Artykuł* "Development of the European Network in Orphan Cardiovascular Diseases" „Rozszerzenie Europejskiej Sieci Współpracy ds Sierocych Chorób Kardiologicznych” Tytuł: Mutacje genu desminy – rzadka przyczyna uszkodzenia mięśnia sercowego RCD kod: III-3E Autor: Jakub Stępniewski Afiliacja: Klinika Chorób Serca i Naczyń, Krakowski Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II. Data: 25.11.2013 [* Artykuł powinien zostać napisany w języku polskim] John Paul II Hospital in Kraków Jagiellonian University, Institute of Cardiology 80 Prądnicka Str., 31-202 Kraków; tel. +48 (12) 614 33 99; 614 34 88; fax. +48 (12) 614 34 88 e-mail: [email protected] www.crcd.eu Wprowadzenie Miopatia zależna od desminy (desmin – related myopathy, DRM) to genetycznie uwarunkowana dysfunkcja mięśni szkieletowych oraz mięśnia sercowego spowodowana mutacją w genie dla desminy (DES) [1]. Fenotyp mutacji DES jest złożony i obejmuje różne postaci zaburzeń neurologicznych i kardiologicznych [2]. Przebieg DRM jest różny ale w większości sytuacji nieuchronnie prowadzi do przedwczesnego zgonu [3]. DRM DRM inaczej zwane desminopatiami (OMIM #601 419) to grupa genetycznie uwarunkowanych miopatii miofibrylarnych [2]. Są to przewlekłe choroby układu nerowowomięśniowego. Spowodowane są mutacjami genu dla białka desminy (OMIM *125 660). Desmina to filament pośredni o masie 53 kDa znajdujący się w komórkach mięśniowych, którego zadaniem jest spinanie mifibrylli z sarkolemmą w rejonie dysków Z. Odgrywa więc istotną rolę w mechanizmie skurczu komórki mięśniowej [4]. Zidentyfikowano ponad 50 różnych mutacji DES. Większość z nich to mutacje missense, które dziedziczą się autosomalnie dominująco [5]. Znane są jednak przypadki mutacji de novo oraz dziedziczenia autosomalnie recesywnego [6]. Defekt jakiejkolwiek z czterech domen desminy powoduje powstawanie nierozpuszczalnych podbłonowych agregatów białkowych. Prowadzi to ostatecznie do rozpadu komórek [7]. Obecności podbłonowych skupisk ziarnistości rozpoznawanych w badaniach immunohistochemicznych lub w mikroskopie elektronowym stanowi cechę charakterystyczną desminopatii [8]. Dane dotyczące epidemiologii DRM są skąpe. Częstość występowania mutacji desminy w rodzinach chorych z kardiomiopatią rozstrzeniową wynosił 2% [9]. Inne dane mówią, iż mutacje DES dotyczą 11 spośród 35 rodzin z miopatią miofibrylarną [10]. Początek objawów typowo dotyczy 2-4 dekady życia [3]. Mężczyźni z mutacją DES mogą być nieznacznie bardziej narażeni na rozwój powikłań kardiologicznych niż kobiety [11]. W obrazie klinicznym dominują osłabienie mięśni szkieletowych, mięśnia sercowego, zaburzenia przewodnictwa oraz inne typy arytmii [3]. Zajęcie mięśni szkieletowych typowo dotyczny dystalnych mięśni kończyn dolnych. Jest to proces powolny i postępujący. W dalszej kolejności dochodzi do zajęcia mięśni proksymalnych kończyn dolnych i górnych, tułowia, szyi, mięśni twarzy. W niektórych przypadkach uszkodzeniu ulegają mięśnie oddechowe, co John Paul II Hospital in Kraków Jagiellonian University, Institute of Cardiology 80 Prądnicka Str., 31-202 Kraków; tel. +48 (12) 614 33 99; 614 34 88; fax. +48 (12) 614 34 88 e-mail: [email protected] www.crcd.eu może prowadzić do niewydolności oddechowej [12]. W meta-analizie przeprowadzonej przez van Spaendonck‑Zwarts i wsp. [3] objawy zajęcia układu szkieletowego dotyczyły 74% chorych z rozpoznaną mutacją DES. Osłabienie mięśni dystalnych było obecne u 27%, proksymalnych u 6%. Równoczesne zajęcie obu regionów dotyczyło 67% chorych. Podwyższony poziom CK obserwowano u 57% nosicieli mutacji, wśród których wartości CK były podwyższone mniej niż 4-krotnie u 91%. Pokazuje to ograniczenia w stosowaniu oznaczeń CK jako testu diagnostycznego desminopatii. 