4 stopnie (B) Pozostaw pacjenta w tej samej pozycji. Teraz: • przyłóż opór na powierzchni górnej przyśrodkowej uda, • poleć, by pacjent wykonał przywiedzenie uda. 5 stopni Pozostaw pacjenta w tej samej pozycji. Teraz: • przyłóż opór na powierzchni dolnej przyśrodkowej uda, tuż powyżej stawu kolanowego, • poleć, by pacjent wykonał przywiedzenie uda. 2 stopnie (C) Poproś pacjenta, by przyjął pozycję lt i odwiódł KD badaną. Teraz: • ustabilizuj miednicę, • poleć, by pacjent wykonał przywiedzenie uda. 1 stopień (D) Pozostaw pacjenta w tej samej pozycji. Teraz: • poleć, by próbował wykonać przywiedzenie uda, • wyczuj mięsień na powierzchni górnej przyśrodkowej uda, tuż poniżej krocza. Ryc. 117. Ocena mięśni przywodzących udo: A – na siłę 3 stopni, B – na siłę 4 stopni, C – na siłę 2 stopni, D – na siłę 1 stopnia Mięśnie skręcające udo na zewnątrz (musculi rotatores externi) W skład tej grupy mięśni wchodzą: • mięsień zasłaniacz zewnętrzny (musculus obturator externus) (ryc. 118a), • mięsień zasłaniacz wewnętrzny (musculus obturator internus)­ (ryc. 118b), • mięsień czworoboczny uda (musculus quadratus femoris) (ryc. 118c), • mięśnie bliźniacze – górny i dolny (musculi gemelli superior et inferior) (ryc. 118d). PRZYCZEP POCZĄTKOWY tych mięśni to okolice guza kulszowego i guz kulszowy. PRZYCZEP KOŃCOWY to krętarz większy kości udowej i dół krętarzowy. Rozdział II. Metodyka badania chorego 133