03/03/2016 Struktura wykładu Zarządzanie zespołem pracowników Dr Beata Bajcar Katedra Systemów Zarzadzania Wydział Informatyki i Zarządzania • • • • • • • • • Koncepcje człowieka w organizacji Dopasowanie jednostki do zespołu i organizacji Predyspozycje i kompetencje członków zespołu a efektywność zespołu Zarządzanie zasobami ludzkimi w organizacji Rola lidera w grupie - Style kierowania w zarzadzaniu zespołem Procesy motywowania pracowników w organizacji Specyfika funkcjonowania zespołu projektowego Indywidualne i zespołowe rozwiązywanie problemów Uwarunkowania i ograniczenia efektywności pracy grupowej - syndrom myślenia grupowego • • • • • Stymulowanie kreatywności i innowacyjności w zespole Wykorzystanie narzędzi ZZL do efektywnego kierowania grupą Procesy doboru i oceniania pracowników Zarządzanie stresem pracowników w organizacji Organizacja pracy i zarządzanie czasem pracy. Praca w warunkach presji 1 2 Warunki zaliczenia Koncepcje człowieka w organizacji Kolokwium zaliczeniowe na przedostatnim wykładzie – maks. 60 pkt. Obecność na wykładach – 4 listy w semestrze (łącznie 20 pkt.) Próg zaliczenia kolokwium - 30 pkt. Próg zaliczenia kursu - 40 pkt = 30 + 10 Wykład 1 3 4 Koncepcja człowieka ekonomicznego (homo economicus Koncepcja człowieka społecznego (homo sociologicus) skupia uwagę na samym sobie i na konsekwencjach swoich działań; cel działania: maksymalizacja własnego interesu; bohater społeczny (zbiorowy lub indywidualny) zakorzeniony w pewnym społeczeństwie, stale przez to społeczeństwo konstruowany; nastawienie: na pierwszym miejscu stawia efektywność działania, nie zwraca uwagi na ludzką stronę produkcji i wymiany; cel działania: interesują go wartości a nie interesy; dla osiągnięcia celów wspólnoty, potrafi zrzec się własnych celów; jednostki działające we własnym interesie, na zasadzie kontrastu, przynoszą tzw. DOBRO OGÓLNE (wg Adama Smith’sa zwane jest do bogactwem narodu); nastawienie: oprócz efektywności działania, zwraca uwagę na wartości sprzyjające podtrzymaniu tożsamości społecznej określonej grupy; wolność jednostki – żeby jednostka była racjonalna musi być wolna (racjonalność kalkulacyjna); jednostka kształtuje system, a nie system jednostkę; wg niego działanie ekonomiczne jest formą działania społecznego – nie zawsze musi być ono efektywne ekonomiczne, nie zawsze jest racjonalne; 1 03/03/2016 Koncepcja człowieka społecznego (homo sociologicus) Człowiek społeczno-ekonomiczny inaczej rozumie racjonalność: wyróżnia pojęcie nieracjonalności (działają normy grupowe) oraz irracjonalności (działają jednostkowe skłonności o podłożu psychologicznym; W socjologii ekonomicznej uważa się, że jest on częścią wspólną wyżej wymienionych, maksymalnie skrajnych koncepcji człowieka. jednostka jest częścią składową zintegrowanych wspólnot (naród społeczeństwo); grupa społeczna potrafi zdominować jednostkę; Interesuje go problematyka wyboru jakiego dokonuje jednostka, które są wypadkową wielu czynników (emocji, wartości). Podejmowane decyzje nie są optymalne, tylko zadowalające społeczeństwo nie istnieje bez władzy, również gospodarka podlega wpływom władzy Człowiek społeczno-ekonomiczny Schemat analityczny zachowań człowieka społeczno-ekonomicznego: Reguły i wzory instytucjonalne – mają charakter zewnętrzny wobec jednostki, a człowiek jest w tej jednostce zakorzeniony (rodzina, szkoła, praca); Wybory indywidualne - zadowalające decyzje podejmowane na podstawie posiadanych informacji, uwzględniające poziom aspiracji człowieka (szukanie lub zaprzestanie szukania informacji); Modele mentalne – interpretacje otoczenia, których dokonuje jednostka na podstawie własnych doświadczeń i obserwacji zewnętrznych wzorców; mają charakter wewnętrzny i głównym celem jest pomoc jednostce w podejmowaniu indywidualnych decyzji; Koncepcje człowieka w organizacji Zachowania jednostki – działania i doświadczenia człowieka w gospodarce Wyżej pokazane zachowania są głównym nurtem współczesnej socjologii ekonomicznej. 