Sosnowiec, 7.07.2014r. WŚR.I.0212.2014.AD Pan Tomasz Niedziela Przewodniczący Komisji Rozwoju Miasta i Ochrony Środowiska Rady Miejskiej Przesyłam w załączeniu informację n.t. „Stan środowiska naturalnego w Sosnowcu, obszary przyrodniczo chronione, wpływ i możliwości podniesienia poziomu tychże obszarów wynikające z nowych regulacji m. in. w zakresie gospodarki odpadami”, który będzie omawiany na posiedzeniu Komisji w dniu 10.07.2014r. Aktualnie opracowywany jest raport z realizacji w latach 2012-2013 „Programu Ochrony Środowiska dla miasta Sosnowca na lata 2013-2016 z perspektywą na lata 2017-2020”. Obowiązek wykonania raportu wynika z art. 18 ust.2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2013.1232) . Raport zawierający omówienie realizacji zadań ujętych w POŚ zostanie przedstawiony Radzie Miejskiej na posiedzeniu w sierpniu b.r. Ponadto stan środowiska w Sosnowcu został omówiony przez Śląskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w Katowicach na sesji w kwietniu b.r. Ochrona przyrody W strukturze przestrzennej obszaru miasta Sosnowca wyznaczono punktowe i obszarowe formy ochrony przyrody w myśl ustawy o ochronie przyrody. Na terenie Sosnowca znajduje się 67 drzew uznanych z racji ich wieku i wartości przyrodniczej za pomniki przyrody. Do powołanych na obszarze Sosnowca obszarowych form ochrony zalicza się: 1 Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk Natura 2000 Torfowisko Sosnowiec-Bory (PLH 240038) Użytek ekologiczny Torfowisko Bory Użytek ekologiczny Śródleśne łąki w Starych Maczkach Specjalny Obszar Ochrony Siedlisk Torfowisko Sosnowiec-Bory - zlokalizowany jest na południe od osiedla Kolonia Bory w obrębie Maczki. Jest on położony na tarasie doliny Przemszy, w zagłębieniu zasilanym wodami wysiękowymi. Stosunkowo dobrze zachowane siedlisko torfowiska przejściowego i trzęsawiska z typowo wykształconymi płatami roślinności oraz liczna populacja lipiennika to nadrzędny przedmiot ochrony w obszaru Natura 2000. Populacja lipiennika występująca na tym obszarze jest jedną z tych, które leżą w pobliżu południowej granicy zwartego zasięgu lipiennika Loesela (Liparis loeselii) w Europie. Stąd ochrona tego stanowiska ma istotne znaczenie w celu zachowania dotychczasowego kształtu jego zasięgu. Zagrożeniem dla analizowanej populacji jest zmiana stosunków hydrologicznych. Podsuszenie terenu skutkuje wkraczaniem na torfowisko gatunków łąkowych takich jak trzęślica modra (Molinia ceruleae) oraz szuwarowych jak trzcina pospolita (Phragmites australis). Ponadto konieczna jest tutaj ochrona czynna polegająca na częściowym usuwaniu wkraczającej na torfowisko sosny. Ze względu na położenie obszaru w pobliżu zabudowy oraz szlaków komunikacyjnych (region uprzemysłowiony), dochodzi do zanieczyszczenie wód co wpływa na zmiany warunków siedliskowych, w konsekwencji może zagrażać populacji lipiennika Loesela (Liparis loeselii). Dodatkowo w obrębie omawianego terenu występuje szereg chronionych i zagrożonych regionalnie gatunków roślin naczyniowych. Użytek ekologiczny Torfowisko Bory – został utworzony w 2002 roku na mocy Rozporządzenia Wojewody Nr 20/02 z 15.05.02 (Dz. Urz. Nr 36/02 z 27.05.02 poz. 1317). Użytek zajmuje powierzchnię ok. 6,68 ha ma na celu ochronę torfowisk przejściowych ze stanowiskami regionalnie rzadkich i ustępujących gatunków roślin. Użytek ekologiczny Śródleśne łąki w Starych Maczkach - został utworzony w 2002 roku na mocy Rozporządzenia Wojewody Nr 25/02 z 10.06.02 (Dz. Urz. Nr 42/02 z 14.06.02 poz. 1457). Użytek zajmuje powierzchnię 31,28 ha i ma na celu 2 ochronę podmokłych łąk śródleśnych w dolinie Białej Przemszy ze stanowiskami regionalnie rzadkich i ustępujących gatunków roślin. Użytki ekologiczne jako formę ochrony przyrody wprowadziła ustawa o ochronie przyrody z 16 października 1991 roku. Stanowią one podstawowe narzędzie ochrony różnorodność biologicznej na szczeblu lokalnym (miasta, gminy) oraz regionalnym. Tworzy się je na obszarach, gdzie znajdują się zasługujące na ochronę pozostałości ekosystemów, mających znaczenie dla zachowania unikatowych zasobów genowych i typów środowisk, takich jak: naturalne zbiorniki wodne, śródpolne i śródleśne "oczka wodne", kępy drzew i krzewów, bagna, torfowiska, wydmy, płaty nieużytkowanej roślinności, starorzecza, wychodnie skalne, skarpy, kamieńce oraz stanowiska rzadkich lub chronionych gatunków roślin i zwierząt, w tym miejsca ich sezonowego przebywania lub rozrodu. Oprócz obszarów już objętych ochroną prawną na uwagę zasługuje między innymi teren zlokalizowany w północnej części Sosnowca, na terenie dzielnicy Zagórze, w rejonie ulicy Ks. Jerzego Popiełuszki i ulicy Dworskiej. Zajmuje on powierzchnię ok. 36 ha i obejmuje między innymi tereny łąkowe w dolinie Potoku Zagórskiego (dolina potoku obecnie jest w znacznym stopniu przekształcona i częściowo już zagospodarowana) oraz zadrzewienia na terenie dawnego wyrobiska. Wykształciły się tutaj wilgotne łąki trzęślicowe z cennymi gatunkami flory i fauny jak na przykład kosaciec syberyjski (Iris sibirica), motyle z gatunków modraszek telejus (Phengaris teleius) oraz modraszek nausitous (Phengaris nausithous), a także gąsiorek (Lanius colurio) – chroniony gatunek ptaka, ujęty w Załączniku I dyrektywy ptasiej. Z uwagi na cenne i unikatowe walory historyczne, krajobrazowe i przyrodnicze obszar ten został zaproponowany przez Zagórskie Stowarzyszenie Regionalne „Pakosznica” do objęcia ochroną w formie zespołu przyrodniczo-krajobrazowego. Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa zlecił wykonanie dokumentacji naukowobadawczej zespołu przyrodniczo krajobrazowego w Sosnowcu Zagórzu, która jest konieczna do przeprowadzenia postępowania mającego na celu objęcie ochroną prawną tego terenu w randze zespołu przyrodniczo-krajobrazowego. Wykonawcą dokumentacji jest Pracownia Architektoniczno – Urbanistyczna i Twórczości Artystycznej „HORTUS” w Katowicach, termin wykonania 30.09.2014r. Na przedmiotowym terenie znajdują się obiekty o znaczeniu historycznokulturowym, które będą wchodziły w skład „Zespołu przyrodniczo - krajobrazowego w Sosnowcu Zagórzu”: 3 -Pałac Malplata; - Pałac Mieroszewskich; - Kościół św. Joachima; - Figura św. Joachima na placu kościelnym - Kapliczka Matki Boskiej AK; - Stanowisko archeologiczne gródka średniowiecznego nr 5; - Dwór Wrzosków; - Barania Góra. Kopia a/a 4