Stuktura *wiadomo*ci wg Antonia Damasio

advertisement
STRUKTURA ŚWIADOMOŚCI
wg Antonia Damasio
• (2000) Tajemnice świadomości: Jak ciało i
emocje współtworzą świadomość, Rebis
• (2011) Jak umysł zyskał jaźń: Konstruowanie
świadomego mózgu, Rebis
Teorie świadomości
•
To nie jest lista wyczerpująca, ale prezentująca teorie możliwe, a
zatem wykluczająca dualizm i pojęcia pokrewne.
• funkcjonalizm – świadomość jest tożsama z pewną aktywnością,
którą można replikować w innych podłożach, np.. takich jak krzem;
• teorie tożsamości - świadomość jest tożsama z czynnościami
nerwowymi mózgu;
• panpsychizm – twierdzi, że świadomość jest fundamentalną cechą
natury, że jest wszechobecna;
• emergentyzm – sprzeciwia się panpsychizmowi, twierdząc, że
świadomość „ wynurza się” tylko w szczególnych okolicznościach i
kojarzy się z szczególnymi, zwykle złożonymi, bytami i procesami.
Podstawowe pojęcia
• Pojęcia:
•
•
•
•
•
Mózg
Przytomność
Umysł
Jaźń
Świadomość
i ich wzajemne relacje
Kryteria świadomości
• 1/ Bycie przytomnym
• Aby być świadomym, trzeba być przytomnym, ale nie
odwrotnie. W „stanie wegetatywnym” można być
częściowo przytomnym, pozostając nieświadomym.
• 2/ Funkcjonowanie umysłu- odbiór doznań
wzrokowych, słuchowych, dotykowych…;
• Umysł może funkcjonować bez świadomości,
nieświadomie.
• 3/ Poczucie jaźni, jako podmiotu świadomości:
• Świadomość jest zawsze „czyjaś”.
• Moja świadomość to świadomość mojego ciała w jego
wszystkich jego przejawach - „jaźń.”
• Przytomność i umysł mogą funkcjonować przy braku
aktywności jaźni, np. „napady nieobecności”.
Budowa świadomego umysłu
• Założenie I: mózg tworzy świadomość, zapoczątkowując w
przytomnym umyśle proces jaźni.
• Istotą jaźni jest skupienie umysłu na organizmie, który „zamieszkuje”.
• Przytomność i umysł są nieodzownymi składnikami świadomości, ale
elementem konstytutywnym jest jaźń.
• Założenie II: jaźń budowana jest stopniowo.
• Wpierw proto-jaźń, która jest dziełem tej części mózgu, która
reprezentuje organizm, która opisuje stosunkowo stabilne aspekty
ciała, wytwarza odczucie żywego ciała ( odczucia pierwotne).
• Potem jaźń rdzenna, która jest wynikiem powiązania między
organizmem reprezentowanym przez proto-jaźń a dowolną częścią
ciała, która reprezentuje obiekt poznawany np. widziany i dotykany
przedmiot.
• Wreszcie jaźń (auto)biograficzna. Przeżyte doświadczenia z kontaktu z
obiektem i prognozy kontaktu z nim, wchodzą w kontakt z proto-jaźnią
wytwarzając impulsy jaźni rdzennej. Tak powstaje jaźń autobiograficzna.
Struktura świadomości:
podstawowe terminy
•
•
•
•
•
„to- co- ma- być- poznane”
proto-Ja
„poczucie, że się wie”
Jaźń rdzenna
Jaźń rozszerzona
Struktura świadomości
To- co- ma- byćpoznane
Relacja
nieświadome
Proto ja
„ poczucie, że się wie”
reprezentacjadynamiczna
Jaźń rdzenna: Orientacja
w teraźniejszości „ tu i teraz”
Jaźń rozszerzona: Orientacja
w przeszłości
i
przyszłości
Proto ja
• Nie dostępny świadomości system somato-sensoryczny.
