II - Chojnice

advertisement
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
2.1. Wprowadzenie
Niniejszy rozdział opracowania pn. ”Charakterystyka Powiatu” stanowi aktualizację
i uzupełnienie załącznika 1 „Strategii Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego” – „Raportu o stanie
Powiatu Chojnickiego” opracowanego w 2002 roku.
Raport został podzielony na podstawowe części sprawozdawcze, tj.:
-
ogólny opis administracyjny powiatu,
-
stan i zasoby środowiska przyrodniczego;
-
potencjał społeczny powiatu;
-
mieszkalnictwo i infrastruktura techniczna;
-
potencjał gospodarczy.
W oparciu o wyżej opisany Raport w niniejszym rozdziale przedstawiono następujące
elementy:
-
charakterystykę ogólną powiatu;
-
strukturę demograficzną i potencjał gospodarczy;
-
infrastrukturę powiatu;
-
analizę oraz ocenę zasobów i składników środowiska przyrodniczego.
Dodatkową informacją przy sporządzaniu analizy środowiska społeczno-gospodarczoprzyrodniczego powiatu stanowiły:
-
sprawozdanie z realizacji „Strategii Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego” z 2003
roku,
-
Strategia Rozwoju Turystyki, tom VII Strategii Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego;
-
Strategie ekorozwoju poszczególnych gmin powiatu;
-
Raporty o stanie środowiska w województwie pomorskim publikowane przez
Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Gdańsku;
-
Roczne oceny jakości powietrza w województwie pomorskim w 2002 i 2003 roku,
WIOŚ Gdańsk;
2.2. Informacje ogólne
Powiat
Chojnicki,
położony
w
południowo-zachodniej
części
województwa
pomorskiego, tworzy 5 jednostek administracyjnych:

gmina miejska: Chojnice;

gminy miejsko–wiejskie: Brusy i Czersk;

gminy wiejskie: Chojnice i Konarzyny.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
11
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Pod względem administracyjnym Powiat Chojnicki graniczy z 6 powiatami: człuchowskim,
bytowskim, kościerskim, starogardzkim, tucholskim i sępoleńskim.
Całkowita powierzchnia powiatu wynosi 1 364 km2 (136 425 ha), z czego ponad
połowę stanowią lasy. Obszar powiatu zamieszkuje około 91 tyś. mieszkańców.
Siedzibą powiatu jest miasto Chojnice, będące równocześnie największym miastem
na omawianym terenie o powierzchni 21 km2 i liczbie mieszkańców ok. 40 tys., co stanowi
blisko 44 % ogółu mieszkańców powiatu.
Sieć osadniczą powiatu tworzy 249 miejscowości, w tym 79 wsi sołeckich oraz 3
miasta: Chojnice, Brusy i Czersk.
Podział ogólnej powierzchni powiatu na poszczególne jednostki administracyjne
z uwzględnieniem liczby ich mieszkańców przedstawia tabela 1.
Zestawienie powierzchni i liczby mieszkańców poszczególnych
jednostek administracyjnych Powiatu Chojnickiego
Powierzchnia
Jednostka administracyjna
ewidencyjna
[ha]
Miasto i Gmina Brusy
40 074
Gmina Chojnice
Miasto Chojnice
Miasto i Gmina Czersk
45 834
2 105
37 985
Gmina Konarzyny
10 427
Tabela 1
Liczba ludności *
Miasto: 4 641
Teren wiejski: 8 896
15 837
40 434
Miasto: 9 585
Teren wiejski: 11 221
2 207
Źródło: Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
* dane ankietowe Urzędów Miast i Gmin
Pod względem użytkowania terenu przeważają użytki leśne stanowiące 51,98 %
ogólnej powierzchni powiatu. Użytkowanie gruntów na terenie powiatu przedstawia się
następująco:
Rysunek 1. Użytkowanie gruntów na terenie Powiatu Chojnickiego
7,24%
4,61%
1,87%
0,17%
0,23%
29,30%
Użytki leśne
12
51,98%
Grunty orne
Sady
Łąki i pastw iska
Wody
Nieużytki
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
inne
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Dużym atutem Powiatu Chojnickiego jest położenie geograficzne na granicy
Województwa Pomorskiego i Kujawsko-Pomorskiego.
Przez tereny powiatu przebiega szlak komunikacyjny o istotnym znaczeniu
dla gospodarki narodowej: droga krajowa nr 22 relacji: Poznań – Gdańsk.
W zagospodarowaniu terenu przeważają lasy i użytki rolne, co warunkuje rolniczoleśny charakter powiatu. Atutem tego regionu jest również występowanie dużej liczby jezior.
Powiat łączy rozwój społeczno-gospodarczy z bardzo silnym rozwojem turystyki.
2.3. Struktura demograficzna i potencjał społeczno-gospodarczy
2.3.1. Demografia
Powiat Chojnicki zamieszkuje 92 821 mieszkańców, z czego ponad połowa
mieszkańców (59 %) zamieszkuje miasta, natomiast pozostałe 41 % tereny wiejskie.
Gęstość zaludnienia wynosi 68 Mk/km2.
Na poniższym rysunku przedstawiono rozmieszczenie ludności w poszczególnych
miastach i gminach powiatu w stosunku do łącznej liczby ludności według danych
uzyskanych z Urzędów Gmin (tabela 1).
Rysunek 2. Rozmieszczenie ludności w miastach i gminach Powiatu Chojnickiego.
12,09%
2,38%
5,00%
9,58%
10,33%
17,06%
43,56%
Miasto Brusy
Miasto Chojnice
Gmina Konarzyny
Gmina Brusy
Miasto Czersk
Gmina Chojnice
Gmina Czersk
Na podstawie danych Głównego Urzędu Statystycznego (stan na dzień 31.XII)
tendencje w zakresie zmian demograficznych tego obszaru na przestrzeni lat 1995-2002
kształtowały się następująco:
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
13
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Struktura demograficzna ludności
Cecha struktury
Tabela 2
1995
Stan ludności wg faktycznego
miejsca zamieszkania - ogółem
Stan ludności wg faktycznego
miejsca zamieszkania mężczyźni
Stan ludności wg faktycznego
miejsca zamieszkania - kobiety
Ludność w wieku
przedprodukcyjnym
Ludność w wieku
produkcyjnym
Ludność w wieku
poprodukcyjnym
Przyrost naturalny ogółem osoby
1996 1997
Liczba osób
1998 1999
2000
2001
2002
89686 89856 90319 90602 90864 91398 91541
92236
44185 44307 44544 44709 44842 45111 45187
45442
45501 45549 45775 45893 46022 46287 46354
46794
28126 27640 27298 26823 26412 25930 25164
25378
51118 51653 52243 52892 53398 54229 55060
55422
10442 10563 10778 10887 11054 11239 11317
11436
530
442
419
352
342
402
326
351
Źródło: Główny Urząd Statystyczny – Bank Danych Regionalnych
Analizę zmian demograficznych oraz strukturę wiekową społeczeństwa powiatu
przedstawiają poniższe rysunki.
Rysunek 3. Zmiany demograficzne liczby ludności
w Powiecie Chojnickim w latach 1995-2002
92500
92000
91500
91000
90500
90000
89500
89000
88500
88000
1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002
Rysunek 4. Struktura wiekowa ludności w Powiecie Chojnickim w 2002 roku
12,40%
27,51%
Ludność w w ieku
przedprodukcyjnym
Ludność w w ieku
produkcyjnym
Ludność w w ieku
poprodukcyjnym
60,09%
14
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Według danych statystycznych w 2003 roku, w stosunku od roku 2000, ogólna liczba
mieszkańców Powiatu Chojnickiego wzrosła o 1,55 %.
Prognozy demograficzne zawarte w Strategii ekorozwoju szacują, że liczba ludności
do 2010 roku wzrośnie do 93,7 tys., a do 2020 do 95,4 tys. Jednak przy stałej tendencji
wzrostu 1,5 % może nastąpić większy wzrost demograficzny.
Analiza zawarta w strategii przewiduje również spadek przyrostu naturalnego, a co
z tym
związane
stanowiących
zmniejszenie
12,4
%).
liczby
Stopniowo
osób
zacznie
w
wieku
zatem
przedprodukcyjnym
postępować
proces
(obecnie
starzenia
społeczeństwa.
2.3.2. Potencjał społeczny
Przedstawione
tendencje
demograficzne
warunkują
wzrost
bezrobocia
na
omawianym terenie.
W
ostatnich
latach
liczba
bezrobotnych
na
terenie
powiatu
Chojnickiego
przedstawiała się w sposób następujący:
Struktura bezrobocia w Powiecie Chojnickim
wg Stanu na dzień:
31.12.2000
31.12.2001
Tabela 3
31.12.2002
31.07.2004
Liczba bezrobotnych w powiecie
9 575
10 751
11 260
9 808*
Stopień bezrobocia
(% mieszkańców bezrobotnych w
stosunku do ogółu mieszkańców)
10,48
11,74
12,21
10,57
Źródło: Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego, * -Powiatowy Urząd Pracy (stan na dzień 31.07.2004).
Struktura bezrobocia na terenie powiatu ulega sezonowym zmianom. W okresie
letnim,
gdy
rozpoczynają
działalność
ośrodki
wczasowe
i
punkty
handlowe
w miejscowościach turystycznych oraz ma miejsce nasilenie prac w budownictwie stopa
bezrobocia spada. Natomiast w okresie od jesieni do wiosny liczba osób pozostających bez
pracy ponownie wzrasta.
Potencjał społeczny powiatu w zakresie systemu edukacji, dziedzictwa kulturowego,
działalności kulturalnej i sportu w odniesieniu do analizy opracowanej w rozdziale IV Strategii
Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego nie uległ zasadniczym zmianom.
W dziedzinie ochrony zdrowia istotny wpływ na poprawę sytuacji życia mieszkańców
miało otwarcie w 2002 roku nowego Szpitala Powiatowego im. J.K. Łukowicza w Chojnicach,
którego budowa trwała od 1999 roku.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
15
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
2.3.3. Potencjał gospodarczy
Do najważniejszych dziedzin gospodarczych na terenie powiatu należą:

Działalność produkcyjna i usługowa;

Rolnictwo i rybactwo śródlądowe;

Leśnictwo;

Turystyka i rekreacja.
2.3.3.1. Działalność produkcyjna i usługowa
Na terenie Powiatu Chojnickiego (zgodnie z danymi GUS, stan na
31.XII.2002 r.) zarejestrowanych było 6 722 podmiotów gospodarczych (system REGON),
z czego 5 009 (74,5 %) stanowiły osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.
Do najważniejszych podmiotów gospodarczych powiatu należą:
 Wytwórnia Konstrukcji Stalowych MOSTOSTAL – Chojnice S.A., ul. Przemysłowa,
Chojnice;
 POLIPOL-MEBLE Sp z o.o., ul. Zakładowa 1, Chojnice;
 Zakłady Mięsne „SKIBA”, ul. Derdowskiego 23, Chojnice;
 „SEKO” Sp. z o.o. przetwórstwo ryb, ul. Zakładowa 3, Chojnice;
 „CREMOPOL” Sp z o.o., producent łodzi wiosłowych i bagażników samochodowych,
ul. Bytowska 6, Chojnice;
 Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska, ul. Igielska 9, Chojnice;
 Zakład Kowalstwa Artystycznego – Z. Felski, ul Gdańska 12, Brusy;
 ASMET Sp. z o.o. Zakład Produkcyjny w Czersku, ul. Mleczarska 12, produkcja tłumików
i układów wydechowych do samochodów osobowych;
 Masarnia i ubojnia trzody chlewnej w Konarzynach.
Centrum gospodarczym powiatu jest największy ośrodek miejski - Chojnice, który
skupia ponad połowę podmiotów gospodarczych zarejestrowanych w powiecie. Tam również
koncentruje się działalność okołobiznesowa i zlokalizowane są instytucje istotne dla rozwoju
gospodarczego i społecznego (banki, szkoły, szpital, urzędy itd.).
Dominują niewielkie podmioty gospodarcze, z których większość zajmuje się
działalnością usługową i handlową. Na terenie powiatu prowadzona jest działalność
produkcyjna
przede
wszystkim
w
sektorze
przetwórstwa
drewna,
spożywczego, budownictwa oraz przemysłu maszynowego i metalowego.
16
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
przetwórstwa
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
2.3.3.2. Rolnictwo i rybactwo śródlądowe
Rolnictwo jest dość ważną dziedziną gospodarczą powiatu.
W ogólnej powierzchni powiatu użytki rolne zajmują 36,5 % powierzchni. W skład
użytków rolnych zaliczyć można: grunty orne, grunty ugorowane, łąki, pastwiska, sady
i ogrody.
Na terenie powiatu można wyróżnić cztery obszary o zagospodarowaniu rolniczym.
Są to: południowa część gminy Chojnice, rejon miasta Brusy, rejon miasta Czersk i rejon
Konarzyn. Obszary te są izolowane zwartymi kompleksami leśnymi.
Według informacji zawartych na stronie www.powiat.chojnice.pl najlepsze warunki
glebowe dla produkcji roślinnej znajdują się w południowej części gminy Chojnice, gdzie
dominują gleby III i IV klasy, przy czym odsetek trwałych użytków zielonych wynosi tutaj
około 10%, a pozostały obszar zajmują grunty orne. Obszar ten posiada także dogodną
lokalizację w stosunku do największego lokalnego rynku zbytu, czyli miasta Chojnice jak
i dobre połączenia drogowe do innych regionów kraju. Na pozostałych obszarach rolniczych
dominują grunty klasy V i VI. Obszary te charakteryzują się rozdrobnioną strukturą
własnościową. Na terenach tych znaczny odsetek użytków rolnych stanowią trwałe użytki
zielone. W północnym rejonie Konarzyn odsetek trwałych użytków zielonych wynosi 35%,
w rejonie Brus – 30%, a w rejonie Czerska - 32%, co sprawia, że tereny te są
predysponowane do rozwoju hodowli zwierzęcych.
W powiecie występuje zróżnicowanie wielkości gospodarstw, przy czym największe
gospodarstwa zlokalizowane są w południowej części powiatu, o następującym udziale
wielkościowym:
Struktura wielkości gospodarstw rolnych w powiecie
Wielkość gospodarstw
Liczba gospodarstw
[ha]
1-2
2-5
5-10
10-15
15-25
25-50
50-100
100-200
>200
Tabela 4
% w ogólnej ilości gospodarstw
690
770
639
592
505
380
72
10
5
3 663
Razem
18,84
21,02
17,44
16,16
13,79
10,37
1,97
0,27
0,14
100
Źródło: Starostwo Powiatowe w Chojnicach
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
17
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Pomimo dogodnych warunków na terenie Powiatu Chojnickiego nie istnieją
gospodarstwa posiadające atest gospodarstwa ekologicznego.
Rozwojowi rolnictwa ekologicznego na terenie Powiatu Chojnickiego może posłużyć
zakwalifikowanie niemal całego powiatu (oprócz miasta Chojnice oraz gminy Konarzyny) do
strefy priorytetowej 22C „Borów Tucholskich i Równiny Charzykowskiej” na której może być
realizowany program rolnośrodowiskowy.
Przedsięwzięcia z zakresu: rolnictwa zrównoważonego, rolnictwa ekologicznego,
utrzymania łąk ekstensywnych, utrzymania pastwisk ekstensywnych, ochrony gleb i wód,
tworzenia stref buforowych oraz ochrony lokalnych ras zwierząt gospodarskich mogą
korzystać z pomocy finansowej na warunkach określonych w Rozporządzeniu Rady
Ministrów z dnia 20 lipca 2004 roku (Dz.U. Nr 174, poz. 1809) w sprawie szczegółowych
warunków
i
trybu
udzielania
pomocy
finansowej
na
wspieranie
przedsięwzięć
rolnośrodowiskowych i poprawy dobrostanu zwierząt objętej planem rozwoju obszarów
wiejskich.
Ze względu na bogatą sieć hydrograficzną na terenie powiatu rozwija się rybactwo
śródlądowe.
Rybackie korzystanie z wód publicznych śródlądowych określone jest ustawą z dnia
18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (tekst jednolity ogłoszony w Dz. U. 1999 nr 66
poz. 750).
Rybackie korzystanie z publicznych śródlądowych wód powierzchniowych płynących,
następuje w drodze oddania w użytkowanie obwodów rybackich na czas nie krótszy niż 10
lat na podstawie umowy, do zawarcia której upoważniony jest dyrektor regionalnego zarządu
gospodarki
wodnej.
Warunkiem
oddania
w
użytkowanie
obwodu
rybackiego
jest
przedłożenie pozytywnie zaopiniowanego operatu rybackiego, określającego zasady
prowadzenia racjonalnej gospodarki rybackiej w obwodach.
W Powiecie Chojnickim zostały wyznaczone następujące obwody rybackie:

Obwód Rybacki Jeziora Skrzynki Małe – na wniosek PZW Okręg Gdańsk. Obwód
rybacki obejmujący obszar wody jeziora oraz strugi bez nazwy, łączącej jezioro
z rzeką Wdą, położony jest na terenie gminy Czersk. Pozwolenie wodnoprawne na
szczególne korzystanie z wód do celów rybackich zostało określone do 31.12.2014
roku.

Obwód Rybacki Jezioro Charzykowskie – obwód rybacki rzeki Brdy Nr 8. -
na
wniosek Gospodarstwa Rybackiego w Charzykowych Sp. z o.o. Obwód rybacki
stanowi rzeka Brda od mostu na trasie Bytów – Chojnice do mostu na trasie Małe
18
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
Swornegacie – Styporoz oraz jeziora Charzykowskiego o powierzchni 1 381,09 ha
oraz 4,5 km rzeki.

Obwód Rybacki Jezior Boryń Duży i Boryń Mały – na wniosek dzierżawców. Obwód
obejmuje powierzchnie dwóch jezior o łącznej powierzchni 34,64 ha, wraz ze strugą
łączącą.

Obwód Rybacki Jeziora Świdno w zlewni Czerskiej Strugi – na wniosek
Gospodarstwa Rybackiego w Charzykowych Sp. z o.o. Obwód obejmuje obszar wody
płynącej jeziora i strugi bez nazwy od wypływu z tego jeziora do jej ujścia do
Czerskiej Strugi.

Obwód Rybacki Jeziora Leśno w zlewni rzeki Brdy - na wniosek Gospodarstwa
Rybackiego w Charzykowych Sp. z o.o. Obwód obejmuje obszar wód płynących
strugi Mlusina, od mostu na drodze Raduń – Zalesie do ujścia do rzeki Zbrzycy wraz
z jeziorami Leśno I i Leśno II w gminie Brusy. Inne nazwy jezior to: Leśno Północne
(Górne) i Leśno Południowe (Dolne).

Obwód Rybacki Jeziora Trzemeszno - na wniosek Gospodarstwa Rybackiego
w Charzykowych Sp. z o.o. Obwód obejmuje obszar wody otwartej jeziora
Trzemeszno, Czarnogłowie i Okręglik oraz strugi łączącej te jeziora z jeziorem
Trzemeszno i strugi łączącej jezioro Trzemeszno z jeziorem Kosabudno.

Obwód Rybacki Jeziora Mielachowo - na wniosek Gospodarstwa Rybackiego
w Charzykowych Sp. z o.o. Obwód obejmuje obszar wody płynącej jeziora Milachowo
i rzeki Zbrzycy, od jej wypływu z jeziora Milachowo do ujścia do jeziora Laska, oraz
obszar wód płynących jezior: Duże Głuche i Małe Głuche i strugi Kulawa, na
połączeniu tych jezior i od wypływu z jeziora Małe Głuche do jej ujścia poprzez jezioro
Szeczonek, do rzeki Zbrzycy oraz tego jeziora.

Obwód Rybacki Rzeki Brdy Nr 2 - na wniosek Gospodarstwa Rybackiego
w Charzykowych Sp. z o.o. Obwód obejmuje obszar wód płynących rzeki Brdy od
dolnego przekroju mostu drogowego w miejscowości Swornegacie do dolnego
przekroju mostu drogowego w miejscowość Męcikał oraz jezior: Witoczno, Płęsno,
Małąckie, Łąckie, Dybrzk i Kosobudno.

Obwód Rybacki Jezior Somińskiego i Kruszyńskiego - na wniosek Gospodarstwa
Rybackiego w Charzykowych Sp. z o.o. Obwód obejmuje obszar wód płynących
jezior: Somińskiego, Skoszewskiego, Dywańskiego, Kruszyńskiego i Parzyn oraz
rzeki Zbrzycy na połączeniu jezior do mostu na drodze Kruszyn – Leśno, poniżej
jeziora Parzyn. Obwód znajduje się na terenie gminy Brusy i poza terenem powiatu
(gminy Studzienice i Dziemiany).
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
19
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Gospodarka wodna na zbiornikach wodnych i
stawach hodowlanych oprócz
przepisów związanych z Prawem Ochrony Środowiska i Prawem Wodnym powinna być
zgodna z obowiązującymi aktami prawnymi, z których najważniejsze związane z rybactwem
śródlądowym to:
1. Dz.U. 2003 nr 180 poz. 1766 Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia
30 września
2003 r.
W sprawie
dokumentacji
prowadzonej
przez
uprawnionego do rybactwa.
2. Dz.U. 2003 nr 180 poz. 1765 Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 30 września 2003 r. W sprawie oceny wypełniania obowiązku prowadzenia
racjonalnej gospodarki rybackiej.
3. Dz.U. 2003 nr 34 poz. 290 Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia
12 lutego 2003 r. W sprawie konkursu ofert na oddanie w użytkowanie obwodu
rybackiego z późn. zmianami (Dz.U. 2004 nr 154 poz. 1632).
4. Dz.U. 2003 nr 17 poz. 160 Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia
17 stycznia 2003 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie połowu ryb oraz warunków
chowu, hodowli i połowu innych organizmów żyjących w wodzie.
5. Dz.U. 2002 nr 176 poz. 1455 Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 4
października 2002 r. W sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać wody
śródlądowe będące środowiskiem życia ryb w warunkach naturalnych.
6. Dz.U. 2002 nr 44 poz. 414 Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia
29 marca 2002 r. W sprawie operatu rybackiego.
7. Dz.U. 2001 nr 138 poz. 1559 Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi
z dnia 12 listopada 2001 r. W sprawie połowu ryb oraz warunków chowu, hodowli
i połowu innych organizmów żyjących w wodzie.
Na terenie Powiatu Chojnickiego gospodarka rybacka związana jest również
z hodowlą pstrąga.
Hodowla pstrąga prowadzona jest przede wszystkim w rzekach Brda i Wda. Jednym
z największych producentów pstrąga jest Zakład Hodowli Pstrąga w Mylofie usytuowany na
Wielkim Kanale Brdy, który prowadzi swoją działalność również w Wojtalu (na Wdzie) oraz
w Lasce na rzeczce Kulawa. Inne zakłady zajmujące się hodowlą pstrąga znajdują się
w miejscowościach Wiecko (na rzece Wdzie) i Gotelp (rzeka Niechwaszcz).
Największa działalność w tym zakresie prowadzona jest w miejscowości Mylof.
Zakład Hodowli Pstrąga „Mylof” do celów produkcyjnych wykorzystuje pobór wód
powierzchniowych z rzeki Brdy.
20
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
Ujęcie (poza administracją RZGW) dla Zakładów Hodowli pstrąga "Mylof" składa się
z żelbetowej studni ujęciowej (zaopatrzonej w kraty i zasuwy stalowe z mechanizmem
wyciągowym o napędzie ręcznym), dwóch rurociągów stalowych doprowadzających
o średnicy Ø1000mm i studni rozdzielczej.
Podstawowe parametry techniczne ujęcia wód Zakładu Hodowli Pstrąga "Mylof":
• rzędna progu ujęcia
118,14 m Kr
• rzędna dna komory
117,95 m Kr
• długość przewodów doprowadzających
261 m
• rzędna dna studni rozdzielczej
115,97 m Kr
• max. wydajność ujęcia
2,75 m3/s
Służy do zasilania w wodę wylęgarni ryb w okresie od listopada do kwietnia. Wielkość
poboru waha się od 4.0 do 8.0 l/s (max 15.0 l/s). Z uwagi na SNQ Brdy należałoby jednak
wprowadzić wyraźne ograniczenie poboru wód z rzeki do wartości normatywnych tj 10%
SNQ. Woda ujmowana jest za pomocą rurociągu stalowego Ø160 mm z górnego stanowiska
i po przejściu przez wylęgarnię odprowadzana do dolnego stanowiska rzeki Brdy.
Zakład zaczęto budować w
roku 1974. W lipcu 1975 powołano Zakład Hodowli
Pstrąga-Mylof, firmę państwową. W pierwszym roku hodowlanym wyprodukowano blisko 100
ton pstrąga tęczowego. Następne lata to nieprzerwany wzrost produkcji, aż do dzisiaj.
W 1991r. powstała pracownicza spółka z o.o., która przejęła gospodarstwo w dzierżawę od
AWRSP. Od 1997r. spółka rozpoczęła wykup majątku od AWRSP.
Dynamikę wzrostu produkcji zakładu pokazano na wykresie:
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
21
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Specyficzna gospodarka rybacka jest również prowadzona na jeziorach znajdujących
się w granicach Parku Narodowego Bory Tucholskie. Zgodnie z warunkami wyznaczonymi
przez Dyrekcję Parku możliwe jest tam wędkarstwo, jednak w sposób ograniczony, na ściśle
określonych warunkach i uzyskanym za odpłatnością pozwoleniem.
2.3.3.3. Leśnictwo
Niska jakość gruntów rolnych w powiecie stwarza potencjał rozwoju dla zbiorowisk
leśnych. Lasy już obecnie pokrywają 51,98 % powierzchni powiatu, głównie w części
centralnej, północnej i wschodniej.
Znaczne powierzchnie lasów objęte są różnymi formami ochrony przyrody, co
ogranicza ich funkcje gospodarcze na rzecz ich funkcji przyrodniczych i społecznych.
Jednocześnie takie walory krajobrazowe i przyrodnicze warunkują duży rozwój turystyki.
Większość lasów należy do Skarbu Państwa i administrowana jest przez Regionalną
Dyrekcję Lasów Państwowych, której podległe są następujące Nadleśnictwa terytorialnie
położone w powiecie:

Nadleśnictwo Czersk;

Nadleśnictwo Rytel;

Nadleśnictwo Przymuszewo;

Nadleśnictwo Osusznica;

Nadleśnictwo Lutówko;

Nadleśnictwo Woziwoda.
Strukturę administracyjną nadzoru poszczególnych nadleśnictw na terenie Powiatu
Chojnickiego przedstawia poniższa tabela.
Podstawowe dane o strukturze administrowania lasami
na terenie powiatu przez poszczególne Nadleśnictwa.
Nadleśnictwo
1
Czersk
22
Gmina
2
Czersk
Leśnictwa
3
Czersk
Juńcza
Malachin
Nieżurawa
Odry
Okręglik
Olszyny
Ostrowy
Powierzchnia
[ha]
4
11 117,03
Tabela 5
Typy siedliskowe
lasów
[%]
Udział powierzchni
gatunków
lasotwórczych
[% ogólnej
powierzchni]
5
Bśw – 63,2
BMśw – 22,9
BMb – 3,4
Bs – 0,9
Bb – 0,9
BMw – 0,7
LMś – 5,6
LMb – 1,0
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
6
So – 85,0
Brz – 4,1
Db – 1,0
Sw – 0,9
Bk – 0,5
Ol – 0,3
Md – 0,2
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
1
2
3
4
Płecno
Rytel
Brusy
Okreglik
Olszyny
Spierwia
3 399,97
Miasto
Chojnice
Gmina
Chojnice
Krojanty
32,37
Funka
Kopernica
Krojanty
Powałki
Wolność
Jakubowo
Turowiec
Jeziorko
Konigortek
Kosowa Niwa
Lutom
Młynki
Mylof
Żukowo
Antoniewo
Chociński
Młyn
Czernica
Kokoszka
Młynek
Warszyn
Zbrzyca
Bukówki
Dąbrowa
Laska
Leśno
Lubnia
Parzyn
Przymuszewo
Żywce
Zielona
Chocina
8 275,11
Brusy
Czersk
Przymuszewo
Brusy
Chojnice
Osusznica
Konarzyny
5
Lśw – 0,4
LMw – 0,4
Ol – 0,4
OlJ – 0,2
Bśw – 79,4
BMśw – 11,6
Bs – 6,3
Bb – 0,1
BMw –0,7
BMb – 0,5
Bw – 0,1
LMśw – 0,5
LMw – 0,2
Ol – 0,2
BMśw – 40,67
Bś – 36,83
LMśw – 18,73
Lśw – 2,13
Pozostałe – 1,64
6
So – 88,9
Brz – 2,6
Sw – 0,1
Ol – 0,4
So – 94,9
Brz – 2,10
Bk – 1,20
Ol – 0,6
Św - 0,3
Db – 0,90
1 091,91
7 157,77
15 361
3 261
5 431
Bs – 1
Bśw –61
BMśw - 29
LMśw – 7
Lśw – 0,4
BMw – 0,6
LMw – 0,6
Lw – 0,2
So – 98
Brz – 0,8
Ol – 0,6
Św - 0,3
Db – 0,1
Bs – 1
Bśw – 64
BMśw – 13
BMb – 3
LMśw – 7
LMb – 1
Lśw – 10
Pozostałe - 1
So – 90
Św – 1
Brz – 3
Bk – 5
Db - 1
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
23
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
1
2
3
4
Lutówko
Chojnice
Kamionka
616
Woziwoda
Czersk
Dąbki
Ustronie
Zielony Dół
Legbąd
2 624,93
5
6
BMśw – 34,8
LMśw – 34,2
LMw – 1,6
Lsw – 19,4
Ol – 4,1
OlJ – 2,1
Lw – 1,2
Pozostałe – 2,4
Bs – 0,2
Bśw – 64,7
Bb – 0,9
BMśw – 16,9
BMb – 2,7
BMw – 0,7
LMśw – 9,4
LMb – 0,5
LMw – 1,4
Lśw – 1,4
Lw – 0,2
Ol – 0,8
OlJ – 0,2
So – 70,6
Bk – 6,3
Ol – 7,5
Brz – 5,8
Db – 5,6
Św – 2,6
Inne – 1,6
So – 98,2
Db – 1,2
Bk – 0,5
Św – 0,1
Źródło: Nadleśnictwa: Czersk, Rytel, Przymuszewo, Lutówko, Osusznica, Woziwoda.
Zastosowane skróty:
b.d. – brak danych
Typy siedliskowe lasów:
Bs – bór suchy
Bśw – bór świeży
Bb – bór bagienny
BMśw – bór mieszany świeży
BMb – bór mieszany bagienny
BMw – bór mieszany wilgotny
LMśw – las mieszany świeży
LMb – las mieszany bagienny
LMw – las mieszany wilgotny
Lśw – las świeży
Lw – las wilgotny
Ol – ols
OlJ – ols jesionowy
Gatunki lasotwórcze:
So – sosna
Brz – brzoza
Db – dąb
Sw – świerk
Bk – buk
Ol – olcha
Md – modrzew
Część terenów leśnych objęta jest ochroną terytorialną Parków Krajobrazowych
(Zaborskiego i Tucholskiego) i Parku Narodowego Borów Tucholskich. W Parkach
Krajobrazowych
gospodarka
leśna
prowadzona
jest
przez
właściwe
terytorialnie
Nadleśnictwa, natomiast na terenie Parku Narodowego lasy podlegają Dyrekcji Parku.
Objęcie ochroną lasów Parku Narodowego warunkuje prowadzenie gospodarki leśnej
zgodnie z Planem Ochrony Parku.
Około 15 % ogólnej powierzchni leśnej powiatu stanowią lasy prywatne (nie
stanowiące własności Skarbu Państwa), które administracyjnie zgodnie z Ustawą o lasach
(tekst jednolity Dz.U. 2000 nr 56 poz. 679) podległe są pod nadzór Starosty Powiatowego.
Na podstawie art. 5 ww. ustawy Starosta Chojnicki na drodze porozumienia przekazał
prowadzenie nadzoru nad tymi lasami następującym Nadleśnictwom: Przymuszewo, Rytel,
Lutówko, Osusznica, Czersk o łącznej powierzchni 11 001,48 ha.
24
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
W poszczególnych Nadleśnictwach podział na grunty leśne pod względem
własnościowym kształtuje się następująco:
Podział na powierzchnie administrowane
przez poszczególne Nadleśnictwa
Powierzchnia
administrowana
Nadleśnictwo
ogółem w powiecie
[ha]
Czersk
Rytel
Przymuszewo
Osusznica
Lutówko
Woziwoda
Tabela 6
Lasy Państwowe
[ha]
19 100
17 550
22 494
5 431
852
2 624,93
14 517
16 557
18 622
4 011
616
2 624,93
Lasy Prywatne
[ha]
4 583
993
3 842
1 420
236
brak
Źródło: Nadleśnictwa: Czersk, Rytel, Przymuszewo, Lutówko, Osusznica, Woziwoda.
Zalesianie nowych gruntów prywatnych reguluje Ustawa z dnia 28 listopada 2003 r.
o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji
Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (Dz. U. Nr 229, ), która określa
zadania oraz właściwość jednostek organizacyjnych i organów, w zakresie wspierania
rozwoju obszarów wiejskich, w tym między innymi dotyczących zalesiania gruntów rolnych.
Ustawa ta wprowadza również zmiany do ustawy o lasach w zakresie kompetencji
Starosty przez określenie obowiązku dokonania oceny udatności upraw w czwartym lub
piątym roku od zalesienia gruntu rolnego oraz przekwalifikowania z urzędu gruntu rolnego na
grunt leśny. Obowiązki te w drodze porozumienia mogą być powierzone właściwym
nadleśniczym.
2.3.3.4. Turystyka i rekreacja
Ze względu na wysokie walory przyrodnicze, krajobrazowe i kulturowe Powiat
Chojnicki jest rejonem o silnie rozwiniętej presji turystycznej - głównie sezonowej.
Rozwój turystyczny warunkuje z jednej strony cechy pozytywne w postaci rozwoju
gospodarczego regionu, ale z innej strony może przyczynić się do degradacji środowiska
przyrodniczego. Dlatego też na terenie Powiatu Chojnickiego sprawą bardzo ważną jest
właściwe kreowanie ekorozwoju ruchu turystycznego.
W trakcie tworzenia Strategii Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego w latach 1999-2001,
stworzono „Strategię Rozwoju Turystyki”, jako element strategii ekorozwoju. Takie słuszne
podejście do problematyki szans i zagrożeń rozwoju turystyki może przyczynić się do
wydawania właściwych decyzji administracyjnych i ochrony środowiska przyrodniczego.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
25
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Ruch turystyczny na terenie powiatu koncentruje się głównie w jego centralnej części
– gminach Chojnice, Brusy i Czersk oraz Miasto Chojnice. Gmina Konarzyny ze względu na
mniejszą atrakcyjność terenu w porównaniu z pozostałymi pozostaje niejako na uboczu.
Powinna jednak wykorzystać poszczególne walory infrastruktury i przyrody do ewentualnego
rozwoju.
Według danych zawartych w Strategii Rozwoju Turystyki łącznie na terenie Powiatu
Chojnickiego znajduje się:

3 475 miejsc noclegowych całorocznych

10 551 miejsc noclegowych sezonowych
łącznie 14 026 miejsc
Wynikające z różnych uwarunkowań propozycje rozbudowy infrastruktury turystycznej
przewidują powstanie około 12 000 nowych miejsc noclegowych, co dałoby łącznie 26 025
miejsc.
Taka baza noclegowa jednak nie zaspokaja w pełni chłonność turystyczną powiatu. Należy
też zauważyć, ze dane te są stanowczo zaniżone. Nie ma bowiem w powiecie wiarygodnych
danych dot. miejsc noclegowych w pensjonatach, kwaterach i pokojach prywatnych.
Szacunkowo można przyjąć, iż rzeczywista liczba „turystów prywatnych” wynosi nawet do
30-40.000 osób.
Z wstępnych analiz Parku Narodowego Bory Tucholskie i Zaborskiego Parku
Krajobrazowego wynika bowiem że w ciągu sezonu turystycznego do dyrekcji parków w
zorganizowanych grupach i indywidualnie po informacje turystyczną i w celach turystycznych
zgłasza się około 40 tys. turystów. W rzeczywistości liczba ta jest większa.
Można zatem rozważyć przeprowadzenie pracy analitycznej dot. wyłącznie tego
zagadnienia. Pozwoli to na precyzyjniejsze określanie uwarunkowań rozwojowych w całym
powiecie.
Korzystne i malownicze położenie gminy przyczynia się do faktu, że w jej granicach
przebiega bardzo dużo szlaków turystycznych, rowerowych, wodnych innych. Bardzo
istotnym elementem rozwoju turystyki jest zatem turystyka tzw. aktywnego wypoczynku.
2.4. Infrastruktura Powiatu
2.4.1. Gospodarka wodno-ściekowa
Zagadnienia dotyczące sytuacji gospodarki wodno-ściekowej opartej o systemy
zaopatrzenia mieszkańców w wodę do picia oraz odprowadzania i oczyszczania ścieków
z uwagi na istotne znaczenie dla zagadnień ochrony środowiska zostały omówione
w rozdziale III niniejszego opracowania.
26
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
2.4.2. Gospodarka odpadami
Innym bardzo istotnym kierunkiem działań w zakresie ochrony środowiska jest
prowadzenie właściwej gospodarki odpadami.
Z uwagi na podstawy prawne i potrzeby odrębnego planowania działań w dziedzinie
gospodarki odpadami zagadnienia z tego zakresu omówiono w opracowaniu pod nazwą
„Plan Gospodarki Odpadami dla Powiatu Chojnickiego” zgodnie z wytycznymi prawnymi
ustawy o odpadach.
2.4.3. Sieć komunikacyjna
2.4.3.1. Drogi
Na terenie Powiatu Chojnickiego istnieje dobrze rozbudowana sieć dróg. Głównymi
szlakami komunikacyjnymi są: droga krajowa nr: 22 oraz wojewódzkie nr: 212, 236, 235, 237
i 240. Ważną funkcję komunikacyjną spełniają również istniejące drogi powiatowe.
Łączna długość poszczególnych dróg na terenie Powiatu Chojnickiego wynosi:

droga krajowa
- 37,334 km;

drogi wojewódzkie
- 119,637 km;

drogi powiatowe
- 294,641 km;
Uzupełnienie sieci dróg układu podstawowego stanowią drogi gminne, które ułatwiają
połączenia pomiędzy sołectwami, dojazdy do pól, łąk, pastwisk i lasów oraz stanowią sieć
ulic. Łączna długość dróg gminnych w Powiecie Chojnickim wynosi 104 km.
Zestawienie danych dotyczących dróg istniejących na terenie powiatu, z podziałem
na poszczególne kategorie, zawarte zostało w rozdziale V.4 Strategii Ekorozwoju Powiatu
Chojnickiego.
Część z wymienionych ulic stanowią ulice na terenach miast: Chojnice, Brusy
i Czersk.
2.4.3.2. Koleje
Przez teren Powiatu Chojnickiego przebiegają sieć linii kolejowych o znaczeniu
krajowym i lokalnym. Są to szlaki o dużym znaczeniu komunikacyjnym, na których odbywa
się transport osobowy i towarowy. Zestawienie podstawowych informacji o wymienionych
liniach kolejowych przedstawia poniższa tabela.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
27
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
Wykaz dróg kolejowych na terenie Powiatu Chojnickiego
Nr
linii
203
210
208
211
281
Nazwa linii
Tczew Kostrzyń
Chojnice –
Runowo
Pomorskie
Działdowo Chojnice
Chojnice Kościerzyna
Oleśnica Chojnice
Tabela 7
Przebieg odcinka na terenie powiatu
Opis linii
Melanówko – Ogorzeliny – Nw. Dwór –
Chojnice –Krojanty – Rytel – Czersk - Łąg
Dwutorowa linia o charakterze
krajowym
gr. powiatu – Nieżychowice - Chojnice
Linia krajowa,
niezelektryfikowana
Silno – Pawłowo – Lipienice - Chojnice
Chojnice – Powałki – Męcikał – Brusy Lubnia
gr. powiatu - Chojnice
215
Laskowice
Koślinka – Czersk – Mokre w kier. Karsina
Pomorskie - Bąk
201
Nowa Wieś
Wielka – Gdynia
Port
Linia jednotorowa, zamknięta
dla przewozów pasażerskich
Linia jednotorowa, zamknięta
dla przewozów pasażerskich
Linia jednotorowa, zamknięta
dla przewozów pasażerskich
Linia jednotorowa, lokalna,
zamknięta dla przewozów
pasażerskich
Łąg – Stare Prusy - Wojtal
Linia jednotorowa, lokalna
Źródło: PKP PLK S.A. Oddział Regionalny w Gdańsku.
Szanse dla rozwoju regionu pod względem komunikacyjnym, adresowaną dla coraz
szerszej rzeszy turystów wykorzystujących transport lotniczy, stanowi byłe lotnisko wojskowe
w gminie Konarzyny. Należy jednak zabiegać o możliwość wykorzystania obiektu przez
gminę po uregulowaniu prawnym własności terenu. Usytuowanie lotniska pomiędzy centrami
turystycznymi w Człuchowie, Chojnicach, Kościerzynie i Tucholą przyniosłoby wiele korzyści.
2.4.4. Mieszkalnictwo
Sytuacja mieszkaniowa w Powiecie Chojnickim kształtuje się na poziomie niższym niż
średnie dla województwa i kraju. Według Strategii Ekorozwoju liczba mieszkań w 2001 roku
wynosiła 23 551. Przeprowadzony Powszechny Spis Ludności i Mieszkań w 2002 roku
zweryfikował ilość mieszkań zamieszkanych na terenie powiatu w ilości 24 292. Nieznacznie
mogły zatem zmaleć współczynniki mieszkaniowe np.: wskaźnik liczby osób na
1 mieszkanie, liczby osób na 1 izbę, średniej liczby powierzchni (w m 2) na osobę
w porównaniu do wskaźników określonych w Strategii na poziomie:

wskaźnik liczby osób na 1 mieszkanie
- 3,8;

