IN TEGRACJA EUROPEJSKA – GENEZA U podłoża integracji legły przede wszystkim względy polityczne: rezygnacja ze stosowania przemocy w stosunkach międzynarodowych potrzeba współdziałania państw przy odbudowie Europy ze zniszczeń wojennych Pomysł stworzenia "Stanów Zjednoczonych Europy" premiera Wielkiej Brytanii Winstona Churchila w Zurychu we wrześniu 1946 Na Kongresie Europejskim w Hadze, w maju 1949 roku przyjęto Deklarację Polityczną wzywającą do zjednoczenia państw europejskich. Data 5 maja 1949 r. zapisała się w historii powstaniem Rady Europy pierwszej europejskiej, międzyrządowej organizacji współpracy, której państwami założycielskimi 1 były Belgia, Francja, Holandia, Luksemburg, Wielka Brytania, Włochy i kraje skandynawskie. 1. Najważniejsze etapy tworzenia UE (główne traktaty WE i UE) 18 kwietnia 1951r. – Traktat Paryski - Sześć krajów zgromadzonych w Paryżu – Belgia, Francja, Niemcy (Republika Federalna), Luksemburg, Holandia i Włochy – podpisuje Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (EWWiS) Traktat wchodzi w życie 23 lipca 1952 r. na okres 50 lat. wszedł w życie 23.07.1952) Znosił ograniczenia w obrocie kopalinami i wyrobami hutniczymi. 25 marca 1957 – Traktaty Rzymskie – Kraje Belgia, Francja, Niemcy (Republika Federalna), Luksemburg, Holandia i Włochy ustanawiające Europejską Wspólnotę Gospodarczą (EWG) i Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (EURATOM). 1 stycznia 1958 r.- Traktaty Rzymskie wchodzą w życie. Siedzibą Komisji EWG i EURATOM zostaje Bruksela. 8 kwietnia 1965r. - Podpisany zostaje Traktat Luksemburski łączący organy wykonawcze trzech Wspólnot : EWWiS, EWG i EURATOM i ustanawiający jedną Radę i Komisję. Wchodzi on w życie 1 lipca 1967 r. 01.07.1968 Unia celna – zniesienie ceł wewnętrznych i wprowadzenie wspólnej taryfy celnej wobec państw trzecich. 1 stycznia 1973r. - Dania, Irlandia oraz Wielka Brytania przystępują do Wspólnot Europejskich, zwiększając liczbę państw członkowskich do dziewięciu. W następstwie negatywnego wyniku referendum w sprawie członkostwa Norwegia pozostaje poza Wspólnotami Europejskimi. 13 marca 1979 r. - wchodzi w życie Europejskiego Systemu Walutowego (EWS), wprowadzony 6–7 lipca 1978r. podczas szczytu w Bremie Francja i Niemcy (Republika Federalna) propozycją wznowienia współpracy walutowej poprzez ustanowienie Europejskiego Systemu Walutowego (ESW), który ma zastąpić ”węża” walutowego. 01.01.1981 rozszerzenie o Grecję 01.01.1986 rozszerzenie o Hiszpanię i Portugalię 2 01.07.1987 wchodzi w życie Jednolity Akt Europejski, tworzący podstawy wspólnego rynku. Jednolity Akt Europejski zawiera: 1. podstawy prawne europejskiej współpracy politycznej, 2. utworzenie jednolitego rynku wewnętrznego od 1992r., 3. Rada Europejska odchodzi od wyłącznego stosowania zasady jednomyślności, 4. Poszerzenie legislacyjnych uprawnień Parlamentu Europejskiego. 07.02.1992 Traktat z Maastricht – Traktat o Unii Europejskiej – ustanowienie Unii Europejskiej w oparciu o Wspólnoty i uzupełnione o unię gospodarczą, walutową, wspólną politykę zagraniczną, bezpieczeństwa i współpracę w zakresie bezpieczeństwa wewnętrznego i wymiaru sprawiedliwości. Wszedł w życie 01.11.1993r. 01.01.1993 otwarcie Jednolitego Rynku Wewnętrznego 01.01.1995 rozszerzenie o Austrię, Szwecję i Finlandię 02.10.1997 Traktat Amsterdamski – reforma wewnętrzna UE i zmiany w traktatach. 26.02.2001 Traktat Nicejski – reforma UE związana z przystąpieniem nowych członków. 2. Traktat Paryski Traktat Paryski – podpisany18 kwietnia 1951r (wszedł w życie 23 lipca 1952r.) Traktat podpisany w Paryżu przez 6 państw: kraje BENELUXU (Belgia, Holandia, Luksemburg), Niemcy, Włochy i Francję. Traktat powołał do życia Europejską Wspólnotę Węgla i Stali (EWWiS). Czas obowiązywania 50 lat (do 23 lipca 2002r.) - pierwszy formalny krok w kierunku integracji europejskiej. - Zainspirowany deklaracją francuskiego ministra spraw zagranicznych Roberta Shumana (której twórcą był Jean Monnet – francuski działacz i ekonomista). Cele traktatu: Utworzenie wspólnego rynku węgla, stali, rudy żelaza i złomu, rozwój gospodarczy w oparciu o wspólny