Renata Siemieńska Ścieżki karier kobiet i mężczyzn w nauce i ich uwarunkowania Stosunkowo niewiele jest kobiet w nauce, zwłaszcza w pewnych dyscyplinach. Co jest powodem? • Czy naukowiec jako zawód tradycyjnie męski jest broniony przez instytucje badawcze i uniwersytety, czyli innymi słowy nie przyjmuje się kobiet czy przyjmuje się je i promuje bardzo niechętnie (bariery instytucjonalne)? • Czy kobiety nie chcą robić karier naukowych uważając, że nie mają szans na sukces w zawodzie, który pod wielu względami jest specyficzny i uważany często za męski (bariery kulturowe)? • Czy kobiety szczególnie stronią od nauk ścisłych oraz inżynierskich, gdyż podzielają pogląd niejednokrotnie formułowany, że kobietom brak zdolności do matematyki, fizyki, a więc nie mają co liczyć na sukces w tych dziedzinach (bariery indywidualne związane z płcią)? Indywidualne predyspozycje • Wyniki uzyskiwane przez dziewczęta i chłopców w międzynarodowym badaniu PISA prowadzonym przez OECD, powtarzanym w ostatnich kilku latach w wielu krajach, pokazują, że obecnie dziewczęta i chłopcy w wieku 15 lat uzyskują podobne wyniki. Oznacza to, że sytuacja zmieniła się znacząco w ciągu ostatnich 50 lat, gdy różnice w osiągnięciach były nieporównanie większe. • Wyobrażenia o odpowiedniości pewnych karier są kreowane, a co najmniej wzmacniane przez określone oddziaływanie środowiska społecznego. • Wpływ szkoły oddziaływującej na kształtowanie różne sposoby. Różnice biologiczne czy konflikt ról kulturowo zdefiniowany • Czy istnieją różnice pomiędzy krajami w sposobie definiowania zawodu naukowca jako mniej lub bardziej nieprzyjaznego dla kobiet, a więc wymagającego przełamania większych barier przez te kobiety, które jednak zdecydują się na jego wykonywanie? • Jaką rolę odgrywa kontekst instytucjonalny, które zapewnia pomoc kobietom (rodzinom) w łączeniu pracy zawodowej i obowiązków rodzinnych? • Czy mobilność naukowców, związana z systemem poszukiwania nowych pracowników jest bardziej przyjazna dla kobiet czy korzystniejszy jest system wewnątrz instytucjonalnej promocji? Międzynarodowe badania (World Values Survey) nad wartościami i koncepcjami społecznych ról kobiet (Inglehart, Norris 2003) pokazują, że nie ma prostej korelacji pomiędzy liczbą kobiet zajmujących wyższe pozycje w świecie nauki a wartościami i koncepcjami społecznych ról kobiet. W Portugalii i Polsce odsetki kobiet profesorów należą do najwyższych w Europie i są równie wysokie jak w Finlandii, choć koncepcje ról kobiet są w nich zdecydowanie odmienne. Studia przesądzają o możliwych typach karier – • W okresie 1990–2005 liczba studiujących kobiet wzrosła pięciokrotnie, liczba mężczyzn – czterokrotnie. Już w 1990 roku kobiety stanowiły ponad połowę przypadku wszystkich typów studiów z wyjątkiem studiów dziennych. • W połowie lat 90. również na studiach dziennych było ich wśród studiujących ponad 51% (w 2003 roku – 55%). • Kobiety częściej niż mężczyźni wybierają krótsze typy kształcenia, które z zasady uważa się za gorzej przygotowujące do pracy zawodowej, a także w szkołach, które oferują mniejszy wachlarz zawodów. • Mimo zasadniczych zmian ilościowych struktura przyjęć do szkół ze względu na płeć nie uległa zmianie w porównaniu z okresem wcześniejszym. • Od