Cykliczne odwzorowanie stanu wielu wymiarów fizycznej
struktury organizmu.
• Proto ja obejmuje
Środowisko wewnętrzne
• Zmiany w składzie chemicznym komórek ciała
• Stężenie substancji w krwioobiegu
• Sygnały bólowe
• Stan mięśni gładkich
• Stan skóry właściwej
Rama mięśniowo- szkieletowa z narządami przedsionkowymi
• stan napięcia mięśni biorących udział w ruchach szkieletu
Dotyk aktywny
• Rejestrowanie cech przedmiotów i oddziaływania na przedmioty
Obiekt: „To- co- ma- byćpoznane”
• „To-co- ma- być- poznane” to dowolny obiekt spostrzegany,
przypomniany, wyobrażony czy pomyślany
• Zawiera (nieświadomie)
• Obiekt, co ma być poznany
• Odruchowe reakcje śledzenia
• Reakcje emocjonalne na niektóre aspekty obiektu
Świadomość rdzenna
• Pojawia się, kiedy mechanizmy którymi dysponuje mózg tworzą
obrazowy zapis tego, jak proto-ja zmienia się pod wpływem
przetwarzania danych o obiekcie, lokalizując przedmiot w
kontekście czasowo przestrzennym.
•
•
•
•
Kim są ci ludzie?
Kim ja jestem?
Gdzie ja jestem?
Co się dzieje?
Świadomość rozszerzona
• Po wielu pojawieniach się przejściowego
rdzennego ja, przelotne doznania zostają
zapisane, podane kategoryzacji i powiązane z
zapisami z przeszłości i myślową antycypacją
przyszłości. Powstaje ja rozszerzone, autobiograficzne
• Stabilne ja jest w stanie ciągłej gotowości, aby
znaleźć się w centrum uwagi i bieżącego
sprawstwa.
Relacje pojęć
• Świadomość:
•
Jaźń:
• (nieświadomość)
• Proto ja
• Świadomość rdzenna
• Ja rdzenne
• Świadomość rozszerzona
• Ja autobiograficzne
Damasio: Najprostsza wersja jaźni
•
•
•
•
•
•
•
„ Ujmując rzecz w skrócie, zanurzając się w głębiny świadomego umysłu,
odkryłem, że jest zestawem rozmaitych obrazów. Jeden zestaw tych
obrazów opisuje obiekty w świadomości.
Inne obrazy opisują moje „ja”, owo „ ja „ obejmuje
1/ perspektywę, w jakiej mapowane są obiekty (…tym punktem odniesienia
jest moje ciało),
2/ uczucie, że obiekty reprezentowane w umyśle należącym do mnie i do
nikogo więcej ( własność),
3/ uczucie, że mogę oddziaływać na obiekty i że działania wykonywane rzez
moje ciało nakazywane są przez mój umysł, oraz
4/ uczucia pierwotne, które sygnalizują istnienie mojego żywego ciała
niezależnie od interakcji w jakie wchodzi ono, lub nie, z obiektami. …
Gdy obrazy tworzące jaźń łączą się z obrazami obiektów nie należących do
jaźni, wynikiem jest świadomy umysł”.
