Przykładowa strona

4 stopnie (B)
Pozostaw pacjenta w tej samej pozycji. Teraz:
• przyłóż opór na powierzchni górnej przyśrodkowej uda,
• poleć, by pacjent wykonał przywiedzenie uda.
5 stopni
Pozostaw pacjenta w tej samej pozycji. Teraz:
• przyłóż opór na powierzchni dolnej przyśrodkowej uda, tuż powyżej
stawu kolanowego,
• poleć, by pacjent wykonał przywiedzenie uda.
2 stopnie (C)
Poproś pacjenta, by przyjął pozycję lt i odwiódł KD badaną. Teraz:
• ustabilizuj miednicę,
• poleć, by pacjent wykonał przywiedzenie uda.
1 stopień (D)
Pozostaw pacjenta w tej samej pozycji. Teraz:
• poleć, by próbował wykonać przywiedzenie uda,
• wyczuj mięsień na powierzchni górnej przyśrodkowej uda, tuż poniżej krocza.
Ryc. 117. Ocena mięśni przywodzących
udo: A – na siłę 3 stopni, B – na siłę
4 stopni, C – na siłę 2 stopni, D – na siłę
1 stopnia
Mięśnie skręcające udo na zewnątrz (musculi rotatores externi)
W skład tej grupy mięśni wchodzą:
• mięsień zasłaniacz zewnętrzny (musculus obturator externus) (ryc. 118a),
• mięsień zasłaniacz wewnętrzny (musculus obturator internus)­
(ryc. 118b),
• mięsień czworoboczny uda (musculus quadratus femoris) (ryc. 118c),
• mięśnie bliźniacze – górny i dolny (musculi gemelli superior et inferior)
(ryc. 118d).
PRZYCZEP POCZĄTKOWY tych mięśni to okolice guza kulszowego i guz
kulszowy.
PRZYCZEP KOŃCOWY to krętarz większy kości udowej i dół krętarzowy.
Rozdział II. Metodyka badania chorego
133