początku lat 90. procent kobiet na studiach eksternistycznych, zaocznych i wieczorowych rósł i stał się szczególnie wysoki w szkołach niepaństwowych. Studia przesądzają o możliwych typach karier – • Kierunki zaliczane do grupy technicznych i usług transportowych nadal są silnie zmaskulinizowane. Kierunki już wcześniej bardzo sfeminizowane, jak np. pedagogiczne i humanistyczne, nadal takimi pozostały. Wyraźnie zwiększyła się liczba kobiet na kierunkach związanych z biznesem i administracją oraz usługami dla ludności. • W porównaniu z innymi krajami Europy Środkowo-Wschodniej odsetek kobiet wśród absolwentów był w Polsce w 2001 roku wyższy od średniej dla tego regionu i identyczny ze średnią, jeśli chodzi o odsetek kobiet wśród osób mających stopień doktora. • W ostatnich latach zwiększyła się ponad dwukrotnie liczba osób studiujących na studiach podyplomowych. Ten sposób uzupełniania wiedzy szczególnie często wybierają kobiety. • W latach 1995–2003 nastąpił trzykrotny wzrost liczby doktorantów. Zmieniły się również proporcje pomiędzy kobietami i mężczyznami. Liczba kobiet wzrosła o 10% powodując, że stanowią około połowy osób będących na studiach doktoranckich. Kadra naukowa w szkołach wyższych i instytutach badawczych Na początku lat 90. nakłady na naukę zmniejszyły się, ograniczając możliwość prowadzenia badań zwłaszcza w dziedzinach eksperymentalnych, wymagających dużych środków finansowych. Spadła też realna wartość wynagrodzeń osób zatrudnionych w nauce i szkolnictwie wyższym, zmuszając je do podjęcia dodatkowej pracy w szkolnictwie wyższym (wieloetatowość) lub w innych sektorach gospodarki. Podaż i popyt w nauce (1) Autoselekcja studiujących, która polega na utrzymywaniu się segmentacji rynku edukacyjnego (studiujących) według płci przy stałym wzroście liczby studentów i studentek; proporcja kobiet wśród studiujących nie przekłada się na proporcje kobiet zatrudnionych w sektorze nauki; (2) Autoselekcja pracujących w nauce: pogorszenie się sytuacji sektora nauki (wynagrodzenia, środki na badania) powoduje odpływ mężczyzn i wzrost liczby kobiet, czyniąc z nich „zwyciężczynie wśród pokonanych” (Siemieńska 2000; 2001). Zewnętrzny i wewnętrzny drenaż mózgów w szkolnictwie wyższym. Sytuacja finansowa nauki w ostatnich latach oraz wcześniej – przed 1989 rokiem – represje stosowane wobec opozycji politycznej prowadziły do dość licznej emigracji naukowców z Polski.. Osoby emigrujące za granicę to najczęściej matematycy, informatycy, biolodzy, fizycy i chemicy. Jeszcze większe straty kadry naukowej powoduje wewnętrzny drenaż mózgów (na polskim rynku pracy). Podczas gdy w latach 80. wyrażał się utratą przez naukę 286 osób rocznie, to we wczesnych latach 90. wynosił 1088 osób i dotyczył głównie ekonomii, zarządzania, matematyki, informatyki, nauk społecznych, prawa i biologii. Efekt: „luka pokoleniowa”, obniżenie standardów. Kobiety i mężczyźni w środowisku akademickim Od połowy lat 90. wzrosła liczba osób legitymujących się tytułem profesora, stopniem doktora habilitowanego oraz doktora, choć jest to nieproporcjonalnie mało w stosunku do przyrostu liczby studentów. Doktoranci W latach 1995–2003 nastąpił trzykrotny wzrost liczby doktorantów. w 2003 roku stanowiły one około