• Antonio Damasio, (2011) Jak umysł zyskał jaźń: Konstruowanie
świadomego mózgu, Rebis , s.196
Cechy struktury świadomości
(1999) John R. Searle, Umysł, język społeczeństwo:
Filozofia i rzeczywistość W.A.B., s. (120 -130)
1/ Ontologiczna subiektywność
2/ Całościowość
3/ Intencjonalne ukierunkowanie
4/ Nastrój
5/ Figura na tle: stany świadomości posiadają strukturę (spójną całość) jako figura na tle
6/ Natężenie uwagi
7/ Poczucie usytuowania
8/ Poczucie znajomości
9/ Przepływ
10/ Przyjemność/ przykrość
Zaburzenia świadomości
Zaburzenia
świadomości rdzennej i rozszerzonej
• Zaburzenia świadomości z zaburzeniami czuwania
•
•
•
•
Śpiączka
Utrata świadomości z powodu urazu
Głęboki sen, podobny do śpiączki ale odwracalny
Narkoza
• Zaburzenia świadomości z zachowanym czuwanie i
pozostałościami uwagi i dostosowanego zachowania
• Automatyzm epileptyczny
• Mutyzm akinetyczny
•
zaburzenia świadomości z zachowanym czuwaniem ale
patologią uwagi i dostosowanych zachowań
• Napady nieobecności
• Trwały stan wegetatywny
• Zaburzenia świadomości rozszerzonej
• Przejściowa amnezja całkowita
• Asomatognozja ( brak świadomości ciała)
• Anozognozja ( brak świadomści choroby)
Zaburzenia świadomości
rdzennej
• Zaburzenia świadomości z zaburzeniami
czuwania:
•
•
•
•
Utrata świadomości z powodu urazu
Śpiączka
Narkoza ( znieczulenie)
Głęboki sen
Utrata świadomości z powodu urazu
• W następstwie ostrych urazów głowy często pojawia
się amnezja pourazowa
•
D.T. spadł z konia i natychmiast stracił
przytomność.
Śpiączka (Coma)
Objawy:
•
•
•
•
•
•
Spadek napięcia mięśniowego i upadek
Utrata przytomności
Kłopoty z oddychaniem
Brak reakcji na słowa bliskich, ekipy ratunkowej
Wszystkie czynności wegetatywne przebiegają prawidłowo
Trwanie – wiele dni
• Wyjścia – trwały stan wegetatywny albo śmierć
Rozwinięcie: Ocena stopnia śpiączki:
Skala Glasgow
•
Stosujemy schemat zawierający: ocenę otwierania oczu, najlepszej
odpowiedzi werbalnej oraz najlepszej odpowiedzi ruchowej na zadany bodziec.
•
Skala Glasgow (GCS, na podstawie schematu Teasdale i Jennetta 1974 r.)
•
Otwieranie oczu
– 1 – brak, 2 - na ból, 3 - na polecenie, 4 – spontanicznie;
•
Kontakt słowny
– 1 – brak, 2 - niezrozumiale dźwięki, pojękiwanie, 3 - niewłaściwe słowa lub krzyk,
4 - mowa chaotyczna, uwaga zachowana, 5 - zorientowany co do miejsca, czasu i
własnej osoby
•
Reakcja ruchowa
1 – brak, 2 - reakcja wyprostna na ból (sztywność z odmóżdżenia), 3 - reakcja
zgięciowa na ból (sztywność z odkorowania), 4 - celowe ruchy zmierzające do
uniknięcia bodźca bólowego (zginanie - wycofywanie kończyny), 5 - lokalizuje ból,
6 - spełnia polecenia
•
Parametry te należy rozpatrywać łącznie z odruchami źrenicznymi, odruchami
"głowy lalki", ciśnieniem tętniczym, oddechem, tętnem, temperaturą ciała.
Kontr-przykład do śpiączki
Zespół zamknięcia
Objawy:
• Zachowana świadomość rdzenna i rozszerzona.
• Utrata ruchów dowolnych: nie porusza rękami i nogami (
paraliż)
• nie marszczy brwi, nie wodzi oczami, nie rusza szyją, nie
porusza wargami, nie wysuwa języka, nie mówi;
• Tylko pionowe ruchy oczu (!)
• Mruganie, które otoczenie ujmuje jako posiadające sens.
Hope: Locked-in syndrome was highlighted in French journalist Jean-Dominque
Bauby's book The Diving Bell And The Butterfly, later made into a film
starring Mathieu Amalric (pictured)
Zespół
zamknięcia
Śpiączka
Narkoza (Znieczulenie ogólne)
Znieczulenie ogólne — rodzaj znieczulenia, którego cechą
charakterystyczną jest całkowite zniesienie świadomości i
odruchów obronnych osoby znieczulanej.