10 Koncepcje człowieka w organizacji Model tradycyjny (klasyczny – F. Taylor, L. i F. Gilbreths, H. Gantt, K. Adamiecki ) W ujęciu chronologicznym wyróżnia się następujące modele zarządzania zasobami ludzkimi: • Dla większości ludzi praca jest nieprzyjemna • Mniej ważne jest co robią, niż ile zarabiają • Niewielu chce i umie wykonywać pracę wymagającą twórczości, samokierowania i samokontroli • Ścisłe nadzorowanie i kontrolowanie podwładnych • Rozkładanie zadań na proste, powtarzalne, łatwe do wyuczenia operacje • Ustanawianie szczegółowych instrukcji i procedur roboczych oraz sprawiedliwe acz stanowcze wymuszanie ich przestrzegania • Ludzie mogą tolerować pracę, jeśli płaca jest przyzwoita, a szef sprawiedliwy • Jeśli zadania są wystarczająco proste, a pracownicy ściśle kontrolowani, ich wydajność będzie zgodna z normami model tradycyjny wraz z koncepcją człowieka ekonomicznego, model stosunków międzyludzkich z koncepcją człowieka społecznego, model zasobów ludzkich z koncepcją człowieka samorealizującego się i człowieka złożonego. 2 03/03/2016 Model tradycyjny (klasyczny – F. Taylor, L. i F. Gilbreths, H. Gantt, K. Adamiecki ) przekonanie o sile motywacji ekonomicznej, postulowane zadania dla kierownika: ustalenie sposobu wykonywania pracy na danym stanowisku i zachęcenie pracownika do takiej właśnie pracy, dbałość o warunki i środki pracy, z myślą dostosowania ich do budowy fizycznej człowieka i jego potrzeb fizjologicznych, upowszechnienie podziału pracy (specjalizacja i określanie norm pracy), osiągnięcia: opracowania i wdrożenia racjonalnych wzorców pracy ludzkiej, upowszechnienie stosowania naukowych metod organizacji pracy, zwrócenie uwagi na motywację ekonomiczną, Charakterystyka człowieka ekonomicznego istota bierna, wrażliwa jedynie na bodźce ekonomiczne, człowiek prymitywny, zimny, wyrachowany egoista bez fantazji i emocji, istota pozbawiona uzdolnień bez siły charakteru, bez wysokiego morale i pracowitości zastrzeżenia: zbytnie uproszczenie koncepcji człowieka i przedmiotowe traktowanie pracownika. 14 Model stosunków międzyludzkich (E.Mayo) • Ludzie chcą czuć się użyteczni i ważni • Ludzie pragną przynależności i uznania, że są indywidualnymi jednostkami • Powyższe potrzeby mają większe znaczenie niż pieniądze w motywacji do pracy • Zapewnienie każdemu pracownikowi poczucia użyteczności i znaczenia • Informowanie podwładnych o swoich planach i słuchać ich zastrzeżeń • Pozwalanie podwładnym na pewien zakres samokierowania i samokontroli w rutynowych sprawach • Dzielenie się informacją z podwładnymi i angażowanie ich w podejmowanie decyzji zadowoli ich podstawowe potrzeby przynależności i poczucia ważności • Zaspokojenie tych potrzeb poprawi morale i zmniejszy opór wobec autorytetu formalnego – podwładni będą „chętnie współpracować” Model stosunków międzyludzkich (E.Mayo) u podstaw organizacyjnego zachowania się pracownika są jego potrzeby społeczne, a szczególnie przynależności i uznania, wynikające z postępu technicznego rozdrobnienie pracy zmniejszyło możliwości zaspokojenia potrzeb społecznych pracownika w wykonywaniu zawodu, toteż poszukuje on satysfakcji w ramach stosunków nieformalnych, uczestnictwo każdego człowieka w organizacji jest tym bardzie niezawodne i wydajne, im wyższe jest jego morale oraz im bardziej jest ona zadowolony ze swej sytuacji w pracy, a zadowolenie to wynika z zaspokojenia potrzeb społecznych, wysokie morale i wysoki poziom zadowolenia pracowników można osiągnąć przez stosowanie określonych technik zarządzania, których wspólną cechą jest okazanie życzliwego zainteresowania sprawami podwładnych. 