wskaźnik liczby osób na 1 izbę
- 1,02

wskaźnik średniej liczby powierzchni (w m2) na osobę
- 17,8 m2/osobę.
W związku ze zwiększającą się w ostatnich latach popularnością zabudowy
letniskowej i silnym rozwojem turystyki, na terenie Powiatu Chojnickiego wiele atrakcyjnych
turystycznie miejsc (głównie na brzegach jezior i rzek) zostało przeznaczonych pod ten
28
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
rodzaj zabudowy. Większość osób tam przebywających nie jest mieszkańcami powiatu. Nikt
do tej pory nie oszacował wielkości tej grupy użytkowników walorów ziemi chojnickiej.
Część z powstających budowli powstało lub powstaje w sposób nieuregulowany
prawnie (samowole budowlane). Jest to szczególnie niekorzystnym zjawiskiem dla ochrony
środowiska naturalnego.
Egzekwowanie prawa budowlanego oraz lokalnego np. dotyczącego strefy buforowej
wynoszącej 100 metrów od brzegów wód, w której nie wolno umieszczać budowli trwale
związanej z gruntem, powinno być ściśle kontrolowane przez gminy. Niezbędna staje się
ścisła współpraca służb gminnych, służb parków krajobrazowych i straży leśnej. Parki
krajobrazowe nie mają bowiem żadnych możliwości kontrolno-egzekucyjnych w stosunku do
naruszających prawo. Szczególnej ochronie winny podlegać grunty prywatne w parkach
i przy rezerwatach. W każdym przypadku sprzedaży takich gruntów prawo pierwokupu winny
posiadać dyrekcje parków.
Ciągle zwiększająca się liczba tzw. „domów letniskowych” nie pozwala zweryfikować
dokładnej liczby mieszkańców w niej przebywających oraz czasu pobytu. Brak takich
informacji może rodzić określone problemy i patologie społeczne. Stąd niezbędne wydaję się
być włączenie do problemów ochrony środowiska ustawowych organów przestrzegania
porządku prawnego.
2.4.5. Zaopatrzenie w gaz
Infrastruktura powiatu związana jest także z istniejącą na tym obszarze siecią
systemu zaopatrzenia w gaz.
Gaz ziemny transportowany jest siecią gazociągów przesyłowych PGNiG S.A,
w struktury której wchodzi Pomorska Spółka Gazownictwa w Gdańsku. Sieć przesyłowa
i liczne obiekty technologiczne systemu eksploatowane są przez regionalne oddziały
przesyłu.
Na terenie Powiatu
Chojnickiego jest to
Regionalny Oddział Przesyłu
w Bydgoszczy.
Sieć przesyłowa wysokiego ciśnienia związana jest z przebiegiem przez teren
powiatu gazociągu wysokiego ciśnienia łączącego Człuchów – Chojnice - Tucholę, a także
Chojnice – Sępólno Krajeńskie, ze zlokalizowaną rozdzielnią gazu w Chojnicach. Gazową
sieć dystrybucyjną stanowi sieć niskociśnieniowa (1,5 MPa) oraz sieć średniociśnieniowa
(0,3 MPa) tzw. sieć rozdzielcza, przeznaczona do doprowadzenia gazu do budynków lub
innych obiektów za pośrednictwem połączeń.
Zgodnie z danymi Głównego Urzędu Statystycznego łączna długość sieci rozdzielczej
na terenie omawianego powiatu na koniec 2002 roku wynosiła 128,5 km. W poszczególnych
gminach dane te kształtowały się następująco:
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
29
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Długość czynnej sieci rozdzielczej gazu ziemnego
w poszczególnych gminach powiatu – stan na 31.12.2002 r.
Gmina
Brusy
Czersk
Chojnice miasto
Chojnice gmina
Konarzyny
Razem
rodzaj terytorium
Tabela 8
Długość czynnej sieci rozdzielczej w km
Miasto
Teren wiejski
Miasto
Teren wiejski
Miasto
Teren wiejski
Teren wiejski
Powiat ziemski
0
0
22,152
11,295
66,303
28,751
0
128,501
Źródło: Główny Urząd Statystyczny, Bank Danych Regionalnych.
Sytuacja zgazyfikowania obszaru powiatu wymaga poprawy. Wraz ze zwiększeniem
infrastruktury zaopatrzenia mieszkańców miast i terenów wiejskich w gaz ziemny możliwe
będzie realne podejście do zmniejszenia zanieczyszczenia powietrza ze źródeł tzw. niskiej
emisji, ponieważ część mieszkańców będzie korzystać do celów grzewczych z gazu.
2.4.6. Zapora Mylof
Dla
infrastruktury
powiatu
charakterystyczny
element
stanowi
funkcjonująca
w miejscowości Mylof, na terenie gminy Czersk zapora wodna „Mylof” (załącznik 1).
Zbiornik Mylof z uwagi na fakt, że istnieje już ponad 150 lat należy traktować jako
duży akwen wodny. Tak jak w przypadku jezior jest zabroniony bezpośredni zrzut ścieków
komunalnych. Jednoznacznie określa to Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 8 lipca
2004 r. w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do
ziemi, oraz w sprawie substancji szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego. Stopień
wodny Mylof, położony w km 129+600 rzeki Brdy składa się z następujących elementów:
• zapory ziemnej
• przelewu (jazu) głównego
• jazu wlotowego na Wielki Kanał Brdy
• elektrowni wodnej (w administracji Gospodarstwa Pomocniczego RZGW Poznań)
• ujęcia wody dla Zakładów Hodowli Pstrąga w Mylofie (poza administracją RZGW)
• ujęcia wody dla Gospodarstwa Rybackiego Charzykowy (poza administracją RZGW)
Charakterystyczne poziomy piętrzenia:
• maksymalny wyjątkowo dopuszczalny
119.60 m Kr (175 cm)
• maksymalny eksploatacyjny
119.50 m Kr (165 cm)
• minimalny eksploatacyjny
119.33 m Kr (148 cm)
• minimalny wyjątkowo dopuszczalny
119.10 m Kr (125 cm)
30
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
ZAPORA ZIEMNA
Zapora położona jest w km 129+600 rzeki Brdy, 3,5 km od miejscowości Rytel w górę
rzeki. Została wybudowana w 1848r. Zapora wykonana w konstrukcji ziemnej nasypowej
o korpusie odwadnianym przy pomocy drenaży i rowów otwartych.
Podstawowe parametry techniczne zapory:
• klasa obiektu
- III
• rzędna korony zapory
- 121.500 m Kr
• maksymalna wysokość zapory
- 12.54 m
• długość zapory w koronie
- 294.50 m
• szerokość zapory w koronie
- 8.0 m
• średnia szerokość przy podstawie - 118.0 m
Przez zaporę przebiega droga publiczna łącząca m. Rytel ze wsią Klonia.
JAZ GŁÓWNY
Jaz główny jest skonstruowany w postaci przelewu skarpowego, kaskadowego
o szerokości 10m, konstrukcji żelbetowej. Światło jazu: 2 x 4,70m. Jaz zamykany jest dwoma
zasuwami o napędzie elektrycznym (i awaryjnym ręcznym).
• światło
Podstawowe parametry jazu głównego:
2 x 4.70=9.40 m
• długość przelewu skarpowego
50,25 m
• rzędna progu
117,40 m Kr
• rzędna ponuru
117,10 m Kr
• rzędna poszuru
116,50 m Kr
• maksymalna przepustowość jazu
52,5 m3/s
Jaz wlotowy Wielkiego Kanału Brdy usytuowany jest w km 0+078 ww. kanału
i stanowi ujęcie wody dla tego kanału. Konstrukcja jazu: żelbetowa, czteroprzęsłowa. Jaz
wyposażony jest w cztery zasuwy o napędzie ręcznym. Wysokość zasuw 1.71m.
Podstawowe parametry jazu Wielkiego Kanału Brdy:
• światło
4 x 2,60 = 10,40 m
• rzędna progu
117,94 m Kr
• rzędna ponuru
117,85 m Kr
• rzędna poszuru
117,86 m Kr
• maksymalna przepustowość jazu
12,35 m3/s
• maksymalna przepustowość WKB
5,71 m3/s
ELEKTROWNIA WODNA
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
31
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Elektrownia wodna na zbiorniku Mylof wybudowana została w drugiej połowie lat
dziewięćdziesiątych
dwudziestego
wieku.
Elektrownia
znajduje
się
tymczasowo
w administracji Gospodarstwa Pomocniczego RZGW Poznań. Elektrownia składa się
z następujących
elementów:
budynku,
kanału
doprowadzającego,
kanału
odprowadzającego, komory zamknięć. W elektrowni zainstalowane są dwie turbiny rurowe
pionowe.
Podstawowe parametry techniczne elektrowni:
• przełyk instalowany
Q 2 x 5.0 = 10 m3/s
• spad
9.0 - 10.0 m
• moc instalowana
800 kW
• średnia produkcja roczna (zakładana) 4.8 mln kWh
2.5. Analiza oraz ocena zasobów i składników środowiska
2.5.1. Ukształtowanie powierzchni terenu i budowa geologiczna
Zgodnie z podziałem fizyczno-geograficznym Polski wg opracowania J. Kondrackiego
„Geografia Polski – Mezoregiony fizyczno-geograficzne” obszar Powiatu Chojnickiego leży
we wschodniej części makroregionu Pojezierza Południowo-Pomorskiego oraz na granicy
trzech mezoregionów: Bory Tucholskie, Równina Charzykowska, Pojezierze Krajeńskie.
Ukształtowanie terenu, rzeźba, gleby, wody oraz krajobraz powiatu są pochodzenia
polodowcowego. Na rzeźbę terenu największy wpływ wywarła faza pomorska zlodowacenia
wiślanego. Nacisk mas lodowca spowodował powstanie moreny czołowej objawiającej się
bogactwem wzgórz, pagórków, głębokich dolin, jarów i wąwozów, natomiast z topniejących
lodowców wody utworzyły liczne jeziora polodowcowe i wytopiskowe.
Powiat jest więc obszarem urozmaiconym pod względem rzeźby terenu i budowy
geologicznej.
Jednocześnie ze względu na objęcie ochroną dużej powierzchni terenu powiatu brak
jest na tym terenie inwestycji mogących znacząco oddziaływać na powierzchnię i rzeźbę
terenu. Do inwestycji tego rodzaju zaliczać można bowiem znaczące tereny górnicze
(szczególnie
górnictwa
odkrywkowego)
oraz
fermy
hodowlane
wielkotowarowe,
w szczególności bazujące na hodowli bezściółkowej.
Na terenie Powiatu Chojnickiego ze względu na istnienie niemal na całej powierzchni
terenów: parku narodowego, parków krajobrazowych i obszarów chronionego krajobrazu nie
ma możliwości powstania inwestycji z zakresu hodowli zwierząt. Jest to zatem korzystne dla
ochrony środowiska naturalnego.
2.5.2. Surowce mineralne
32
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
2.5.2.1. Zasoby i wydobycie
Na terenie Powiatu Chojnickiego występują udokumentowane złoża kopalin
naturalnych kruszywa naturalnego (piasków i żwirów).
Stopień rozpoznania zasobów i stan zagospodarowania, a także wielkość wydobycia
z poszczególnych złóż zestawiono w tabeli 9.
Wykaz złóż surowców naturalnych
Nazwa złoża
Stan zag.
złoża
Chojniczki
Lichnowy I
Moszczenica
Moszczenica II
Moszczenica III
Rudziny
Wojtal *
Wojtal II
Tabela 9
Zasoby
geologiczne
bilansowe
Kruszywo naturalne [tys. Mg]
E
109
R
277
T
634
E
377
R
428
Z
1 815
P
4 480
Z
2
przemysłowe
Wydobycie
109
170
335
-
13
3
-
Źródło: Państwowy Instytut Geologiczny, Bilans zasobów kopalin w Polsce, Warszawa 2002,
* – złoża zawierające piasek ze żwirem;
Skróty literowe stanu zagospodarowania zasobów w wykazach złóż oznaczają:
E – złoża zagospodarowane – eksploatowane;
P – złoże o zasobach rozpoznanych wstępnie;
R – złoże o zasobach rozpoznanych szczegółowo;
T – złoże zagospodarowane – eksploatowane okresowo;
Z – złoże zaniechane.
Na omawianym terenie Powiatu Chojnickiego występują głównie złoża kruszywa
naturalnego – piaski i żwiry. Zasoby bilansowe tych złóż świadczą jednak o niewielkim ich
znaczeniu dla celów przemysłowych. Wydobywane w niewielkim stopniu trzy złoża (w tym
jedno okresowo) eksploatowane są na potrzeby lokalne, dlatego też wydobycie jest
nieznaczne.
Według Strategii Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego na terenie powiatu występują
złoża kredy jeziornej, we wschodniej części gminy Brusy, w okolicach Jezior Głuchego
Dużego i Małego oraz w rejonie Jeziora Laska. Nie są to jednak obszary umożliwiające
eksploatacje surowca.
Jako perspektywiczne dla powiatu złoża piasku i żwiru uznano złoża położone
w gminie Konarzyny, w okolicach wsi: Zielona Huta, Zielona Chocina i Jaronty.
2.5.2.2. Przeobrażenia środowiska związane z eksploatacją kopalin
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
33
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Eksploatacja surowców mineralnych (żwir, piasek), powoduje lokalne zmiany
w przypowierzchniowej warstwie skorupy ziemskiej, między innymi w postaci obszarów
wyłączonych z użytkowania (grunty zdewastowane oraz zdegradowane) i zniszczenia
warstwy glebowej, a także ułatwionej infiltracji zanieczyszczeń do wód gruntowych.
Szczególne
zagrożenie
stanowią
wyrobiska
związane
z niekoncesjonowanym
pozyskiem surowca na potrzeby miejscowej ludności, tzw. dzikie wyrobiska, gdyż miejsce
i sposób wydobycia kopaliny w żaden sposób nie uwzględniają wymogów związanych
z ochroną środowiska, nie prowadzi się w tych miejscach niezbędnych zabiegów
rekultywacyjnych.
Na terenie Powiatu Chojnickiego eksploatacja kopalin prowadzona jest w niewielkim
stopniu. Brak jest jednak informacji o skali niekoncesjowanego wydobycia piasków i żwirów.
Należy zatem dążyć do tego, aby gminni inspektorzy ochrony środowiska
przeprowadzili inwentaryzację wszystkich miejsc eksploatacji kopalin, ze szczególnym
rozpoznaniem dzikich wyrobisk, a w dalszym etapie wspólnie z powiatem doprowadzić do
likwidacji i rekultywacji terenów poeksploatacyjnych.
2.5.3. Gleby
Na terenie Powiatu Chojnickiego wykształciły się gleby słabe o charakterze
bielicowym, pseudobielicowym i brunatnym właściwym. Są to przeważnie gleby niższych
klas bonitacyjnych V i VI, a więc gleby przeznaczane do zalesienia. Lepszej jakości gleby
występują w południowej części powiatu w gminie Chojnice. Przewaga gleb III i IV klasy
bonitacyjnej wpłynęła na tym terenie na rozwój rolnictwa. Gleby o lepszych właściwościach
bonitacyjnych występujące w okolicach miast Brusy i Czersk oraz miejscowości Konarzyny
również znalazły wykorzystanie rolnicze.
Słaba bonitacyjnie jakość gleb na terenie powiatu przyczyniła się do znacznego
stopnia lesistości tego terenu.
2.5.4. Wody podziemne
2.5.4.1. Charakterystyka ogólna
Wody podziemne ze względu na ich wysoką jakość są bardzo ważnym źródłem
zaopatrzenia ludności w wodę pitną. Na terenie Powiatu Chojnickiego zasoby wód
podziemnych o znaczeniu użytkowym występują głównie w utworach czwartorzędowych.
W mniejszym stopniu wykorzystywane są także wody pochodzenia trzeciorzędowego.
W obrębie utworów czwartorzędowych występują dwa poziomy wodonośne: gruntowy
i wgłębny (międzyglinowy i podglinowy). Poziomy wodonośne rozdzielone są iłami i mułkami
34
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
zastoiskowymi o miąższości do ok. 30 m. Poziom gruntowy występuje głównie w obrębie
dolin rzecznych. Poziom ten, ze względu na korzystne parametry hydrogeologiczne
i jakościowe, jest często ujmowany.
Wody poziomu trzeciorzędowego występują w piaskach wodonośnych z nakładem
nieprzepuszczalnych iłów lub słabo przepuszczalnych glin morenowych, na głębokości od 60
do 100 m. Poziom ten zasilany jest w drodze przesączania z nadległych poziomów.
Do wód podziemnych zaliczane są także wody gruntowe, które charakterem
i głębokością występowania odzwierciedlają cechy konfiguracyjne terenu oraz budowę
geologiczną jego podłoża. Z tych zasobów woda wykorzystywana jest w ramach studni
kopanych.
2.5.4.2. Główne zbiorniki wód podziemnych
Na terenie powiatu znajdują się dwa główne zbiorniki wód podziemnych (GZWP).
Zestawienie parametrów charakterystycznych dla tych zbiorników przedstawia tabela 10.
Granice występowania GZWP określa rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10
grudnia 2002 roku w sprawie przebiegu granic obszarów dorzeczy, przyporządkowania
zbiorników wód podziemnych do właściwych obszarów dorzeczy, utworzenia regionalnych
zarządów gospodarki wodnej oraz podziału obszarów dorzeczy na regiony wodne (DZ. U.
2002, Nr 232, poz.1953). Zgodnie z tym rozporządzeniem granice GZWP na terenie powiatu
znajdują się
w jego północno-wschodniej i południowej części a poglądową lokalizację
według danych Państwowego Instytuty Geologicznego – Bank Danych Hydrograficznych
przedstawia rysunek 5.
Parametry GZWP występujących na terenie powiatu
Średnia
głębokość
ujęć
[m]
Zasoby
dyspozycyjne
[tys. m3/d]
Qm
10-50
50
Qm
50
20
Nazwa GZWP
Typ
ośrodka
Wiek
skał
121
Zbiornik miedzymorenowy
Czersk
porowy
128
Zbiornik międzymorenoy
Ogorzeliny
porowy
Nr
GZWP
T a b e l a 10
Powierzchnia
GZWP
[km2]
Źródło: Państwowy Instytut Geologiczny w Warszawie (stan na dn. 31 stycznia 2003).
Oznaczenie wieku skał GZWP:
QM – zbiornik czwartorzędowy międzymorenowy;
Prawo ochrony środowiska w art. 98 stanowi, że wody podziemne i obszary ich
zasilania podlegają ochronie polegającej na zmniejszaniu ryzyka zanieczyszczenia tych wód
poprzez ograniczenie oddziaływania na obszary ich zasilania oraz utrzymywaniu równowagi
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
35
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
zasobów tych wód. W tych celach tworzone są między innymi obszary ochronne zbiorników
wód śródlądowych, na zasadach określonych Prawem Wodnym.
Główne
Zbiorniki
Wód
Podziemnych
to
niewielkie
obszarowo
zbiorniki
czwartorzędowe objęte reżimem wysokiej ochrony.
Rysunek 5. Mapka poglądowa lokalizacji Głównych Zbiorników
Wód Podziemnych (GZWP) na terenie Powiatu Chojnickiego
Źródło: Mapa Głównych Zbiorników Wód Podziemnych wg PGI (Państwowego Instytutu Geologicznego).
Główny Zbiornik Wód Podziemnych Nr 121 zlokalizowany jest w północno-wschodniej
części Powiatu Chojnickiego w gminie Brusy.
Niewiele większym zbiornikiem pod względem zasięgu jest GZWP Nr 128 zajmujący
południową część obszar powiatu w gminie Chojnice oraz fragmenty powiatów sąsiednich.
Jest to również zbiornik czwartorzędowy o charakterze skał porowych. Zbiornik GZWP 128
posiada ustanowiony obszar ochrony zbiornika o reżimie wysokiej ochrony w całkowitych
jego granicach.
2.5.4.3. Jakość wód podziemnych
Na jakość wód podziemnych wpływ mają istniejące tu warunki hydrogeologicze oraz
formy prowadzonej działalności.
Badania jakości wód podziemnych prowadzone są:

36
w sieci krajowej przez Państwowy Instytut Geologiczny;
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.

w sieci regionalnej przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska.
W próbach oznaczane są wskaźniki fizykochemiczne jakości wody. W grupie
wskaźników nietoksycznych wykonywanych jest 20 oznaczeń: barwa, , SO4, Sr, Zn i suma
substancji rozpuszczonych, przewodność, odczyn pH, twardość ogólna, Ba, Ca, Cl, Fe,
HCO3, HPO4, K, Mg, Mn, Na, NH4,SiO2 Natomiast w grupie 11 wskaźników toksycznych
badane są stężenia: As, Cd, Cr, Cu, F, Ni, Pb, fenoli, NO2, NO3 i CN.
Zasady kwalifikowania wody do odpowiedniej klasy są inne, niż stosowane przy
ocenie jakości wód powierzchniowych – rzek i jezior. Jako dopuszczalne przyjmowane jest
przekroczenie wartości granicznych trzech wskaźników, za wyjątkiem wskaźników
o charakterze toksycznym. Pomimo stwierdzenia w badanej wodzie wyższych stężeń
danego wskaźnika od określonych dla III klasy czystości, woda kwalifikowana jest do III
klasy. Nie używa się określenia „wody pozaklasowe”. Skala ocen zwykłych wód
podziemnych jest następująca:
Ia – wody o najwyższej jakości,
Ib – wysokiej jakości,
II – średniej jakości,
III – niskiej jakości.
Krajowy monitoring wód podziemnych na terenie powiatu prowadzony jest w 6 punktach
pomiarowych w gminach: Czersk i Brusy.
Monitoring regionalny stanu czystości wód podziemnych Powiatu Chojnickiego opiera się o
1 istniejący na tym terenie punkt pomiarowo-kontrolny w gminie Chojnice.
Stan jakości wód podziemnych przedstawia tabela 11 i rysunek na następnej stronie.
Wyniki monitoringu sieci krajowej jakości wód podziemnych
na terenie Powiatu Chojnickiego w 2002 roku
Lokalizacja punktu pomiarowego
miejscowość
Klaskawka
Czernica - 1
Czernica - 2
Czernica - 3
Czernica - 4
Czernica - 5
gmina
Pochodzenie warstwy
wodonośnej
Czersk
Brusy
Brusy
Brusy
Brusy
Brusy
Q
Tr
Tr
Tr
Q
Q
Głębokość otworu
badawczego
[m]
34
251
195
116
48,5
7,1
T a b e l a 11
Ogólna jakość wód
podziemnych
Ib
Ib
Ib
Ib
Ib
Ib
Źródło: Centralny Bank Danych Hydrogeologicznych, WIOŚ Gdańsk.
Objaśnienie skrótów:
Q – warstwy wodonośne pochodzenia czwartorzędowego,
Tr - warstwy wodonośne pochodzenia trzeciorzędowego.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
37
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
Według Raportu o stanie środowiska w województwie pomorskim jakość wód
podziemnych w 2002 roku odpowiadała klasie wysokiej jakości. Wysoką jakość posiadały
także wody badane w sieci monitoringu regionalnego w gminie Chojnice.
Schematyczne ujęcie jakości wód podziemnych przedstawia poniższy rysunek.
Źródło: Raport o stanie środowiska w województwie pomorskim w 2002 roku; WIOŚ Gdańsk
Zasoby wód podziemnych na terenie powiatu podlegają stałym obserwacjom
hydrogeologicznym prowadzonym przez Państwowy Instytut Geologiczny. Monitoring
prowadzony jest na otworach hydrogeologicznych, których wykaz znajduje się w załączniku
2 do opracowania.
2.5.4.4. Źródła zanieczyszczeń wód podziemnych
Wody podziemne powiatu zaliczane są do wód wysokiej jakości, jednak nie pozostają
obojętne na wpływ zagrożeń ze źródeł antropogenicznych i naturalnych (opady
atmosferyczne).
Wody podziemne mogą ulegać przeobrażeniom ilościowym oraz jakościowym. Na
jakość
zasobów
wód
podziemnych
wpływ
może
mieć
spływ
zanieczyszczeń
powierzchniowych (infiltracja) z terenów rolniczych. Potencjalnym źródłem przeobrażeń
jakościowych wód podziemnych mogą być także nieszczelne zbiorniki do gromadzenia
38
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
ścieków oraz zanieczyszczenia pochodzące ze składowisk (dlatego ważnym aspektem jest
prawidłowe przeprowadzenie rekultywacji składowisk w trakcie procedury ich zamykania.
Potencjalnym źródłem przeobrażeń jakościowych wód podziemnych mogą być także miejsca
hodowli zwierząt o charakterze przemysłowym, dlatego też należy dążyć do tego, aby
uniemożliwić powstawanie nowych wielkotowarowych ferm na terenie powiatu.
Przeobrażenia ilościowe związane są z poborem wód podziemnych na potrzeby
gospodarcze oraz na potrzeby komunalne (do zaopatrzenia ludności w wodę do picia).
Zestawienie punktów poboru wód podziemnych, wraz z parametrami informującymi
o zasobach i intensywności ich użytkowania zawarte zostało w rozdziale III dotyczącym
gospodarki wodnej i ściekowej.
Stan poziomu wód gruntowych uzależniony jest przede wszystkim od ilości opadów,
dlatego też jego wzrost odnotowuje się szczególnie w okresie wiosennym podczas roztopów
pokrywy śniegowej, oraz wzmożonych opadów atmosferycznych.
Skład
chemiczny
wód
gruntowych
jest
efektem
oddziaływania
opadów
atmosferycznych, litologii, czasu krążenia, sytuacji morfologicznej oraz użytkowania terenu.
Wody gruntowe na terenach intensywnie użytkowanych rolniczo charakteryzują się wzrostem
zawartości substancji biogennych – związków azotu i fosforu, który spowodowany jest
przede wszystkim procesami ługowania nawozów mineralnych do wód gruntowych oraz
zanieczyszczeniami ściekami bytowymi z nieskanalizowanych wsi i miejsc intensywnej
produkcji zwierzęcej. Na pogorszenie jakości wód gruntowych wpływa również depozycja
atmosferyczna.
Infiltracja wód opadowych do pokładów zasobów wód podziemnych i gruntowych,
wpływająca na pogorszenie jakości tych wód może wynikać z różnorodności izolującej
pokrywy w stropie warstw wodonośnych.
Zagrożeniem
dla
wód
gruntowych
jest
również
infiltracja
zanieczyszczeń
z nieszczelnych zbiorników do gromadzenia nieczystości ciekłych – szamb, a także
niebezpieczeństwo nielegalnego wylewania ścieków bezpośrednio do środowiska wodnego
czy gruntowego. Istotne jest zatem pełne zewidencjonowanie przez gminy tych zbiorników
z uwzględnieniem ich stanu technicznego, a także doprowadzenie do pełnej kontroli wywozu
ścieków.
Biorąc pod uwagę turystyczny charakter powiatu i fakt istnienia ponad 130 jezior
i akwenów pow. 1 ha powierzchni za stanowczo niewystarczający dla potrzeb ochrony
środowiska, należy uznać zasięg badań kąpielisk zorganizowanych i zwyczajowych. Przez
Państwowy Powiatowy Inspektorat Sanitarny badane jest tylko 12 z nich. Oczywiście
związane jest to z finansami i kwotami z budżetów gmin na ten cel przeznaczonymi. Takie
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
39
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
badania są jednak pierwszym ostrzeżeniem ( w przypadku naruszenia standardów) przed
zagrożeniem akwenów powierzchniowych i zbiorników podziemnych.
2.5.5. Wody powierzchniowe
2.5.5.1. Charakterystyka zlewniowa
Gospodarka wodna, która stanowi jeden z najważniejszych czynników zachowania
równowagi pomiędzy rozwojem gospodarczym, społecznym i
rozwojem środowiska
przyrodniczego, realizowana jest przez Państwo na obszarach zlewni hydrograficznych
zwanych dorzeczami. Do realizowania zadań w zakresie racjonalnej gospodarki zasobami
wód powierzchniowych i podziemnych powołane zostały Regionalne Zarządy Gospodarki
Wodnej na podstawie Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2002 r. w sprawie
przebiegu granic obszarów dorzeczy, przyporządkowania zbiorników wód podziemnych do
właściwych obszarów dorzeczy, utworzenia regionalnych zarządów gospodarki wodnej oraz
podziału obszarów dorzeczy na regiony wodne (Dz. U. 2002 nr 232, poz. 1953).
Rozporządzenie to określa między innymi granice administrowania poszczególnych
zarządów. Powiat Chojnicki należy w całości do regionu administrowanego przez RZGW
Gdańsk.
Zgodnie z podziałem zlewniowym obszar Powiatu Chojnickiego położony jest
w dorzeczu Wisły w zlewniach bilansowych II rzędu:

Zlewnia Rzeki Brdy (Nr 236);