• Elementy składowe znieczulenia ogólnego to:
• zniesienie świadomości (hypnosis)
• zniesienie bólu (analgesia)
• zwiotczenie mięśni szkieletowych (relaxatio)
• zniesienie odruchów (areflexia)
• Stan wyłączenia wszystkich 4 czynności ustroju nazywamy
anestezją.
• Istotnym, choć nie przez wszystkich autorów uznawanym
elementem anestezji jest niepamięć wsteczna (amnesia)
IV faza snu
(Głęboki sen)
• Sen o wolnych ruchach gałek ocznych
• (skrót: NREM – non-rapid eye movement); inne
nazwy: sen głęboki, sen wolno-falowy
Zaburzenia świadomości
rdzennej
• Zaburzenia świadomości rdzennej z
zachowanym czuwaniem i pozostałościami
uwagi i dostosowanego zachowania:
• Automatyzm epileptyczny
• Fuga epileptyczna
• Mutyzm akinetyczny
Automatyzm epileptyczny
Objawy
• W trakcie rozmowy, nagle zmienia się…
• „Pusta” twarz, bez wyrazu
• Rozgląda się
• Przypatruje się otaczającym przedmiotom
• Dostosowane reakcje nawykowe: poprawia ubrane,
odsuwa krzesło, idzie do drzwi, otwiera drzwi, idzie…
• Kiedy przytomnieje, nie pamięta o swoim zachowaniu
(amnezja następcza).
Fuga epileptyczna
Objawy:
• Wielogodzinna, czasami wielodniowa utrata
świadomości
• Zachowane celowe zachowanie nawykowe: przejazd
na stację kolejową, kupowanie biletów, odszukanie
peronu, podanie biletu na żądanie konduktora ..
• Pusta, pozbawiona ekspresji twarz.
• Zachowane krótkie, nawykowe reakcje słowne
• Po odzyskaniu świadomości – niepamięć o
zdarzeniach (amnezja )
Mutyzm akinetyczny
Objawy:
• Leży w bezruchu, z otwartymi oczami, milczy.
• Śledzi poruszające się przedmioty, poprawia posłanie
• Brak reakcji na bliskich i krewnych
• Twarz bez wyrazu, pusta
• Nie ujawnia jakiegokolwiek pobudzenia emocjonalnego.
• Nie ujawnia w kierunku spojrzenia zainteresowania bliskimi i
personelem.
• Brak ożywienia ciała
• Są zdolni do poruszania rękami i nogami, śledzenia przedmiotów, i
wypowiedzi słownych, ale brak jasnych myśli, impulsów
wypływających z emocji i planowania.
• Stan ten może trwać wiele miesięcy.
• W retrospekcji: nie pamięta niczego (amnezja)
Sekwencja zaburzeń świadomości
w chorobie Alzheimera
• We wczesnych stadiach choroby dominującym objawem jest
utrata pamięci, świadomość zaś pozostaje nietknięta. Jednak gdy
choroba pogłębia się, często dochodzi do postępującej
degradacji świadomości.
• Jako pierwsza zaczyna podupadać świadomość rozszerzona. Jej
zasięg stopniowo zawęża się aż do momentu, w którym zanika
niemal cała struktura „ja” autobiograficznego.
• W końcu przychodzi kolej na świadomość rdzenną, która
pomniejsza się do takiego stopnia, że zanika nawet najprostsze
poczucie „ja”.
• Stan czuwania jest zachowany, a pacjent reaguje na ludzi i
obiekty na poziomie „to, co ma być poznane” — patrzy, dotyka
lub trzyma dany obiekt — lecz brakuje oznak, iż reakcje te
wynikają z „poczucia, że się wie”.
• Ciągłość uwagi pacjenta przerywa się w ciągu kilku sekund, a w
całym zachowaniu wyraźnie brakuje nadrzędnego celu.