15 Model zasobów ludzkich (R. Miles, A. Maslow, D. McGregor, R. Likert, Ch. Argyris) charakterze behawioralnym dotyczy uznania pracowników danej organizacji jako zasobu wiedzy, zdolności, umiejętności oraz, że mogą i chcą przyczyniać się do realizacji celów organizacji, o charakterze ekonomicznym sprowadza się do uznania personelu firmy nie tylko jako składnika kosztów, ale przede wszystkim jako składnika aktywów, w który należy i warto inwestować. Praca jest z natury przyjemna. Ludzie chcą przyczyniać się do realizacji celów, które współustalali Większość ludzi stać na więcej twórczości, samokierowania i samokontroli niż wymaga ich obecna praca Model zasobów ludzkich wykorzystanie kultury organizacyjnej do kształtowania zaangażowania pracowników, uznanie idei solidaryzmu, czyli wspólnoty interesów pracodawców i pracobiorców, zastąpienie posłuszeństwa pracowników ich zaangażowaniem, odejście od kolektywizmu na rzecz zespołowości i indywidualizacji stosunków pracy, rozwijanie partycypacji pracowników w funkcjonowaniu organizacji, szacunek wobec pracownika i zwrócenie uwagi na etyczny aspekt stosunków pracy. 3 03/03/2016 Model zasobów ludzkich Model zasobów ludzkich Spożytkowanie niewykorzystanych zasobów ludzkich Tworzenie środowiska, w którym każdy może wnieść wkład do granic swoich możliwości Zachęcanie do pełnego uczestnictwa w ważnych sprawach, wciąż rozszerzając zakres samokierowania i samokontroli podwładnych Rozszerzanie wpływów, samokierowania i samokontroli podwładnych doprowadzi do zwiększenia efektywności operacji Zadowolenie z pracy może poprawić się jako „uboczny produkt” wykorzystania przez podwładnych ich możliwości przeciętny człowiek uczy się nie tylko przyjmować, ale także poszukiwać odpowiedzialności, natomiast uchylanie się od niej jest wynikiem doświadczenia, wśród ludzi powszechny jest stosunkowo wysoki poziom wyobraźni, pomysłowości, twórczego myślenia i inicjatywy w rozwiązywaniu problemów organizacyjnych, intelektualne możliwości przeciętnego człowieka w warunkach nowoczesnej działalności gospodarczej są zaledwie częściowo spożytkowane. 19 Koncepcja człowieka złożonego (E. H. Schein) podkreśla się większą złożoność natury ludzkiej, niż to zakładano w koncepcjach wcześniejszych, dodatkowo zauważa się pewne różnice między poszczególnymi ludźmi – nie sposób spotkać dwóch takich samych osób, człowiek jest istotą nie tylko złożoną ale i zmienną, jego hierarchia potrzeb zmienia się w zależności od czasu i sytuacji, poszczególne motywy wzajemnie na siebie oddziałują tworząc złożone kombinacje elementów motywacyjnych, człowiek jest zdolny do uczenia się, a jego motywacja jest wynikiem złożonego procesu wzajemnych powiązań między wewnętrznymi potrzebami a doświadczeniem w pracy, motywy każdego człowieka są odmienne, a duże znaczenie ma w ich ukształtowaniu szeroko rozumiane środowisko pracy, Podsumowując, wzory zachowań i uczucia powstają u każdego człowieka w procesie wzajemnego oddziaływania innych ludzi, posiadanych zdolności oraz doświadczenia zdobytego w realizacji powierzonych mu zadań, w związku z tym, nie istnieje jedna dobra strategia kierownicza, która będzie skuteczna w stosunku do wszystkich pracowników przez długi czas. Kolejny model to: zarządzanie potencjałem społecznym (dynamiczne zaangażowanie)[????]. 4