połowy osób będących na studiach doktoranckich mężczyźni kobiety 80 68 70 69 71 70 68 67 67 64 62 63 59 w% 60 40 32 30 31 29 30 32 33 33 36 38 37 41 58 42 55 45 55 45 53 47 20 0 1980 1985 1990 1991 1992 1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 Rys. 6.2.6.R. Stopnie naukowe doktora nadane w latach 1980–2003 według płci Źródło: 1980 – dane Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki; 1985 – dane Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego; 1990 – dane Centrum Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej; 1991–2002 – dane Ośrodka Przetwarzania Informacji (OPI); za: Nauka i technika w 2002 roku, Warszawa: GUS 2004, s. 190; 2003 – Szkoły wyższe i ich finanse w 2003 roku, Warszawa: GUS 2004, s. 79. W porównaniu z innymi krajami Europy Środkowo-Wschodniej odsetek kobiet wśród absolwentów w 2001 roku był w Polsce wyższy od średniej dla tego regionu (65,9%, gdy średnia wynosiła 62,7%) i niemal identyczny ze średnią, jeśli chodzi o odsetek kobiet wśród osób mających stopień doktora (41,6% w Polsce, gdy średnia wynosiła 41,1%) mężczyźni kobiety 90 79 80 79 72 74 73 73 75 70 71 71 71 73 68 w% 60 30 21 20 21 1980 1985 1990 28 26 27 27 25 1992 1994 1995 1996 1997 31 30 29 29 27 1998 1999 2000 2001 2002 32 0 2003 Rys. 6.3.2.R. Stopnie naukowe doktora habilitowanego nadane w latach 1980–2003 według płci (%) Źródło: 1980 – dane Ministerstwa Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki 1985 – dane Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego 1990 – dane Centrum Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej 1992–2002 – dane Ośrodka Przetwarzania Informacji (OPI) za: Nauka i technika w 2002 roku, Warszawa: GUS 2004, s. 191. 2003 – Szkoły wyższe i ich finanse w 2003 roku, Warszawa: GUS 2004, s. 79. mężczyźni kobiety 90 78 77 77 80 83 78 77 76 76 76 75 73 73 w% 60 30 22 23 1991 1992 23 20 17 22 23 24 24 24 25 27 27 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 0 1993 1994 1995 Rys. 6.3.3.R. Tytuły naukowe profesora nadane w latach 1991–2003 według płci (%) Źródło: dane Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, za: Nauka i technika w 2002 roku, Warszawa: GUS 2004, s. 191; 2003 – Szkoły wyższe i ich finanse w 2003 roku, Warszawa: GUS 2004, s. 88. kobiety zazwyczaj później uzyskują stopnie doktora i doktora habilitowanego, a szybciej tytuły profesora w porównaniu z mężczyznami w poszczególnych dziedzinach. Osoby młodsze, badane w 2001 roku, średnio biorąc, później uzyskiwały te stopnie, co można tłumaczyć sytuacją, w jakiej znalazły się po 1990 roku nauka polska i osoby w niej zatrudnione Promocje według dziedzin nauki w% Im wyższy stopień (czy tytuł naukowy), tym większe są różnice w liczbach promowanych kobiet i mężczyzn w poszczególnych dziedzinach pracy naukowej. W latach 2000–2002, z wyjątkiem nauk inżynieryjnych i technicznych, różnice w liczbie kobiet i mężczyzn uzyskujących stopnie doktora w poszczególnych latach nie przekraczały kilku do kilkunastu procent. Znacznie mniej kobiet we wszystkich dziedzinach uzyskało stopnia doktora habilitowanego i tytułu profesora. 