Neisseria gonorrhoeae

Gonorrhoea
Rzeżączka jest chorobą zakaźną
wywoływaną przez Gram-ujemną
bakterię – dwoinkę
rzeżączki(Neisseria gonorrhoeae)
Źródłem zakażenia jest chory
człowiek lub zakażone
przedmioty codziennej
higieny, których używał.
Najczęstszą drogą transmisji
jest kontakt seksualny z osobą
zakażoną. Do zakażenia
może także dojść
u noworodków w trakcie
porodu od chorej matki.
Praktycznie jedyną możliwą drogą zakażenia się N. gonorrhoeae zarówno u dzieci, jak i
dorosłych są kontakty płciowe z osobami chorymi (dotyczy obu płci). Rzeżączka jest
typową chorobą przenoszoną drogą płciową; wykrycie jej u osoby niepełnoletniej jest
uznane za dowód wykorzystywania seksualnego (np. w Nowej Zelandii wystarczy do
orzeczenia winy). W piśmiennictwie naukowym istnieje jednak szereg opisów
(udowodnionych lub domniemanych) infekcji poprzez używanie publicznych urządzeń
sanitarnych, wspólnych ręczników, termometrów doodbytniczych oraz przez brudne ręce
pomocy pielęgniarskiej. Chociaż bakteria jest wrażliwa na wysychanie i nieprzystosowana
do przebywania poza organizmem człowieka, w materiale ropnym może przeżyć do
kilkunastu godzin. Dobrze udokumentowane są tylko przypadki przekazywania
gonokokowego zapalenia spojówek
U mężczyzn: ropny wyciek z cewki moczowej, pieczenie i ból przy oddawaniu moczu,
U kobiet: upławy, zaburzenie cyklu miesiączkowego, obfita menstruacja.
Później zakażenie rozszerza się na cały układ moczowo-płciowy (lub odbyt, gardło), czasem
drogą naczyń krwionośnych. Nieleczona prowadzi do stanów zapalnych, powstawania
ropni, zapalenia jajowodów i w konsekwencji do bezpłodności, a także zmiany odległych
narządów, np.: stawów, serca.
Farmakoterapia: tradycyjnie za pomocą
uderzeniowych dawek penicyliny podawanej
domięśniowo (1–2 dni), a także leku
powstrzymującego wydalanie przez nerki i
zwiększającego stężenie penicyliny we krwi; obecnie
(ze względu na uodpornienie się bakterii na
penicylinę) często też za pomocą jednorazowej
dawki cefalosporyn trzeciej generacji
(cefiksym, ceftriakson) oraz chinolonów
(ciprofloksacyna, ofloksacyna, lewofloksacyna).
Stosowana jest też
pomocniczo azytromycyna (jednorazowo 1,5 [g] = 3
tabl. po 500 [mg] dzień po podstawowym
antybiotyku). Odradza się picie alkoholu, który sprzyja
rozwojowi choroby.
Istotną rolę ma profilaktyka: oświata
zdrowotna oraz skuteczne leczenie osób
chorych i mających kontakty seksualne z
osobami chorymi na rzeżączkę, zabieg
Credégo unoworodków.