1/3 chorych miała prawidłowy poziom CK. 22% chorych miało tylko objawy neurologiczne, podobnie 22% miało tylko objawy kardiologiczne. Równoczesne występowanie objawów neurologicznych i kardiologicznych obserwowano u 50% chorych. Kardiomiopatię rozpoznawano u połowy pacjentów z objawami kardiologicznymi. Kardiomiopatia rozstrzeniowa występowała najczęściej (17%), następnie restrykcyjna u 12%, i przerostowa u 6%. Blisko 60% chorych z mutacją DES miało zaburzenia przewodnictwa oraz inne postaci arytmii włączając komorowe i nadkomorowe zaburzenia rytmu. Blok przedsionkowo – komorowy obserwowano u 50% chorych. Przyjmuje się, że jest to ważny element obrazu klinicznego chorych z desminopatią. Średni wiek zgonu wynosił 49 lat. Przyczyną zgonu najczęściej był zgon nagły, zaostrzenie niewydolności serca, niewydolność oddechowa, ciężkie zapalenie płuc. Wnioski Diagnostyka DRM wymaga wielokierunkowego podejścia. Ocena neurologiczna powinna obejmować dogłębne badanie fizykalne z analizą stopnia zajęcia mięśni szkieletowych, poziomu enzymów mięśniowych we krwi oraz oceną histochemiczną i ultrastrukturalną wycinków mięśni [12]. Współwystępowanie powikłań kardiologicznych tj, kardiomiopatii oraz bloków przewodnictwa przedsionkowo – komorowego, jest charakterystycznym elementem obrazu DRM [13]. Jednoznaczną diagnozę można postawić po analizie obecności mutacji w genie DES metodami diagnostyki molekularnej. Nie istnieje obecnie leczenie swoiste tej jednostki chorobowej. W leczeniu powikłań kardiologicznych z powodzeniem stosuje się leki typowe dla niewydolności serca oraz urządzenia wszczepialne do kontroli rytmu serca. W niektórych przypadkach należy rozważać przeszczepienie serca. John Paul II Hospital in Kraków Jagiellonian University, Institute of Cardiology 80 Prądnicka Str., 31-202 Kraków; tel. +48 (12) 614 33 99; 614 34 88; fax. +48 (12) 614 34 88 e-mail: [email protected] www.crcd.eu Obraz kliniczny DRM jest w większości sytuacji mało charakterystyczny co przysparza trudności diagnostycznych. Czujność w tym względzie jest konieczna. Ustalenie odpowiedniej strategii opieki nad tymi chorymi wymaga w każdorazowo współpracy pomiędzy neurologiem, kardiologiem, patologiem ,genetykiem czy transplantologiem. Referencje 1. Goebel HH, Bornemann A. Desmin pathology in neuromuscular diseases.Virchows Arch B Cell Pathol Incl Mol Pathol 1993; 64: 127–135. 2. Kostera‑Pruszczyk A, Pruszczyk P, Kaminska A, et al. Diversity of cardiomyopathy phenotypes caused by mutations in desmin. Int J Cardiol 2008; 131: 146–147. 3. van Spaendonck‑Zwarts KY, van Hessem L, Jongbloed JDH, et al. Desmin‑related myopathy. Clin Genet 2011; 80: 354–366. 4. Fuchs E, Weber K. Intermediate filaments: structure, dynamics, function, and disease. Annu Rev Biochem. 1994; 63: 345. 5. Goldfarb LG, Dalakas MC. Tragedy in a heartbeat: malfunctioning desmin causes skeletal and cardiac muscle disease. J Clin Invest 2009: 119: 1806–1813. 6. Dagvadorj A, Olive M, Urtizberea JA et al. A series of West European patients with severe cardiac and skeletal myopathy associated with a de novo R406W mutation in desmin. J Neurol 2004; 251: 143–149. 7. Dalakas MC, Park KY, Semino‑Mora C, et al. Desmin myopathy, a skeletal myopathy with cardiomyopathy caused by mutations in the desmin gene. N Engl J Med 2000; 342: 770–80. 8. Goebel HH. Desmin‑related neuromuscular disorders. Muscle Nerve 1995; 18: 1306 1320. 9. Taylor MR, Slavov D, Ku L, et al. Prevalence of desmin mutations in dilated cardiomyopathy. Circulation 2007; 115: 1244–1251. 10. Olive M, Odgerel Z, Martinez A, et al. Clinical and myopathological evaluation of early and late‑onset subtypes of myofibrillar myopathy. Neuromuscul Disord 2011; 21: 533 542. 11. Arias M, Pardo J, Blanco‑Arias P, et al. Distinct phenotypic features and gender‑specific John Paul II Hospital in Kraków Jagiellonian University, Institute of Cardiology 80 Prądnicka Str., 31-202 Kraków; tel. +48 (12) 614 33 99; 614 34 88; fax. +48 (12) 614 34 88 e-mail: [email protected] www.crcd.eu disease manifestations in a Spanish family with desmin L370P mutation. Neuromuscul Disord 2006; 16: 498–503. 12. Dagvadorj A, Goudeau B, Hilton‑Jones D et al. Respiratory insufficiency desminopathy patients caused by introduction of proline residues in desmin c‑terminal alpha‑helical segment. Muscle Nerve 2003; 27: 669–675. Arbustini E, Morbini P, Grasso M, et al. Restrictive cardiomyopathy, atrioventricular block and mild to subclinical myopathy in patients with desmin‑immunoreactive material deposits. J Am Coll Cardiol. 1998; 31: 645–53. ……………………………………….. Podpis autora** [** Złożenie podpisu wiąże się z wyrażeniem zgody na publikację artykułu na stronie internetowej www.crcd.eu] John Paul II Hospital in Kraków Jagiellonian University, Institute of Cardiology 80 Prądnicka Str., 31-202 Kraków; tel. +48 (12) 614 33 99; 614 34 88; fax. +48 (12) 614 34 88 e-mail: [email protected] www.crcd.eu