Zlewnia Rzeki Wdy (Nr 237b).
Przestrzennie granice zlewni dla rzeki Brdy i Wdy, a także położenie poszczególnych
gmin Powiatu Chojnickiego w granicach tych zlewni przedstawiono w załączniku 3
niniejszego opracowania.
Większość obszaru powiatu należy do zlewni bilansowej rzeki Brdy w jej środkowym
odcinku. Do zlewni rzeki Wdy należy północny fragment gminy Czersk oraz wschodni gminy
Brusy.
Obydwie zlewnie są charakterystyczne pod względem zasobności w liczne jeziora
przepływowe.
Charakterystyka ogólna zlewni rzeki Brdy
Powierzchnia dorzecza: Powierzchnia dorzecza obejmuje obszar 4639 km2.
Długość rzeki: Całkowita długość rzeki wynosi L=238 km.
Główne dopływy Brdy.
40
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
Nazwa dopływu; brzeg lewy - L, prawy - P
Odcinek
Odcinek górny
Modra Struga (P), Ruda (P), Silnica (P)
Odcinek środkowy
(wytłuszczone na terenie
powiatu)
Lipczynka (L), Prądzona (L), Chocina (L) Zbrzyca (L), Raciąska
Struga (P),Orla Struga (L) Czernicki Rów (L) Czerska Struga (L),
Bielska Struga(L)
Kicz (P), Ruda (Stążka) (L), Szumionka (L),Kamionka (P), Bysławska
Struga (L), Sępolna (P), Lucimska Struga (P), Krówka (P), Sucha (L),
Odcinek dolny (od Tucholi)
Graniczna Struga (L), Borzenkowska Struga (z Kotomierzanką) (L),
Kanał Bydgoski (P)
Przepływy charakterystyczne na odcinku powiatu
część rzeki
część środkowa
przekrój charakterystyczny
Męcikał (36) (A=1795 km2)
Roczne przepływy charakterystyczne [w m3/s]
- średni niski /SNQ/
- średni /SSQ/
- średni wysoki /SWQ/
Letnie przepływy nienaruszalne (Qn)
- met. SNQ z wielolecia
- wg H. Kostrzewy:
- kryt. hydrobiologiczne (Qnh)
- wędrówki tarłowe ryb (rozród)
- met. Q najdłużej trwających (QNT)
Roczne odpływy charakterystyczne q [l/s/km2]
- średni niski /SNq/
- średni /SSq/
- wysoki /SWq/
9,38
15,30
19,80
5,63
6,57
11,03
13,267
5,22
8,52
11,03
Należy jednak zauważyć, że powyższe dane dotyczą okresów wieloletnich. Byłoby
pożądanym opracowanie postępowania w przypadkach szczególnie niskich stanów wód.
Przypadek taki miał miejsce w czerwcu 2003 roku, gdy przepływ wody spadł do 7,5 m/s,
(dane z posterunku Mylof). Drastyczne obniżenie poziomu wody w Brdzie ma wielorakie
przyczyny. Z uwagi na znaczenie tej rzeki dla regionu byłoby warto przeprowadzić stosowną
pogłębioną analizę dot. Brdy i korzystania z jej wód. Jak wynika z danych Nadzoru Wodnego
większość wody Brdy zostaje skierowana do Wielkiego Kanału Brdy, natomiast rzeka Brda
traktowana jest drugorzędnie. Biorąc pod uwagę nowe przepisy1 dot. zasad funkcjonowania
np. wylęgarni pstrąga, należy pilnie rozważyć dostosowanie wydanego pozwolenia
wodnoprawnego ze szczególnym naciskiem na sposób gospodarowania wodami i zasadami
cofnięcia pozwolenia w przypadkach szczególnych. Brak takich uregulowań może
doprowadzić do upadku Brdy jako ciągłego szlaku kajakowego.
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ŚRODOWISKA z dnia 8 lipca 2004 r. w sprawie warunków, jakie
należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji
szczególnie szkodliwych dla środowiska wodnego Dziennik Ustaw Rok 2004 Nr 168 poz. 1763(data
wydania: 28.07.2004) wersja obowiązująca od 28.07.2004
1
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
41
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Pan Ossowski z Nadzoru Wodnego Mylof w wywiadzie dla Gazety Pomorskiej
stwierdził: "... w kanale poziom jest wyższy, bo pstrągarnia w Mylofie musi dostać tyle wody,
żeby im pstrągi nie pozdychały i nic się na to nie poradzi."
Zakład w Mylofie winien działać zgodnie z obowiązującym w Polsce i Europie,
prawem. W przeciwnym przypadku dochodzi do szczególnego zagrożenia środowiska.
Gmina Czersk i Tuchola muszą w tej sprawie współdziałać jako bezpośrednio
zainteresowani. Podział wody z Brdy następuje bowiem na terenie Gminy Czersk, a Tuchola
otrzymuje już wody o znacznie obniżonej jakości niż dopływające do Wielkiego Kanału Brdy.
Wprawdzie za gospodarkę wodną rzek nie odpowiada gmina, lecz jednostki specjalistyczne
państwa, ale gminy są stroną w postępowaniu w rozumieniu Prawa Ochrony Środowiska.
Charakterystyka ogólna zlewni rzeki Wdy.
Powierzchnia dorzecza: 2325,2 km2. Długość rzeki: L=198 km.
Główne dopływy:
Nazwa dopływu ( brzegi: lewy - L, prawy - P)
Odcinek górny
Trzebiocha (L; Borowa, Pilica, Graniczna);
Odcinek środkowy
(wytłuszczony na terenie powiatu)
Niechwaszcz (P; Korzenica, Parzenica); Wieprzyk (P);
Zelgoszczówka (L); dopływ z jez. Słonego (L; jez. Kałębie i
Czarne); Prusina (P; dopływ z jez. Okonińskiego);
Odcinek dolny
Sobina (L); dopływ spod m. Lniano (P); dopływ z jez.
Stelchno (L); Wyrwa (P);
Przepływy charakterystyczne dla okresu 1951 - 1980:
Część rzeki
część górna
część środkowa część dolna
Przekrój charakterystyczny (Nr)
(A - powierzchnia zlewni)
Wawrzynowo
(11) (A=421,2
km2)
Ujście do Wisły
Błędno (33)
(55) (A=2325,1
(A=1385,7 km2)
km2)
1,71
3,26
5,39
5,19
9,187
14,73
8,31
11,626
24,31
1,368
2,172
3,153
3,126
3,996
6,594
4,165
6,149
10,147
1,533
(QNT=3,097)
3,36
(QNT=8,728)
4,342
(QNT=11,277)
4,06
7,74
12,80
3,75
6,63
10,63
3,57
5,00
10,46
Roczne przepływy charakterystyczne [w m3/s]
- średni niski /SNQ/
- średni /SSQ/
- średni wysoki /SWQ/
Letnie przepływy nienaruszalne (Qn w m3/s)
- met. SNQ z wielolecia
- wg H. Kostrzewy:
- kryt. hydrobiologiczne (Qnh)
- wędrówki tarłowe ryb (rozród)
- met. Q najdłużej trwających (QNT)
Roczne odpływy charakterystyczne q [l/s/km2]
- średni niski /SNq/
- średni /SSq/
- wysoki /SWq/
42
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
2.5.5.2. Zasoby wód powierzchniowych
Pod względem zasobności w wody powierzchniowe, Powiat Chojnicki zaliczyć należy
do obszarów o dużej zasobności.
Sieć wód powierzchniowych na omawianym terenie jest stosunkowo dobrze
rozwinięta. Występują tu zarówno wody płynące, sztuczne i naturalne akweny, jak i tereny
podmokłe. W stosunku do całkowitej powierzchni gminy, wody zajmują około 4,6 % ogólnej
powierzchni.
Do najważniejszych cieków wodnych należy zaliczyć rzeki:
Brdę i Wdę.
Charakterystykę zlewni tych rzek przedstawiono w rozdziale III.1.4. Strategii Ekorozwoju.
Do naturalnych cieków wodnych w granicach powiatu należą:
- rzeka Chocina, ujście do j. Karsińskiego w zlewni rzeki Brdy,
- Czerska Struga, ujście do rzeki Brdy,
- Raciąska Struga, ujście do rzeki Brdy,
- Suska Struga, ujście do do Raciąskiej Strugi,
- rzeka Niechwaszcz, ujście do rzeki Wdy,
- rzeka Zbrzyca, ujście do jeziora Witoczno w zlewni rzeki Brdy,
- rzeka Kłonecznica, ujście do rzeki Zbrzycy,
- rzeka Mlusina, ujście do rzeki Zbrzycy,
- rzeka Parzenica, ujście do rzeki Niechwaszcz,
- rzeka Korzenica, ujście do Parzenicy,
- Struga Jacewska, ujście do jeziora Charzykowskiego,
- Struga Siedmiu Jezior, ujście do jeziora Charzykowskiego w zlewni rzeki Brdy,
- Kulawa, ujście do rzeki Zbrzycy,
- Orla Struga, ujście do jeziora Łąckiego w zlewni rzeki Brdy,
- Struga Czerwonka, ujście do jeziora Charzykowskiego w zlewni rzeki Brdy,
- Klaskawska Struga, ujście do Czerskiej Strugi,
- Rów Czernicki, ujście do jeziora Dybrzk w zlewni rzeki Brdy,
Ponadto w charakterystyce zlewni wód powierzchniowych na terenie powiatu,
w gminie Czersk, przepływają kanały:
-
Wielki Kanał Brdy,
-
Kanał Wdy,
-
Kanał Niechwaszczy.
Pozostałe cieki wodne stanowią mniejsze rzeczki, kanały oraz rowy melioracyjne.
Obszar Powiatu Chojnickiego należy również do terenów zasobnych w wody
powierzchniowe zgromadzone w zbiornikach wodnych.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
43
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
Na omawianym terenie znajduje się szereg jezior typu morenowego i wytopiskowego. Są to
zbiorniki przepływowe oraz nieprzepływowe. Należy jednak wnikliwie klasyfikować jezira.
Z przyczyn obniżenia lustra wody wiele naturalnych cieków wyschło. Część z małych
naturalnych dopływów, po uregulowaniu przekwalifikowano w meliorację szczegółową.
Jednak na starych mapach można te dopływy i odpływy znaleźć. Z uwagi na presję dot.
wykupu jezior nieprzepływowych przez osoby fizyczne, należy bardzo analizować sytuację
przed wydaniem jakiejkolwiek decyzji o kwalifikacji jeziora. W każdym przypadku zarówno
gmina jak i dyrekcje parków są stroną w postępowaniu i winny być bezwzględnie
informowane o takich przypadkach. Charakterystykę morfometryczną jezior przedstawiono w
załączniku 4 opracowania – wykazie jezior Powiatu Chojnickiego.
Sporządzony na podstawie różnych źródeł wykaz jezior powiatu wskazuje na istnienie
na tym terenie około 138 jezior o powierzchni powyżej 1 ha.
Do największych ze zewidencjonowanych zbiorników należą:
Jezioro Charzykowskie
Jest to jezioro rynnowe, usytuowane w osi północ-południe, o silnie rozwiniętej linii
brzegowej. Dwa przewężenia zlewni jeziora pozwalają na podzielenie jeziora na trzy
zasadnicze części:
-
północną: najpłytszą i o łagodnych stokach;
-
środkową o względnie płaskim dnie i średniej głębokości 15 m;
-
południową o najbardziej urozmaiconym dnie i najgłębszą.
Duża część zlewni jeziora jest zalesiona i objęta ochroną przyrody. Jezioro otoczone jest
wzgórzami o wysokości 130-200 m n.p.m.
Przez północną część jeziora przepływa rzeka Brda. Dodatkowo jezioro zasilane jest
pięcioma mniejszymi dopływami: od strony zachodniej Strugą Czerwonką, od strony
południowej dwoma dopływami bez nazwy, od strony wschodniej Strugą Jarcewską,
natomiast w części północno –wschodniej zbiornik zasila Struga Siedmiu Jezior, przez którą
j. Charzykowskie połączone jest z grupą jezior: Mielnica, Skrzynki, Płęsno, Główka, Bełcza,
Jeleń, Zielone i Ostrowite.
Głównym źródłem zanieczyszczeń jeziora są zanieczyszczenia z Miasta Chojnic
wnoszone do jeziora przez Strugę Jarcewską a także niekontrolowany zrzut ścieków
bytowych i deszczowych z miejscowości Charzykowy (położonej przy południowym brzegu
jeziora). Duża część miejscowości jest już włączona do oczyszczalni w Chojnicach i stan
czystości jeziora w tej części poprawia się. Dodatkowo do jeziora wprowadzane są
zanieczyszczenia niesione przez pozostałe dopływy.
44
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Jezioro Karsińskie
Jezioro Karsińskie położone w gminie Chojnice to drugie co do wielkości jezioro na terenie
powiatu, które zasilane jest przez Brdę i Chocinę, jako największe cieki.
Zlewnia jeziora należy również do terenów zalesionych, jednak coraz częściej,
szczególnie w północnej części jeziora, linia brzegowa jest poddawana presji budowlanej bez
jednoczesnego uregulowania gospodarki ściekowej. Problem praktycznie dotyczy linii
brzegowej od wylotu rzeki Chocina (osada Kokoszka) na zachodnim brzegu poprzez
Swornegacia, Psią Górę Krowią Łąkę aż do miejscowości Owink. Cały ten teren znajduje się
w Zaborskim Parku Krajobrazowym.
To właśnie zanieczyszczenia ściekami z terenów
nieskanalizowanych stanowią główne źródło zanieczyszczeń jeziora.
Zabudowanie brzegów jeziora, głównie naprzeciwległych, może stanowić zagrożenie
kumulacji zanieczyszczeń, a także rujnuje estetykę krajobrazu. Należy zatem pilnie określić
linie brzegowe akwenów oraz określić sposób „swobodnego dostępu” w odległości 1,5 m od
linii brzegowej szczególnie w starej zabudowie miejscowości Swornegacie.
Część jezior na terenie powiatu stanowią oligroficzne jeziora lobeliowe o czystej
wodzie i typowej roślinności z gatunków lobelii. Omówienie tych akwenów pod względem ich
walorów przyrodniczych znajduje się w rozdziale 2.4 opacowania.
Łącznie na terenie Powiatu Chojnickiego znajduje się 12 jezior lobeliowych.
W załączniku zawierającym spis jezior, jeziora lobeliowe zostały wyróżnione „(L)”.
Na omawianym terenie znajdują się także małe, dystroficzne jeziorka o wodzie
obfitującej w związki humusowe.
2.5.5.3. Stan czystości wód powierzchniowych
Badania w zakresie monitoringu wód powierzchniowych w ramach monitoringu
reperowego, podstawowego i regionalnego na terenie Powiatu Chojnickiego prowadzi
Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Gdańsku.
Stan jakości rzek
Na terenie Powiatu Chojnickiego monitoringiem rzek zostały objęte podstawowe rzeki
Brda i Wda, a także niektóre ich dopływy np. rzeka Niechwaszcz.
Na jakość wód w rzekach mają wpływ głównie takie czynniki jak:
- naturalne, związane z warunkami klimatycznymi i hydrologicznymi, oraz ze
zdolnościami samooczyszczania;
- antropogeniczne (związane z działalnością człowieka, np. zrzut ścieków).
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
45
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Na przestrzeni lat 2000-2002 na terenie Powiatu Chojnickiego zlokalizowane były
następujące punkty monitoringu:
Wykaz punktów monitoringu krajowego i regionalnego wód
Nazwa rzeki (cieku)
Brda
Brda
Wda
Niechwaszcz
Niechwaszcz
Lokalizacja
Miejscowość lub
km rzeki
nazwa punktu
Ciecholewy
b.d.
Rytel
b.d.
Klonowiec
134,6
Brusy
35
Dębowiec
11,4
T a b e l a 12
Rok badania
Klasa czystości
(wypadkowa)
2001
2002
2000
2000
2000
III
II
II
III
III
Źródło: Raporty WIOŚ Gdańsk o stanie środowiska w województwie pomorskim.
Ocena jakości wód została ujęta w trzech klasach czystości. Stosowana klasyfikacja
uwzględniała normy dopuszczalne dla różnych sposobów potencjalnego wykorzystania wód
powierzchniowych. Przedstawia się ona następująco:

klasa pierwsza – wody nadające się do: zaopatrzenia ludności w wodę do picia,
zaopatrzenia zakładów wymagających wody o jakości wody pitnej, bytowania
w warunkach naturalnych ryb łososiowatych.

Klasa druga – wody nadające się do: bytowania w warunkach naturalnych innych ryb niż
łososiowate, chowu i hodowli zwierząt gospodarskich, celów rekreacyjnych (uprawianie
sportów wodnych, urządzanie zorganizowanych kąpielisk).

Klasa trzecia – wody nadające się do: zaopatrzenia zakładów innych niż wymagające
wody do picia, nawadniania terenów rolniczych itp.
Wody, których parametry nie spełniają dopuszczalnych dla klasy III, nazywamy
pozaklasowymi (n.o.n. – nie odpowiadające normatywom).
W 2000 roku szczegółowemu monitoringowi WIOŚ została poddana rzeka Wda wraz
z jej dopływami. Wśród 9 punktów kontrolnych na rzece Wdzie, jeden znajdował się
w miejscowości Klonowiec w gminie Czersk oraz jeden tuż poza granicą w mieście Czarna
Woda. Natomiast w badaniach jakości wody dopływów Wdy pomiary przeprowadzono w 5
punktach pomiarowych, z czego 2 w granicach powiatu (w okolicach miejscowości
Dąbrowiec oraz w Brusach na rzece Niechwaszcz).
Jakość badanych wód była podyktowana głównie zawartością fosforu w II klasie
jakości. Największą wartość fosforu zanotowano w Czarnej Wodzie (stężenie przekroczyło
0,4 mg PO4/dm3) oraz w Klonowicach (0,19 mg PO4/dm3). Również w tych punktach jakość
wody uległa obniżeniu do klasy II ze względu na zawartość związków azotu.
Wody rzeki Niechwaszcz stanowiącej dopływ Wdy zakwalifikowano również do III
klasy czystości. O złej jakości wody decydował okresowy wzrost ilości związków fosforu,
46
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
bakterii typu fekalnego, substancji organicznych w Brusach oraz spadek natlenienia
w Dębowcu.
W 2001 roku pod względem fizyko-chemicznym wody rzeki Brdy w Ciecholewach
(gm. Konarzyny) przez znaczną część roku utrzymywały się w I lub II klasie czystości. O ich
III klasowej jakości zadecydował jedynie deficyt tlenu w okresie letnim (17-25% wyników).
W miejscowości Rytel jakość wód odpowiadała II klasie z uwagi na utrzymujący się
przez znaczną część roku poziom związków fosforu (58-67% wyników), substancji
organicznych rozkładalnych biologicznie (33% wyników) i azotynów (17% wyników).
Stan sanitarny wód Brdy w Rytlu spełniał wymogi II klasy, przy 75% udziale wyników
w I klasie. Wyraźnie gorszą jakość wód stwierdzono w Ciecholewach, gdzie 41% wyników
mieściło się w granicach III klasy, a kolejne 42% - w granicach II. Skład organizmów
planktonowych świadczył o dobrej jakości wód (II klasa) na całym badanym odcinku rzeki;
zawartość chlorofilu "a" była niewielka i stanowiła o ich I klasowej jakości w górnym
i środkowym odcinku i o II klasowej w Rytlu (17% wyników).
W 2002 roku wody Brdy zakwalifikowano do II klasy czystości. Przez cały rok
charakteryzowały
się
one
wysokim
natlenieniem,
niską
koncentracją
substancji
nieorganicznych i trudno rozkładalnej materii organicznej, niskim poziomem związków azotu,
metali i fenoli lotnych. O II klasowej jakości wód przesądził podwyższony poziom stężenia
związków fosforu, utrzymujący się w drugiej połowie roku. Udział wyników w tej klasie
wynosił 58% dla fosforanów i 67% dla fosforu ogólnego. W lutym i marcu odnotowano także
wzrost ilości substancji organicznych rozkładalnych biologicznie (17% oznaczeń BZT5 w II
klasie). Nastąpił także wzrost ilości bakterii coli typu fekalnego w lipcu i październiku także
zdecydował o II klasie czystości.
Stan sanitarny wód rzeki Brdy w miejscowości Rytel przez znaczną część roku
odpowiadał I klasie czystości (83% oznaczeń). Wzrost ilości bakterii coli typu fekalnego
w lipcu i październiku zdecydował jednak o zaliczeniu wód Brdy do II klasy czystości
Należy jednak zauważyć, że Wielki Kanał Brdy (również w okolicach miejscowości
Rytel) został zamknięty przez Sanepid w 2004 roku do korzystania w celach rekreacyjnych
(kąpielisko zwyczajowe, badane przez Sanepid), z uwagi na duże ilości zanieczyszczeń.
Niestety jest to wpływ wylęgarni pstrągów.
Obecnie od 11 lutego 2004 r. obowiązuje nowe rozporządzenie Ministra Środowiska
w sprawie klasyfikacji wód, sposobu prowadzenia monitoringu oraz sposobu interpretacji
wyników i prezentacji stanu wód powierzchniowych i podziemnych (Dz.U. 2004 nr 32 poz.
284). Rozporządzenie to wprowadza pięciostopniową klasyfikację stanu jakości wód oraz
uwzględnia hydromorfologiczną ocena stanu wód powierzchniowych.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
47
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Jakość wód powierzchniowych oceniana jest również w ramach monitoringu
sanitarnego kąpielisk.
Według danych RZGW Gdańsk na terenie powiatu znajduje się 12 monitorowanych
kąpielisk, z czego 6 stanowią kąpieliska zorganizowane, działające w oparciu o certyfikaty
WOPR, natomiast pozostałe to kąpieliska zwyczajowe.
Wykaz kąpielisk badanych przez Inspektorat Sanitarny znajduje się w załączniku 5 do
opracowania.
Rzeczywista liczba kąpielisk na terenie Powiatu jest jednak znacznie większa, niestety bez
pełnej inwentaryzacji nie jest możliwa weryfikacja ich stanu sanitarnego przez odpowiednie
służby sanitarne.
2.5.5.4. Źródła zanieczyszczeń wód powierzchniowych
Do czynników wpływających na jakość wód powierzchniowych należą uwarunkowania
naturalne, takie jak warunki klimatyczne i hydrologiczne, czy zdolność samooczyszczania
oraz zanieczyszczenia antropogeniczne.
Znaczną część zanieczyszczeń trafiających do wód powierzchniowych stanowią
zanieczyszczenia obszarowe. Źródłem tych zanieczyszczeń są przede wszystkim:

rolnictwo, co wynika głównie z faktu stosowania przez długie lata nawozów
sztucznych i naturalnych, a także środków ochrony roślin (obecnie w ilościach
malejących) w zlewniach rzek i jezior,

hodowla zwierząt poprzez niewłaściwe składowanie obornika i gnojowicy oraz ich
niewłaściwe, zbyt duże lub zbyt częste stosowanie na polach,

niedostateczna infrastruktura odprowadzająca ścieki bytowo
– gospodarcze,
zwłaszcza w miejscowościach korzystających z wodociągów oraz na obszarach
rekreacji, zarówno zbiorowej jak i indywidualnej, usytuowanych w sąsiedztwie jezior.
Do zanieczyszczeń punktowych, stwarzających bardzo poważne zagrożenie dla
czystości wód powierzchniowych należą przede wszystkim:

bezpośrednie zrzuty surowych ścieków bytowo – gospodarczych do cieków wodnych
i jezior (na nieskanalizowanych obszarach);

zrzuty
niedostatecznie
oczyszczonych
ścieków
(nieodpowiadających
warunkom
pozwolenia wodnoprawnego);

