody, ustępujące spontanicznie z udającą się ustalić stosownie wcześniej przyczyną gorączki. Oszacowano, że 70% konsultacji pediatrycznych związanych jest z występowaniem gorączki, co świadczy o tym, jak bardzo niepokojący jest to objaw dla rodziców [1]. Definicja gorączki o nieznanej etiologii (FUO) oparta jest na kryteriach zaproponowanych dla dorosłych, a więc jest to gorączka trwająca dłużej niż 3 tygodnie, a ciepłota ciała wynosi powyżej 38,3°C. Niektórzy autorzy proponowali, by za gorączkę o nieznanej etiologii uznać tę, która u dzieci trwa dłużej niż 7 dni i nie udaje się ustalić jej przyczyny [1]. U 30-60% dzieci z FUO nie udaje się ustalić przyczyny, a pięcioletni okres obserwacji wskazuje na fakt, iż większość z tych dzieci pozostaje w stanie ogólnym dobrym. Wyróżnia się także gorączkę o nieustalonym źródle (fever of unknown source), trwającą krócej niż 7 dni [1]. Gorączkę o nieznanej przyczynie należy różnicować z gorączką spowodowaną ukrytą bakteriemią oraz gorączką nawracającą (wywołaną np. przez rodzinną gorączkę śródziemnomorską, cykliczną neutropenię, nieswoiste zapalenia jelit, zespół hiper-IgD) [1]. Przed wprowadzeniem masowych obowiązkowych szczepień ochronnych przeciwko Haemophilus influenzae typ B (co w Polsce nastąpiło w 2007 r.) szacowano, że przyczyną gorączki u 5-10% dzieci w wieku 3-24 miesięcy z leukocytozą i nieustalonym źródłem było zakażenie G właśnie tym drobnoustrojem chorobotwórczym lub zakażenie wywołane przez Streptococcus pneumoniae. Niestety, w przeciwieństwie do innych krajów europejskich w Polsce w 2014 r. szczepienie przeciw pneumokokom wykonywane jest nadal bezpłatnie jedynie u dzieci z grup ryzyka, a nie w całej populacji. Przyczyny gorączki o nieznanej etiologii u dzieci „Gorączka o nieznanej przyczynie jest częściej nietypowym objawem częstej choroby niż typowym objawem choroby rzadkiej lub egzotycznej” [1]. Przyczyny infekcyjne gorączki u dzieci Najczęściej, bo nawet w 50% przypadków, gorączkę o nieznanej etiologii u dzieci wywołują różnego rodzaju zakażenia (tab. 8.1) [1]. Interesujący systematyczny przegląd piśmiennictwa opisującego przyczyny gorączki u dzieci przedstawili w 2011 r. Chow i wsp. na łamach prestiżowego czasopisma „World Journal of Pediatrics” (niestety, w przeglądzie tym zaliczono Polskę do krajów rozwijających się) [1]. Większość zakażeń powodujących gorączkę o nieznanej przyczynie u dzieci miała etiologię bakteryjną. W krajach rozwiniętych częściej występowała bartonelloza (choroba kociego pazura), podczas gdy w krajach rozwijających się: bruceloza, dur 49 Aneta Nitsch-Osuch Tabela 8.1. Przyczyny gorączki u dzieci w różnych krajach [1] Kraje rozwinięte – liczba przypadków Kraje rozwijające się – liczba przypadków Łącznie – liczba przypadków Bruceloza 7 97 104 Zakażenie układu moczowego 21 40 61 Gruźlica 22 39 61 Dur brzuszny 7 47 54 Ropnie 3 33 36 Posocznica 9 23 32 Zapalenie kości 25 4 29 Zapalenie wsierdzia 6 14 20 Odmiedniczkowe zapalenie nerek 11 8 19 Bartonelloza 10 5 15 Riketsjoza 0 12 12 Mykoplazmoza 0 4 4 Borelioza 2 0 2 Inne zakażenia bakteryjne 30 12 42 EBV 31 7 38 Enterowirus 4 0 4 CMV 4 3 7 HIV 1 2 3 HSV 1 2 3 Wirusowe zapalenie wątroby 1 2 3 Blastomykoza 1 0 1 Histoplazmoza 1 0 1 Inne zakażenia grzybicze 0 1 1 Łącznie zakażenia grzybicze 2 1 3 Leiszmanioza 5 61 66 Malaria 1 10 11 Inne zakażenia pasożytnicze 1 6 7 Toksoplazmoza 0 2 2 Czynnik etiologiczny Zakażenia bakteryjne Zakażenia wirusowe Zakażenia grzybicze Zakażenia pasożytnicze Skróty: CMV – zakażenie wywołane przez cytomegalowirus, EBV – zakażenie wywołane przez wirusa Epsteina-Barr, HIV – zakażenie wywołane przez wirusa nabytego niedoboru odporności (human immunodeficiency virus), HSV – zakażenie wywołane przez wirusa opryszczki (herpes simplex virus) brzuszny, gruźlica, riketsjozy, ropnie [1]. Spośród zakażeń o etiologii wirusowej w krajach rozwiniętych częściej rozpoznawano infekcje wywołane przez EBV, co tłumaczy się dostępem do lepszych metod diagnostycznych (tab. 8.1) [1]. W diagnostyce różnicowej gorączki należy uwzględnić wiek dziecka, co przedstawiono w tabeli 8.2. W przypadku stwierdzenia gorączki u noworodków i niemowląt konieczne jest dodatkowo uwzględnienie 50 danych z wywiadu opisujących przebieg ciąży i połogu [2]. Szczególnie należy zwrócić uwagę na występowanie zaburzeń tętna płodu, przedwczesne odpłynięcie wód płodowych, stwierdzenie gorączki > 38°C u matki w okresie porodu, zielone wody płodowe. Najwyższe ryzyko (5-10%) poważnego zakażenia bakteryjnego stwierdzane jest u noworodków i niemowląt do 3. miesiąca życia z towarzyszącą gorączką (tab. 8.2) [2].