Wielkopolski Park Narodowy

advertisement
Rośliny i Zwierzęta
Zwierzęta Wielkopolskiego Parku
Narodowego
• Zwierząt w Parku Narodowym jest bardzo
wiele. Występuje tam dużo ssaków, ptaków,
ryb, i gadów .
Zając
• Występuje pospolicie na terenie całej Polski. Ich
liczebność wynosi niewiele ponad 0,5 mln osobników
i systematycznie maleje. Na początku lat 90. XX
wieku było ich ponad 1,1 mln, a w latach 70. XX
wieku prawie 3,2 mln. Powodem spadku populacji
jest przypuszczalnie wprowadzenie u lisów
okresowych szczepień ochronnych przeciwko
wściekliźnie
Wiewiórka pospolita
• W dziupli ma swoje zapasy, zamieszkuje gniazda
ptaków lub buduje je sama. Gniazda te wykonuje w
koronach drzew, zwykle w rozwidleniu gałęzi.
Wykorzystuje do tego trawy, drobne gałązki i wyściela
mchami. Gniazda te mają jeden wejściowy otwór.
Wiewiórka aktywna w dzień.
Jaskółka dymówka
• W Polsce bardzo liczny ptak lęgowy[3]. Wędrowny na
duże dystanse, przeloty w kwietniu i do końca maja i
powroty na zimowiska od września do października
Smukły, niewielki, niebiesko-czarny ptak o
ceglastoczerwonym czole i podgardlu
Sarna
• Obecny zasięg występowania gatunku obejmuje
Europę, Azję Mniejszą i region Morza Kaspijskiego.
Sarna jest zwierzęciem średniej wielkości o smukłym
ciele, wysokich nogach (cewkach), sierści (sukni)
czerwonobrązowej w lecie, siwo brązowej lub siwo
żółtej w zimie, z białą lub żółtawą plamą (lustrem) na
pośladkach
Jeleń
Daniel jest mniejszy od jelenia szlachetnego. Długość
ciała wynosi 130 – 150 cm, wysokość w kłębie ok.
105 cm. Samce są wyraźnie większe od samic i
przeciętnie ważą od 65 do 80 kg (nawet do 120 kg),
samice 30 – 50 kg (do 90 kg). Najczęściej
występującym wariantem szaty jest rudobrązowe
ubarwienie grzbietu z charakterystycznymi białymi
plamami
Ślimak winniczek
• Lądowy ślimak płucodyszny z rodziny ślimakowatych.
Występuje w Europie południowo-wschodniej i
centralnej. W Polsce pospolity niemal na całym niżu
oraz pogórzu, w górach rzadszy, dochodzi tylko do
regla dolnego. Zamieszkuje obszary o dużej
wilgotności, lasy, parki, ogrody. Żywi się świeżymi
liśćmi, stąd często uważany za szkodnika ogrodów
Dzik
• W Polsce dzik jest pospolitym przedstawicielem tzw.
zwierzyny czarnej, podlega sezonowej ochronie.
Samica dzika nazywana jest lochą, samiec odyńcem, a
młode warchlakiem, warchlak o charakterystycznym
paskowym umaszczeniu – pasiakiem.
Orzeł
• Orły (Aquilinae) – podrodzina ptaków z rodziny
jastrzębiowatych (Accipitridae). Obejmuje gatunki
drapieżne, jednak jeśli to możliwe, zjadające również
padlinę, zamieszkujące cały świat poza Antarktydą.
Lis
• Lis – nazwa zwyczajowa oznaczająca drapieżnego
ssaka z rodzaju Vulpes, najczęściej stosowana w
odniesieniu do gatunku Vulpes vulpes (w języku
polskim zwanego lisem pospolitym, lisem rudym lub,
po prostu, lisem), a także przedstawicieli innych
gatunków, podobnych do lisa, a zaliczanych do
rodzajów: Alopex, Dusicyon i Urocyon.
Borsuk
• Borsuk jest wszystkożerny, choć wraz z
niedźwiedziem brunatnym jest najmniej
mięsożernym przedstawicielem rzędu Carnivora. Jest
oportunistycznym wszystkożercą, łatwo
przystosowując się do zasobów pokarmowych w
okolicy siedliska - jego dieta obejmuje wiele roślin i
zwierz
Zaskroniec zwyczajny
• Zaskrońce występują w całej Europie (oprócz
Szkocji, Irlandii i północnej części
Skandynawii). Samica jest większa od samca i
osiąga średnio długość od 85 cm do 1,2 m
(wyjątkowo 2 m), a samiec od 70 cm do 1 m.