intensywna turystyka i rekreacja na brzegach jezior.
Wody w zbiornikach wodnych są bardziej podatne na zanieczyszczenia głównie ze
względu na położenie w zagłębieniach terenu. Podlegają one wpływom otaczającego
48
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
obszaru związanym ze spływem wód powierzchniowych zawierających związki biogenne,
a substancje zanieczyszczające mogą być trwale kumulowane w osadach dennych tych
akwenów.
Bardzo istotnym zagrożeniem wód powierzchniowych jest prowadzona na Kanale
Brdy wylęgarnia i hodowla pstrągów. Największa hodowla prowadzana na kanale Brdy
w miejscowości Mylof powoduje obniżenie jakości wód kanału do miana pozaklasowej,
o czym świadczy coroczne wyłączenie przez Inspekcję Sanitarną kąpieliska na kanale,
znajdującego się poniżej zapory i hodowli. Z uwagi na wprowadzenie nowego
Rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie zawartości zanieczyszczeń w ściekach
oczyszczonych, należy pilnie zweryfikować wydane zakładowi pozwolenie wodnoprawne
oraz uzgodnić sposób doprowadzenia przez zakład do stanu zgodnego z obowiązującym
prawem. Dodatkowym problemem jest sposób poboru wody z Brdy przekraczający znacznie
możliwości tej rzeki Nie można zatem dalej tolerować prowadzonej gospodarki rybackiej
naruszającej zasady ochrony środowiska. Każdy zakład przemysłowy w Polsce musi
przestrzegać prawo. Wylęgarnia i hodowla pstrąga nie może funkcjonować za cenę
degradacji środowiska wodnego.
2.5.6. Klimat
Warunki klimatyczne panujące na terenie powiatu należą do umiarkowanych i w dużej
mierze uwarunkowane są wpływami mas powietrza polarno-morskiego i polarnokontynentalnego, o przewadze wiatrów zachodnich.
Dane dotyczące klimatu Powiatu Chojnickiego, zawarte w tabeli 13, opracowano
na podstawie
obserwacji
prowadzonych
w
stacji
meteorologicznej
zlokalizowanej
w Chojnicach.
Parametry klimatyczne ze stacji meteorologicznej w Chojnicach
Parametr
Średnia roczna temperatura powietrza
1971-2000
w 2002 roku oraz średnia
1991-2000
w poszczególnych wieloleciach [oC]
1996-2000
2002
Średnie roczne sumy opadów w mm
1971-2000
1991-2000
1996-2000
Średnia prędkość wiatru w m/s w 2002 roku
Usłonecznienie w h w 2002 roku
T a b e l a 13
Wartość
8,1
8,4
8,3
9,1
547
574
601
3,5
1 787
Źródło: Dane IMiGW wg Rocznika Statystycznego GUS, W-wa 2003
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
49
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Charakterystyczną cechą klimatu tego regionu jest długa zima, co związane jest
z topnieniem pokrywy śniegowej i lodowej zalegającej na licznych jeziorach.
Ze względu na duży udział zbiorników wodnych i lasów na terenie powiatu tworzy się
swoisty mikroklimat, stwarzający dogodne warunki dla rozwoju roślin.
2.5.7. Powietrze atmosferyczne
Pod względem aerosanitarnym, Powiat Chojnicki ma stosunkowo dobre warunki,
wynikające z dużych obszarów leśnych oraz małego stopnia uprzemysłowienia.
2.5.7.1. Stan jakości
Badaniami jakości powietrza atmosferycznego na terenie powiatu, były objęte głównie
miasta i tereny o zwartej zabudowie mieszkaniowej, gdzie występuje potencjalne zagrożenie
zanieczyszczeniami
pochodzącymi
z
zakładów
przemysłowych
oraz
kotłowni
i indywidualnych palenisk domowych.
Według analizy zawartej w Strategii Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego zdecydowanie
wyższy poziom zanieczyszczenia powietrza występuje w sezonie grzewczym, przy czym
największe zróżnicowanie występuje w miastach, gdzie ogrzewanie jest prowadzone przez
lokalne kotłownie i indywidualne paleniska węglowe.
Według badań przeprowadzonych przez WSSE w Chojnicach w latach 1997 i 1999
wartości średniorocznych stężeń podstawowych czynników (SO2, NO2, CO oraz pyłu
zawieszonego) w okresie od 1997 do 1999 roku znacząco wzrosły, nie przekraczały jednak
dopuszczalnych norm.
W latach 1995 - 1997 przeprowadzone zostały także badania opadu pyłu na terenie
miejscowości Charzykowy, gdzie opad pyłu wykazywał nieznaczną tendencję wzrostową
i wynosił około 50 g/m2 (przy normie dopuszczalnej dla obszarów specjalnie chronionych
wynoszącej 40 g/m2).
Badania jakości powietrza prowadzone są również w ramach monitoringu sieci
krajowej i regionalnej przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Gdańsku, w celu
oceny jakości powietrza pod względem ochrony zdrowia ludzi i ochrony roślin.
Według badań prowadzonych przez WIOŚ Gdańsk w latach 2000-2002 całkowita
ilość emitowanych do atmosfery gazów z Powiatu Chojnickiego w poszczególnych latach
mieściła się w granicy poniżej 1000 ton/rok (najniższy przedział zanieczyszczeń).
Według stanu czystości powietrza dla poszczególnych rodzajów zanieczyszczeń
w latach 2000-2002 dla Powiatu Chojnickiego odnotowano następujące wartości
50
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Ocena stanu czystości powietrza na terenie Powiatu Chojnickiego na
podstawie średniorocznych stężeń zanieczyszczeń
SO2
NO2
Lata
Norma
Norma
Zawartość
Zawartość
3
3
2000
2001
2002
40 %
normy i poniżej
40 %
normy i poniżej
Powyżej 100 %
normy
[µg/m ]
40
60 %
normy i poniżej
40
80 %
normy i poniżej
150
Powyżej 100 %
normy
T a b e l a 14
Pył
Norma
Zawartość
3
[µg/m ]
40
80 %
normy i poniżej
40
60 %
normy i poniżej
40
100 % i poniżej
[µg/m ]
40
40
40
Źródło: Raporty WIOŚ Gdańsk o stanie środowiska w województwie pomorskim.
WIOŚ Gdańsk w analizowanym okresie czasu 2000-2002 przeprowadził również
badania stężeń SO2 i NO2 metodą pasywną w kilku punktach pomiarowych na terenie
Powiatu Chojnickiego.
Zestawienie tych badań przedstawia poniższa tabela:
Stężenia średnioroczne SO2 i NO2 mierzonych metodą pasywną
w punktach pomiarowych na terenie Powiatu Chojnickiego
T a b e l a 15
Stężenie średnioroczne w µg/m3
NO2
SO2
Lokalizacja stacji
2001
2002
2001
2002
Gm. Konarzyny – las koło
miejscowości Nierostowo
Chojnice os. Wyszyńskiego
Chojnice ul.Kopernika
Chojnice ul. Młodzieżowa
Chojnice - Amfiteatr
Drzewicz
Jeziorki
Łąg
Brusy
5
4
-
-
6
9
9
9
8
7
10
10
11
21
5
10
4
3
4
4
3
11
2
3
7
Źródło: Raporty WIOŚ Gdańsk o stanie środowiska w województwie pomorskim.
Największe stężenia zanotowano w Chojnicach i Jeziorkach (na wschód od Chojnic)
oraz w Drzewiczu. Stężenia określane metodą pasywną nie przekraczały normy wynoszącej
40 µg/m3.
Roczna ocena jakości powietrza w województwie pomorskim została wykonana dla
2002 i 2003 roku przez WIOŚ Gdańsk. Według klasyfikacji stref został wyodrębniony Powiat
Chojnicki o numerze strefy 4.22.28.02. Wyniki klasyfikacji stref określono w poniższych
tabelach.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
51
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Klasyfikacja strefy ze względu na ochronę zdrowia
Nazwa
Kod
strefy/powiatu strefy/powiatu
Chojnicki
4.22.28.02
Klasa ogólna strefy: A
T a b e l a 16
Symbol klasy wynikowej dla poszczególnych zanieczyszczeń dla
obszaru całej strefy
SO2
NO2
PM10
Pb
C6 H6
CO
O3
A
A
A
A
A
A
A
Źródło: Ocena roczna jakości powietrza w województwie pomorskim za rok 2003.
Klasyfikacja strefy ze względu na ochronę roślin
Nazwa
strefy/powiatu
Kod
strefy/powiatu
Chojnicki
4.22.28.02
Klasa ogólna strefy: A
T a b e l a 17
Symbol klasy wynikowej dla poszczególnych
zanieczyszczeń dla obszaru całej strefy
SO2
NOx
O3
A
A
A
Źródło: Ocena roczna jakości powietrza w województwie pomorskim za rok 2003.
Dla obydwu klasyfikacji poziom stężeń na terenie powiatu został określony w klasie
strefy A, a więc nie przekracza wartości dopuszczalnej.
W stosunku do analogicznej oceny jakości powietrza w strefach województwa
pomorskiego w 2002 roku dla Powiatu Chojnickiego stwierdzono poprawę jakości powietrza
ze względu na pył zawieszony PM10. Jednocześnie obszar powiatu został zakwalifikowany
zaliczony do obszarów wymagających bardziej szczegółowej kontroli (głównie ze względu na
jego bogactwo przyrodnicze).
2.5.7.2. Źródła emisji zanieczyszczeń do atmosfery
Głównymi źródłami emisji zanieczyszczeń powietrza w Powiecie Chojnickim są:
przedsiębiorstwa energetyki cieplnej oraz kotłownie zakładowe, transport i komunikacja,
kotłownie lokalne i paleniska indywidualne.
Emisja przemysłowa
Emisja pochodząca z podmiotów gospodarczych zlokalizowanych na terenie powiatu
ma znikomy udział w zanieczyszczeniu powietrza na tym terenie.
Związane jest to z niewielkim uprzemysłowieniem powiatu i brakiem dużych emitorów
zanieczyszczeń o znaczeniu produkcyjnym, których działalność produkcyjna wpływa na
emisję gazów i pyłów o charakterze chemicznym.
Z emisją przemysłową można również powiązać źródła energetyki cieplnej ze
zbiorczych kotłowni i kotłowni zakładowych.
Do największych kotłowni na terenie powiatu należą:
52
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
ABRYS Technika sp. z o.o.

Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
Miejski Zakład Energetyki Cieplnej w Chojnicach, kotłownia przy ulicy
Ceynowy 15 o mocy 34,89 MWt, opalana miałem węglowym;

Kotłownia przy Jednostce
Wojskowej 4961 w Nieżychowicach o mocy
1929 KWt, opalana koksem;

Kotłownia przy Areszcie Śledczym w Chojnicach, ul. Pietruszkowa 4 o mocy
975 KWt, gdzie paliwem jest gaz ziemny;

Kotłownia Grzewcza w Pawłówku k.Chojnic, o mocy 600 KWt, opalana
węglem kamiennym;

Kotłownia zakładowa „Rindipol” S.A. w Chojnicach przy ul. Przemysłowej 4
o mocy 17,45 MWt, opalana węglem kamiennym;

Kotłownia Gminnego Zakładu Oświaty przy ul. 4 marca w Brusach o mocy
0,17 MWt, opalana słomą.
Dla kotłowni zbiorczych czy zakładowych oraz dla indywidualnych podmiotów
gospodarczych określana jest roczna dopuszczalna emisja gazów i pyłów do powietrza
w drodze decyzji wydanej przez Starostę Powiatu. Na mocy takiej decyzji w Powiecie
Chojnickim można określić sumaryczną roczną emisję poszczególnych składników
zanieczyszczeń. Analizę taką przedstawiają poniższe tabele.
Dopuszczalna roczna emisja gazów i pyłów do powietrza
– analiza dla Powiatu Chojnickiego
T a b e l a 18
Dopuszczalna roczna emisja gazów i
pyłów określona pozwoleniem dla
poszczególnych składników
Emitor
SO2
NOx
Pyły
[Mg]
[Mg]
[Mg]
1
2
3
4
MZEC, Chojnice
Wytwórnia Konstrukcji Stalowych Mostostal S.A.,
Chojnice
„Rindipol” S.A., Chojnice
PPUH For – Tech, Chojnice
Kowalstwo Artystyczne Zbigniew Felski, Brusy
Przedsiębiorstwo Drogowo-Mostowe w Chojnicach
Przedsębiorstwo Budowlano-Handlowo-Usługowe
PeBeRol w Chojnicach
Odlewnia Żeliwa Józef Kłosiński w Męcikale
„Klose” Czerska Fabryka Mebli, Czersk
Kotłownia przy szkle podstawowej w Brusach
Gorzelnia Rolnicza Jeziorki w miejscowości Nowa
Cerkiew
Kotłownia ze spalarnią przy Szpitalu Rejonowym w
Chojnicach
Spółdzielnia Inwalidów im. H.Derkowskiego w
Chojnicach
Kotłownia Jednostki Wojskowej w Nieżychowicach
181,93
0,021
64,000
0,1432
161,51
26,4490
134,4
0,27
20,746
48,00
0,046
0,53
4,18
101,230
4,083
0,311
26,17
21,20
0,56
2,32
74,40
10,40
0,1135
9,12
31,79
0,98
0,49
2,40
24,74
2,65
3,90
8,21
0,075
4,07
0,55
8,08
5,28
0,84
7,04
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
53
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
1
2
3
4
Kotłownia w Pawłówku dzierżawiona przez Agencję
Poszanowania Energii
PPUH „Holz-Pol” w Czersku
Gorzelnia w Jarcewie w adm. Zakładu
Doświadczalnego Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w
Nieżychowicach
Kotłownia-Gorzelnia w Nieżychowicach w adm.
Zakładu Doświadczalnego Hodowli i Aklimatyzacji
Roślin w Nieżychowicach
Kotłownia osiedlowa w Nieżychowicach
4,60
0,32
1,08
0,78
16,49
0,72
1,43
6,98
18,59
16,49
1,49
18,59
2,66
0,18
0,071
Źródło: starostwo Powiatowe w Chojnicach
Według powyżej zawartych danych dla Powiatu Chojnickiego dopuszczalna roczna emisja
gazów i pyłów ze źródeł przemysłowych wynosi:
 479,32
Mg/rok dla SO2
 172,99
Mg/rok dla NOx
 431,73
Mg/rok dla Pyłów
Do listy zakładów emitujących największe ilości zanieczyszczeń do powietrza WIOŚ
Gdańsk zaliczył Miejski Zakład Energetyki Cieplnej Sp. z o.o. w Chojnicach.
W poszczególnych latach emisja zanieczyszczeń z tego zakładu wynosiła:
Emisja zanieczyszczeń do powietrza w latach 2001-2002
przez MZEC Sp. z o.o. w Chojnicach
Lata
2001
2002
SO2
[Mg]
156,14
196,00
Emisja do powietrza
NO2
[Mg]
64,24
64,00
T a b e l a 19
Pył ogółem
[Mg]
88,55
159,00
Źródło: Raporty WIOŚ Gdańsk o stanie środowiska w województwie pomorskim.
Emisja niska
Do źródeł niskiej emisji należy zaliczyć przede wszystkim indywidualne posesje,
w których występuje opalanie węglowe.
Ze względu na dużą ilość tego typu źródeł emisji nie jest możliwe monitorowanie
każdego z nich, a tym samym określenie dokładnej ilości dostających się z nich do atmosfery
zanieczyszczeń. Rzeczywista emisja zanieczyszczeń z jednego źródła może się różnić
w zależności od:

spalania węgla o różnej kaloryczności;

opalania mieszkań drewnem;

spalania w domowych piecach części odpadów (szczególnie tworzyw sztucznych).
54
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Na terenie Powiatu, szczególnie w obszarach miejskich i zwartej zabudowy, emisja
niska stanowi poważne i nieokreślone źródło zanieczyszczeń atmosfery.
Na zmniejszenie zagrożeń z tego typu źródeł wpływ może mieć wzrost wykorzystania
energii i ciepła z odnawialnych źródeł energii. Omówienie możliwości wykorzystania
odnawialnych źródeł energii na terenie Powiatu Chojnickiego znajduje się w rozdziale
2.5.7.3.
Emisja komunikacyjna
Przy ocenie jakości powietrza atmosferycznego na terenie powiatu, należy również
uwzględnić ilość zanieczyszczeń pochodzących z ruchu samochodowego, odbywającego się
na jego obszarze.
Emisja komunikacyjna, powoduje wzrost zanieczyszczeń gazowych oraz pyłowych,
będących efektem:

spalania paliw - zanieczyszczenia gazowe: tlenek węgla (CO), dwutlenek węgla (CO2),
tlenki azotu i węglowodory,

ścierania opon, hamulców, nawierzchni drogowych - zanieczyszczenia pyłowe:
zawierające ołów, kadm, nikiel i miedź.
Głównym źródłem emisji komunikacyjnej na terenie Powiatu Chojnickiego jest droga
krajowa 22. W mniejszym stopniu uciążliwość stanowią również drogi wojewódzkie.
Poziom emisji zanieczyszczeń ze źródeł komunikacyjnych zależny jest od wielu
parametrów, ale do najważniejszych należą: natężenie ruchu pojazdów na drogach, udział
ruchu tranzytowego, stan nawierzchni dróg oraz drożność dróg na terenach zabudowanych
(obecność obwodnicy).
Średnie natężenie ruchu na drogach przedstawia tabela 20.
Natężenie ruchu na drogach: krajowej i wojewódzkich
Rodzaj drogi – punkt
pomiaru
Pojazdy ogółem
w ciągu doby
Osobowe
T a b e l a 20
Ciężarowe
Droga Krajowa
DK 22 - Chojnice, ul.
Człuchowska
DK 22 - Chojnice, ul.
Gdańska
DK 22 - Chojnice, ul.
Sukienników
DK 22 – Czersk (wlot od
strony Chojnic
DK 22 – Czersk (wlot od
strony Starogardu
Gdańskiego *
16 120
b.d.
b.d.
4 331
b.d.
b.d.
10 225
b.d.
b.d.
6 547
4 296
2 251
7 687
4 955
2 732
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
55
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
Drogi wojewódzkie
DW 237 - Czersk wlot do
miasta od strony Tucholi
2 280
832
1 448
Źródło: Starostwo Powiatowe, Analizy Funkcjonowania i bezpieczeństwa ruchu na drogach i ulicach w Mieście Czersk.
* - dane z zestawienia natężeń na skrzyżowaniach ulic w Czersku w 2002 roku z 12 punktów mierzonych na przelocie DK 22
przez Miasto Czersk,
b.d. – brak danych
Dla wyliczenia szacunkowej emisji zanieczyszczeń z dróg krajowych na terenie
Miasta Chojnice przyjęto udział ruchu tranzytowego na poziomie 35 %, co oznacza że dla
ulic Człuchowskiej, Gdańskiej i Sukienników natężenie ruchu pojazdów ciężarowych w ciągu
doby wynosi odpowiednio: 5 642 poj/dobę, 1 515 poj/dobę, 3 578.75 poj/dobę.
Szacunkowy poziom emisji zanieczyszczeń z drogi krajowej w miastach Chojnice
oraz Czersk jest trudny do określenia bez spacjalistycznych pomiarów i badań oraz danych
pikietażowych badanych dróg.
Szczególna uciążliwość drogi krajowej Nr 22 przyczyniła się do zamierzeń
wyprowadzenia ruchu samochodowego, a w szczególności tranzytowego z granic miast
Chojnice i Czersk poprzez wybudowanie obwodnic dla tych miast.
Dla miasta Chojnic przebieg planowanej obwodnicy wyznaczono po południowej
stronie miasta, poprzez miejscowości: Nieżywięć (poza granicami powiatu), Nieżychowice,
Pawłówko i Lipienice.
Według „Koncepcji rozwoju dróg i ulic” wykonanej w sierpniu 2003 roku „Analizy
Funkcjonowania i bezpieczeństwa ruchu na drogach i ulicach w Mieście Czersk” planowana
obwodnica dla tego miasta została zaakceptowana w wariancie I koncepcji. Przebieg
obwodnicy planowany jest po południowej stronie miasta w ciągu drogi krajowej, przecinając
równocześnie drogę wojewódzką 237 z Tucholi. Taki wariant przebiegu obwodnicy pozwoli
w dużym stopniu ograniczyć natężenie ruchu pojazdów przez centrum miasta z dwóch
najbardziej ruchliwych tras komunikacyjnych.
Uciążliwość dla mieszkańców stanowi również przebieg drogi wojewódzkiej 235 przez
centrum miasta Brusy. Należałoby zatem rozważyć potrzebę budowy obwodnicy również dla
tego miasta.
2.5.7.3. Metody ograniczania emisji zanieczyszczeń do powietrza – wykorzystanie energii ze
źródeł odnawialnych
Utrzymanie dobrej jakości powietrza a nawet poprawę jego jakości można uzyskać
przez ograniczenie szkodliwych dla środowiska technologii, zmniejszenie oddziaływania
obszarów niskiej emisji na środowisko naturalne, stworzenie warunków rozwoju dla
56
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
gazyfikacji powiatu (budowy sieci gazowej wysokiego ciśnienia i stacji redukcyjnych,
doprowadzenie sieci do miejscowości o zwartej zabudowie), likwidację lub modernizację
kotłowni tradycyjnych (zmiana nośnika energii z węgla np. na gaz), poprawę nawierzchni
dróg, budowę obwodnic, a przede wszystkim poprzez zwiększenie wykorzystania energii ze
źródeł odnawialnych.
Zgodnie z Art. 3 Ustawy Prawo Energetyczne, odnawialne źródło energii, to źródło
wykorzystujące w procesie przetwarzania energię wiatru, promieniowania słonecznego,
geotermalną, fal, prądów i pływów morskich, spadku rzek oraz energię pozyskiwaną
z biomasy,
biogazu
wysypiskowego,
a
także
biogazu
powstałego
w
procesach
odprowadzania lub oczyszczania ścieków albo rozkładu szczątek roślinnych i zwierzęcych.
Rozwój bardziej przyjaznych środowisku alternatywnych źródeł energii, a takimi są
źródła odnawialne, może być jednym z najbardziej skutecznych sposobów zapobiegania
degradacji środowiska. Wykorzystywanie odnawialnych źródeł energii pozwala uniknąć lub
zmniejszyć emisję zanieczyszczeń atmosfery, zużycie wody, zanieczyszczenia cieplne,
odpady, hałas oraz ujemne skutki wynikające z przemysłowego zagospodarowania terenu.
Rozpatrując rozwój energii odnawialnej na obszarze Powiatu Chojnickiego,
właściwym będzie kierowanie się ogólnymi uwarunkowaniami dla powiatu.
Energia wiatru
Powiat Chojnicki należy do III klasy obszarów w Polsce, pod względem zasobów
energii wiatrowej, czyli do tzw. obszarów dość korzystnych. Średnia roczna produkcja energii
użytecznej (w kWh/m2 powierzchni) wynosi na wysokości 10 m w terenie otwartym od 500
do 750, a na wysokości 30 m 750-1000.
Mimo ogólnie stosunkowo sprzyjających warunków klimatyczno-geograficznych dla
budowy parków wiatrowych na tym terenie podjęcie decyzji o ich lokalizacji jest niezasadne
ze względu na ochronę przyrody większej części powiatu. Do minusów ferm wiatrowych
należą bez wątpienia zmiany w krajobrazie, hałas, ale przede wszystkim zagrożenia dla
wędrownego ptactwa.
Energia promieniowania słonecznego (EPS)
Potencjał energii słonecznej na terenie Powiatu Chojnickiego jest również bardzo
korzystny dla rozwoju wykorzystania energii słonecznej. Na obszarze powiatu według
A.Wosia „Klimat Polski” w wieloleciu 1951-1980 zanotowano jedno z wyższych wartości
usłonecznienia rzeczywistego (liczba godzin, kiedy do powierzchni ziemi dochodzi
promieniowanie wprost od tarczy słonecznej). Na stacji w Chojnicach średnia roczna wartość
usłonecznienia w wieloleciu wyniosła 1575 godzin, co dla poszczególnych pór roku kształtuje
się następująco:

wiosna (III-V)
494 h;
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
57
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.

lato (VI-VIII)
668 h;

jesień (IX-XI)
285 h;

zima (XII-II)
128 h.
Średnie dzienne usłonecznienie w ciągu roku wynosi 4,3 h, natomiast w okresie
wiosna-lato 6,5 h.
Pozwala to na stosowanie z powodzeniem urządzeń do pozyskiwania, przetwarzania
w ciepło użytkowe i magazynowania energii słonecznej. Z badań doświadczalnych wynika,
że w sezonie maj – sierpień instalacje słoneczne wspomagające ogrzewanie wody mogą
pokrywać do 40% ich zapotrzebowania na energię. Poza sezonem wyniki są znacznie
słabsze, dlatego aby wykorzystać w pełni energię słoneczną i zoptymalizować jej
wykorzystanie w ciągu całego roku, kolektory słoneczne stosowane są często w układach
sprzężonych z pompą ciepła.
Na terenie Powiatu Chojnickiego dotychczas nie znalazły zastosowania instalacje
wykorzystujące EPS. Źródło takie może jednak w przyszłości znaleźć zastosowanie.
Najbardziej optymalnym użytkownikiem takiego wykorzystania mogą stać się użytkownicy
domków letniskowych oraz ośrodki wczasowe.
Energia wodna
Wykorzystanie wodnych zasobów energetycznych jest zależne od szeregu
uwarunkowań, jednymi z podstawowych są między innymi energetyczność naturalna rzeki
(wielkość i równomierność przepływów), wpływ małej elektrowni wodnej tzw. MEW na
środowisko oraz opłacalność przedsięwzięcia.
Właśnie ze względu na oddziaływanie MEW na środowisko należy każdą taką
inwestycję rozpatrywać indywidualnie i bardzo szczegółowo. Małe elektrownie wodne (MEW)
mogą wpływać na środowisko zarówno w sposób pozytywny jak i negatywny. Są przede
wszystkim istotnym elementem regulacji stosunków wodnych. Woda przechodząca przez
turbinę podlega natlenieniu, co poprawia jej zdolność do samooczyszczenia. Istnieje jednak
wiele elementów, które przemawiają przeciw takiemu wykorzystywaniu energii wodnej.
Podstawowymi przeciwwskazaniami jest budowa MEW, która wymaga przegrodzenia rzeki
nową budowlą piętrzącą (jazem). Przegrodzenie rzeki wiąże się z ingerencją w naturalny
ekosystem, przynosi nieodwracalne zmiany a w pierwszej kolejności stanowi zakłócenie
swobodnego przepływu ryb. Budowanie przeszkód wodnych typu MEW zwiększa podatność
rzek na eutrofizację, spowodowaną spowolnionym nurtem rzeki i automatycznie obniżeniem
natlenienia wody przed zaporą. Rozpatrując więc wykorzystanie energii wody należy przede
wszystkim upewnić się, że nie nastąpi utrata wartości przyrodniczych przekraczająca
zdecydowanie korzyści płynące z budowy MEW.
58
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
Bogactwo cieków wodnych na terenie Powiatu Chojnickiego powoduje istnienie
dużego potencjału źródeł energii wodnej. Na terenie powiatu istnieje 8 małych elektrowni
wodnych – są to:

Lutomski Nowy Młyn w miejscowości Lutomski Nowy Młyn na rzece Czerska Struga o
mocy 20KW;

Młyn Wodny w Młynówku, miejscowość Młynówek, nazwa rzeki Parzenica, moc
18KW;

Młyn Wodny w Wojtalu, miejscowość Wojtal, nazwa rzeki Wda;

Młyn Wodny w Rolbiku, miejscowość Rolbik, rzeka Zbrzyca, moc 25kW;

Elektrownia wodna w Koszubie, rzeka Zbrzyca, moc 25kW;

Elektrownia wodna w miejsc. Broda - Młynek, rzeka Parzenica, moc 13,25kW

Młyn Wodny w Czernicy, miejscowość Czernica, rzeka Rów Czernicki, moc 15KW;

Młyn Wodny w Zawadzie, miejscowowść Zawada, rzeka Niechwaszcz, moc
ok. 23 KW;

