Przygotowanie zakładów pracy do okresu zimowego

advertisement
Dr hab. Marian Liwo
Prof. nadzw. Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie
Były Z-ca Głównego Inspektora Pracy ds. Nadzoru i Kontroli
Przygotowanie zakładów pracy do okresu zimowego
1. Wprowadzenie
Zgodnie z art. 24 Konstytucji RP praca znajduje się pod ochroną Rzeczypospolitej
Polskiej, a państwo sprawuje nadzór nad jej wykonywaniem. Z art. 66 ust. 1 Konstytucji
wynika natomiast prawo każdego do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Sposób
realizacji tego prawa oraz obowiązki pracodawcy określają ustawy, Konstytucja w art. 66 ust.
2 potwierdza także prawo do wypoczynku poprzez przepisy o czasie pracy i urlopach
wypoczynkowych.
Z warunkami pracy łączy się prawo do ochrony zdrowia. Prawo do tej ochrony
podkreśla Konstytucja w art.68.
Podejmując temat związany z bezpieczeństwem i higieną pracy podkreślić, że
przepisy o tym bezpieczeństwie i higienie stanowią ochronę istoty pracy, która obejmuje
głównie ochronę życia, zdrowia i zdolności do pracy w procesie pracy. Do tych przepisów
zalicza się także regulacje prawne związane z zatrudnieniem kobiet i młodocianych oraz
kontrolę i nadzór nad warunkami pracy, a także przepisy związane z realizacją prawa do
wypoczynku (dot. czasu pracy i urlopów wypoczynkowych) jako mające na względzie
również ochronę pracownika w tym procesie.
Przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy wynikające z regulacji prawnych
w zdecydowanej większości mają charakter bezwzględnie obowiązujący, co oznacza, że nie
mogą one podlegać zmianie wolą stron z zamiarem wprowadzenia rozwiązań mniej
restrykcyjnych. Zgodnie z art.15 kodeksu pracy, pracodawca jest zobowiązany zapewnić
pracownikom bezpieczne i higieniczne warunki pracy. Jest to jedna z zasad kodeksu, z której
wynika obowiązek efektywnych działań pracodawcy (a nie wyłącznie troska o te warunki,
czy staranność), które w normalnym biegu zdarzeń wyłączają zagrożenia dla życia i zdrowia.
Nie tłumaczy też zaniedbań pracodawcy w tym przedmiocie jego sytuacja finansowa.
1
2. Temperatura pomieszczeń pracy i stanowisk pracy
W pomieszczeniach pracy należy zapewnić temperaturę odpowiednią do rodzaju
wykonywanej pracy (metod pracy i wysiłku niezbędnego do jej wykonywania) nie niższą niż
14º C (287 K) chyba, że względy technologiczne na to nie pozwalają.
W pomieszczeniach pracy, w których jest wykonywana lekka praca fizyczna
i w pomieszczeniach biurowych temperatura nie może być niższa niż 18º C (291 K).
Pomieszczenia i stanowiska pracy powinny być zabezpieczone przed niekontrolowana
emisją ciepła w drodze promieniowania, przemieszczenia i konwekcji oraz przed napływem
chłodnego powietrza z zewnątrz.
Stanowiska pracy znajdujące się na zewnątrz pomieszczenia pracy powinny być tak
usytuowane i zorganizowane, aby pracownicy byli chronieni przed zagrożeniami związanymi
między innymi w warunkami atmosferycznymi, w tym opadami, niską temperaturą, silnym
wiatrem i spadającymi przedmiotami.
Podstawa prawna: §30,31,45 ust. 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej
z dnia 26.09.1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tj. Dz.U.
z 2003, Nr 169, poz. 1650 z późn.zm.).
3. Posiłki regeneracyjne i napoje
Pracodawca
zobowiązany
jest
do
zapewnienia
pracownikom
zatrudnionym
w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie posiłków ze względów profilaktycznych
w formie jednego dania gorącego i napoi, których rodzaj i temperatura winny być
dostosowane do warunków wykonywania pracy. Jeżeli pracodawca nie ma możliwości
wydawania posiłków ze względu na rodzaj wykonywanej pracy, lub ze względów
organizacyjnych może zapewnić w czasie pracy:
 korzystanie z takich posiłków z punktów gastronomicznych,
 przyrządzanie
posiłków
przez
pracowników
we
własnym
zakresie
z otrzymanych produktów.
Uprawnienie do otrzymania posiłków wiąże się z wysiłkiem fizycznym powodującym
w ciągu zmiany rodzaj ściśle określony wydatek energetyczny przy wykonywaniu prac
w określonych warunkach.
Pracodawca zobowiązany jest również do zapewnienia posiłków pracownikom
zatrudnionym przy usuwaniu skutków klęsk żywiołowych i innych zdarzeń losowych.
Dostarczenie
pracownikom
napoi
jest
w warunkach gorącego jak i zimnego mikroklimatu.
2
obowiązkiem
pracodawcy
zarówno
W warunkach mikroklimatu zimnego winien on charakteryzować się określoną
wartością wskaźnika siły chłodzącej powietrza, a przy pracach na otwartej przestrzeni przy
temperaturze otoczenia powyżej 10º C.
Stanowiska pracy na których zatrudnieni pracownicy powinni otrzymywać posiłki
i napoje oraz szczególne zasady ich wydawania ustala pracodawca z w porozumieniu
z zakładowymi organizacjami związkowymi. Jeżeli u danego pracodawcy nie działa
zakładowa organizacja związkowa uprawnienia do otrzymywania posiłków i napoi ustala
pracodawca po uzyskaniu opinii przedstawicieli pracowników. Posiłki i napoje ze względu na
ich przeznaczenie nie mogą być zastąpione ekwiwalentem pieniężnym.