Zaburzenia świadomości
rdzennej
• Zaburzenia świadomości rdzennej z
zachowanym czuwaniem ale patologią uwagi
i dostosowanych zachowań
• Napady nieobecności
• Trwały stan wegetatywny
Stan minimalnej świadomości
• stan neurologiczny, w którym istnieje możliwość prostego
kontaktu słownego, gestowego lub mimicznego z chorym,
dzięki zachowaniu przez niego minimum świadomości
dotyczącej jego własnej osoby i otoczenia.
• Stan minimalnej świadomości wymaga różnicowania z
• Trwałym stanem wegetatywnym oraz
• Mutyzmem akinetycznym,
• Zespołem zamknięcia
w których nie ma możliwości nawiązania z chorym kontaktu.
• Stan minimalnej świadomości jest względnie nową kategorią
zaburzeń świadomości. Geneza i rokowanie nie jest jeszcze
wyczerpująco zbadane
Activation in the medial parietal cortex and adjacent posterior cingulate cortex are brain
regions that seem to differ between patients in MCS and those from vegetative states.
Individuals In Vegetative States/ minimal
conscious states Can Learn
•
•
• "This test will hopefully
become a useful, simple •
tool to test for
consciousness without
the need for imaging or
•
instructions.
By using classical Pavlonian conditioning,
the researchers played a tone
immediately prior to blowing air into a
patient's eye.
After some time training, the patients
would start to blink when the tone played
but before the air puff to the eye.
This learning requires conscious
awareness of the relation between stimuli
-- the tone precedes and predicts the puff
of air to the eye.
This type of learning was not seen in the
control subjects, volunteers who had
been under anaesthesia.
Napady nieobecności
Objawy:
• W trakcie kontaktu z inną osobą:
• przerwanie wypowiedzi, nie upuszcza trzymanych w rękach
przedmiotów,
• Nie pada, zachowuje równowagę ciała,
• bezruch
• puste wpatrywanie się
• pusta twarz, bez ekspresji
• Trwa kilka do dziesiątków sekund
Science 8 September 2006:
Detecting Awareness in the Vegetative State
Adrian M. Owen1 et all.
• We used functional magnetic resonance
imaging to demonstrate preserved conscious
awareness in a patient fulfilling the criteria
for a diagnosis of vegetative state. When
asked to imagine playing tennis or moving
around her home, the patient activated
predicted cortical areas in a manner
indistinguishable from that of healthy
volunteers.
Trwały stan wegetatywny
Objawy:
•
•
•
•
•
Otwiera oczy
Reaguje na bodźce
Izolowane ruchy głowy i oczu
Stereotypowe odpowiedzi, uśmiech i łzy
Brak uwagi dowolnej i dostosowanych
zachowań ( nie spełnia poleceń)
• Zmiany w zapisie EEG
• Cykle pozornego snu i czuwania
• Wszystkie funkcje wegetatywne przebiegają
prawidłowo
Zaburzenia świadomości
rozszerzonej
Zaburzenia świadomości
rozszerzonej
• Ludzie z neurologicznego punktu widzenia
zdrowi, nigdy nie są całkowicie pozbawieni
świadomości rozszerzonej.
• Oceny świadomości rozszerzonej można
dokonać poprzez ocenę zdolności
poznawczych, przypominania, pamięci
roboczej, emocji i uczuć, rozumowania i
podejmowania decyzji w długich okresach u
jednostek mających nienaruszoną
świadomość rdzenną.
Zaburzenia świadomości
rozszerzonej
• Przejściowa amnezja całkowita
• Asomoatognozja – zakłócenia
świadomości ciała
• Anozognozja- brak świadomości
choroby
Przejściowa amnezja całkowita
•
•
•
Objawy:
Poprzedza migrena albo ból głowy, albo pojawia się zamiast nich.
Zaczyna się ostro i trwa kilka godzin, nie przekracza jednego dnia.
•
Brak osobistej przeszłości: nie pamięta niczego, co wydarzyło się przed
chwilą, przed minutami lub godzinami. Niekiedy w pamięci nie pozostaje
nic z okresu poprzedzającego atak amnezji.