Elektrownia Wodna w Mylofie, miejscowowść Mylof, rzeka Brda, moc 800 KW.
Energia geotermalna
Odpowiednio eksploatowana energia geotermalna jest odnawialna i nieagresywna
wobec środowiska naturalnego i może w wielu miejscach być wykorzystywana do
częściowego zastąpienia paliw kopalnych. O jej zastosowaniu decydują między innymi
uwarunkowania lokalne w postaci występowania wód geotermalnych. Pod tym względem
powiat nie leży w obszarze występowania złóż geotermalnych. Na terenie powiatu zasoby te
nie są wykorzystywane do celów pozyskiwania energii.
Z energią geotermalną związane jest pozyskiwanie ciepła za pomocą tzw. pomp
ciepła. Energia pozyskiwana za pomocą pomp ciepła polega na wykorzystaniu ciepła gruntu,
wód jeziornych czy ścieków. Na terenie Powiatu Chojnickiego tego rodzaju źródło ciepła
wykorzystywane jest w miejscowości Funka (gm. Chojnice) na potrzeby Harcerskiego
Centrum Edukacji Ekologicznej i ogrzewania 5 domków letniskowych.
Biomasa
Wykorzystywanie
biomasy
do
celów
energetycznych
jest
najbardziej
rozpowszechnioną metodą produkcji czystej energii w Polsce. Jedną z możliwych dróg
pozyskiwania dużych ilości biomasy jest uprawa roślin energetycznych na gruntach
rolniczych. Potencjalne zasoby energetyczne biomasy to między innymi plantacje kukurydzy,
rzepaku, szybko rosnące uprawy drzew (np. wierzby energetycznej), krzewów i traw oraz
słoma.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
59
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Na terenie Powiatu Chojnickiego istnieje możliwości wykorzystania biomasy na cele
energetyczne ze względu na słabą jakość bonitacyjną gleb, która dla upraw energetycznych
nie jest istotna. Do tej pory nie prowadzono na terenie powiatu upraw energetycznych.
Na terenie powiatu funkcjonują jednak dwie kotłownie na słomę. Kotłownia w szkole
w Brusach, której użytkownikiem jest Gminny Zarząd Oświaty pracuje w oparciu o 2 kotły
wodne PM 210 o mocy każdego kotła 0,17 MWt i sprawności 72 %. Roczne zużycie słomy
wynosi ok. 600 Mg.
Druga kotłownia na słomę wykorzystywana jest przez Agencję Poszanowania Energii
w miejscowości Pawłówko k/Chojnic.
2.5.8. Klimat akustyczny
Podstawowym wskaźnikiem klimatu akustycznego jest sumaryczny poziom hałasu
danego obszaru.
W decydującym stopniu zależy on od jego urbanizacji oraz rodzaju emitowanego hałasu, tj.:

hałasu komunikacyjnego od dróg i szyn, który rozprzestrzenia się na odległe obszary
ze względu na rozległość źródeł;

hałasu przemysłowego obejmującego swym zasięgiem najbliższe otoczenie;

hałasu komunalnego związanego z funkcjonowaniem miejsc rozrywki.
Poziom hałasu stanowi uśrednioną wartość w odniesieniu do pory doby (dzień od
6.00 do 22.00 lub noc od 22.00 do 6.00). Od stycznia 2002 r. obowiązuje rozporządzenie
Ministra Środowiska w sprawie wartości progowych poziomów hałasu (Dz. U. 2002. Nr 8
poz.81). Wskaźnikiem oceny hałasu jest tzw. poziom progowy. Przekroczenie tego
wskaźnika powoduje zaliczenie obszaru, na którym to przekroczenie występuje do kategorii
terenu zagrożonego hałasem.
Czynnikiem, który w sposób istotny wpływa na relacje między warunkami
akustycznymi a człowiekiem jest tzw. subiektywna wrażliwość na hałas. Dotyczy ona
zarówno fizjologicznych predyspozycji odbioru dźwięku, reakcji emocjonalnych jak
i subiektywnych odczuć. Odczuwanie dźwięku jako hałasu zależy więc zarówno od cech
indywidualnych każdego człowieka jak też od cech fizycznych dźwięku. Wśród ludzi
występują ogromne różnice indywidualne stąd ocena hałasu zależy od wieku, wrażliwości,
stanu zdrowia, odporności psychicznej i chwilowego nastroju człowieka. Subiektywne
odczuwanie hałasu przejawia się m. in. tym, że hałas wytwarzany przez daną osobę może
nie być dla niej dokuczliwy, natomiast dla osoby postronnej może być męczący lub wręcz
nieznośny.
Dokuczliwość
hałasu
dodatkowo
potęguje się
wówczas,
on niespodziewanie lub nie można określić kierunku, z którego się on pojawi.
60
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
jeśli
wystąpi
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Przykładowa skala subiektywnej uciążliwości hałasu komunikacyjnego przedstawia się
następująco:

mała
LAeq <52 dB

średnia
LAeq 52...62 dB

duża
LAeq 63...70 dB

bardzo duża
LAeq >70 dB
Hałas komunikacyjny
Głównymi czynnikami mającymi wpływ na poziom hałasu komunikacyjnego są
natężenie ruchu i udział transportu ciężkiego w strumieniu wszystkich pojazdów, stan
techniczny pojazdów, rodzaj nawierzchni dróg oraz organizacja ruchu drogowego.
Na obszarze powiatu główne zagrożenie hałasem komunikacyjnym występuje
w mieście Chojnice, przez które przebiegają główne szlaki komunikacyjne: droga krajowa 22
oraz drogi wojewódzkie 212, 235 i 240. Do obszaru o dużej uciążliwości akustycznej ze
względu na przebieg drogi krajowej należy zaliczyć również miasto Czersk. Istotny wpływ
hałasu komunikacyjnego może być także odczuwalny w mieście Brusy.
Duże natężenie ruchu oraz udział transportu ciężkiego na poziomie ok. 35 % ogółu
pojazdów, a także przebieg drogi krajowej przez centrum miast Chojnice (szczególnie
skrzyżowanie ulic Szerokiej i Człuchowskiej) i Czersk powoduje bardzo dużą uciążliwość
hałasu dla mieszkańców.
WIOŚ Gdańsk w ramach prowadzonego monitoringu zagrożeń przed hałasem
prowadził w latach 2000-2002 badania hałasu komunikacyjnego na terenie województwa
pomorskiego. Badaniami tymi nie zostały objęte drogi przebiegające przez teren Powiatu
Chojnickiego.
Punktem wyjściowym powinno być więc prowadzenie monitoringu hałasu na terenie
powiatu, który dokonuje się w ramach państwowego monitoringu środowiska. Dotyczy to
przede wszystkim najbardziej ruchliwych tras komunikacyjnych oraz punktów zgłaszanych
przez mieszkańców. Pomocne w ocenie oddziaływania akustycznego dróg powinny być
mapy akustyczne sporządzone co 5 lat przez właścicieli obiektów drogowych i przedkładane
właściwemu Wojewodzie i Staroście.
Prawo Ochrony Środowiska nakłada na zarządzających obiektami komunikacyjnymi
obowiązek wykonywania pomiarów oraz sporządzania map akustycznych terenów, na
których prowadzona eksploatacja powoduje przekroczenie dopuszczalnych poziomów
hałasu w środowisku oraz obiektów szczególnie uciążliwych. Niestety na chwile bieżącą brak
jest
rozporządzenia
określającego
specyfikacje
uciążliwych
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
obiektów
drogowych.
61
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Z nieoficjalnych informacji dotyczących projektu tego dokumentu wynika, że do tej kategorii
kwalifikują się drogi o natężeniu ruchu ponad 350 poj/h. Na terenie powiatu istnieją obiekty
o takiej intensywności użytkowania.
Po ustaleniu punktów o przekroczonym poziomie hałasu należy rozważyć możliwości
zmniejszenia jego uciążliwości poprzez budowę przeszkód akustycznych w postaci ekranów
lub pasów zieleni, bądź też działań polegających na zmniejszeniu natężenia ruchu i zmian
jego struktury (objazdy, obwodnice, ograniczenia prędkości lub tonażu pojazdów).
Działania dążące do zmniejszenia uciążliwości akustycznej w mieście Chojnice oraz
Czersk zostały podjęte, a ich realizacja przyczyni się do budowy obwodnic dla tych miast.
Hałas przemysłowy
Drugim źródłem hałasu są zakłady przemysłowe i odbywające się w nich procesy
technologiczne. Poziom hałasu przemysłowego jest kształtowany indywidualnie dla każdego
obiektu i zależny jest od rodzaju maszyn i urządzeń hałasotwórczych, izolacyjności obudowy
hal
przemysłowych,
prowadzonych
procesów
technologicznych
oraz
od
funkcji
urbanistycznej sąsiadujących z nimi terenów.
Specyfiką hałasu przemysłowego jest jego długotrwałość występowania (zmianowy
charakter pracy), a także czasowe krótkotrwałe duże natężenia.
Na terenie Powiatu Chhojnickiego istnieją potencjalne źródła hałasu o charakterze
przemysłowym, jednak brak jest danych w raportach z działalności kontrolnej WIOŚ
w związku z zagrożeniem standardów akustycznych.
Według informacji urzędowych występowanie ponadnormatywnego hałasu ze źródeł
przemysłowych stwierdzono w dwóch miejscach na terenie Powiatu.
W Chojnicach dla ok. 10 bloków mieszkaniowych uciążliwość stanowiły 2 wibroprasy
kroczące do produkcji krawężników oraz jedna wibroprasa do produkcji kostki brukowej
zakładu „DRO-BET” Musolf s.j. przy ul Kościerskiej. Drugim miejscem występowania
ponadnormatywnego hałasu było osiedle Hallera w Czersku, gdzie dla 5 bloków
mieszkalnych stwierdzono uciążliwość akustyczną ze źródła stanowiącego dwie suszarnie
komorowe do drewna Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Usługowo-Handlowego „HOLZ-POL”
Sp. z o.o. przy ul. Królowej Jadwigi 11.
Zagrożenia ze źródeł hałasu przemysłowego na terenie Powiatu Chojnickiego
zlokalizowane są przede wszystkim w terenach o zwartej zabudowie, co wynika
z urbanistycznego zagospodarowania tych terenów. Dlatego też istotne jest uwzględnienie
zagadnienia hałasu przy planowaniu inwestycji przemysłowych na terenie gmin. Lokalizacja
przedsiębiorstw
w obrębie
miast,
wymaga szczególnej
dbałości
o wyeliminowanie
nadmiernego hałasu. Prawo ochrony środowiska pozwala na ustanowienie w drodze
62
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
uchwały rady gminy ograniczeń co do czasu funkcjonowania instalacji lub korzystania
z urządzeń, z których emitowany hałas może negatywnie oddziaływać na środowisko.
2.5.9. Promieniowanie elektromagnetyczne
Według Ustawy Prawo Ochronie Środowiska elektromagnetyczne promieniowanie
niejonizujace stanowi uciążliwość dla środowiska (Dz. U. Nr 62, poz. 627).
Źródłami lub urządzeniami, które wytwarzają pola elektromagnetyczne są urządzenia:
-
wytwarzające pole elektryczne i magnetyczne stałe,
-
wytwarzające pole elektryczne i magnetyczne o częstotliwości 50 Hz, takie jak: stacje
i linie elektroenergetyczne (stacje i linie wysokiego napięcia),
-
wytwarzające pole elektromagnetyczne o częstotliwości od 1kHz do 300000 MHz, są
to: urządzenia radiokomunikacyjne (radiowe i telewizyjne anteny nadawcze, łączność
radiowa, CB radio, radiotelefony, anteny stacji bazowych telefonii komórkowej),
radionawigacyjne i radiolokacyjne (radary).
W dziedzinie ochrony przed polami elektromagnetycznymi szkodliwymi dla ludzi
i środowiska bardzo ważnym jest Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 30
października 2003 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych
w środowisku oraz sposobów sprawdzania dotrzymania tych poziomów, w którym zostały
określone:
-
dopuszczalne poziomy pól elektromagnetycznych w środowisku z podziałem na
tereny przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową oraz miejsca dostępne dla
ludności,
-
zakresy częstotliwości pól elektromagnetycznych, dla których określa się parametry
fizyczne charakteryzujące oddziaływanie pól elektromagnetycznych na środowisko,
-
metody sprawdzania dotrzymania dopuszczalnych poziomów pól
elektromagnetycznych
-
metody wyznaczania dotrzymania dopuszczalnych poziomów pól
elektromagnetycznych.
Źródłem pól elektromagnetycznych są, w różnym stopniu, wszystkie urządzenia
elektryczne.
Najczęściej
spotykanymi
w
codziennym
życiu
źródłami
są
monitory
komputerowe, telefony komórkowe, telewizory, urządzenia AGD (np. kuchenki mikrofalowe),
urządzenia medyczne, itd. Do źródeł mających znaczący wpływ na środowisko można
zaliczyć stacje nadawcze, przekaźniki telefonii komórkowej, stacje transformatorowe, stacje
elektroenergetyczne, sieci przesyłowe linii energetycznych o napięciu znamionowym 110 kV
i większym.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
63
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
2.5.9.1. Przekaźniki telefonii komórkowej
Według
obowiązującego
prawodawstwa
stacje
bazowe
telefonii
komórkowej
zaliczane są do inwestycji mogących pogorszyć stan środowiska i podlegają procedurze
oceny oddziaływania na środowisko (OOŚ), podczas której na każdym etapie procesu
inwestycyjnego (decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, pozwolenie na
budowę, zmiana sposobu użytkowania) sporządzany powinien być raport o oddziaływaniu
przedsięwzięcia na środowisko a inwestycja poddana do konsultacji społecznej.
Na terenie Powiatu Chojnickiego zlokalizowanych jest aż 21 punktowych, sztucznych
emitorów pól elektromagnetycznych.
Dla ochrony krajobrazu oraz zmniejszenia oddziaływania należy uniknąć budowy
nowych konstrukcji wsporczych na omawianym terenie, natomiast dążyć do wykorzystywania
istniejącej już infrastruktury technicznej.
2.5.9.2.Obiekty energetyczne
Na
terenie
powiatu
zlokalizowane
są
także
inne
źródła
promieniowania
elektromagnetycznego:
-
elektroenergetyczne linie napowietrzne niskich napięć (nn 0,4 kV lub 230/400 V),
średnich napięć (SN – 6 kV, 10 kV, 15 kV, 20 kV, 30 kV), wysokich napięć
(WN 110 kV);
-
stacje elektroenergetyczne:
o
stacje transformatorowe WN 110 kV;
o
Główne Punkty Zasilające (GPZ) 110/15 kV
-
cywilne stacje radiowe o mocy około 10 W;
-
urządzenia nadawcze, diagnostyczne będące na wyposażeniu wojska, policji, straży
pożarnej, pogotowia, (lotnictwa cywilnego), placówek naukowo – badawczych,
zakładów przemysłowych.
Pola elektromagnetyczne wokół linii średnich napięć i niskich napięć są traktowane
jako nieistotne źródła pola elektromagnetycznego z punktu widzenia oddziaływania na ludzi
i środowisko. Natomiast linie wysokich i najwyższych napięć są źródłem pola o wartościach
znacznie przekraczających dopuszczalne wartości w terenach zabudowy mieszkaniowej.
W związku z tym pod liniami o napięciu 110 kV i wyższym oraz w ich bezpośrednim
sąsiedztwie, jak również w bezpośrednim sąsiedztwie stacji elektroenergetycznych należy
unikać lokalizacji budynków mieszkalnych lub ich lokalizacja powinna być przeprowadzona
odpowiednimi pomiarami.
64
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
Na terenie Powiatu Chojnickiego w strukturach administracyjnych Rejonu Energetycznego
Chojnice znajduje się pięć linii wysokiego napięcia 110 kV:

linia 110 kV Chojnice, Przemysłowa – Chojnice, Kościerska
długość 2 929 mb;

linia 110 kV Tuchola – Chojnice
długość 14 238 mb;

linia 110 kV Sępólno – Chojnice
długość 14 711 mb;

linia 110 kV Czarna Woda – Czersk
długość 11 324 mb;