100 90 80 70 60 50 40 30 20 10 0 87 64 36 71 29 kobiety 2001r mężczyźni 2001r kobiety 2002r mężczyźni 2002r 83 82 68 32 nauki humanistyczne mężczyźni 2000r 90 72 28 11 kobiety 2000r 34 75 66 10 nauki medyczne 72 59 41 39 18 nauki inżynieryjne i techniczne 72 61 25 63 37 61 60 40 28 39 28 66 34 17 nauki przyrodnicze nauki rolnicze nauki społeczne Rys. 6.3.5.R. Stopnie doktora habilitowanego nadane w latach 2000–2002 według dziedzin nauki i płci (%) Źródło: obliczenia OPI. 100 74 77 94 88 87 72 70 w% 75 50 26 23 30 28 25 12 6 66 34 kobiety 2000r mężczyźni 2000r kobiety 2001r mężczyźni 2001r kobiety 2002r mężczyźni 2002r 77 64 36 13 23 75 25 71 29 70 30 80 68 32 68 60 40 32 67 33 20 0 nauki humanistyczne nauki inżynieryjne i techniczne nauki medyczne nauki przyrodnicze nauki rolnicze nauki społeczne Rys. 6.3.6.R. Tytuły profesora nadane w latach 2000–2002 według dziedzin nauki i płci (%) Źródło: obliczenia OPI. Proporcje osób, którym nadano w latach 2000–2002 stopnie doktora habilitowanego i tytuł profesora, były efektem wytworzonych dużo wcześniej proporcji kobiet i mężczyzn w nauce, w poszczególnych dziedzinach i typach uczelni w efekcie działania różnorodnych czynników. Kadra naukowa w szkołach wyższych Tabl. 6.3.2. Kobiety w szkołach wyższych 1970–2004 Ogółem Profesorowie Docenci Adiunkci Asystenci 1970–1971 31 9 13 33 35 1980–1981 35 11 18 33 39 1985–1986 35 13 19 33 39 1988–1989 36 13 20 33 42 1989–1990 40 14 20 34 46 1990–1991 37 15 19 35 43 1996–1997 38 17 17 34 45 1998–1999 39 19 20 35 47 2003–2004 40 21 21 39 50 2004–2005 40 21 26 39 51 Źródło: Szkoły wyższe i ich finanse, 2000, 2003, Warszawa: GUS; Siemieńska 2000; niepubl. dane GUS dla 2004/5. Kadra naukowa w szkołach wyższych W Polsce i krajach UE Najbardziej sfeminizowanymi uczelniami, jeśli chodzi o profesorów, są akademie medyczne i uniwersytety, najmniej – techniczne szkoły wyższe. Odsetek kobiet wśród uczących w polskich szkołach wyższych jest zbliżony do średniej w Unii Europejskiej , natomiast odsetek kobietprofesorów w Polsce należy do najwyższych; średnia dla krajów UE wynosi 14%. We wszystkich typach szkół wyższych zwiększa się odsetek kobiet . PŁEĆ A EFEKTYWNOŚĆ NAUKOWA I BADAWCZA Granty/stypendia Liczba grantów uzyskanych w ciągu ostatnich 5 lat przed przeprowadzeniem badań w2003 r. wśród profesorów i w 2005 roku wśród młodych naukowców w wieku 30-40 lat. Profesorowie (badania 2003) N= 884 Źródło grantów: Mężczyźni Kobiety Razem Liczba grantów Liczba osób Liczba grantów Liczba osób Liczba grantów Liczba osób Polskie instytucje 46 35 33 21 79 56 Zagraniczne instytucje 73 52 74 52 147 104 Międzynarodowe instytucje 33 23 35 24 68 47 Polskie instytucje 15 11 (3%) 27 20 (5%) 43 38 Zagraniczne instytucje 18 16 (4%) 55 42 (10%) 73 58 Międzynarodowe instytucje 10 9 (2%) 26 21 (5%) 36 35 Młodzi naukowcy (30-40 lat) (badania 2005) N=871 Badaniami 2003 objęto 417 mężczyzn i 467 kobiet, ogółem 884 respondentów. Badaniami 2005 objęto 440 mężczyzn i 431 kobiet, ogółem 871 respondentów. # Liczba grantów/stypendiów/kontraktów, które wiązały się z co najmniej 3- miesięcznym pobytem zagranicą. PŁEĆ A EFEKTYWNOŚĆ NAUKOWA I BADAWCZA Granty • Wśród pracowników naukowych w wielu 30 do 40 lat z grantów umożliwiających wyjazd zagranicę na 3 miesiące lub dłużej mężczyźni korzystali znacznie częściej. • Generalnie były to pojedyncze osoby z poszczególnych grup dyscyplin