Epilepsja19.32 kB

Epilepsja
Epilepsja (zwana padaczką) jest to choroba neurologiczna, na którą cierpi w Polsce około 1%
społeczeństwa (ok. 400 000 ludzi). Jest jednym z najczęściej stwierdzanych zaburzeń układu
nerwowego. Jednym z jej objawów są napady padaczkowe, które charakteryzują się gwałtownymi,
niekontrolowanymi drgawkami. Są one efektem nagłych wyładowań bioelektrycznych w mózgu.
Padaczka może pojawić się w każdym wieku. Większość zachorowań pojawia się u
dzieci, szczególnie do 1 roku życia. Drugą grupę stanowią osoby starsze po 65 roku
życia.
Podział epilepsji:


pierwotna (idiopatyczna) epilepsja – nie można określić przyczyny ataków epileptycznych
epilepsja wtórna – można znaleźć przyczynę stanów epileptycznych
Epilepsja idiopatyczna często jest dziedziczna, jej wystąpienie jest 5 do 10 razy bardziej
prawdopodobne, jeżeli w rodzinie występuje podobny przypadek. Jeżeli epilepsja jest
zdiagnozowania w młodości, w większości przypadków jest to epilepsja tego typu.
Wtórna (nabyta) epilepsja może zwrócić uwagę na poważniejszy problem uszkodzenia mózgu, jakim
jest np. guz. Atak epilepsji może się także rozwinąć jako efekt poważnego zranienia głowy,
arteriosklerozy czy ostrego zatrucia.
Groźną odmianą napadów epilepsji są stany padaczkowe. To bardzo długie i następujące po sobie
napady, trwają około 10 minut, albo nawet dłużej. Chory pomiędzy napadami nie odzyskuje
świadomości. Stan padaczkowy często jest skutkiem odstawienia leków lub nadużycia alkoholu przez
chorego i często stanowi zagrożenie życia, dlatego wymaga natychmiastowej pomocy lekarza. Stany
padaczkowe mogą pojawiać się też u osób, które nigdy wcześniej nie miały napadu epilepsji i u tych
osób jest to zazwyczaj objaw poważnego uszkodzenia lub choroby mózgu.
Objawy:
Atak padaczki zazwyczaj trwa około 3 minut. Osoba chora wówczas traci przytomność i upada,
pojawiają się drgawki oraz często również ślinotok. Zdarza się, że napady są prawie niezauważalne,
chory nie traci przytomności i nie upada, lecz patrzy w jeden punkt i na chwilę traci świadomość oraz
nie reaguje na zadawane mu pytania. W trakcie napadu może też mrugać, skrzywiać wargi oraz
nieznacznie ruszać kończynami.
Niektórzy chorzy przed wystąpieniem napadu odczuwają silne mrowienie w okolicach ust, widzą
błyski itp. Napady często powodowane są przez różne czynniki, które w przypadku osób zdrowych są
zupełnie nieszkodliwe. Do takich czynników zaliczyć można brak snu, mruganie świateł, czy też
hiperwentylację.
Przyczyny epilepsji:
Padaczka jest dosyć znaną i często opisywaną chorobą, jednak w dalszym ciągu kryje w sobie wiele
tajemnic, nawet dla specjalistów. U ponad połowy chorych przyczyna padaczki nie jest znana.
Możliwymi przyczynami choroby są:




urazy okołoporodowe i przedwczesny poród prowadzące do niedotlenienia noworodka,
zaburzenia rozwoju płodu wynikające z chorób, przez które przechodzi przyszła matka, np.
różyczka oraz z leków przyjmowanych przez kobietę w ciąży,
choroby zapalne opon mózgowych i mózgu oraz choroby naczyniowe,
ciężkie urazy głowy z obrażeniami tkanki mózgowej.
Czynniki inicjujące napady padaczkowe:
Padaczka jest chorobą przewleką, objawia się napadami o różnym przebiegu, które występują w
trudnym do przewidzenia momencie. Wiadomo jednak, że istnieje szereg czynników, które mogą
wywołać u niektórych pacjentów napady padaczkowe. Są to:
Padaczka jest chorobą przewleką, objawia się napadami o różnym przebiegu, które występują w
trudnym do przewidzenia momencie. Wiadomo jednak, że istnieje szereg czynników, które mogą
wywołać u niektórych pacjentów napady padaczkowe. Są to:
- infekcje
- niesystematyczne leczenie
- bodźce świetlne
- pozbawienie snu
- intensywne oddychanie
- zdenerwowanie
- alkohol i substancje chemiczne
Istnieją także tzw. padaczki odruchowe kiedy to napady występują po konkretnych bodźcach
indywidualnych dla każdego pacjenta. Może to być np. patrzenie na wzorce geometryczne.
Infekcje
Gorączka u chorego na padaczkę może nasilić napady. Dlatego należy zapobiegać infekcjom, np.
poprzez unikanie przebywania w zgromadzeniach ludzi, ograniczenie do minimum wizyt w
poradniach.
Choroby infekcyjne, często przebiegające z wymiotami lub biegunką, niosą ze sobą ryzyko obniżenia
poziomu leków przeciwpadaczkowych we krwi, a tym samym wystąpienia napadu. Dlatego w tych
przypadkach może zaistnieć konieczność hospitalizacji w celu padania leków inną drogą niż doustną.
Ważne jest również poinformowanie lekarza jaki lek przeciwpadaczkowy się przyjmuje, gdyż niektóre
antybiotyki są przeciwwskazane przy równoczesnym przyjmowaniu, np. karbamazepiny.
Niesystematyczne leczenie
Niesystematyczne leczenie lub zaprzestanie podawania leków przeciwpadaczkowych może wywołać
napad padaczkowy. Zmian w sposobie dawkowania tych leków można dokonywać tylko po ustaleniu
z lekarzem prowadzącym.
Bodźce świetlne
Pacjenci ze stwierdzoną fotowrażliwością powinni unikać kilku sytuacji:
- oglądania telewizji z bliskiej odległości,
- zaciemniania pokoju w czasie oglądania telewizji,
- patrzenia na błyskające światła (np. dyskotekowe),
- patrzenia na taflę jeziora, które odbija światło słoneczne.
Należy ograniczać czas spędzany przed telewizorem lub komputerem, a ponadto nosić okulary z
filtrem UV w słoneczne dni (również zimą). Telewizor należy włączać przy pomocy pilota, nie patrząc
na ekran.
Pozbawienie snu
Napad padaczkowy może wystąpić po nieprzespanej nocy. Brak snu zmienia czynność elektryczną
mózgu.
Przyczyną napadu może być także nadmierny wysiłek fizyczny (np. szybka jazda na rowerze). U
niektórych pacjentów napady są też prowokowane zdenerwowaniem lub nudą.
Alkohol i substancje chemiczne
Niektóre leki, np. przeciwdepresyjne, obniżają próg drgawkowy i sprzyjają występowaniu napadów.
Nadmierne dawki insuliny wywołują hipoglikemię (obniżenie cukru we krwi) i mogą być przyczyną
napadów.
Pierwsza pomoc:
Nie każda z chorych osób doświadcza napadów drgawkowych, jednak prawdopodobieństwo, że w
naszej obecności zdarzy się atak padaczki, jest bardzo duże. Dlatego ważne jest poznanie zasad
pierwszej pomocy:
 Należy usuną wszelkie przedmioty, które mogą być niebezpieczne dla chorego (np. okulary,
przedmioty znajdujące się obok głowy)
 Najważniejsza w czasie ataku jest ochrona głowy i kręgosłupa chorego przed urazami
 Po ataku należy ułożyć chorego w pozycji bezpiecznej i kontrolować oddech
 W czasie ataku i po jego ustąpieniu należy zapewnić choremu komfort – być przy nim i go
wspierać. Atak kosztuje organizm chorego mnóstwo energii, ponadto po ustąpieniu drgawek
pojawiają się przejściowe zaburzenia logicznego myślenia
 Zadzwoń na pogotowie ratunkowe, jeżeli nie znasz osoby, dostała w Twojej obecności ataku.
Należy wezwać także karetkę wtedy, gdy po ustąpieniu drgawek osoba jest nieprzytomna,
atak trwał bardzo długo lub doprowadził do poważanego urazu
NIE WOLNO:
 Powstrzymywać na siłę drgawek i krępować ruchów – można w ten sposób doprowadzić do
urazu
 Wkładać przedmiotów pod głowę, gdyż zmniejsza to drożność dróg oddechowych
 Otwierać na siłę zaciśniętych szczęk
 Robić sztucznego oddychania ani podawać płynów
Poniżej krótki film instruktażowy:
https://www.szkolenia-bhp24.pl/epilepsja-online
Przydatne informacje:
 Epilepsja a praca, prawo jazdy http://www.padaczka.net.pl/kategoria.php?kat=6
 Epilepsja a ciąża, dziecko http://www.padaczka.net.pl/kategoria.php?kat=2
 Akcje i organizacje społeczne http://www.padaczka.net.pl/kategoria.php?kat=7
Źródło: http://choroby-zdrowie.pl/uklad-nerwowy/padaczka-epilepsja.html#ixzz2gMN9q0Yg
http://www.epilodz.org/p/czym-jest-epilepsja.html
http://www.tacyjakja.pl/cgblog/209/Padaczka-a-niepelnosprawnosc.html
http://www.poradnia.pl/epilepsja-padaczka-przyczyny-rodzaje-pierwsza-pomoc.html
http://www.padaczka.pl/index.php?menu=rozpoznanie