Ostre zatrucia dekstrometorfanem wśród nastolatków

Ostre zatrucia dekstrometorfanem wśród nastolatków
Acute dextrometorphan poisoning in adolescents
Hanna Szymanik-Grzelak, Jarosław Sołtyski
STRESZCZENIE
Stosowanie przez młodzież dekstrometorfanu, popularnego leku przeciwkaszlowego, w
celach rekreacyjnych jest narastającym zjawiskiem w Polsce. W pracy przedstawiono
przebieg zatruć dekstrometorfanem (DXM) u 15 pacjentów, w wieku od 13,5 do 17 lat, którzy
byli leczeni w Samodzielnym Publicznym Dziecięcym Szpitalu Klinicznym (SPDSK) w
Warszawie w okresie od 1 września 2009 do 31 grudnia 2011. Analizie poddano zarówno
izolowane, jak i skojarzone zatrucia tym lekiem. Jednorazowo przyjęta dawka DXM wynosiła
150–900 mg, średnio 6,0±2,9 mg/kg (zakres: 2,66–15,0 mg/kg). W przebiegu
zatrucia
najczęściej stwierdzano senność (62,5%), szerokie źrenice (56,25%), spowolnienie (50%),
zaburzony kontakt (43,75%), tachykardię (31,25%). Znacznie rzadziej zaburzenia mowy
(12,5%), nadpobudliwość (12,5%), obniżony nastrój (6,25%), zaburzenia równowagi
(6,25%), drżenia mięśniowe (6,25%), wymioty i zawroty głowy (6,25%). U 6 dzieci
obserwowano zachowania autodestrukcyjne: 4 przypadki prób samobójczych i 3 przypadki
samookaleczenia. U wszystkich nastolatków zastosowano terapię objawową. Po okresie 2–7
dni leczenia, bez żadnych trwałych organicznych następstw, pacjenci zostali wypisani z
oddziału. Wszystkim zapewniono opiekę psychologiczną/psychiatryczną.
Zjawisko nadużywania DXM powinno skłonić środowisko pediatryczne do podjęcia działań
ograniczających dostępność tego leku bez recepty.
Słowa kluczowe: dekstrometorfan, ostre zatrucia, młodzież
ABSTRACT
The recreational usage of dextromethorphan has become increasing in adolescents in Poland.
In this article we describe the clinical course of acute dextromethorphan (DXM) in 15
poisoned patients, aged between 13.5 and 17 years that have been treated in the hospital
SPDSK in Warsaw since 1 september 2009 to 31 december 2011. We analysed isolate and
cumulative drug use. The doses of DXM ranged from 150–900 mg; mean 6.0±2.9 mg/kg
(range: 2.66–15.0 mg/kg). In the course of DXM intoxication the most frequent symptom was
somia (62.55%), papillary dilation (56.25%), hypoactivity (50%), contact depression
(43.75%), tachycardia (31.25%). More rare were observed: dysartria (12.5%), hyperactivity
(12.5%), depression (6.25%), impaired motoric coordination (6.25%), nausea and vomiting
(6.25%). 6 patients had presented self-destructive behavior: 4 suicide attempts and 3 selfmutilations. All the patients were treated symptomatically. They recovered without sequelae
and were discharged after 2–7 days of hospitalization. All of them were taken
psychological/psychiatric care.
Pediatricians should take care to reduce availability of DXM without medical prescription of
this drug.
Key words: Dextromethorphan, Acute poisoning, Adolescents