rynek, racjonalna produkcja i podział produktów przemysłu węglowego i stalowego; Zapewnienie państwom EWWiS regularnych dostaw węgla i stali, stworzenie jednakowych warunków dostępu do tych produktów, kontrola cen; 3 Połączenie istotnych dla obronności sektorów: węgla i stali - co miało przyczynić się do umocnienia pokoju (poprzez powiązanie siecią zależności przemysłów Francji i RFN). Do nadzorowania postanowień traktatu powołano instytucję ponadpaństwową: Wysoką Władzę oraz Specjalną Radę Ministrów 3. Traktaty Rzymskie Traktaty Rzymskie – podpisane 25 marca 1957r. (obowiązuje od 01 stycznia 1958r.) Traktaty podpisane na czas nieokreślony przez 6 państw Belgia, Holandia, Luksemburg, Niemcy, Francja, Włochy. Wraz z Traktatem Paryskim stworzyły fundamenty integracji europejskiej. Traktaty uwzględniały zatwierdzony przez nie 29 maja 1956r. Raport P.H Spaaka w sprawie ogólnej unii gospodarczej i pokojowego wykorzystania energii atomowej. Na mocy traktatów: Powstaje Europejska Wspólnota Gospodarcza (EWG) – mająca stworzyć wspólny rynek i poszerzyć współpracę gospodarczą realizowaną na mocy EWWiS na inne obszary gospodarki. Powstaje Europejska Wspólnota Energii Atomowej (EURATOM) – zadaniem tej wspólnoty jest kontrola i współpraca w dziedzinie użycia i pokojowego wykorzystania energii atomowej. Oprócz tego podpisano także porozumienie dotyczące tworzenia instytucji wspólnych dla EWG, Euratomu i EWWiS (instytucje wspólne zostały utworzone dopiero na mocy Traktatu Fuzyjnego podpis. W 1965r, który wszedł w życie w 1967r.)Traktaty dążyły do silniejszej kooperacji ekonomicznej, prowadzić do tego miało m.in. eliminowanie ceł w obrocie wewnętrznym, ujednolicanie stawek ceł zewnętrznych, a także wprowadzanie środków umożliwiających coraz swobodniejszy przepływ towarów, pracowników, usług i kapitału. 4. Jednolity Akt Europejski Jednolity Akt Europejski (JAE) – podpisany 17 luty 1986. Wszedł w życie 1 lipca 1987r. 4 Został podpisany w Luksemburgu (początkowo przez 9 krajów, po 11 dniach podpisały go również Dania, Grecja i Włochy. Zmodyfikował wcześniejsze traktaty założycielskie (paryski i rzymskie). Nadał podstawy prawne Europejskiej Współpracy Gospodarczej (także w zakresie współpracy zagranicznej) Rada Unii Europejskiej odeszła od wyłącznej zasady jednomyślności podejmowania decyzji, na rzecz większości kwalifikowanej (usprawnienie podejmowania decyzji) Poszerzono legislacyjne uprawnienia Parlamentu Europejskiego (wprowadzenie zasady współpracy w procesie tworzenia prawa) Uznano za jeden z najważniejszych problemów wsparcie dla najuboższych krajów Wspólnot Europejskich. Stworzono podstawy prawne do funkcjonowania Rady Europejskiej jako instytucji unijnej Zwrócono uwagę na podjęcie środków w celu ustanowienia wspólnego rynku wewnętrznego do końca 1992r., uwzględniającego swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału Stworzono podstawy prawne powstania przy ETS - Sądu Pierwszej Instancji, który rozpatrywałby niektóre sprawy wnoszone przez osoby fizyczne i prawne. (sąd ten nie jest właściwy w sprawach wnoszonych przez państwa członkowskie, Wspólnotę i do rozpatrywania pytań prejudycjalnych). 5. Traktat o Unii Europejskiej Traktat o Unii Europejskiej podpisany 7 lutego 1992 r. w Maastricht, wszedł w życie 1 listopada 1993 r. Podzielony jest na 6 części, zawiera poprawki do Traktatu Rzymskiego oraz Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Najważniejsze postanowienia: powołanie Unii Europejskiej składającej się z trzech filarów: I filar - WE, EWWiS, EURATOM, II filar - Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa, III filar - współpraca w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych z własnym hymnem i flagą Cele: - utworzenie obszaru bez granic wewnętrznych - umocnienie spójności gospodarczej i społecznej 5 - utworzenie unii gospodarczo- walutowej (łącznie z wprowadzeniem wspólnej waluty) - potwierdzenie tożsamości Unii na arenie międzynarodowej - realizacja wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa - wzmocnienie ochrony praw i interesów obywateli państw członkowskich (ustanowienie obywatelstwa