Co ja tu robię? Skąd się tutaj wziąłem?
Brak osobistej przyszłości. Nie ma także żadnych wspomnień
dotyczących planów na przyszłość: na kolejne minuty, godziny czy nawet
dni.
Co mam robić?
Zachowuje świadomość rdzenną w odniesieniu do zdarzeń i obiektów „tu i
teraz” ale teraźniejszość pozostaje jedynie łamigłówką, gdyż nie ma
osadzenia w niedawnych zdarzeniach i niedawnych zamierzeniach.
Gdzie ja jestem
Jest więc pozbawiona pamięci auto-biograficznej, oraz istnieje u nich
rdzenna świadomość tego, że brakuje pewnej wiedzy
•
•
•
•
•
•
Przykład:
Przejściowa amnezja całkowita
• CzWARTEK, 6 sierpnia, 11:05 — Przy biurku. Nagle dzieje się coś dziwnego.
•
•
Czuję się, jakbym miała zasłabnąć lub się rozchorować. Widzę ostro, lecz całe
moje jestestwo koncentruje się na czymś innym. Opieram się, odsuwając się
od biurka. Zamykam oczy. Koncentruję się na tym, że nie mam być chora
(myślę, żeby pójść do łazienki, ale jednak decyduję inaczej; wolę zostać tu, w
bezruchu). Nie tracę ani na chwilę świadomości otoczenia, lecz jestem bardzo
skoncentrowana na sobie i tym dziwnym uczuciu (nie tracę poczucia tego,
gdzie jestem, ani świadomości słyszanych dźwięków)…. Patrzę na swoją pracę.
Nie rozpoznaję strony tekstu, którą opracowuję! Przeglądam tekst w tę i z
powrotem, ale nie mogę sobie przypomnieć, co takiego właściwie robiłam.
(Ogólny cel jest dla mnie jasny, ale nie ta strona ani to, co z nią robiłam.)
Patrzę na mój kalendarzyk, chcąc odnotować w nim to „zdarzenie”. Czytam
nazwiska ludzi, z którymi miałam do czynienia w ciągu ostatnich dni, i niepokoi
mnie to, że nie jestem pewna, kim, są. Większość zapisów jest jednak dla mnie
jasna.
11:23 — Czytam jeszcze raz. Przypominam sobie, że to pisałam, ale nie potrafię
rozpoznać górnych linii! Czuję, że umysł mam jasny, lecz ciągle czuję się
zaniepokojona, gdy pomyślę, co wyniknie z tego, czego doświadczam. Może
nic. W tej chwili w głowie mam jasno —jest w porządku, może nieco ciężkawa
(doszukuję się bólu, ale go tam nie ma). Nie ośmielam się spojrzeć na moją
pracę i przekonać się, czy teraz wyda mi się jaśniejsza niż przed dziesięcioma
minutami.
11:25 — Czytam, co napisałam, począwszy od pierwszej strony: Nie rozpoznaję
użytych przez siebie słów! Pamiętam, jak zaczynałam to pisać, ale teraz
początek tego wydaje mi się obcy.
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Transient amnesia can be a form
of epilepsy
SOURCE: Annals of Neurology, June 2007 By Martha Kerr
NEW YORK (Reuters Health) - Episodes of transient amnesia, which frequently occur on awakening
and are associated with other memory problems, may be a symptom of a distinct type of epilepsy. A
British team describes this condition they call "transient epileptic amnesia" in a study published in
the Annals of Neurology.
Dr. Adam Z. J. Zeman, of the Peninsula Medical School in Exeter, and colleagues recruited 50 patients
over an 18-month period who had recurrent episodes of amnesia that were witnessed by another
person; otherwise intact mental functioning; and evidence suggesting epilepsy, including EEG
abnormalities, response to anticonvulsant therapy; or clinical features, such as hallucinations
involving the sense of smell.
