procedury postępowania w przypadku ucznia z padaczką

ZESPÓŁ SZKÓŁ NR 1 W KOLE
PROCEDURY POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU UCZNIA Z
PADACZKĄ
Padaczka to stan chorobowy, który manifestuje się nawracającymi zaburzeniami
czynności mózgu w postaci zaburzeń ruchowych, wegetatywnych i psychicznych na tle
nadmiernych wyładowań neuronów mózgu.
Należy zauważyć, że gotowość do drgawek stanowi właściwość mózgu każdego
człowieka, znaczenie ma próg pobudliwości drgawkowej – wyładowania padaczkowe
wywołuje
wzmożona
pobudliwość
neuronów
spowodowana
zaburzeniami
fizykochemicznymi.
Padaczka dziecięca jest zazwyczaj konsekwencja uszkodzeń organicznych CUN,
urazów okołoporodowych i mechanicznych urazów czaszkowo-mózgowych, a także zaburzeń
metabolizmu ( dokładny opis choroby zawiera opracowanie „One są wśród nas. Dziecko z
padaczką w szkole i przedszkolu”.
Głównym celem pracy z dzieckiem z epilepsją powinno być:

ułatwienie mu przygotowania się do występujących napadów,

odzyskanie wiary we własne możliwości,

wyrobienie lub przywrócenie prawidłowego współdziałania z otoczeniem oraz
akceptacji przez grupę.
Ważne również w pracy wychowawcy jest uzyskanie od rodziców chorego ucznia
pełnej informacji o właściwościach choroby, jej prognozie i zaleceniach lekarskich oraz
poinformowanie nauczycieli uczących dziecko i jego kolegów z klasy o sposobie
udzielania pomocy w czasie napadu. Dziecko chore na padaczkę nie jest bowiem
problemem indywidualnym, ale problemem całej klasy, grupy ponieważ nie tylko on musi
dostosować się do grupy, ale i grupa do niego. Obecność bowiem w klasie ucznia chorego na
padaczkę może być sposobnością do budowania więzi pomiędzy uczniami oraz do wzajemnej
odpowiedzialności i pomocy. Dzieci poinformowane i przygotowane do wystąpienia napadu
padaczkowego u klasowej koleżanki, kolegi uczą się, jak pomagać w takie sytuacji, mogą
zaopiekować się chorym po napadzie. Ponadto, co jest niezwykle ważne , otrzymują one
informacje, że nie należy się przerażać i denerwować w przypadku wystąpienia napadu
padaczkowego, co uczy je tolerancji, a także przygotowuje do właściwego reagowania w
podobnych sytuacjach w życiu pozaszkolnym, a później również w życiu dorosłym.
Oto najważniejsze informacje dotyczące pomocy w trakcie napadu jakie powinni
posiadać zarówno nauczyciele, jak i uczniowie:
1. W czasie ataku należy przede wszystkim zachować spokój, nie wpadać w panikę, nie bać
się.
2. Chronić dziecko przed doznaniem obrażeń, przenieść osobę mającą napad w bezpieczne
miejsce, podłożyć pod głowę jakąś część garderoby i jeśli ma otwarte usta – szybko
włożyć mu między zęby chustkę do nosa, róg ręcznika itp..
3. Należy ułożyć chorego na boku w pozycji bezpiecznej z przechyloną głową na bok, aby
uniknąć zakrztuszenia, rozluźnić ubranie.
4. Nie opuszczać chorego, aż do odzyskania pełnej świadomości i sprawności.
5. W czasie odzyskiwania świadomości należy łagodnym głosem zapewnić je, że wraca do
lepszego samopoczucia.
6. Należy pamiętać, że chory może być senny, dlatego trzeba umożliwić dziecku
wypoczynek.
7. Nie jest wskazane wysyłanie dziecka ze szkoły do domu, nawet pod opieką zdrowego
kolegi, gdyż napad może powtórzyć się na ulicy.
8. Przy udzielaniu pomocy nie wolno:

powstrzymywać rąk i nóg chorego siłą,

podawać płynów, kropli ani żadnych tabletek, dopóki nie odzyska świadomości,

otwierać zaciśniętych szczęk,

wkładać przedmiotów do ust,

nie budzić,

jeśli w czasie ataku jest agresywne nie zbliżać się,

jeżeli atak przedłuża się powyżej 5 minut należy wezwać lekarza.