naukowych. • Wśród nich nie było ani jednej kobiety z fizyki, która miałaby wsparcie polskich instytucji, ani jednej z medycyny (choć równocześnie 9% mężczyzn pracujących w tej dziedzinie wyjeżdżało) • Wśród tych, którzy uzyskali grant lub kontrakt z instytucji zagranicznych, ani jednej kobiety- w dziedzinie ekonomii, medycyny czy specjalnościach inżynierskich, które dostałyby grant/ kontrakt z instytucji międzynarodowych. • Podobnie jak w przypadku starszej generacji, kraje w których znajdują się instytucje, z którymi kooperują młodzi naukowcy to Niemcy, Stany Zjednoczone, Francja. PŁEĆ A EFEKTYWNOŚĆ NAUKOWA I BADAWCZA Publikacje • Wśród badanych młodych naukowców, 90% mężczyzn i 93% kobiet nie miało w ciągu ostatnich dwóch lat żadnego artykułu wydrukowanego w książce wydanej zagranicą • Publikacje w czasopismach zagranicznych: 65% mężczyzn i 73% kobiet nie miało ani jednej publikacji; średnia liczba publikacji wynosiła w przypadku mężczyzn 1.2, a kobiet 0.9. • Miejsce publikacji :naukowcy pracujący w naukach społecznych często publikują w książkach, przedstawiciele innych dyscyplin znacznie częściej w czasopismach naukowych (szczególnie dotyczy to osób pracujących w dziedzinie biologii, fizyki, kierunków rolniczych i medycyny). PŁEĆ A EFEKTYWNOŚĆ NAUKOWA I BADAWCZA Liczba publikacji w ciągu ostatnich dwóch lat (średnie) Młodzi naukowcy (badania 2005) Profesorowie (badania 2003) Mężczyźni N=440 Kobiety N=431 Mężczyźni N=417 Kobiety N=467 Publikacje w Polsce 8.4 (8.3) 8.5 (10.2) 11.4 (13.9) 12,6 (20.2) Publikacje zagranicą 1.4 (2.9) 1.0 (2.5) 4.64 (7.46) 3.43 (5.22) Razem 9.8 (9.4) 9.5 (10.9) 16.0 (16.7) 16.1 (21.0) W nawiasach SD PŁEĆ A EFEKTYWNOŚĆ NAUKOWA I BADAWCZA Kapitał kulturowy a liczba publikacji w ciągu ostatnich dwóch lat (średnie) Badanie 2005 Badanie 2005 Badanie 2003 Badanie 2003 Młodzi naukowcy Młodzi naukowcy Profesorowie Profesorowie Oboje rodzice z wyższym wykształceniem Rodzice z innym wykształceniem Oboje rodzice z wyższym wykształceniem Rodzice z innym wykształceniem M N=130 K N=106 M N=310 K N=431 M N=60 K N=66 M (N=357 ) K N=401 Publikacje w Polsce 9.3 9.0 8.0 8.3 10.8 13.8 11.4 12.4 Publikacje zagranicą 1.6 1.2 1.3 1.0 6.53 5.18 4.32 3.14 Razem 10.9 10.2 9.3 9.3 17.4 19.0 15.8 15.6 Liczba publikacji (średnia) Profesorowie według płci i wieku (badania 2003) 25 kobiety 21,2 19,5 20 15 17,5 mężczyźni 18,7 16,6 16,9 16,2 15,1 12,8 11,2 14,7 13,9 11,8 10 6,5 5 0 30-50 lat 51-55 lat 56-60 lat 61-65 lat 66-70 lat 71-75 lat 76+ lat Liczba publikacji (średnia) Młodzi naukowcy (30-40 lat) według płci i wieku (badania 2005) 14 11,9 12 10 8,4 11,8 8,8 8 kobiety 6 mężczyźni 4 2 0 30-35 lat 36-41 lat MENTORING W ŚRODOWISKU AKADEMICKIM Odsetek młodych naukowców, którzy uzyskali pomoc przełożonych, kolegów, współpracowników (badanie 2005) pomoc mężczyzn dla mężczyzn 70 60 60 pomoc mężczyzn dla kobiet 54 pomoc kobiet dla mężczyzn wartości w % 50 40 43 39 34 pomoc kobiet dla kobiet 38 34 33 28 30 20 16 17 20 15 16 9 10 12 0 pomoc w pisaniu artykułu/książki naukow ej pomoc w otrzymaniu grantu/stypendium pomoc w uzyskaniu pozycji akademickiej pomoc w zorganizow aniu pobytu naukow ego zagranicą KONKLUZJE Czy kobiety są dyskryminowane? Jakie formy przybiera dyskryminacja?