In correspondence with Reuters Health, Zeman described transient epileptic amnesia as "repeated
short episodes of transient amnesia, occurring about once a month, usually lasting about half an
hour, often occurring on waking, typically in middle-aged people around the age of 60."
"There can be other manifestations of epilepsy during the attack, like a hallucination of a smell, or a
brief period of loss of awareness, but often the amnesia is the sole manifestation of the seizure," he
added.
Zeman's team found that the condition was often misdiagnosed -- only 12 of the 50 patients in the
study had received an initial diagnosis of epilepsy.
Anticonvulsant medication was effective in 44 of the 47 patients treated. "Most of our patients were
treated with carbamazepine, sodium valproate or lamotrigine and the response to treatment was
generally excellent," Zeman said.
Among the 50 patients, 40 described persistent memory difficulties. Patients demonstrated a "loss of
autobiographical memory for events extending back over 40 years." They had a normal performance
on standard memory tests, but they exhibited "accelerated forgetting of verbal and visual material
over three weeks by comparison with matched control subjects," the researchers report.
"We propose that transient amnesic epilepsy is a distinctive epilepsy syndrome, typically
misdiagnosed...and associated with accelerated long-term forgetting and autobiographical amnesia,"
Zeman and his colleagues conclude.
Anozognozja
•
•
•
•
•
•
Po udarze.
Całkowity paraliż lewostronny
Niezdolność do poruszania dłonią, ramieniem
Niezdolność do poruszania stopą, nogą
Połowiczne znieruchomienie twarzy
Niezdolność do wykrycia defektu lewej strony
ciała
• Jak się Pan czuje?- „ w porządku”
Asomatognozja
•
•
•
•
Po udarze:
Brak orientacji w czasie
Brak czucia własnego ciała
Czuje, że żyje i myśli, zachowane poczucie
istnienia
• Odczuwa tylko bicie serca
• Wie, kim jest ( orientacja co do siebie)
• Wie, gdzie jest ( orientacja w otoczeniu)
Asomatognozja
•
•
•
•
•
•
Przypadek pacjentki L.B.
Przeżyła ona niewielki udar, który dotknął pewnej części kory somatosensorycznej prawej półkuli mózgu. Konkretnie, uszkodzenia obejmowały
obszar S2. U pacjentki pojawiły się ataki mające źródło w uszkodzonych
tkankach mózgu.
W wypadkach niektórych ataków można było zaobserwować szczególny efekt:
pacjentka twierdziła, że nie czuje swojego ciała, przez co z pewnością chciała
powiedzieć, że nie ma świadomości własnej masy mięśniowej w kończynach i
tułowiu.
Kiedy zdarzyło się to po raz pierwszy, pacjentkę ogarnęła trwoga. Jej umysł
pracował - wiedziała, że żyje i myśli.
Nie odczuwała jednak swojego ciała tak jak zazwyczaj. Mogła wyczuć tylko
uderzenia swojego serca.
Zdecydowała się przeprowadzić na sobie parę badań, które objęły szczypanie
skóry i uciskanie mięśni w różnych miejscach ciała. Początkowo nie czuła nic,
lecz stopniowo, po kilku minutach, czucie zaczęło powracać. Po około
dziesięciu minutach wszystko wróciło do normy.
Epizod ten opisywała jako śmieszne uczucie”, twierdziła, że było to tak, „jakby
nie mogła czuć swojego ciała”. Mimo tego dziwnego doświadczenia nie czuła
się zbita z tropu - wiedziała doskonale, kim i gdzie jest.