linia 110 kV Chojnice – Brusy
długość 36 358 mb.
Na obszarze Powiatu zlokalizowane są także 4 stacje transformatorowe – Główne Punkty
Zasilania (GPZ).
Ciągły postęp techniczny warunkuje powstawanie coraz większej ilości źródeł
promieniowania EM, teren Powiatu Chojnickiego nie jest pod tym względem wyjątkiem,
powoduje to jednak zwiększone zagrożenie ze strony zanieczyszczenia elementów
środowiska i zagrożenia dla zdrowia mieszkańców.
Jednym z głównych powodów wzrostu zagrożenia polami EM jest dynamiczny rozwój
sieci cyfrowych telefonii komórkowych, powodujący wzrost liczby stacji bazowych, będących
źródłami emisji tego promieniowania.
Nie bez znaczenia jest też ciągły rozwój mieszkalnictwa, co powoduje konieczność
rozbudowy sieci energetycznej, tworząc nowe źródła liniowe.
Uciążliwość wymienionych obiektów nie została dokładnie zbadana, co uniemożliwia
szczegółowe
określenie
zanieczyszczeń
promieniowaniem
elektromagnetycznym
niejonizujacym na obszarze powiatu.
Konieczne jest sporządzenie inwentaryzacji źródeł pól elektromagnetycznych oraz
budowa sieci monitoringu, która umożliwiłaby określenie zagrożenia środowiska ze strony
tego czynnika.
2.5.10. Formy ochrony przyrody i walory przyrodnicze
Na omawianym terenie obszary i obiekty wyróżniające się szczególnymi walorami
przyrodniczymi objęto formami ochrony wynikającymi z ustawy o ochronie przyrody (Dz.U. z
2004 r. Nr 92, poz. 880) oraz prawem międzynarodowym.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
65
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
2.5.10.1. Park Narodowy Bory Tucholskie (www.park.borytucholskie.info)
PARK NARODOWY BORY TUCHOLSKIE
Główną formą ochrony na terenie gminy jest Park
Narodowy Bory Tucholskie powołany Rozporządzeniem Rady
Ministrów z dnia 14 maja 1996 roku (Dz.U. 1996 nr 64 poz. 305)
zmienione rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 14 czerwca
1999 roku (Dz.U. Nr 53, poz.555).
Łączna powierzchnia Parku Narodowego Bory Tucholskie (wg stanu na dzień 31
marca 2003 r.) wynosi 4 612,18 ha. Otulina Parku zajmuje natomiast powierzchnię 12 980,52
ha. Zarówno teren Parku jak i jego otuliny położony jest w granicach dwóch gmin: Chojnice
i Brusy. Jednym z założeń jest powiększenie granic Parku o tereny położone we wschodnim
sąsiedztwie (jeziora: Moczydło, Długie, Sosnówek, Żabionek). Dla ochrony przyrody Parku
ważne jest również włączenie w granice specyficznych enklaw wydzielonych z terenu Parku
(np. zachodni brzeg jeziora Skrzynka).
Zgodnie z ustawą o ochronie przyrody, ochronie na terenie parku narodowego
podlega całość przyrody oraz swoiste cechy krajobrazu, a wszelkie działania są
podporządkowane ochronie. Obszar parku wyróżnia się charakterystycznym
elementem
krajobrazu sandrowego jakim są rynny polodowcowe o przebiegu południkowym. Dominują
tu równiny sandrowe, urozmaicone poprzez liczne wzniesienia, rynny i wytopiska. Park jest
największym skupiskiem wydm śródlądowych w Borach Tucholskich.
Na tym terenie, pod względem użytkowania gruntów blisko 85% powierzchni
stanowią siedliska borowe (bór suchy) oraz bagienne. Po obszarze leśnym dominującą
formą przestrzenną tego terenu są wody powierzchniowe. W granicach Parku znajduje się
21 jezior, o różnej morfometrii i pochodzeniu. Są to zarówno jeziora rynnowe jak
i wytopiskowe. Cenny element przyrodniczy stanowią bagna oraz jeziora lobeliowe (4 jeziora:
Wielkie i Małe Gacno, Nierybno i Głuche). Łączna powierzchnia wód wynosi 532,47 ha, co
stanowi 11,54 %.
Na obszarze Parku zachowała się specyficzna flora naczyniowa złożona z wielu
gatunków roślin, które w bardziej zagospodarowanych i uprzemysłowionych obszarach już
wyginęły. Największą grupę gatunków rzadkich dostosowanych do skrajnych warunków
siedliskowych panujących w PNBT, tworzą rośliny siedlisk ubogich - oligotroficznych, a więc
te, którym najbardziej zagraża eutrofizacja nasilona przez działalność człowieka. Zatem są to
zarówno gatunki borowe i wrzosowiskowe, rośliny torfowisk i czystych jezior położonych na
jałowym mineralnym podłożu, z dala od zakładów przemysłowych. We florze parku
66
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
stwierdzono występowanie wielu gatunków reliktowych z okresu glacjału i pierwszych
okresów polodowcowych. Są to np. trzcinnik prosty, turzyca strunowa, skalnica torfowiskowa,
gwiazdnica grubolistna, fiołek torfowy, żurawina drobnolistkowa, zimoziół północny, grążel
drobny.
Z reliktów postglacjalnych na uwagę zasługują: wyblin jednolistny, nasięźrzał
pospolity i grzybienie północne. Ich obecność w parku sygnalizuje wysoki stopień
naturalności szaty roślinnej. Na pewno podnosi to przyrodniczą rangę tego obszaru. Florę
parku wzbogacają również gatunki borealno - atlantyckie. Na szczególną uwagę zasługuje
grupa roślin spotykanych w czystych jeziorach lobeliowych, a należą tu: lobelia jeziorna,
poryblin jeziorny, wywłócznik skrętolistny, elisma wodna. W parku znalazło zabezpieczenie
wiele gatunków objętych ochroną, jak chociażby widłaki i rosiczki.
Park Narodowy Bory Tucholskie posiada opracowane rozpoznanie przyrody tego
terenu w postaci operatów szczegółowych dotyczących poszczególnych komponentów
przyrody rody Parku. Na tej podstawie tworzony jest projekt Planu Ochrony Przyrody Parku
Narodowego Bory Tucholskie, który po przyjęcie w formie rozporządzenia Ministra
Środowiska, stanowić będzie podstawowy akt prawny gospodarowania terenem objętym
ochroną.
Stworzony projekt rozporządzenia
przedstawia: ogólne informacje o Parku (dot.:
powierzchni, położenia, podziału administracyjnego oraz stanu środowiska), charakterystykę
i diagnozę stanu przyrody, cele ochrony Parku, sposoby eliminacji i minimalizacji zagrożeń
dla przyrody, obszary ochrony ścisłej, częściowej i krajobrazowej wraz z programem działań
ochronnych w tych obszarach, opis obszarów ochrony, obszary i sposoby udostępniania
Parku do celów turystycznych, naukowych i edukacyjnych a także ustalenia do miejscowych
planów zagospodarowania przestrzennego.
Rozdział 3 dotyczący celów ochrony Parku wyznacza cele ochrony Parku, do
najważniejszych z nich należą:
 ochrona charakterystycznych cech budowy geologicznej i geomorfologicznej
sandrowego krajobrazu;
 zachowanie naturalnego ukształtowania rzeźby terenu;
 zapewnienie naturalnego funkcjonowania systemu hydrogeologicznego Parku;
 przeciwdziałanie wzrostowi trofii środowiska gruntowo – wodnego.
 utrzymanie i wzmacnianie zróżnicowania lądowych i wodnych biotopów;
 utrzymanie właściwego, zbliżonego do naturalnego stanu siedlisk;
 utrzymanie i wzmacnianie zróżnicowania florystycznego Parku ze szczególnym
uwzględnieniem elementów puszczańskich;
 utrzymanie lub przywrócenie do właściwego stanu miejsc bytowania roślin i zwierząt.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
67
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
 zachowanie w stanie niezmienionym naturalnych składników krajobrazu i utrzymanie
ich w układzie równowagi, oraz odtworzenia zniekształconych form krajobrazu
i ochrony przed presją urbanizacji.
Polityka ochrony Parku Narodowego założyła również ustalenia do miejscowych planów
zagospodarowania przestrzennego. Należą do nich następujące zadania:
1. Uregulowanieć gospodarki wodno-ściekowej dla obiektów negatywnie
oddziaływujących na zlewnię jezior w Parku oraz jezior bezpośrednio graniczących
z Parkiem.
2. Utrzymanie aktualnego użytkowania na terenie enklaw wewnątrzparkowych, do
czasu włączenia ich do Parku.
3. Zmniejszenie uciążliwości i negatywnego oddziaływania na środowisko Parku
tranzytowego ruchu samochodowego, zwłaszcza ciężkiego, przez modernizację
w niezbędnym zakresie wynikającym z potrzeb obsługi ludności i gospodarki, w tym
ruchu turystycznego.
4. Stagnacja zainwestowania w Owinku.
Ad 1. Jednym z podstawowych zagrożeń dla wód jezior znajdujących się w granicach Parku
jest niedostatecznie rozwinięta gospodarka ściekowa, co powoduje zanieczyszczenia
ściekami bytowymi okolicznych jezior. Nawet jeżeli zanieczyszczane jeziora znajdują się
poza granicami Parku, dobrze rozwinięta sieć wodna poprzez niewielkie połączenia wpływa
na jakość wód powierzchniowych jezior znajdujących się w Parku.
Uregulowanie gospodarki wodno-ściekowej na terenach otaczających Park, ale
również w zlewniach innych jezior i rzek Powiatu Chojnickiego, jest jednym z priorytetowych
zadań w celu poprawy jakości środowiska.
Ad 2. Granice Parku Narodowego Bory Tucholskie wyznaczają niewielkie enklawy leśne
leżące poza Parkiem, których położenie sugerowałoby zasadność włączenia tych gruntów w
granice parku. Przykładem takiego terenu jest zachodni brzeg jeziora Skrzynka. Jezioro
znajduje się w całości w granicach Parku Narodowego, ale jego zachodni brzeg stanowi
własność prywatną, w związku z czym istnieje możliwość zainwestowania terenu
w bezpośredniej zlewni jeziora. Zgodnie z sugestiami Zarządu Parku należałoby dążyć do
przyznania prawa pierwokupu tego rodzaju gruntów dla Zarządu Parku, co umożliwiłoby
włączenie gruntów w tereny chronione. Aby zapobiec jednak zainwestowaniu gruntów już
sprzedanych należy dążyć do utrzymania aktualnego stanu zagospodarowania tych terenów
w drodze odpowiednich zapisów w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego
właściwych gmin.
68
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Ad 3. Zagrożeniem dla przyrody Parku jest również nasilenie ruchu samochodowego na
drogach gminnych Bachorze – Małe Swornegacie oraz Bachorze-Owink. Nasilenie ruchu
występuje głównie w sezonie turystycznym. Drogi te powinny być zmodernizowane, tak, aby
zapewnić mniejszą uciążliwość.
Zagrożenie stanowi również stan mostu na drodze Bachorze-Owink. Właściwym
rozwiązaniem byłoby przekazanie drogi w zarządzanie Parku, co przyczyniłoby się do
wyłączenia drogi z ruchu samochodowego.
Ad 4. W ostatnich latach pojawiło się niebezpieczeństwo zbyt intensywnego zainwestowania
miejscowości Owink, położonej przy północno-wschodniej granicy jeziora Karsińskiego.
Tereny inwestycji budowlanych posiadają wprawdzie odpowiednio rozwiniętą
infrastrukturę wodno-kanalizacyjną, jednak ich skala przekracza możliwości kontroli
budowlanej wzdłuż linii jeziora. Okolice miejscowości Owink stanowiące swoistą enklawę
wydzieloną z granic Parku nie powinny być przeinwestowane ze względu na specyfikę tego
terenu. Niezasadne jest również dążenie do zurbanizowania przeciwległych brzegów jeziora.
W przypadku miejscowości Owink sugeruje się doprowadzenie do stagnacji
zainwestowania terenu lub też ścisłe określenie warunków zagospodarowania terenu we
właściwym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
2.5.10.2. Parki Krajobrazowe
W granicach Powiatu Chojnickiego znajdują się dwa Parki Krajobrazowe:
 Zaborski Park Krajobrazowy;
 Tucholski Park Krajobrazowy
ZABORSKI PARK KRAJOBRAZOWY (www.zaborypark.eco.pl)
Zaborski Park Krajobrazowy ZPK powstał w 1990 roku, ale
jego podstawy prawne określono Rozporządzeniem Wojewody
Bydgoskiego z dnia 31 sierpnia 1998 roku. Celu powołania ZPK jest
zachowanie unikalnego środowiska przyrodniczego, swoistych cech
krajobrazu oraz wartości kulturowych charakterystycznych dla
regionów Borów Tucholskich.
Park położony jest w północno-zachodniej części Borów Tucholskich, na Równinie
Charzykowskiej, na południowo-zachodnim skraju województwa pomorskiego.
Z tego
obszaru został wyodrębniony teren Parku Narodowego Borów Tucholskich. ZPK stanowi
więc niejako otulinę Parku Narodowego.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
69
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
Łączna powierzchnia ZPK zajmuje 34 026 ha. W jego granicach znajdują się grunty
administrowane przez gminy Chojnice i Brusy, a na terenach leśnych gospodarują
Nadleśnictwa Rytel i Przymuszewo. Obszar ten charakteryzuje się znaczna lesistością
(71%), a urozmaicają go liczne jeziora i rzeki(13,1%) Pozostała cześć stanowią grunty orne
(6,8%), użytki zielone (4,8%) i nieużytki (4,3%).
W krajobrazie Parku wśród zbiorowisk leśnych dominują bory sosnowe. Spotyka się
suboceaniczny bór świeży, bór chrobotkowy oraz bór wrzosowy. Na obrzeżu jezior
dystroficznych potkać można zachowane w stanie naturalnym bory bagienne. W obniżeniach
terenowych występuje bór trzęslicowy oraz fragmenty brzeziny bagiennej. Na glebach
wytworzonych glin morenowych w południowej, zachodniej i centralnej części Parku
zachowały się w naturalnym stanie lasy typu grądowego z bogatym runem.
Lasy na terenie Parku obfitują w liczne gatunki grzybów. Ciekawym elementem flory
Parku są zbiorowiska roślinności torfowiskowej. Torfowiska te posiadają specyficzny urok
i są częstym elementem krajobrazu Parku. W tych miejscach często obserwujemy gatunki
reliktowe oraz chronione. Na uwagę zasługuje grupa reliktów polodowcowych, należą do
nich; turzyca strunowa, bażyna czarna, skalnica torfowiskowa, fiołek torfowy, żurawina
drobnoowockowa,
zimoziół
północny,
oraz
reliktowe
mszaki
(mchy,
watrobowce)
np. sierpowiec błyszczący - ochrona ścislą. Z roślin chronionych występuje 6 gatunków
widłaków: gożdzisty, jałowcowaty, spłaszczony, cyprysowaty, torfowy i wroniec. Dalsze
gatunki chronione w ZPK m.in.: żłobik koralowy, kruszczyk rdzawoczerwony, lipiennik
Loesela, listera jajowata (storczyki ).
Do rzadkich należą rośliny wodne występujące w bardzo czystych jeziorach
lobeliowych: stroiczka wodna, poryblin jeziorny, brzeżyca jednokwiatowa, wywłócznik
skrętolistny, jeżogłówka pokrewna, elisma wodna. Również spotykamy kolejne cenne
gatunki: kłoć wiechowata, turzycę dwupienną, rdestnicę długolistną, grzybienie północne,
grążele żółte i drobne, osokę aloesowatą, żabiściek pływający, pływacz pospolity, tojeść
bukietowa oraz ponikło błotne.
Fauna Zaborskiego Parku Krajobrazowego jest reprezentowana przez wiele
gatunków zwierząt bezkregowych i kręgowych. Jednak dokładna liczba gatunków żyjących
na terenie Zaborskiego Parku Krajobrazowego nie jest znana. Ichtiofauna liczy ok. 31
gatunków. Z płazów występują tu: kumak nizinny,traszka zwyczajna, ropucha szara i zielona.
Na terenie ZPK dość licznie występują ptaki, reprezentowane zarówno przez gatunki lęgowe
jak i nielęgowe. Natomiast do najcenniejszych ssaków żyjących na terenie ZPK należą
nietoperze, bobry i wydry.
Bardzo
charakterystycznym
elementem
krajobrazu
Zaborskiego
Parku
Krajobrazowego są jeziora. Liczba jezior powyżej 1 ha powierzchni w granicach ZPK
70
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
wynosi 47. Są to akweny o zróżnicowanej powierzchni, głębokości i linii brzegowej.
Największe z nich to jezioro Charzykowskie (21 pod względem powierzchni jezioro w
Polsce).
Zaborski Park Krajobrazowy zgodnie z uwarunkowaniami prawnymi jest w trakcie
tworzenia Planu Ochrony. W połowie 2004 roku trwały konsultacje do sporządzonego
Projektu Planu Ochrony Zaborskiego Parku Krajobrazowego. Projekt planu zawiera
podstawowe dane na temat terenu Parku, a także:
-
założenia planu ochrony
-
cele trójochrony w ZPK – tj. ochrony przyrody, ochrony dziedzictwa kulturowego
i ochrony krajobrazu.
-
zadania trójochrony w ZPK
-
wytyczne do rozwoju gospodarki: rolnictwa, leśnictwa, gospodarki rybackiej,
przemysłu i energetyki, gospodarki wodnej, transportu, osadnictwa i gospodarki
komunalnej oraz turystyki;
-
wnioski do korekty granic ZPK i ustanowienia otuliny Parku;
-
zadania edukacyjne i badawcze oraz monitoring środowiska
Projekt rozporządzenia bardzo szczegółowo określa aspekty ochrony ZPK a także
wskazuje najpilniejsze potrzeby związane z występjącymi zagrożeniami. Do zagrożeń tych
zalicza się:
1. presja turystyczna związana z zadeptywaniem brzegów akwenów i wód płynących;
szczególnie w zakresie turystyki wodnej – kajakarstwo;
2. niedostateczny stan infrastruktury wodno-ściekowej, a co z tym związane zrzuty
nieoczyszczonych ścieków bytowych bezpośrednio do wód powierzchniowych;
3. przeinwestowanie budowlane brzegów wód;
4. brak ścisłej (rezerwatowej) ochrony niektórych cennych miejsc na terenie Parku (np.
j. Moczydło) ;
5. brak możliwości kontrolnych pracowników ZPK.
Ad 1. Jednym z zagrożeń przyrody ZPK jest nasilenie presji turystycznej na tym obszarze.
Bogactwo krajobrazowe daje szerokie możliwości uprawiania różnych rodzajów turystyki na
terenie Ziemi Chojnickiej. Powoduje to jednak nieograniczony i niekontrolowany napływ
turystów przebywających na tym terenie.
Według pracowników ZPK niewątpliwym zagrożeniem ze strony turystów jest wydeptywanie
brzegów rzek i jezior w miejscach niewyznaczonych do postoju np. kajaków, a co z tym
związane zaśmiecanie terenu.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
71
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Ad 2. i 3. Przeinwestowanie brzegów jezior oraz niedostateczna infrastruktura sprawiają, że
część powstających domów bezpośrednio odprowadza ścieki bytowe do zbiorników
wodnych. Gęstość zabudowy stwarza tez problem związany z pozostawieniem swobodnego
przejścia wzdłuż linii brzegowej. Egzekwowanie prawa wodnego w zakresie 1,5 metrowego
pasa przejścia oraz wyznaczania linii brzegowej powinno zostać uregulowane na etapie
wyznaczania gruntu pod zabudowę. Słusznym przepisem miejscowego prawa jest
ustanowienie 100 metrowego pasa przybrzeżnego, na którym obowiązuje zakaz stawiania
budowli trwale związanych z gruntem, jednak przepis ten musi być bezwzględnie
egzekwowany przy wszystkich decyzjach administracyjnych.
Ad 4. Część z jezior Parku wymaga ustanowienia ścisłej ochrony rezerwatowej, lub
określenia
warunków
korzystania
z
terenu.
Przykładem
niekontrolowanego
i nieprawidłowego korzystania ze środowiska jest zwyczajowe kąpielisko nad jeziorem
Moczydło. Ze względu na wyjątkowe walory jeziora powinno ono być objęte ochroną o
randze rezerwatu. Sugeruje się także włączenie jeziora w granice Parku Narodowego.
Pozwoli to na ścisłe określenie dopuszczenia jeziora do turystyki. Pomysłem najbardziej
zasadnym może być wypromowanie akwenu wyłącznie do kontrolowanej turystyki
podwodnej (zwiedzanie przez płetwonurków). Należy jednak ściśle określić zasady dostępu
dla turystów w planie ochrony rezerwatu.
Opracowania planu ochrony wymagają również istniejące rezerwaty przyrody. Najpilniejsza
potrzeba określenia planu ochrony przyrody dotyczy Jeziora Laska, przez który przebiega
szlak kajakowy. Dla rezerwatu, ze względu na bytowanie na tym terenie zimorodka, szlak
kajakowy powinien zostać wytyczony (np. bojami) a ponadto na okres nasilenia ruchu
kajakowego na terenie rezerwatu należałoby określić regulację ruchu kajakowego
uwzględniającego przepływ zorganizowanych grup z przerwami.
Ad 5. Według informacji przekazanych przez Pracowników Parku Krajobrazowego, duże
utrudnienie we właściwym zarządzaniu terenem Parku stanowi brak możliwości kontroli, a w
zasadzie podstaw prawnych kontrolowania osób podejrzanych o wykroczenia na terenie
Parku. Szansą uregulowania tej sytuacji może być nowe rozporządzenie w sprawie sposobu
i trybu legitymowania, zatrzymywania i kontroli przez funkcjonariuszy Straży Parku oraz
sposobu i trybu legitymowania przez pracowników Służby Parków Krajobrazowych, którego
projekt został poddany do konsultacji społecznych na stronach internetowych Ministerstwa
Środowiska. Projekt tego rozporządzenia powinien jednak uwzględniać legitymacje lub
upoważnienia dla pracowników Parku, na podstawie których dokonywana byłaby kontrola.
Rozwiązaniem
może
być
również
uwzględnienie
upoważnienia
właściwego
wojewody, którym mogliby okazywać się pracownicy podczas przeprowadzanych kontroli.
72
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Ochrona ZPK według projektu planu ochrony powinna uwzględniać także:
-
utrzymanie śródleśnych łąk;
-
wdrażanie zasad gospodarki rolnej zgodnej z Kodeksem Dobrej Praktyki Rolniczej
oraz programami rolnośrodowiskowymi;
-
ochronę koryt rzek przed zabudową hydrotechniczną;
-
ograniczenie wycinania drzew i krzewów nadbrzeżnych;
-
zabrania się lokalizacji chowu i hodowli zwierząt metodą bezściółkową.
Są to jedne z najistotniejszych aspektów ochrony zawartych w planie ochrony parku. Plan
ten jednak w pełni i precyzyjnie określa zasady ochrony.
TUCHOLSKI PARK KRAJOBRAZOWY (www.tuchpark.tuchola.pl)
Tucholski Park Krajobrazowy został powołany na
podstawie
uchwały
Wojewódzkiej
Rady
Narodowej
w
znajduje
się
Bydgoszczy w 1985 roku.
Na
terenie
Powiatu
Chojnickiego
11 323 ha terenu Parku oraz 3 887 ha otuliny. Tucholski Park
Krajobrazowy znajduje się tu w granicach gmin: Chojnice
(połudnowo-wschodnia część gminy) oraz Czersk (południowa
część gminy).
Ponad 86% powierzchni Parku stanowią lasy, w których gatunkiem panującym jest
sosna. Zwarty kompleks borów sosnowych o dużej powierzchni oraz brak ośrodków
przemysłowych
wpływa
na
wytworzenie
specyficznego
klimatu
o
właściwościach
leczniczych.
Obszar Tucholskiego Parku Krajobrazowego, tak jak całych Borów Tucholskich
obejmujący w większości jałowe piaski, cechuje się specyficzną florą naczyniową złożoną z
wielu rzadkich gatunków roślin. Na czerwonej liście roślin naczyniowych zagrożonych w
Polsce znajduje się około 100 gatunków z obszaru Parku. Z gatunków podlegających
ochronie prawnej, stwierdzono na terenie Parku 43 gatunki podlegające ochronie całkowitej i
16 częściowej. Zróżnicowanie siedlisk Tucholskiego Parku Krajobrazowego - od żyznych
lasów łęgowych do ubogich, kserotermicznych stoków rynien jeziornych i rzecznych sprawia,
że różnorodność występujących tutaj gatunków zwierząt jest znaczna. Na obszarze Parku
stwierdzono występowanie 49 gatunków ssaków. Z rzędu owadożernych stwierdzono 5
gatunków: jeża wschodniego, kreta, ryjówki oraz rzęsorki. Bogatą w gatunki grupę stanowią
nietoperze - stwierdzono występowanie 10 gatunków. Najliczniejszym w gatunki rzędem
ssaków są gryzonie - 16 gatunków. Poza tym spotkać tu można m.in.: lisa, borsuka, jenota,
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
73
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
kunę leśną i domową, tchórza, gronostaja, łasice łaskę, wydrę, bobra, dziki, sarny, jelenie
i rzadziej łosie. Liczną grupę stanowią również ptaki. Stwierdzono lęgi 134 gatunków
i regularne pojawianie się na przelotach ponad 20. Do najcenniejszych, spośród których kilka
umieszczonych zostało w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt należą: bocian czarny, bąk,
bielik, puchacz, żuraw, kropiatka i derkacz.
Wraz z rozwojem cywilizacyjno-przemysłowym integracja człowieka z otaczającą go
przyrodą jest coraz większa. Teren, na którym położony jest Tucholski Park Krajobrazowy w
niewielkim stopniu uległ zurbanizowaniu i uprzemysłowieniu.
Podstawowym zagrożeniem dla środowiska przyrodniczego jest zanieczyszczenie
wód powierzchniowych, dlatego problem zachowania ich czystości jest jedynym z głównych
kierunków działań ochronnych. Wśród przepływających rzek największą i niewątpliwie
najatrakcyjniejszą jest Brda. Podstawowym problemem obniżającym jakość jej wód jest
gospodarka wodno-ściekowa z Zakładu Hodowli Pstrąga w Mylofie i Bielskiej Strudze.
Istnienie tych obiektów jest uzależnione od dopływu czystej wody Brdą. Natomiast poniżej
zakładów
rzeka
zostaje
obciążona
pierwiastkami
biogennymi
z
tych
hodowli.
Zanieczyszczenie wód Brdy powodują także ścieki komunalne spuszczane do jej zlewni z
okolicznych wsi i miasteczek. Do zachowania równowagi ekosystemów jeziornych w dużej
mierze przyczynia się rolnictwo. Tucholski Park Krajobrazowy na tle pozostałych Parków w
Borach Tucholskich wyróżnia się względnie dużym udziałem terenów użytkowanych rolniczo.
Stosowane przez rolników nawozy mineralne zostają wypłukane do zbiorników wodnych
powodując nasilenie procesów ich eutrofizacji. Do wymienionych, podstawowych zagrożeń
przyrody Tucholskiego Parku Krajobrazowego należy dodać również szeroko pojętą
turystykę. Naturalne dążenie do odpoczynku w otoczeniu wód i lasów bywa często
sprzeczne z zasadami poszanowania i zachowania się wobec otaczającej przyrody.
Zagrożenia przyrody Tucholskiego Parku krajobrazowego wymagają podjęcia
podobnych rozwiązań prawnych na terenach gmin Parku.
Projekt Planu Ochrony Tucholskiego Parku Krajobrazowego, znajdujący się podobnie jak dla
parku Zaborskiego w sferze opiniowania przez właściwe jednostki terytorialne, określa
również cele i zadania ochrony Parku. W planie określono również działania ochronne w
rezerwatach przyrody, w tym z terenu Powiatu Chojnickiego w rezerwacie „Cisy nad Czerską
Strugą”,
a
także
zawarto
ustalenia
do
miejscowych
planów
zagospodarowania
przestrzennego. Uzgodnienia dotyczące terenu gminy Czersk są w trakcie weryfikacji w
zakresie zgodności z polityką przestrzenną gminy. Należy jednak wypośrodkować interesy
gminy i Parku w celu osiągnięcia kompromisu w zakresie właściwej i racjonalnej ochrony
przyrody Parku.
74
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
2.5.10.3. Rezerwaty przyrody
W myśl Ustawy o ochronie przyrody rezerwat przyrody jest obszarem obejmującym
zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym ekosystemy, w tym siedliska
przyrodnicze, a także określone gatunki roślin i zwierząt, elementy przyrody nieożywionej,
mające istotną wartość ze względów naukowych, przyrodniczych, kulturowych bądź
krajobrazowym. Jest to najwyższa po parku narodowym ustawowa forma ochrony,
i najwyższa jeżeli chodzi o restrykcje względem sposobu użytkowania przestrzeni.
Na terenie Powiatu Chojnickiego zgodnie z ustawą o ochronie przyrody powołano 10
rezerwatów przyrody, których zestawienie znajduje się w poniższej tabeli.
Rezerwaty
T a b e l a 21
Nazwa
Lokalizacja
1)
Bagno Stawek
Bór Chrobotkowy
Cisy nad Czerską Strugą 2)
Jezioro Laska 1)
Kręgi Kamienne
Małe Łowne 1)
Mętne
Nawionek 1)
Piecki 1)
Ustronie
gm. Brusy
gm. Brusy
gm. Czersk
gm. Brusy
gm. Czersk
gm. Chojnice
gm. Czersk
gm. Brusy
gm. Brusy
gm. Czersk
Powierzchnia [ha]
Typ rezerwatu
40,80
41,50
17,19
70,40
16,91
37,83
53,28
10,67
19,42
9,64
torfowiskowy
florystyczny
leśny
faunistyczny
florystyczny
torfowiskowy
torfowiskowy
wodny
torfowiskowy
leśny
Położenie rezerwatów z granicach:
1)
Zaborskiego Parku Krajobrazowego;
2)
Tucholskiego Parku Krajobrazowego
Bagno Stawek - powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia
04.04.1977 r. Rezerwat stanowi zarastające jeziorko, połączone niewielka strugą z jeziorem
Płęsno wraz z otaczającym je torfowiskiem o powierzchni 40,80 ha. Ciekawostka rezerwatu
jest funkcjonujący lokalny mikrosystem hydrologiczny. Struga jest odprowadzany nadmiar
wody pochodzącej z wycieku wód podskórnych ze wzniesień na obrzeżu rezerwatu.
W przypadku obniżenia się poziomu wód w rezerwacie następuje napływ wody z jeziora
Płęsno. Występuje tu wiele rzadkich, chronionych roślin m. in. jeżogłówka najmniejsza,
rosiczka okrągłolistna i pośrednia, widłak jałowcowaty, wyblin jednolistny, lipiennik Loesela,
bagno zwyczajne, żurawina drobnolistna, bazyna czarna, kruszczyk błotny, storczyk
szerokolistny, skalnica torfowiskowa, listera jajowata. Ze względu na zachowanie cennych
wartości przyrodniczych tegoż rezerwatu wejście na jego teren jest możliwe tylko za
indywidualna zgoda Wojewody.
Bór Chrobotkowy – Rezerwat w gminie Brusy, powołany w celu zachowania ze względów
naukowych i dydaktycznych klasycznie wykształconego boru chrobotkowego z rzadką
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
75
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
i unikalną florą porostów. Na terenie rezerwatu występują między innymi takie gatunki
porostów jak: oskrzelka niwalna, chróściki- pasterskie i tasiemcowate, chrobotek alpejski.
Stanowisko oskrzelki niwalnej na tym terenie jest najliczniejsze w Polsce niżowej. Na terenie
rezerwatu stwierdzono występowanie łącznie około 70 gatunków porostów, w tym prawie 50
to gatunki naziemne.
Cisy nad Czerską Strugą – Rezerwat w gminie Czersk w granicach Tucholskiego Parku
Krajobrazowego, powołany w 1984 roku w celu ochrony naturalnego stanowiska cisa
pospolitego. Cały obszar rezerwatu stanowi jeden kompleks leśny, obejmujący stanowiska
cisa pospolitego, pochodzące z samosiewów i nasadzeń sztucznych z XIX wieku.
Jezioro Laska - powołany zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia
21.07.1977 r., obszar jeziora o powierzchni 70,40 ha stanowiący zbiornik wodny, przez który
przepływa rzeka Zbrzyca. Jest to jezioro typu eutroficznego o maksymalnej głębokości
3,6 m, o szeroko wykształconej linii szuwarów i roślinności wodnej zanurzonej. Został
utworzony w celu trwałego zabezpieczenia i zachowania miejsc lęgowych licznych gatunków
ptaków wodnych i błotnych, w szczególności łabędzia niemego. Poza nim występują tu:
kaczki krzyżówki, perkozy dwuczube, gągoły, łyski, mewy śmieszki, czaple siwe. Zalatują na
ten akwen : orzeł bielik, kormoran, błotniak stawowy czasami rybołów. Ze względu na
zachowanie cennych wartości przyrodniczych tegoż rezerwatu wejście na jego teren jest
możliwe tylko za indywidualną zgoda Wojewody.
Rezerwat "Kręgi Kamienne" został utworzony na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa
i Przemysłu Drzewnego z 15 września 1958 r. Zarząd nad rezerwatem sprawuje miejscowe
Nadleśnictwo Czersk. Rezerwat obejmuje kompleks leśny o powierzchni 16,91 ha, na terenie
którego znajduje się cmentarzysko plemienia Gotów - charakterystyczne kurhany i kręgi
kamienne pochodzące z początków naszej ery. Szatę roślinną rezerwatu reprezentują dwa
główne zbiorowiska, to jest subatlantyckie wrzosowisko porastające bezleśne "kręgi" oraz
subkontynentalny bór świeży, w którym dominuje 120/letni drzewostan sosnowy z niedużą
domieszką brzozy. Największą atrakcją florystyczną rezerwatu są porosty spotykane w
ogromnej różnorodności i bogactwie.
Jezioro Małe Łowne - rezerwat powołany zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska,
Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 31.12.1993 r. - jest to fragment lasu, bagno i jezioro
o łącznej powierzchni 37,83 ha. Celem ochrony jest zachowanie cennych zbiorowisk
turzycowo - mszarnych. Szczególna ochrona objęto roślinność torfowisk wysokich
i przejściowych w otoczeniu boru bagiennego wraz z roślinnością charakterystyczna dla
zbiornika wodnego we wczesnym stadium zarastania płem mszarnym. Unikatowym walorem
jest silnie skąpożywny charakter jeziora Małe Łowne. Jest to jezioro o wodzie
oligohumusowej.
76
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
ABRYS Technika sp. z o.o.
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
Rezerwat "Mętne" został utworzony Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu
Drzewnego z dnia 10 maja 1963r. Położony jest w południowej części kompleksu głównego
obrębu Giełdoń w leśnictwie Ostrowy i stanowi otoczenie Jeziora Mętne. Rezerwat
zabezpieczony jest ponadto otuliną obejmującą przyległe drzewostany. Rezerwat utworzono
w celu zachowania ze względów naukowych i dydaktycznych stanowiska brzozy niskiej
(Betula humilis).
Nawionek - powołany Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia
16.09.1974 r. Celem ochrony jest zachowanie jeziora typu lobeliowego, na południowej
granicy zasięgu lobelii jeziornej. Jest to zbiornik oligotroficzny, typu lobeliowego o głębokości
do 11,0 m i powierzchni 10,76 ha. Dno w pobliżu linii brzegowej porastają łany lobelii
jeziornej i poryblinu jeziornego w sąsiedztwie elismy wodnej, grzybieni północnych i kłoci
wiechowatej. Przy brzegu zbiornika można spotkać rosiczkę okrąglolistną, bagno zwyczajne.
Ze względu na zachowanie cennych wartości przyrodniczych tegoż rezerwatu wejście na
jego teren jest możliwe tylko za indywidualna zgoda Wojewody.
Piecki - powołany 21. 11. 2001 roku Rozporządzeniem Wojewody Pomorskiego (Dz. Urz.
Woj. Pomorskiego, Nr 91, poz. 1318), o powierzchni 19,42 ha, otulinie 92,89 ha. Celem
powołania jest ochrona rzadkiej i chronionej roślinności wodnej i torfowiskowej ( przejściowe
i wysokie torfowiska). Rezerwat obejmuje jeziora: Piecki, Piecki Male, Kaczewo oraz
torfowiska i bory bagienne. Z cennych gatunków flory występują tutaj: rosiczki - okrągłolistna,
pośrednia i długolistna, bazyna czarna, widłak wroniec, widłak goździsty żurawina
drobnoowockowa, wyblin jednolistny.
Ustronie – Rezerwat leśny w gminie Czersk powołany w 1958 roku. Powołany w celu
ochrony naturalnego stanowiska brekinii w lesie grądowym. Ponadto chronione są fragmenty
olsu i dąbrowy kwaśnej.
Na terenie Powiatu planowane jest powołanie 4 nowych rezerwatów:
„Jeziora rynnowe” – rezerwat w granicach Zaborskiego Parku Krajobrazowego obejmujący
ciąg jezior rynnowych: Gardliczno Duże i Małe, Nawionek, Zmarłe i Czarne w gm. Chojnice.
„Dolina Kulawy” – rezerwat w granicach Zaborskiego Parku Krajobrazowego, którego granice
objęłyby ochroną dolinę rzeki Kulawy wraz z dwoma jeziorami przepływowymi: Małe Głuche i
Duże Głuche. Bardzo cennym gatunkiem na tym obszarze są porosty brodaczki.
„Jezioro Moczadło” – Jezioro lobeliowe w granicach Zaborskiego Parku Krajobrazowego,
o I klasie czystości wody, której przejrzystość liczy do 12 metrów.
„Leśno” – rezerwat przyrodniczo-kulturowy w gminie Brusy, obejmujący stare cmentarzysko.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
77
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
2.5.10.4. Obszary Chronionego Krajobrazu
Obszar chronionego krajobrazu jest to przestrzenna forma ochrony przyrody mająca
na celu zapewnienie równowagi ekologicznej względnie nie zaburzonych systemów
przyrodniczych danego obszaru, które pełnią rolę otulinową lub łącznikową.
Obszar chronionego krajobrazu tworzony jest na mocy rozporządzenia wojewody (lub
rady gminy) i uwzględniany przy opracowywaniu planów przestrzennego zagospodarowania.
Charakter gospodarki prowadzonej na obszarach chronionego krajobrazu w oparciu
o szczegółowe przepisy prawne (m.in. zakaz lokalizacji zakładów przemysłowych i obiektów
uciążliwych dla środowiska, zakaz prowadzenia działalności niekorzystnie wpływających na
krajobraz, dbałość o styl budownictwa dostosowany do lokalnych tradycji) uzależniony jest
od pełnionych przezeń funkcji: otulinowej (dla parków narodowych i krajobrazowych),
rekreacyjnej (tereny dla turystyki i wypoczynku, odciążające obszary o wyjątkowych walorach
przyrodniczych) oraz naturalnego korytarza ułatwiającego migracje zwierząt.
W granicach Powiatu Chojnickiego znajdują się fragmenty czterech Obszarów Chronionego
Krajobrazu (OChK):
Chojnicko – Tucholski Obszar Chronionego Krajobrazu – został powołany na mocy
Rozporządzenia Wojewody Bydgoskiego Nr 9/91 z dnia 14 czerwca 1991r . Aktualnie obszar
ten funkcjonuje w granicach ustalonych w Rozporządzeniu Nr 201/93 Wojewody
Bydgoskiego z dnia 28 czerwca 1993r. Obszar położony w gminach Chojnice, Czersk i Brusy
obejmuje część centralną i południową powiatu, stanowiąc ekologiczny pomost pomiędzy
Tucholskim a Zaborskim Parkiem Krajobrazowym. Całkowita powierzchnia obszaru wynosi
15783.81 ha i w całości znajduje się w granicach powiatu.
Obszar Chronionego Krajobrazu Fragment Borów Tucholskich – Powołany w 1994 roku
Rozporządzeniem
Wojewody
Gdańskiego
(Dziennik
Urzędowy
Woj.
Gdańskiego
z dn.25.11.94r, Nr 27, poz.139) w celu zachowania wartości przyrodniczych, historycznych
i krajobrazowych. Całkowita powierzchnia OChK zajmuje 66833.39 ha, z czego w granicach
Powiatu Chojnickiego znajduje się fragment w zachodniej części powiatu (gm. Konarzyny).
Obszar Chronionego Krajobrazu Okolice Jezior Krępsko i Szczytno – obszar położony
w północno-zachodniej części powiatu w gminie Konarzyny. Powołany w 1981 roku uchwałą
Nr X/42/81 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Słupsku (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej
Rady Narodowej w Słupsku z dn.18.12.81r, Nr9, poz.23) o powierzchni 13830.82 ha w celu
zachowania walorów środowiska geograficzno-przyrodniczego.
78
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Północny Obszar Chronionego Krajobrazu z podobszarami "część wschodnia" i „część
zachodnia” został powołany na mocy Rozporządzenia Wojewody Bydgoskiego Nr 9/91 z
dnia 14 czerwca 1991 r. Aktualnie obszar ten funkcjonuje w granicach ustalonych w
Rozporządzeniu Nr 201/93 Wojewody Bydgoskiego z dnia 1993r. Na terenie Powiatu
Chojnickiego w gminie Brusy (część zachodnia) i Czersk (część wschodnia). Jednym z
podstawowych zadań utworzonego obszaru jest ochrona wód rzeki Niechwaszcz. Na terenie
podobszaru wschodniego znajduje się rezerwat przyrody "Kręgi Kamienne" w Odrach.
Północny OChK zajmuje powierzchnię 9 516,85 ha (z czego 4 266 część wschodnia
i 5 250,84 ha część zachodnia), natomiast w granicach Powiatu Chojnickiego znajduje się
ok.. 7 800 ha tego OChK (3 800 ha części wschodniej oraz 4 000 części zachodniej).
Poglądową
w granicach
lokalizację
Powiatu
OChK
Chojnickiego
przedstawia poniższa mapka (OCHK
zaznaczono na żółto).
Źródło: POŚ województwa pomorskiego
2.5.10.5. Pomniki przyrody
Na terenie Powiatu chojnickiego statutem pomnika przyrody zgodnie z Ustawą
o ochronie przyrody z dn. 16 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr. 92, poz. 880) objęto 221 obiektów,
w tym:
 Pojedyncze drzewa
 Grupy drzew
114
71
 Aleje
5
 Głazy narzutowe
4
 Inne
27
Właściwym postępowaniem dla omawianych obiektów jest:
-
Sporządzenie dokumentacji zgodnie z wymogami dla pomników przyrody (np. metryk
pomników),
-
Oznakować, chronić przed zniszczeniem i uszkodzeniem.
-
Opisać w materiałach promocyjnych, rozpowszechnić informacje wśród ludności
miejscowej i turystów.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
79
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Zadania te są w pełni realizowane przez poszczególne nadleśnictwa, Park Narodowy,
Parki Krajobrazowe oraz gminy – jednostki właściwe dla danych obiektów.
2.5.10.6 Użytki ekologiczne
Są to według tekstu ustawy "zasługujące na ochronę pozostałości ekosystemów,
mających znaczenie dla zachowania unikatowych zasobów genowych i typów środowisk".
Mogą to być kępy drzew, śródpolne i śródleśne "oczka wodne", bagna i torfowiska, skarpy
itp.
Użytki
ekologiczne
uwzględniane
są
w miejscowym
planie
zagospodarowania
przestrzennego oraz uwidaczniane w ewidencji gruntów. W myśl ustawy, użytki ekologiczne
powinny być powszechnie stosowaną "masową" formą ochrony przyrody. Celowe jest także
wykorzystywanie ich do prowizorycznego objęcia ochroną obszarów przewidywanych
w przyszłości do ochrony rezerwatowej.
Ta
forma
uwzględniając
ochrony
umożliwia
równocześnie
zachowanie
potrzeby
człowieka
cennych
fragmentów
w warunkach
przyrody
racjonalnego
gospodarowania.
Na obszarach tych zabrania się:

używania, użytkowania i uszkadzania obszarów objętych ochroną;

pozyskiwania, niszczenia lub uszkadzania drzew; zmiany stosunków wodnych;

niszczenia gleby lub zmiany sposobu jej użytkowania; wydobywania torfu;

wysypywania, zakopywania i wylewania odpadów lub innych nieczystości oraz innego
zanieczyszczenia wód, gleby i powietrza
Na obszarze Powiatu Chojnickiego tą forma ochrony objęto 184 obszary, o łącznej
powierzchni 401,79 ha. W poszczególnych gminach:
Ilość i powierzchnia użytków ekologicznych w poszczególnych gminach
Powiatu Chojnickiego
Ilość użytków
Gmina
Brusy
Chojnice – gm. wiejska
Chojnice – gm. miejska
Czersk
Konarzyny
T a b e l a 22
Powierzchnia [ha]
37
109
brak
38
brak
156,99
176,09
brak
68,71
brak
Źródło: Starostwo Powiatowe w Chojnicach
Większość
użytków
ekologicznych
stanowią
bagna.
Do
innych
uzytków
zakwalifikowano cenne pod względem przyrodniczym pastwiska, łąki oraz jeziora (w tym 6
jezior lobeliowych: Żabionek, Długie, Sosnówek, Babionek Duży, Czarne i Moczadło).
80
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
2.5.10.7. Obszary NATURA 2000
Natura 2000 jest przyjętym przez Unie Europejską
systemem
ochrony
wybranych
elementów
przyrody,
najważniejszych z punktu widzenia całej Europy. System ten nie
ma zastępować systemów krajowych, ale je uzupełniać - dawać
merytoryczne
podstawy
do zachowania
dziedzictwa
przyrodniczego w skali kontynentu. Polega on na wybraniu
(według
określonych
kryteriów)
a
następnie
skutecznym
ochronieniu określonych obszarów. Z dniem 01.05.2004 projekt NATURA 2000 uzyskał
podstawę prawną w Ustawie O Ochronie Przyrody z 16.04.2004 (Dz. U. z 2004 r. Nr 92, poz.
80) art. 6 i art 25-39. W czasie przygotowania niniejszego Programu Ochrony Środowiska
trwały w Ministerstwie Środowiska prace nad ustaleniem przepisów wykonawczych do w/w
ustawy. Projekt listy obszarów objętych przez Naturę 2000 wymaga zatwierdzenia przez
Komisję Europejską.
Podstawę do wybierania i chronienia obszarów zaliczanych do systemu Natura 2000
stanowią dwie istniejące wcześniej, dyrektywy europejskie (tj. akty prawne wiążące rządy
państw Unii): tzw. Dyrektywa Ptasia i Dyrektywa Habitatowa.
Zgodnie z tekstem ustawy NATURA 2000 to spójna Europejska Sieć Ekologiczna
obejmująca:
- specjalne obszary ochrony (SOO) tworzone dla ochrony: siedlisk naturalnych, siedlisk
gatunków roślin i zwierząt,
- obszary specjalnej ochrony (OSO) tworzone w ramach Dyrektywy Ptasiej dla ochrony
siedlisk ptaków.
W ostatnim projekcie listy obszarów ptasich i siedliskowych opublikowanym
16.03.2004 przez Ministerstwo Środowiska znajduje się jeden obszar OSO „Wielki Sandr
Brdy” (PLB 220001) oraz trzy obszary SOO „Sandr Brdy” (PLH 220026), „Bór Chrobotkowy”
(PLH 22004) oraz „Lubnia” (PLH 220015).
Obszar Specjalnej Ochrony „Wielki Sandr Brdy”
Jest to obszar położony w gminach Chojnice, Brusy i Konarzyny obejmujący większą
część Zaborskiego Parku Krajobrazowego, cały obszar Parku Narodowego Bory Tucholskie
oraz tereny przyległe do Parków. Pierwotnie według propozycji zgłoszeniowej obszar ten był
znacznie rozleglejszy. Obejmował również Wdzydzki Park Krajobrazowy i Tucholski Park
Krajobrazowy.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
81
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Według formularza zgłoszeniowego, gdzie obszar ten nazwano „Bory Tucholskie”
obszar obejmuje ostoję ptasią o randze europejskiej E 11 (Wielki Sandr Brdy). Występuje tu
co najmniej 28 gatunków ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej, 6 gatunków z Polskiej
Czerwonej Księgi (PCK). Gniazduje tu 107 gatunków ptaków.
Według
formularza
opublikowanego
przez
Ministerstwo
Środowiska
główne
zagrożenia dla tego obszaru to: eksploatacja torfu, kredy, piasku; zmiany stosunków
wodnych, zagrożenie eutrofizacją siedlisk oligotroficznych; presja turystyczna, zabudowa
letniskowa,
zabudowa
rozproszona,
kłusownictwo,
drapieżnictwo,
odpady,
ścieki,
zanieczyszczenie wód.
Specjalny Obszar Ochrony „Sandr Brdy”
W przeciwieństwie do obszaru „Wielki Sandr Brdy” (PLB 220001) SOO „Sandr Brdy”
nie uległ żadnym zmianom w porównaniu do pierwotnej wersji projektu. Całkowita
powierzchnia obszaru wynosi 6 837,60 ha gruntów, z czego 98.89 % tego terenu
(tj. 6 761,70 ha) w gminach Brusy i Chojnice.
Obszar „Sandr Brdy” obejmuje zachodni fragment Borów Tucholskich. Jest to teren o
dość zróżnicowanej rzeźbie młodoglacjalnej, w której wyróżniają się rynny rzeczne i
zagłębienia wytopiskowe. Silnie rozwinięta jest sieć hydrograficzna, obejmująca rzekę Brdę z
dopływami i liczne, często lobeliowe i dystroficzne, zbiorniki wodne. Większość jezior ma
charakter przepływowy, wśród nich wyróżniają się twardowodne Jez. Głuche Duże i Jez.
Głuche Małe. Większość obszaru porastają lasy. Na sandrowych, piaszczystych glebach
bielicoziemnych wykształciły się głównie bory świeże i bory mieszane, na zboczach dolin
rzecznych i jeziornych występują fragmenty grądu subatlantyckiego, na dnie dolin fragmenty łęgów. W zagłębieniach wytopiskowych występują płaty brzezin i borów
bagiennych, często otaczające dobrze zachowane torfowiska wysokie i przejściowe.
Niewielką część ostoi zajmują grunty orne.
Jest to największe w skali regionu skupienie jezior lobeliowych z charakterystyczną
florą. Dobrze zachowały się torfowiska i zbiorowiska leśne. Rodzaje siedlisk z załącznika I
Dyrektywy Siedliskowej (w sumie 24 zidentyfikowane) zajmuj ą ponad 25% obszaru. Bogata
jest lichenoflora. Stwierdzono tu stanowiska licznych rzadkich i zagrożonych, w tym
reliktowych, gatunków roślin naczyniowych. 4 z nich znajdują się na Załączniku II Dyrektywy
Siedliskowej podobnie jak stwierdzone na tym obszarze: 4 gatunki ssaków, 2 gatunki płazów
i 3 gatunki ryb - łącznie 13 gatunków z załącznika II.
Według formularza Główne zagrożenia stanowią eksploatacja torfu, kredy i piasku,
zmiany stosunków wodnych, eutrofizacja siedlisk oligotroficznych, presja turystyczna,
82
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
zabudowa letniskowa, nasadzenia gatunków iglastych na siedliskach lasów i borów
mieszanych i zalesianie muraw napiaskowych.
Ochroną przed zagrożeniami stanowi położenie obszaru w granicach Parku
Narodowego Borów Tucholskich oraz Zaborskiego Parku Krajobrazowego.
Specjalny Obszar Ochrony „Bór Chrobotkowy”
Obszar o powierzchni 41,5 ha położony w gminie Brusy obejmuje w całości rezerwat
florystyczny o takiej samej nazwie.
Obszar położony jest w centrum większego, zwartego kompleksu leśnego. Obejmuje
fragment klasycznie wykształconego boru chrobotkowego z rzadką i unikatową florą
porostów. Spośród 53 gatunków porostów odnalezionych na terenie obszaru 13 (25%) to
porosty umieszczone na Czerwonej Liscie.
Potencjalne zagrożenie może stanowić wzrastające zanieczyszczenie powietrza.
Specjalny Obszar Ochrony „Lubnia”
Obszar ten stanowi specyficzny formę Natury 2000 na terenie Polski. Do obszaru
„Lubnia” zakwalifikowany bowiem został strych leśniczówki w miejscowości Lubnia
(gm. Brusy), na którym stwierdzono jedną z dwóch znanych kolonii rozrodczych nocka
łydkowłosego w Polsce.
Zagrożenie mogą stanowić: płoszenie, zmiany mikroklimatu, remonty przeprowadzane
w okresie
rozrodu
(V-VIII),
stosowanie
toksycznych
środków
konserwacji
drewna,
uszczelnianie wlotów.
Obszary z terenu Powiatu Chojnickiego zakwalifikowane do sieci NATURA 2000 to
specyficzne i bardzo cenne w skali kraju i europy formy ochrony przyrody. Należy zatem
pilnie obserwować szanse i możliwości jakie daje wdrażanie sieci na terenie Polski, co może
przyczynić się do skutecznych działań.
Lokalizację poszczególnych obszarów NATURA 2000 w powiecie, według danych
opublikowanych przez Ministerstwo Środowiska, przedstawiono na mapkach poglądowych
w załączniku 6 niniejszego opracowania.
2.5.10.8. Inne formy ochrony przyrody
Ochrona gatunkowa
Ochrona gatunkowa roślin i zwierząt ma na celu zabezpieczenie dziko występujących
roślin lub zwierząt i ich siedlisk w szczególności gatunków rzadko występujących,
endemicznych, podatnych na zagrożenia i zagrożonych wyginięciem oraz objętych ochroną
na podstawie umów międzynarodowych, a także zachowanie bioróżnorodności. Minister
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
83
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Środowiska publikuje okresowo w formie rozporządzeń listy gatunków roślin i zwierząt, które
objęte są ochroną gatunkową (lista roślin i grzybów - rozporządzenie z dnia 11.09.2001 r.,
tj. Dz. U. nr 106 z 2001 r., poz. 1167; lista zwierząt - rozporządzenie z dnia 26.09.2001 r.,
tj. Dz. U. nr 130 z 2001 r., poz. 1456).
W stosunków do zamieszczonych na listach gatunków i ich siedlisk obowiązuje
system ograniczeń, zakazów i nakazów, określony w ustawie o ochronie przyrody.
Na terenie Powiatu Chojnickiego występują gatunki objęte tą forma ochrony, jednak
miejsca ich siedlisk podlegają ochronie obszarowej o szerszym zasięgu, tj. Parku
Narodowego czy Parków Krajobrazowych.
Strefowa ochronna miejsc występowania i rozrodu zwierząt
Jako podstawowe zagrożenie dla wielu gatunków wymienia się zanikanie
i degradację zajmowanych przez nie siedlisk. Z tych przyczyn grupa zagrożonych
16 gatunków zwierząt, została objęta dodatkową formą ochrony, jaką jest ochrona miejsc ich
rozrodu i stałego przebywania. Podstawą prawną strefowej ochrony zwierząt jest ustawa
o ochronie przyrody oraz Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 26 września 2001 r.
w sprawie określenia listy gatunków zwierząt rodzimych, dziko występujących, objętych
ochroną gatunkową ścisłą i częściową oraz zakazów dla danych gatunków oraz odstępstw
od tych zakazów.
Wokół miejsc rozrodu i stałego przebywania gatunków objętych ochroną strefową
wytyczono dwa rodzaje stref:

strefa ochrony ścisłej. Obowiązuje ona przez cały rok. Funkcjonuje na zasadzie
rezerwatu ścisłego. Zakazane jest w niej prowadzenie jakichkolwiek czynności, bez
uzgodnienia z wojewodą. W zależności od gatunku jej wielkość waha się w granicach 10200m od stanowiska.

strefa ochrony częściowej. Jest to obszar wyłączony okresowo z działalności
gospodarczej człowieka. Obejmuje obszar od 200 do 500m od stanowiska
Na drogach prowadzących do stref powinny znajdować się tablice z napisem „Wstęp
wzbroniony.
Ostoja
zwierzyny”.
Na
tablicach
tych
nie
powinny
widnieć
rysunki
przedstawiające obiekt ochrony.
Podobnie jak w przypadku ochrony gatunkowej siedliska zwierząt i roślin podległych
pod tą formę ochrony przyrody znajdują się w miejscach objętych już ochroną.
2.5.10.9. Światowy Rezerwat Biosfery Bory Tucholskie
Jedną z najbardziej istotnych przedsięwzięć realizacyjnych na terenie Powiatu
Chojnickiego w zakresie ochrony przyrody jest planowany Światowy Rezerwat Biosfery Bory
Tucholskie.
84
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
ABRYS Technika sp. z o.o.
Ministerstwo Środowiska, Pomorski Urząd Wojewódzki we współpracy z innymi
samorządami lokalnymi planuje powołanie na obszarze ponad 250 tys. ha formy ochrony
przyrody o światowym znaczeniu.
W grudniu 2000 r. opracowana została koncepcja rozwiązań w zakresie gospodarki
wodno-ściekowej i opadowej na terenie Borów Tucholskich, pn. „Program porządkowania
gospodarki ściekowej i odpadowej w rejonie projektowanego Rezerwatu Biosfery Bory
Tucholskie”.
Utworzenie Rezerwatu Biosfery Bory Tucholskie jest szansą ogólnopolskiej
i europejskiej promocji Borów Tucholskich a także szansą uzyskania wsparcia finansowego
na rzecz zrównoważonego rozwoju regionu. Daje to również szanse wspólnego, rozważnego
ukierunkowanego i przemyślanego działania wszystkich zainteresowanych, opartego na
zasadach ekorozwoju, działania zmierzającego do akceptacji społecznej.
Planowanym rezerwatem biosfery objęte mają zostać 34 gminy, w tym wszystkie
gminy Powiatu Chojnickiego, dlatego włączenie się samorządów gmin i powiatu w procesy
decyzyjne dotyczące powstania rezerwatu jest bardzo ważnym zadaniem.
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
85
ABRYS Technika sp. z o.o.
86
Aktualizacja powiatowego programu ochrony środowiska
pn. „Strategia Ekorozwoju Powiatu Chojnickiego,
zgodnie z zaleceniami AGENDY 21”
II. CHARAKTERYSTYKA POWIATU
Download