Podstawa prawna: Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28.05.1996 r. w sprawie
profilaktycznych posiłków i napoi (Dz.U. Nr 60, poz. 279).
4. Pomieszczenia pracy i terenu zakładu pracy
Okres zimowy sprzyja śliskości nawierzchni w różnych jej usytuowaniach. Stąd też
obowiązkiem pracodawcy jest dopilnowanie, aby przejścia komunikacyjne zarówno wewnątrz
budynków jak i na terenie zakładu pracy były utrzymywane w stanie niestwarzającym
zagrożeń dla użytkowników.
Podstawa prawna: w szczególności §2 pkt 3,4 ust. 1 powołanego rozporządzenia Ministra
Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
5. Zagrożenia związane z okresem zimowym
Okres zimowy i związane z nim opady śniegu i chłód niosą ze sobą wiele zagrożeń.
Stąd też niezbędne są działania pracodawcy związane z zabezpieczeniem pracowników przed
chłodem (poprzez także odpowiednią odzież roboczą), poślizgnięciem poprzez dbałość o stan
nawierzchni eliminującej jej śliskość.
Opady śniegu stanowią również duże zagrożenia dla wytrzymałości stropów stąd też
obowiązek usuwania śniegu i oblodzeń, które też zagrażają ludziom znajdującym się
w pobliżu budynków.
Najlepiej usuwanie oblodzeń i śniegu z dachów powierzyć profesjonalnej firmie.
Czynności z tym związane należą bowiem do prac szczególnie niebezpiecznych. Odbywają
się one bowiem na wysokości. Obowiązują przed dopuszczeniem do wykonywania tych prac
w szczególności: badania lekarskie potwierdzające brak przeciwskazań, przeszkolenie
w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy i zapoznanie z zasadami bezpiecznego
wykonywania prac, informacja o ryzyku zawodowym związanym z tymi pracami,
3
zaopatrzenie w wymaganą odzież roboczą i sprzęt ochrony osobistej, ustanowienie kontroli
nad sposobem wykonywania powierzonego zadania, ustanowienie strefy niebezpiecznej przed
zrzucanym śniegiem i lodem.
Podstawa prawna: w szczególności art. 207, 212, 226, 229, 2373, 2374, 2376, 2377 Kodeksu
pracy; rozdział 6 powołanego rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie
ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
6. Spóźnienie do pracy z powodu zimowych warunków pogodowych. Przestoje
spowodowane warunkami atmosferycznymi
Spóźnienie do pracy bądź w ogóle nie przybycie z powodu obfitych opadów śniegu
może zostać uznane w zależności od towarzyszących okoliczności za usprawiedliwioną
nieobecność w pracy. O okolicznościach z tym związanych pracownik winien zatem
niezwłocznie poinformować pracodawcę. Wskazane jest również uprawdopodobnienie
przyczyn spóźnienia czy nieobecności, np. poprzez odpowiednie zaświadczenie uzyskane od
przewoźnika. Możliwe jest również za zgodą pracodawcy odpracowanie nieprzepracowanie
czasu, bądź też skorzystanie z urlopu na żądanie.
W okresie zimowym mogą mieć również miejsce przestoje spowodowane warunkami
atmosferycznymi. wynagrodzenie za czas przestoju spowodowanego tymi warunkami
przysługuje pracownikowi zatrudnionemu przy pracach uzależnionych od tych warunków,
jeżeli przepisy prawa pracy tak stanowią. W razie powierzenia innych prac na czas takiego
przestoju, przysługuje wynagrodzenie przewidziane za wykonywana pracę, chyba, że
przepisy prawa pracy przewidują stosowanie innych zasad.
Podstawa prawna: art. 80, 81 §3 i 4, art. 151 §2 Kodeksu pracy i rozporządzenia Ministra
Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15.05.1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania
nieobecności w pracy oraz udzielania zwolnień od pracy (Dz.U. Nr 60, poz. 281).
7. Prawo powstrzymania się od pracy
W razie gdy między innym
warunki pracy nie odpowiadają przepisom
bezpieczeństwa i higieny pracy i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia
pracownika, pracownik ma prawo powstrzymać się od jej wykonywania, zawiadamiając
o tym niezwłocznie przełożonego. Za czas powstrzymania się od wykonywania pracy lub
oddalenia się z miejsca zagrożenia, gdy samo powstrzymanie się nie usuwa zagrożenia
pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Bezpośredniość zagrożenia oznacza
możliwość wystąpienia w każdym czasie negatywnych skutków dla zdrowia lub życia.
4
Podstawa prawna: art. 210 Kodeksu pracy.
8. Konsekwencje naruszenia przepisów
 odpowiedzialność za wykazanie z art. 283 Kodeksu pracy adresatów
obowiązków określonych w tym przepisie,
 odpowiedzialność karna z art. 220 Kodeksu karnego osoby odpowiedzialnej za
bezpieczeństwo i higienę pracy, która w wyniku niedopełnienia obowiązku
wynikającego z tej odpowiedzialności naraża pracownika na bezpośrednie
niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu,
 odpowiedzialność cywilna przejawiająca się w prawie do dochodzenia
dodatkowego odszkodowania lub świadczenia nie zależnie od przyznanych
z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.
W razie wątpliwości w zakresie realizacji obowiązków związanych z zapewnieniem
pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy w okresie zimowym należy
zasięgnąć informacji w właściwych miejscowo jednostkach organizacyjnych Państwowej
Inspekcji Pracy, których adresy i numery telefonów znajdują się na stronach internetowych tej
Inspekcji.
Prof. nadzw. dr hab. Marian Liwo
5
Download