Possible Mechanisms of Anosognosia: A
Defect in Self-Awareness
Kenneth M. Heilman, Anna M. Barrett, John C. Adair
•
•
•
•
Philosophical Transactions: Biological Sciences, Vol. 353, No. 1377, The Conscious
Brain: Abnormal and Normal (Nov. 29, 1998), pp. 1903-1909
Abstract
Anosognosia of hemiplegia is of interest for both pragmatic and theoretical reasons. We
discuss several neuropsychological theories that have been proposed to explain this
deficit. Although for psychological reasons people might deny deficits, the denial
hypothesis cannot account for the hemispheric asymmetries associated with this
disorder and cannot explain why some patients might deny one deficit and recognize
another equally disabling deficit. There is some evidence that faulty feedback from
sensory deficits, spatial neglect and asomatognosia might be responsible for
anosognosia in some patients. However, these feedback hypotheses cannot account for
anosognosia in all patients. Although the hemispheric disconnection hypothesis is
appealing, disconnection is probably only a rare cause of this disorder. The feedforward
intentional theory of anosognosia suggests that the discovery of weakness is dependent
on attempted action and some patients might have anosognosia because they do not
attempt to move. We present evidence that supports this theory.
The presence of one mechanism of anosognosia, however, does not preclude the
possibility that other mechanisms might also be working to produce this disorder.
Although a large population study needs to be performed, we suspect that anosognosia
might be caused by several of the mechanisms that we have discussed. On the basis of
the studies of impaired corporeal self-awareness that we have reviewed, we can infer
that normal self-awareness is dependent on several parallel processes. One must have
sensory feedback and the ability to attend to both one's body and the space where parts
of the body may be positioned or acting. One must develop a representation of the body,
and this representation must be continuously modified by expectations (feedforward)
and knowledge of results (feedback).
Sekwencja stanów świadomości
PRZYKŁAD
Amnezja pourazowa
•
•
Obserwacja zachowania
•
D.T. spadł z konia i wylądował na
plecach, natychmiast stracił
przytomność, pozostawał w tym
stanie przez niemal dziesięć minut.
Przed przybyciem ekipy ratunkowej
odzyskał przytomność.
Rozglądał się zmieszany i nieco
pobudzony, powtarzając pytanie
„Co się dzieje”?
•
Patrzy na pochylone nad nim twarze
•
Rozgląda się dookoła i po sobie.
Dostrzega że ma na sobie ubranie do
biegania.
Mówi: „Chciałem pobiegać,
jednak musiałem zająć się koniem”.
Znalazł się w karetce, w drodze do
szpitala, jego poczucie tożsamości
zaczęło powracać.
•
•
•
•
• Sprawozdanie z przeżywania
•
„Kim są ci ludzie? Dlaczego na mnie
patrzą” Nie mogę zrozumieć,
•
Nie mam jasności, co do tego, kim
jestem? Co robię na ziemi.
•
Tak, jestem D.T. Ale co się stało?
•
Tak, przypominam sobie miałem
pobiegać, co potem?
Tak, spadłem z konia”; „Jadę do
szpitala”
•
Sekwencja stanów świadomości
Pierwszym z nich był stan zbliżony
do śpiączki lub głębokiego snu, w
którym wszelkie formy świadomości,
uwaga oraz czuwanie zostają
zawieszone.
•
•
…………………..
Nieświadomość
…………………
………………….
•
•
•
•
Drugim z nich był stan, w którym
czuwanie i minimalna uwaga powróciły,
lecz świadomość rdzenna nadal
milczała. Przypominało to pewne stadia
mutyzmu a-kinetycznego lub
automatyzmu epileptycznego.
•
•
Trzeci ze stanów przypominał z
kolei przejściową amnezję całkowitą.
Świadomość rdzenna powróciła, lecz
świadomość rozszerzona nie była
jeszcze obecna.
•
W końcu powróciła pełna świadomość
rozszerzona.
•
•
•
•
•
Rozgląda się zmieszany i nieco pobudzony,
powtarzając pytanie
„Co się dzieje”, „Co się dzieje?
„Kim są ci ludzie? Dlaczego na mnie
patrzą” Nie mogę zrozumieć,
„Kim jestem”? „Co robię na ziemi?”
„Tak, jestem D.T.
„Ale, co się stało?. „ćo się stało?
„Tak, przypominam sobie miałem pobiegać,
co potem?”
„Tak, spadłem z konia”; „Jadę do szpitala”
Download