pionierzy-nauki-organizacji-i

2
Pionierzy nauki organizacji i zarządzania. Ślady zarządzania sięgają tysięcy lat wstecz. Już
Egipcjanie stosowali przy budowie piramid planowanie, organizowanie i kontrolowanie. Aleksander
Wielki wykorzystywał sztabową organizację w koordynacji działań kampanii wojennych. Cesarstwo
Rzymskie posiadało strukturę organizacyjną ułatwiającą komunikowanie się i kontrolę. Na temat
praktyk zarządzania wypowiadał się Sokrates w 400 roku p.n.e.; Platon w 350 roku p.n.e. opisał
specjalizacje pracy; Alfarabi w 900 roku n.e. wyliczył kilka cech przywództwa.
A. Używali spisanych przepisów i regulacji w zarządzaniu. B. Używali praktyk zarządzania przy
budowie piramid. C. Używali w zarządzaniu szerokiego zestawu aktów prawnych i środków
politycznych. D. Używali różnych systemów rządzenia miastami i państwami. E. Używali struktury
organizacyjnej w celu komunikacji i kontroli. F. Używali rozległej struktury organizacyjnej dla
agencji rządowych i w dziedzinie sztuki. G. Używali koncepcji projektowania organizacji i
planowania do panowania na morzu. Pomimo tak długiej historii, przez wiele lat sprawom
zarządzania nie poświęcano większej uwagi. Poważniejsze badania nad zarządzaniem zaczęły
rozwijać się dopiero w XVIII i XIX wieku. Przyczynił się do tego rozwój nauki i techniki, który
pociągnął za sobą powstawanie dużych organizmów gospodarczych, w których tradycyjne metody
organizacji pracy wykształcone w zakładach rzemieślniczych i manufakturach stawały się
nieprzydatne i mało efektywne. Konieczne stało się obmyślanie nowych metod organizowania pracy
i produkcji przemysłowej oraz kierowania fabryką. Za prekursorów nauki zarządzania uznawani są:
Robert Oven (1771-1858) i Charles Babbage (1792-1871). Robert Oven. Brytyjski przemysłowiec i
reformator. Propagator ruchu spółdzielczości produkcyjnej i spożywców. Wychodził z założenia, że
większa troska o pracownika zaowocuje zwiększoną wydajnością. Wprowadził lepsze warunki
pracy, wyższy minimalny wiek dla zatrudnianych dzieci (12-13 lat), posiłki pracownicze i krótszy
czas pracy (10,5 godz.). Powszechnie stosował zasadę „ludzkiego traktowania pracowników”. Za
najlepszą inwestycję uważał inwestycję w ludzi. Opracował obiektywny system oceny pracy
robotników, który miał istotny wpływ za ich wydajność pracy.
Charles Babbage. Angielski matematyk i ekonomista, profesor Uniwersytetu w Cambridge,
wynalazca maszyny liczącej (prototypu dzisiejszych komputerów)koncentrował uwagę na
efektywności produkcji. W wydanej w 1832 roku książce „On the Economy of Machinery and
Manufactures” dokonał gruntownej analizy procesu produkcji, podziału i organizacji pracy
wyspecjalizowanej, z uwzględnieniem kosztów, czasu i doboru robotników, maszyn i narzędzi
niezbędnych do wykonywania pracy wytwórczej. Źródeł korzyści z podziału pracy dopatrywał się
nie tylko we wzroście wydajności pracy, ale i wzroście umiejętności i wprawy robotników.
Dostrzegał również aspekt ludzki. Wykazywał, że harmonijne stosunki pomiędzy kierownictwem i
siłą roboczą mogą przynosić korzyści obu stronom.
Nurt przemyslowy w zarzadzaniu
Najstarsze przykłady procesów zarządzania
Najstarsze przykłady zarzadzania
Ewolucja systemu zarządzania - Pionierzy nauki organizacji i zarządzania
Ewolucja systemu zarzadzania
Ewolucja systemu zarządzania - Kierunki w nauce zarządzania
Reklama































Prawa autorskie
Reklama
Kontakt