Unii) - rozwój współpracy w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych . Traktat ustanowił Unię Europejską opartą na Wspólnotach Europejskich i uzupełnioną o nowe polityki, tzn. Unię Gospodarczą i Walutową, wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa, współpracę w zakresie bezpieczeństwa wewnętrznego i wymiaru sprawiedliwości (trzy filary Unii Europejskiej). Ustalono też nowe ramy instytucjonalne UE: Rada Europejska , Rada Unii Europejskiej (dawniej: Rada Ministrów), Komisja Europejska (dawniej: Komisja Wspólnot Europejskich), Parlament Europejski oraz Trybunał Sprawiedliwości i Trybunał Rewidentów Księgowych , które pozostają trybunałami Wspólnot Europejskich. 6. Traktat Amsterdamski Traktat Amsterdamski podpisany 2 października 1997 r. w Amsterdamie przez 15 państw członkowskich Unii Europejskiej. Wszedł w życie 1 maja 1999 r. Traktat wprowadza poprawki do Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatów Rzymskich oraz innych aktów wspólnotowych. Najważniejsze postanowienia: przeniesienie z III filaru do I następujących spraw: udzielanie azylu, imigracja, przekraczanie granic zewnętrznych, współpraca sądów w sprawach cywilnych, włącznie układów z Schengen do struktur WE, włącznie kwestii polityki społecznej do Traktatu (obowiązuje od tej pory zarówno Wielką Brytanię jak i nowych członków Wspólnoty), dodanie rozdziału o zatrudnieniu do Traktatu Rzymskiego, powstaje stanowisko Wysokiego Przedstawiciela w sprawach Wspólnej Polityki Zagranicznej oraz Bezpieczeństwa (wraz z przewodniczącym Rady oraz Komisji tworzą tzw. trojkę), poszerzenie uprawnień legislacyjnych Parlamentu Europejskiego, 6 rozszerzenie głosowania większościowego w Radzie UE na takie sprawy jak: badania naukowe, zatrudnienie, patologie społeczne, wzrost roli przewodniczącego Komisji (konieczna aprobata Parlamentu dla jego powołania), dodanie klauzuli o elastyczności (umożliwia grupom państw członkowskich wykorzystanie instytucji WE do bliższej współpracy nie tylko w dziedzinach kompetencji UE). 7. Traktat Nicejski Traktat Nicejski wynegocjowany przez piętnastu szefów rządów UE, obradujących w Nicei w dniach 7 - 11 grudnia 2000, podpisany został 26 lutego 2001 r. Przywódcy Piętnastki uznali, że "od daty wejścia w życie Traktatu z Nicei Unia będzie w stanie powitać nowe państwa, gdy tylko wykażą zdolność do sprostania obowiązkom, wynikającym z członkostwa". Strony porozumienia: Austria, Belgia, Dania, Francja, Grecja, Finlandia, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Luksemburg, Portugalia, RFN, Szwecja, Wielka Brytania i Włochy. Cele: przygotowanie instytucji Unii Europejskiej do poszerzenia o 12 nowych państw ustalenie podziału głosów w Radzie Ministrów zwiększenie ilości spraw, w których decyzje podejmowane będą większością kwalifikowaną (258 głosów) odejście od prawa weta w niektórych kwestiach (polityka imigracyjna od 2004 roku, fundusze strukturalne od 2007 roku) reforma Parlamentu Europejskiego (zwiększenie liczby eurodeputowanych do 732) reforma Komisji Europejskiej (od czasu wejścia w życie Traktatu Nicejskiego każdy kraj będzie miał tylko jednego komisarza; po przyjęciu 12 nowych państw liczba komisarzy ma być niższa od 27) proklamowanie Karty Praw Podstawowych zbioru praw człowieka i swobód obywatelskich 8. Wspólnoty Europejskie Europejska Wspólnota Węgla i Stali – podpisana18.04.1951 w Paryżu – na 50 lat przestała istnieć 22. 07.2002 Europejska Wspólnota Energii Atomowej – podpisana w Rzymie 25.03.1957 7 Europejska Wspólnota Gospodarcza - podpisana w Rzymie 25.03.1957 9. UE a Wspólnoty Europejskie Podstawową różnicą jest to iż UE nie posiada podmiotowości prawnej, którą posiadają Wspólnoty. Tworzą one podstawy działania i współpracy w dziedzinie gospodarczej. Unia Europejska nie jest formalnie podmiotem na arenie międzynarodowej, a wszelkie umowy z krajami trzecimi są nadal zawierane przez Wspólnoty, w ramach ich kompetencji, lub też przez same państwa członkowskie Wspólnot Europejskich. Unia Europejska nie ma też własnych, odrębnych organów, a dla realizacji swych zadań korzysta z organów Wspólnot Europejskich. 8