Żywią się żabami, rybami albo małymi
gryzoniami
Rośliny Wielkopolskim Parku
Narodowego
Jest ich dużo. W Parku występują pospolite drzewa i
rośliny. Dzielą się one na drzewa liściaste i iglaste.
• Niezwykle bogata jest szata roślinna
Wielkopolskiego Parku Narodowego. Pod
względem geobotanicznym leży on w Krainie
Wielkopolsko - Kujawskiej. Stwierdzono tu
występowanie około 1120 gatunków roślin
naczyniowych, 148 gatunków mszaków, 150
gatunków porostów, 500 gatunków glonów,
800 gatunków grzybów.
Dąb
• Dąb (Quercus L.) – rodzaj drzew, rzadziej wysokich
krzewów, zaliczony do rodziny bukowatych (Fagaceae
Dumort.). Należy do niego ok. 200 gatunków
występujących prawie wyłącznie w strefie
umiarkowanej półkuli północnej oraz w wyższych
partiach gór strefy tropikalnej. Najdalej na południe
występują na Wyspach Sundajskich. Gatunkiem
typowym jest Quercus robur
Buk
• Buk (Fagus L.) – rodzaj drzew z rodziny bukowatych
obejmujący 9–10 gatunków. Występują one głównie
w strefie umiarkowanej na półkuli północnej. W
Polsce występuje w stanie naturalnym tylko buk
zwyczajny (Fagus sylvatica L.). Uprawianych jest kilka
gatunków obcych i liczne odmiany ozdobne buka
zwyczajnego. Gatunkiem typowym jest Fagus
sylvatica L
Konwalia Majowa
• Konwalia majowa – gatunek byliny kłączowej z
monotypowego rodzaju konwalia . Zaliczany był w
systemach z końca XX wieku do rodziny
konwaliowatych , w systemie APG II (2003) do
rodziny myszopłochowatych, a od 2009 (system APG
III) do szparagowatych . Konwalia jest rośliną
leczniczą i popularną rośliną ozdobną, której
głównym walorem są niewielkie kwiaty o
charakterystycznym zapachu i dzwonkowatym
kształcie.
Jarząb brekinia
• Jarząb brekinia, jarząb brzęk (Sorbus torminalis) –
gatunek drzewa należącego do rodziny różowatych
(Rosaceae). W Polsce jest dość rzadki, występuje na
rozproszonych stanowiskach, głównie na niżu.
Stokrotka
• Stokrotki są roślinami zielnymi o owalnych lub
łopatkowatych liściach. Kwiaty zebrane w duże
koszyczki. Występują w nich dwa rodzaje kwiatów: na
brzegach koszyczka białe lub różowe kwiaty
języczkowe, w środku drobne, żółte kwiaty rurkowe.
Sosna
• Sosna (Pinus L. 1753) – rodzaj roślin z rodziny
sosnowatych (Pinaceae Lindl.) obejmujący niemal
115 gatunków drzew i krzewów. Występują
przeważnie w strefie klimatu umiarkowanego półkuli
północnej, choć niektóre gatunki rosną również w
strefach cieplejszych
Klon Pospolity
Klon pospolity (Acer platanoides L.) – gatunek z
rodziny mydleńcowatych (Sapindaceae) występujący
w Europie środkowej i wschodniej oraz południowozachodniej Azji. Nazywany jest także klonem
norweskim. Drzewo dorastające do 20–30 metrów,
posiadające szeroki, okrągły pień o korowinie na
starszych okazach
Trzcielińskie Bagna
• Trzcielińskie Bagna - obszar ochrony ścisłej
leżący w granicach Wielkopolskiego Parku
Narodowego w dolinie rzeki Samicy,
Trzcielińskie Bagna
• Utworzony w 1959 r.
jako rezerwat
przyrody (ptasi) dla
ochrony środowiska
lęgowego wielu
gatunków ptactwa
wodnego i błotnego
Koniec
Przygotował Dawid Niedziela
Na potrzeby projektu ROK REGIONÓW
12 DH im. Generała Jana Henryka Dąbrowskiego
w Konarzewie
Download