KO*CIO*Y REFORMACJI
advertisement
Wykonała: Oliwia Kwaśniak PRZYCZYNY REFORMACJI Reformacja – ruch religijno-polityczno-społeczny zapoczątkowany przez Marcina Lutra w XVI wieku, mający na celu odnowę chrześcijaństwa. Był reakcją na negatywne zjawiska, które miały miejsce w katolickiej hierarchii kościelnej, a także stanowił opozycję do katolickiej doktryny dogmatycznej. Podwaliny pod wystąpienie Marcina Lutra położyła działalność Jana Husa na początku XV wieku – ruch husycki (husyci) odegrał ważną rolę w rozwoju reformacji. MARCIN LUTER Marcin Luter ur. 10 listopada 1483 r. w Eisleben , zm. 18 lutego 1546 r. tamże – niemiecki reformator religijny, teolog i inicjator reformacji, mnich augustiański, doktor teologii, współtwórca luteranizmu. Autor 95 tez potępiających praktykę sprzedaży odpustów, w których odrzucał możliwość kupienia łaski Bożej. Pomimo że nie brał czynnego udziału w wystąpieniach religijnych i społeczno-politycznych, a jedynie pisał polemiki i katechezy, skupił wokół swojej idei całą opozycję Kościoła katolickiego. Przełożył Biblię na język niemiecki , był autorem Postylli Domowej, Małego i Dużego katechizmu, Artykułów szmalkaldzkich oraz wielu pieśni kościelnych, w tym ewangelickiego hymnu: Warownym grodem jest nasz Bóg. Podstawę jego nauki stanowią hasła: sola scriptura – jedynie Pismo, sola fide – jedynie wiara, sola gratia – jedynie łaska, solus Christus – jedynie Chrystus, solum Verbum – jedynie Słowo[3]. MARCIN LUTER JAN KALWIN Jan Kalwin ur. 10 lipca 1509 w Noyon , zm. 27 maja 1564 w Genewie – francuski teolog protestancki, kaznodzieja, pisarz i organizator życia duchowego w Szwajcarii w okresie reformacji. Twórca jednej z doktryn religijnych ewangelicyzmu reformowanego, przyjętej przez Kościoły ewangelicko-reformowane, prezbiteriańskie, a następnie przez część kongregacjonalnych, opierającej się głównie na nauce o predestynacji oraz nauce o realnej i duchowej obecności Jezusa Chrystusa w Wieczerzy Pańskiej, w odróżnieniu od poglądu powszechnie panującego w Kościele katolickim (obecności realnej i cielesnej). Nazywany przez swych zwolenników "teologiem par excellence"; "Arystotelesem Reformacji"; "Akwinatą Kościoła reformowanego"; "najbardziej chrześcijańskim mężem swej epoki" czy też "drugim patriarchą reformacji". JAN KALWIN KOŚCIÓŁ I WSPÓLNOTA ANGLIKAŃSKA Kościół anglikański powstał w Anglii w 1534 r. , na mocy Aktu supremacji , który ogłaszając Henryka VIII głową Kościoła zrywał ostateczne stosunki z katolickim Kościołem rzymskim. Akt był odzwierciedleniem dążeń narodowych i reformatorskich. Nie istnieje żadna specyficzna dla anglikanizmu doktryna religijna: anglikanie wyznają wiarę głoszoną przez Ojców kościoła oraz przez sobory poprzedzające rozłam kościołów wschodu i zachodu w 1054 r. KOŚCIOŁY I SEKTY PROTESTANCKIE Mennonici gminy mennonickie stanowią najstarszy odłam Kościoła gongregacjonistów ( to znaczy kościołów lokalnych uznających własną niezależność i niezawisłość ). Kościół mennonicki zrodził się w 1525 roku w Zurychu i rozwinął szczególnie w Holandi, dzięki nauczaniu mennosimonsa ( 1496-1561r ). Mennonici są pacyfistami, pragnącymi żyć wedle kazania na Górze ; praktykują powtórny chrzest wiernych po dojściu do pełnoletności i uważają się za spadkobierców anabaptystów ; 700 tys. wyznawców , w tym 350 tys. w Stanach Zjednoczonych. Co to jest sekta ? Sekta, pierwotnie określenie grupy wyznawców, których poglądy religijne są przez tradycyjne Kościoły uznane za niezgodne z oficjalną, dominującą doktryną. Doktryna religijna - poglądy dotyczące natury i cech charakterystycznych sfery sacrum. DUCHOWIEŃSTWO I INSTUCJE Reformacja ustanowiła szczególny rodzaj duchownego – jest nim pastor . Ma on do spełnienia wyłącznie rolę funkcjonalną , nie jest niezbędny do istnienia Kościoła , który uwierzytelnia się poprzez zgromadzenie wiernych. PROTESTANTYZM EUROPEJSKI Protestantyzm – jedna z głównych gałęzi chrześcijaństwa, obok katolicyzmu i prawosławia, na którą składają się wspólnoty religijne powstałe na skutek ruchów reformacyjnych wewnątrz Kościoła rzymskokatolickiego rozpoczętych wystąpieniem Marcina Lutra w XVI wieku oraz ruchów przebudzeniowych w łonie macierzystych wyznań protestanckich w kolejnych stuleciach. W łonie Kościołów protestanckich wyróżnić można kilka wiodących wyznań, z czego główne to: luteranizm, kalwinizm (w tym kalwinizm kontynentalny, prezbiterianizm i kongregacjonalizm), anglikanie (kościół niski w całości, częściowo kościół szeroki), baptyzm, metodyzm, adwentyzm i pentekostalizm. EKUMENIZM Ekumenizm lub ruch ekumeniczny – ruch w obrębie chrześcijaństwa dążący do przywrócenia pierwotnej jedności pomiędzy rozlicznymi wyznaniami chrześcijańskimi w ramach jednego, świętego, powszechnego i apostolskiego Kościoła. ZNAK EKUMENIZMU PREDESTYNACJA Predestynacja – koncepcja religijna, według której losy człowieka (jego zbawienie lub potępienie) są z góry określone przez wolę Boga. PROTESTANTYZM Protestantyzm należy do głównych, obok katolicyzmu i prawosławia, odłamów chrześcijaństwa. Obejmuje kościoły i inne wspólnoty religijne, które powstały w wyniku reformacji. DZIĘKUJĘ !
